หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (9)...รวงรังอันอบอุ่น

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (61)...กว่าจะผ่านพ้นไป                รถมาถึงร้านอาหาร พี่นัดดาออกมารับลูกค้าเอง เธอเข้ามากอดหนอยแล้วน้ำตาร่วง &ldq

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (58)...ในอ้อมกอดแห่งรัก   ทั้งสามคนแยกกลับมาที่บ้านดวงเนตร ครู่หนึ่งพี่พลก็หอบเครื่องนอนลงมาให้ น้าวิวบอกให้วางไว้บนโต๊ะใต้ต้นเมเปิลก่อน “พรุ่งนี้จะให้ไปรับลุงหมอด้วยไ

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (60)...ต้องไปต่อ อย่าท้อใจ               พี่หนอยเดินมากับดวงเนตร พอจะเลี้ยวไปที่ห้องโถง หนอยก็สะดุดเข้ากับมุมทางเลี้ยวแ

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (64)...เส้นชัย                   นับถอยหลังจนถึงวันที่ทุกคนรอคอย คือกำหนดการเปิดดูว่าตาหนอยเป็นอย่าง

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (34)...ภัยร้าย เจ็บหัวใจพี่หนอย               รถออกจากร้านอาหารแล้ว แจคกี้ขับรถวนส่งทุกคนเหลือเพียงดวงเนตรคนเดียวนั่งอยู

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (42)...วันนี้ที่ยังมีเรา   ตกลงเย็นนั้นมีรถขับมาด้วยกันสามคัน พี่หนอยมากับน้าวิว พี่ศิริ พี่น้อย และดวงเนตร อีกคันคือสี่สหายแห่งเมืองสงขลา พี่พลไปตามเจอ แต่สุดากับพี่น้องที่เ

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (47)...กำลังใจที่มีให้กัน               “เนตรอาบน้ำแล้วใช่ไหม” “ค่ะ” “มีใครอยากอาบน้ำก่อ

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (44)...หนึ่งความหวังยังดีกว่าร้อยความสิ้นหวัง    ดวงเนตรถอยหลังไปนั่งรวมกับกลุ่มคนไม่ไกลจากรั้วที่กั้นอยู่ พี่พลหายไปเกือบสองชั่วโมงกลับมา เดินตรงมาที่ดวงเนตรก่อน &ldqu

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (37)...เวลาดีดีที่มีกัน   ออกจากวัดก็เที่ยงกว่าแล้ว หลายคนเริ่มออกอาการหิว หน้าที่ของพี่พลคือพาไปกินอาหารที่ร้านอาหารไทย “เราแวะทานกันที่ร้านอาหารไทยดีไหมครับ” พ