☀มงกุฎอัคคี  - ปฐมบทต้นเพลิง
ตอนที่ ๑ กลางสมรภูมิ  https://pantip.com/topic/39253472
ตอนที่ ๒ องค์ชาย  https://pantip.com/topic/39256876
ตอนที่ ๓ นางทาส  https://pantip.com/topic/39259835
ตอนที่ ๔ อามิน  https://pantip.com/topic/39262780
ตอนที่ ๕ ระบำอัคคี  https://pantip.com/topic/39265661
ตอนที่ ๖ ราชครู  https://pantip.com/topic/39273815
ตอนที่ ๗ ราชาวิญญาณ  https://pantip.com/topic/39276170
ตอนที่ ๘ ความลับของสองเรา  https://pantip.com/topic/39281282
ตอนที่ ๙ สัญญา พันธนาการ  https://pantip.com/topic/39284612
ตอนที่ ๑๐ แตกหัก  https://pantip.com/topic/39291908
ตอนที่ ๑๑ กลางเพลิง  https://pantip.com/topic/39298040
☀มงกุฎอัคคี  - มัชฌิมบทโหมไฟ
ตอนที่ ๑๒  รอยอดีต https://pantip.com/topic/39303503
ตอนที่ ๑๓ คนที่ใจรอคอย https://pantip.com/topic/39312642


เด็กหญิงเหงื่อตก 
รู้ทันทีว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น 
ด้วยตนไม่ทุกข์ร้อนไยดีกับความเจ็บปวดของตัวเอง 
ท่านพ่อจึงจะลงโทษอาทัศน์ 
เพราะความผิดที่อัคนีมายาเป็นคนก่อ !

“ท่าน ขออย่าได้ทำ...” เด็กหญิงถลันเข้าไปใกล้ร่างของชายผู้ถูกพาตัวเข้ามา ทว่า เพลิงสายหนึ่งสะบัดฟาดร่างเล็กจนกระเด็นไม่เป็นท่า

ยามนี้อัคนิ เมห์ฮรา ได้ลุกขึ้นยืนผงาด ไอร้อนจากเรือนกายแลบเลียแทบว่ากรุ่นไหม้ถึงเพดาน “พี่เลี้ยงดูแลเจ้าไม่ดี สมควรต้องรับโทษแทน...ชนะทัศน์ ยอมรับทัณฑ์ที่ข้าจะมอบให้หรือไม่”

“ข้ายอมรับ...”

เด็กหญิงส่ายหน้าระรัว ปกติอาทัศน์แทนตัวเองด้วยภาษาสมัยใหม่ แต่ ณ โถงที่ทุกคนมารวมกัน ที่ซึ่งทุกอย่างเป็นทางการไม่มีข้อยกเว้น เขาเองก็วางตนเป็นอีกหนึ่งชีวิตในกำมือของจ้าวแห่งไฟ
“ไม่มีเหตุผล !” อัคนีมายาแยกเขี้ยวคำราม

กลับเป็นอาทัศน์ที่หันมาจ้องเธอด้วยแววตาตำหนิถึงขีดสุด “บิดาท่านไม่เคยไร้เหตุผล เป็นท่านหญิงเองต่างหากที่ไม่มีเหตุผล จงมองข้าที่ต้องทัณฑ์ทรมานด้วยน้ำมือท่านเอง ไม่ใช่ใคร...”

ทุกอย่างกลายเป็นความเงียบ มีเพียงเด็กหญิงที่กัดริมฝีปากกลั้นสะอื้นมิให้เล็ดลอด ก่อนคำพิพากษาโทษจากคนผู้อยู่เหนือบัลลังก์จะสะท้อนกังวาน 

“ลงโทษ...เผาร่างชนะทัศน์ผู้ดูแลชั้นพิเศษแห่งตระกูลด้วยไฟมนตร์ของอัครา เป็นเวลากึ่งชั่วยาม !”

“ว่าไงนะ” อัคนีมายาคราง ไฟของท่านพี่อัครา คนปกติโดนเข้าไปไม่ถึงสิบวินาทียังไม่รอด แล้วนี่...

“วางใจเถอะ ข้าไม่ให้ท่านชนะทัศน์ตายหรอก” คนเป็นพี่ชายใหญ่สะบัดชายเสื้อสีขาวตัวยาว สีหน้าเรียบสนิทยามย่างสามขุมเข้าหาร่างที่หมอบคุกเข่าโดยดุษณี 

“ร่างกายไม่บุบสลาย แต่ข้างใน...ทรมานเทียบเท่าโดนไฟของท่านผลาญวิญญาณใช่ไหม” เด็กหญิงตัวสั่น แลเห็นเนตรเรียวคู่นั้นของพี่ชายค่อยๆ เรื่อแสงของไฟสีน้ำเงินเข้มชวนขนลุก ในขณะที่เหล่าผู้ดูแลหลายคนกำมือแน่น บ้างก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่น

“ท่านหญิง ขอให้ท่านจดจำ เพื่อที่ต่อไปภายภาคหน้า...จงอย่าใช้ชีวิตอย่างวู่วาม ท่านเป็นผู้ใช้ไฟ แต่หากขาดความระวังมันอาจย้อนมาแผดเผา ถึงตอนนั้นข้าคงเข้าไปรับไฟใดแทนท่านไม่ได้ ไฟเหล่านั้นก็มีแต่จะเผาตัวท่านตรงๆ”

อัคนีมายาโกรธจนเปลวความร้อนสีทองจุดติดขึ้นรอบกาย 
เธอเข้าใจแล้ว...แต่เธอโกรธตัวเองยิ่งกว่าใครๆ ที่ทำให้อาทัศน์ต้องมาตกที่นั่งลำบากแทนตน
“ท่านพ่อ ลูกขอเป็นคนลงมือเองได้หรือไม่” 

สิ้นคำอัคนีมายา กลับเป็นพี่มัชฌิม์ผู้ยืนเร้นกายในเงามืดส่งเสียงเตือนมาอย่างวิตก “ให้เจ้าลงมืออาจไม่ทรมานถึงแก่นวิญญาณเทียบเท่าไฟของท่านพี่อัครา แต่ด้วยอารมณ์เช่นนี้ ถ้าคุมเพลิงไม่ได้ เจ้าจะเผาอาทัศน์ถึงตายนะมายา” 

“ข้าทำได้ ท่านพ่อ ได้โปรดอนุญาตให้เป็นข้า” ปลายเสียงพร่าแผ่วแทบจะเจือรอยขอร้องวิงวอนอย่างที่ปกติไม่มีวันหลุดจากปากเด็กใจแข็ง

“ให้นางทำ” ผู้นำตระกูลเอ่ยในที่สุด

อัคนีมายาก้าวเข้าไปยืนเบื้องหน้าอาทัศน์ที่คุกเข่าคลานสี่เท้าและถูกกดให้หมอบลง เมื่อไฟสีทองค่อยๆ ลามเลีย ร่างเขาสั่นเทิ้มยิ่งขึ้นทุกขณะ...เขาไม่มีทางทนเฉยได้ ไม่มีมนุษย์หน้าไหนทนได้ ที่สุด อาทัศน์อ้าปากร้องโหยหวนออกมาอย่างสุดกลั้น เสียงร้องนั้นยาวนานเขย่าขวัญสั่นประสาทคนลงมือยิ่ง เพราะมันคือเสียงของคนที่เธอรักนักหนา 

...น้ำตาของเด็กหญิงไหลหยด ท่ามกลางบรรยากาศรุ่มร้อนพร่าไหวซึ่งทำเอามันระเหยหายกลายเป็นไอ
“อาทัศน์ มายาขอโทษ ขอโทษนะ...”

ดวงตาพร่างหยาดน้ำมองภาพทุรนทุรายเบื้องหน้า ทรมานไปกับเขา ปวดใจจนแทบว่าหัวใจจะหยุดเต้น กล้ามเนื้อแกร่งบนเรือนกายที่คุดคู้ถูกเผยเมื่อเสื้อผ้าไหม้เกรียมกลายเป็นจุณ รวมถึง...ผ้าที่พันหลังมือไว้เสมอ ปรากฏเป็นตราประทับบางอย่างที่เรืองรองขึ้นด้วยแรงไฟ

...เวลานั้นเธอเห็นมันชัด แต่ไม่มีแก่ใจจะรับรู้หรือสะกิดสงสัยเลยสักนิด มันคือสิ่งใด
เจ็บปวดไปกับเขาปานใจจะขาดรอน 
ที่สุด ร่างเล็กของอัคนีมายาทรุดฮวบ ไฟสีทองพลันมอดดับ ทั้งที่ยังผ่านไปไม่ถึงครึ่งของเวลาลงโทษด้วยซ้ำ

ความสงัดโรยลงครอบงำบรรยากาศ หลายคนกลั้นหายใจรอ คนบนบัลลังก์จะตัดสินเช่นไร

“พอแค่นี้” เสียงสั่งเฉียบขาดดังมาจากผู้นำตระกูล

เป็นมัชฌิม์ที่พุ่งเข้าหาน้องสาว ส่วนพี่ชายใหญ่อย่างอัคราเพียงยืนทอดสายตามองสิ่งที่เกิดขึ้นโดยปราศจากท่าทีใดๆ