เราหนักเกือบ 49 สูง 158 ออกกำลังกายเต้นแอโรบิค 1ชม. เต้นอยู่สวนสาธารณะบ้างอยู่บ้านบ้าง นับเเคลลอรี่  เลือกกินแต่ของที่เเคลน้อยๆ มีประโยชน์ ผักผลไม้ เเล้วพ่อกับเเม่เราไม่เห็นด้วยกันการไดเอทของเรา  มันใช่เรื่องดีไม่ใช่หรอที่เราออกกำลังกาย เลือกกินเเต่ของที่มีประโยชน์

ตอนเช้า+กลางวัน เรากินปกติ แต่จะเลือกกิน เย็นเราจะกินน้อยหน่อย ไม่งั้นก็ น้ำเต้าหู้ โยเกิรต  เราไม่ได้อดเลย
พ่อกับเเม่ว่าเราผอม โกรธเราเลยอะ ที่เราทำแบบนี้ โดยเฉพาะพ่อ พอเราออกกำลังกายเเม่จะว่าออกเข้าไปให้มันไม่มีแรง บางวันเราไม่กินข้าวเย็น เเต่จะกินอาหารเเคลต่ำไม่งั้นก็ผลไม้ พอเราไปขอชิมกับข้าวที่เเม่ทำ พ่อก็ว่าไม่ต้องมากิน ให้มันผอมแห้งไปเลย (หน้าตาจริงจังด้วย) เเล้วก็บ่นยาว เราไม่อยากฟัง วิ่งขึ้นมาในห้องเลย คือในสายตาท่านจะมองว่าเราผอม ทั้งๆที่ความจริงเราอวบเลย พุงก็มี โดนเพื่อนล้อจนต้องมาดูเเลสุขภาพ เเต่พ่อกับเเม่ทำไมไม่ให้ความร่วมมือ ไม่เข้าใจลูกบ้าง พอเรากินผักก็ให้เรากินเนื้อกินมัน ให้เรากินเยอะๆอ่ะ

แบบนี้เหละ ท้อ ผิดตรงไหน ดีกว่ากินยาปะ ทำไรก็ต้องเกรงใจ อยู่บ้านกับพ่อกับเเม่ กินน้อยก็บ่น ไม่เข้าใจวัยรุ่นรักสุขภาพเลย อยู่คนเดียวจะกินคลีนละ เเต่นี้อยู่บ้าน มันลำบากอ่ะ นี้ก็อายุ 21 ละอะ  ดูแลสุขภาพมันไม่ดีหรือไง ขัดขวางกันจัง ท้อเลย