เริ่มแรกเลย ยืมล๊อคอินเจ้มาตั้งกระทู้ครับ
สวัสดีครับ ชื่อ ออฟ ครับ อายุ 19 ครับ
ตอนนี้เรียนอยู่ปี 2 การจัดการโรงแรม ครับ
จะมาเล่าเรื่องราวการลดน้ำหนัก เริ่มเลยครับ สมัยเรียนมัธยมเป็นเด็กอ้วนมาก เคยหนักสุด 100 กว่ากิโล ปัจจุบันอยู่ที่ 65 ครับ
เวลาเพื่อนแท็กรูปมาในเฟสบุ๊ค ไม่เคยรับแท็กให้ขึ้นในหน้าไทม์ไลน์เลย อายครับ
สาเหตุของการลดความอ้วนนะครับ อันดับแรกเลยทุกคนก็อยากให้ตัวเองดูดี ต่อมาก็อยากให้ตัวเองสุขภาพดี เพราะตอนอ้วนรู้สึกว่าอึดอัดหายใจไม่ออก ความดันขึ้น ดีนะยังไม่เป็นโรคเบาหวาน
และที่สำคัญสุดคงเป็นเรื่องความรักหล่ะครับ จีบใครก็ไม่ติดเลย ชีวิตเศร้าเนอะ
เคยไปซื้อกางเกง แล้วเจ้าของร้านพูดว่า ร้านพี่ไซต์น้องคงไม่มีอ่ะ
จากเคยใส่เสื้อ XXL ตอนนี้ก็ใส่ไซต์ M ครับ
กางเกงจาก 44 ตอนนี้ก็ไซต์ 32 ครับ
ทุกคนก็คงมีความฝันของตนเองที่อยากให้ตัวเองดูดี ล่ะเนอะ
ถึงจะไม่ได้ดูดี แต่ก็ดีกว่าก่อนเยอะเลย
มากันรูปแรกเลยครับ
ไปกินข้าวกับแม่ครับ สังเกตุหน้าครับ เหมือนแป๊ะยิ้ม เดินโบกพัด ตามขบวนเชิดสิงโตเลย
รูปนี้สมัย ม.3 ขึ้น ม.4 ไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆครับ ตัวใหญ่มากอยากจะร้องไห้
นี้งานคริสมาสตร์ ที่เซนทรัลเวิลด์ครับ ขนาดหันข้างถ่ายรูปแล้วยังไม่ผอมเลย ชีวิตเศร้า
เพราะกินแล้วก็กินไงครับ เลยทำให้รูปร่างผมเป็นอย่างนั้น
สมัยก่อนหมูกะทะ นี่ของโปรดเลยครับ กินเกือบทุกสัปดาห์ hahaha
หมูสามชั้นไหว้ตรุษจีน นี่จองเลย อร่อยที่สุด
รูปนี้ไปเที่ยวสวนสยามกับเพื่อนครับ ตัวใหญ่สุดเลยครับ คนที่3 คิดแล้วตลกตัวเอง
อันนี้ไปเที่ยวตาก ครับ ถ่ายรูปคู่กับเพื่อนครับ ตัวใหญ่กว่าหมูอีก hahaha
เคยคิดนะว่าทำไมตอนนั้นเราตามใจปาก ให้อ้วนได้ขนาดนั้น ก็ของมันอร่อยอ่ะเนอะ
ใครจะไปห้ามใจอยู่ วันๆนี่ นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นกินเลยครับ
รูปนี้ชีวิตเศร้าสุด ไปงานมันไก่มากกับเพื่อนที่เขาชนไก่ สังเกตุนะครับเพื่อนใส่เสื้อ ร.ด. หมดทุกคนเลย ยกเว้นผม เพราะไม่มีไซต์ครับ T_T
รูปนี้ ม.6 ครับ ก่อนเข้ามหาวิทยาลัย
ตอนนี้แหละครับถึงจุดเปลี่ยน พยายามหาวิธีลดน้ำหนักเพราะอยากดูดีครับ
เลยกินน้อยลง จาก 100กว่า ก็เหลือ 86ครับ
รูปด้านบนครับ เข้าปี1ใหม่ๆ
ตอนไปเรียนปรับพื้นฐาน เข้าไปในมอ มีแต่คนสวยๆหล่อๆหุ่นดีๆเต็มไปหมด เอาและไง ทำไมเราอ้วนขนาดนี้
ก็เริ่มลดน้ำหนักสิครับคราวนี้ ทั้งวิ่ง ทั้งว่ายน้ำ ลดการกิน เปลี่ยนแปลงการกิน
โดยว่ายน้ำสัปดาห์ ละ 3 ครั้ง ไปวิ่งตอนเย็น กินน้อยลง
อันนี้เป็นรูป ตอนเฟรชชี่ไนท์ครับ คอนเซ็ป เจ้าชาย เจ้าชายหมูสินะเรา
น้ำหนักก็ลดมานิดนึง เหลือ 78 ครับ
ยังพยายามไม่หยุดยั้งครับ น้ำหนักก็ขึ้นบ้างลดบ้างเรื่อยๆครับ เพราะก็ถือว่าลดลงมาเยอะแล้ว
พอเข้าเรียนครับ เรียนไปเรื่อยๆ ก็คิดว่าตัวเองต้องผอมกว่านี้ให้ได้ ก็พยายามออกกำลังกายอีกจนปี 1 เทอม 3 ครับ
ไปฝึกงานที่ โรงแรม ทำให้น้ำหนักลง เหลือ 75 ครับ
พอปี 2 เทอม 1 ไปฝึกงานไกล ถึงกระบี่
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายครับ แต่น้ำหนักก็ลดลง
สงสัยล่ะสิลดลงได้ไง ก็เพราะว่าอาหารไม่ถูกปาก ยกเตียง เปลี่ยนผ้าปู ทำให้น้ำหนัก เหลือ 70 เลย ครับ
รูปนี้เป็นรูปหลังกลับมาจากฝึกงานกระบี่ครับ สังเกตุได้ชัดว่า น้ำหนักลง จากสูทที่เคยฟิตๆ ตอนนี้หลวมและครับ
หลังกลับมาจากกระบี่ก็ไปจัดฟันครับ ทำให้น้ำหนักลดอีก เพราะกินอะไรไม่ได้ จนปัจจุบันทำให้น้ำหนักลงอีกครับ
น้ำหนักอยู่ที่ 63 - 65 ขึ้นๆลงๆ
แต่ก็ยังมีพุงครับ เพราะเป็นไขมันสะสม ที่เอาไม่ออก แขนนี่เวลายกห้อยเลยครับ
ใครมีวิธีให้พุงยุบบ้างบอกหน่อยนะครับ
สรุปง่ายๆนะครับ ที่ทำให้น้ำหนักลดได้
1.ควบคุมการกิน
2.ออกกำลังกาย ว่ายน้ำ วิ่ง
เป้าหมายต่อไป ก็เอาพุงใหญ่ๆที่เกิดจากไขมันสะสม ของผมออกไป ให้แบน ล่ะครับ
ขอบคุณมากนะครับที่อ่านเรื่องราวที่ผมแบ่งปัน
เมื่อผมอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง จากหมูให้เป็นคน
สวัสดีครับ ชื่อ ออฟ ครับ อายุ 19 ครับ
ตอนนี้เรียนอยู่ปี 2 การจัดการโรงแรม ครับ
จะมาเล่าเรื่องราวการลดน้ำหนัก เริ่มเลยครับ สมัยเรียนมัธยมเป็นเด็กอ้วนมาก เคยหนักสุด 100 กว่ากิโล ปัจจุบันอยู่ที่ 65 ครับ
เวลาเพื่อนแท็กรูปมาในเฟสบุ๊ค ไม่เคยรับแท็กให้ขึ้นในหน้าไทม์ไลน์เลย อายครับ
สาเหตุของการลดความอ้วนนะครับ อันดับแรกเลยทุกคนก็อยากให้ตัวเองดูดี ต่อมาก็อยากให้ตัวเองสุขภาพดี เพราะตอนอ้วนรู้สึกว่าอึดอัดหายใจไม่ออก ความดันขึ้น ดีนะยังไม่เป็นโรคเบาหวาน
และที่สำคัญสุดคงเป็นเรื่องความรักหล่ะครับ จีบใครก็ไม่ติดเลย ชีวิตเศร้าเนอะ
เคยไปซื้อกางเกง แล้วเจ้าของร้านพูดว่า ร้านพี่ไซต์น้องคงไม่มีอ่ะ
จากเคยใส่เสื้อ XXL ตอนนี้ก็ใส่ไซต์ M ครับ
กางเกงจาก 44 ตอนนี้ก็ไซต์ 32 ครับ
ทุกคนก็คงมีความฝันของตนเองที่อยากให้ตัวเองดูดี ล่ะเนอะ
ถึงจะไม่ได้ดูดี แต่ก็ดีกว่าก่อนเยอะเลย
มากันรูปแรกเลยครับ
ไปกินข้าวกับแม่ครับ สังเกตุหน้าครับ เหมือนแป๊ะยิ้ม เดินโบกพัด ตามขบวนเชิดสิงโตเลย
รูปนี้สมัย ม.3 ขึ้น ม.4 ไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆครับ ตัวใหญ่มากอยากจะร้องไห้
นี้งานคริสมาสตร์ ที่เซนทรัลเวิลด์ครับ ขนาดหันข้างถ่ายรูปแล้วยังไม่ผอมเลย ชีวิตเศร้า
เพราะกินแล้วก็กินไงครับ เลยทำให้รูปร่างผมเป็นอย่างนั้น
สมัยก่อนหมูกะทะ นี่ของโปรดเลยครับ กินเกือบทุกสัปดาห์ hahaha
หมูสามชั้นไหว้ตรุษจีน นี่จองเลย อร่อยที่สุด
รูปนี้ไปเที่ยวสวนสยามกับเพื่อนครับ ตัวใหญ่สุดเลยครับ คนที่3 คิดแล้วตลกตัวเอง
อันนี้ไปเที่ยวตาก ครับ ถ่ายรูปคู่กับเพื่อนครับ ตัวใหญ่กว่าหมูอีก hahaha
เคยคิดนะว่าทำไมตอนนั้นเราตามใจปาก ให้อ้วนได้ขนาดนั้น ก็ของมันอร่อยอ่ะเนอะ
ใครจะไปห้ามใจอยู่ วันๆนี่ นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นกินเลยครับ
รูปนี้ชีวิตเศร้าสุด ไปงานมันไก่มากกับเพื่อนที่เขาชนไก่ สังเกตุนะครับเพื่อนใส่เสื้อ ร.ด. หมดทุกคนเลย ยกเว้นผม เพราะไม่มีไซต์ครับ T_T
รูปนี้ ม.6 ครับ ก่อนเข้ามหาวิทยาลัย
ตอนนี้แหละครับถึงจุดเปลี่ยน พยายามหาวิธีลดน้ำหนักเพราะอยากดูดีครับ
เลยกินน้อยลง จาก 100กว่า ก็เหลือ 86ครับ
รูปด้านบนครับ เข้าปี1ใหม่ๆ
ตอนไปเรียนปรับพื้นฐาน เข้าไปในมอ มีแต่คนสวยๆหล่อๆหุ่นดีๆเต็มไปหมด เอาและไง ทำไมเราอ้วนขนาดนี้
ก็เริ่มลดน้ำหนักสิครับคราวนี้ ทั้งวิ่ง ทั้งว่ายน้ำ ลดการกิน เปลี่ยนแปลงการกิน
โดยว่ายน้ำสัปดาห์ ละ 3 ครั้ง ไปวิ่งตอนเย็น กินน้อยลง
อันนี้เป็นรูป ตอนเฟรชชี่ไนท์ครับ คอนเซ็ป เจ้าชาย เจ้าชายหมูสินะเรา
น้ำหนักก็ลดมานิดนึง เหลือ 78 ครับ
ยังพยายามไม่หยุดยั้งครับ น้ำหนักก็ขึ้นบ้างลดบ้างเรื่อยๆครับ เพราะก็ถือว่าลดลงมาเยอะแล้ว
พอเข้าเรียนครับ เรียนไปเรื่อยๆ ก็คิดว่าตัวเองต้องผอมกว่านี้ให้ได้ ก็พยายามออกกำลังกายอีกจนปี 1 เทอม 3 ครับ
ไปฝึกงานที่ โรงแรม ทำให้น้ำหนักลง เหลือ 75 ครับ
พอปี 2 เทอม 1 ไปฝึกงานไกล ถึงกระบี่
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายครับ แต่น้ำหนักก็ลดลง
สงสัยล่ะสิลดลงได้ไง ก็เพราะว่าอาหารไม่ถูกปาก ยกเตียง เปลี่ยนผ้าปู ทำให้น้ำหนัก เหลือ 70 เลย ครับ
รูปนี้เป็นรูปหลังกลับมาจากฝึกงานกระบี่ครับ สังเกตุได้ชัดว่า น้ำหนักลง จากสูทที่เคยฟิตๆ ตอนนี้หลวมและครับ
หลังกลับมาจากกระบี่ก็ไปจัดฟันครับ ทำให้น้ำหนักลดอีก เพราะกินอะไรไม่ได้ จนปัจจุบันทำให้น้ำหนักลงอีกครับ
น้ำหนักอยู่ที่ 63 - 65 ขึ้นๆลงๆ
แต่ก็ยังมีพุงครับ เพราะเป็นไขมันสะสม ที่เอาไม่ออก แขนนี่เวลายกห้อยเลยครับ
ใครมีวิธีให้พุงยุบบ้างบอกหน่อยนะครับ
สรุปง่ายๆนะครับ ที่ทำให้น้ำหนักลดได้
1.ควบคุมการกิน
2.ออกกำลังกาย ว่ายน้ำ วิ่ง
เป้าหมายต่อไป ก็เอาพุงใหญ่ๆที่เกิดจากไขมันสะสม ของผมออกไป ให้แบน ล่ะครับ
ขอบคุณมากนะครับที่อ่านเรื่องราวที่ผมแบ่งปัน