สวัสดีค่ะ พอดีมีเรื่องจะมาปรึกษา อาจ งงๆนะ 55555 ช่วยแนะนำทีค่ะ คือเราเป็นคนที่ ตัวสูงนะค่ะ และน้ำหนักเยอะ เกือบเหยียบร้อยเลย แต่ส่วนสูง 176 และน้ำหนักสุด 96 และเวลาไปไหนมาไหน ญาติ พ่อแม่ เพื่อน จะเรียกเลย ตัวใหญ่ทำไมไม่ลดสักที ถ้าลดดูดีเลย คือสูงง้า (ไม่ได้หลงตัวเองนะค่ะตามคนที่พูดมาจริงๆ) ตัวใหญ่นะ (เพราะเราไม่ใช่คนที่ตัวใหญ่และสูงตั้งแต่เกิด พึ่งจะมากินเยอะช่วงเรียนสมัยม.ต้นเลย ) กินเยอะค่ะ กินที มาม่า ขนมที่มีชูรสเยอะๆ ขนมปังก็กิน เป๊ปซี่ บลาๆๆ เยอะเลย และ ข้าวเหนียวหมูปิ้งทุกคืน นอนกินบ้างด้วยนะถ้าดูทีวี ทำการบ้านก็กิน คือตามใจปากว่างั้น เพราะเราคิดว่าเออไม่เป็นไรหรอก เพราะความไม่ดูแลตัวเอง กินๆไปเรื่อยๆ เกือบ1ปี จน ส่วนสูง จาก 160 มาเป็น 168.5 น้ำหนักจาก 55 มา 60 และ เข้าประมาณสองปี จาก 168.5 พุ่งมา 173 น้ำหนัก 67 คือเอาละ ยังไม่ได้คิดอะไร ละมาปีที่สามนี่ คนทักเลย จาก 173 พุ่งมา 176 เกือบ 177 น้ำหนัก 85 คือเห้ย เราเริ่มมองตัวเอง ว่า ใส่ไรดูอึดอัด มันเยอะแม่พ่อพี่น้องทักหมดไปทำไรมาดูอ้วนขึ้นเยอะ ตัวใหญ่มาก ตัวใหญ่ขึ้นปะเนี่ย เรายังไม่ได้เริ่มคิดอะไร จนกระทั่ง มา ม.5 ช่วงนั้นมันเป็นช่วงฤดูหนาว เราไปเจอร้านไอติมแม่ซื้อให้กิน ละติดใจ ซื้อมากินวันละสองกล่องเป็นเดือนๆเลย จนน้ำหนัก 87 พุ่งมาเรื่อย จน 96 เกือบ 97 คือเออ แม่บ่นใหญ่เลย ดูดิ อ้วนตัวใหญ่ มันไม่ดี กินน้อยๆ เราตื่นสายด้วย เพราะว่าอ่านหนังสือดึก ช่วงปิดเทอม แม่บ่นนอนเยอะๆ จนเรามานั่งพูดกับตัวเอง หยุดทุกอย่างหยุดกินไอติม ช่วงตลอดเวลาที่ผ่านมาเราเริ่มเลย ออกวิ่งกับพ่อ สามกิโล วิ่งๆหยุดๆ คือมันเหนื่อย น้ำหนักเราเยอะจริงๆ กระโดดเชือก200-300 ยาลดความอ้วนนี่ไม่ช่วยเลยแค่ช่วง ช่วงหนึ่งจริงๆ เดยวมันก็เหมือนเดิม แถมอันตรายต่อสุขภาพ อย่าไปกินมันดีที่สุด แต่เรามีแฟนนะ แฟนไม่พูดเรื่องลดความอ้วนเลยไม่เคยว่าเราตัวใหญ่ ไม่เคยอายที่มีแฟนรูปร่างตัวใหญ่แบบเรา เขาก็ห้ามตลอดว่าอย่าไปกินมันไม่ดี เป็นห่วงสุขภาพด้วย เห็นข่าวออกบ่อยๆ พอหยุดยาลดความอ้วน เพราะใจสั่น กินได้สองวันหยุดเลย เราพูดกับแฟนเสมอว่าจะเราลดน้ำหนัก เขาก็คิดค่ะ เขาก็พูดตรงๆนะ ไม่อยากให้ลดเยอะ เขาหวง กลัวคนมายุ่งด้วย หลังจากนั้น เริ่มคิดการลดน้ำหนัก มาเรื่อยๆ หาสูตร ใน google บ้าง ไม่กินข้าวบ้าง เพราะตื่นสาย เออลืมบอกค่ะ เราไม่จริงจังตั้งแต่แรก พูดกับคนั้นคนนี้เยอะว่าจะลดแต่เราเหมือนเดิมค่ะ ตบะแตก เลยคิดลดไม่ได้หรอก ชาตินี้คงไม่ลด แล้วแหละ คือเราไปถามสูตรพี่ แต่พี่เราผอมมากจากตัวตันๆ เขาก็บอกเพราะฝึกงานไม่มีเวลากินข้าว เขากินยาลดด้วย ละเราก็เข้าใจค่ะ แต่เราไม่กินยา แม่ไม่ให้เลยค่ะกลัวเป็นแบบในข่าว เราก็เข้าใจค่ะ มันก็จริง พอจะขึ้นปี1 อยากจะใส่กระโปรงสวยๆ เหมือนคนอื่นเขา หันมาออกกำลังกายค่ะ เพราะกลัวแฟนเราจะไปมองผญคนอื่น ด้วย +กับ จะสบประมาทคนที่พูดกับเราบ่อยๆ ว่าเราต้องทำได้ แถมยังมีสุขภาพที่ดีให้ตัวเราเองด้วย เริ่ม จาก วิ่ง ในสวนสาธารณะ ตบะแตก ไปกินลูกชิ้นทอดอีก ประมาณ 1 เดือนไม่ลดเลย ตอนแรกเราจะไป fitness แต่คนเยอะมาก เยอะจริงๆ เราไม่มีเวลาไปออกด้วย ต้องทำการบ้านตกดึก อ่านสือละ คืออยากจะหาเวลาที่ออกไปfitnees มาลดในบ้านดีกว่า จะได้เวลาเยอะมากขึ้น เราก็ไม่ได้ออกทำไรเลย คิดๆเลย ไม่กินข้าวเย็น ลดจาก 96 เหลือ 87 แต่กินผักผลไม้แทน ลืมบอกเราเป็นที่ถ่ายยาก ระบบเผาผลาญค่อยไม่ดี พอปิดเทอมเอาละ อยู่ดีๆ หันมาลดน้ำหนักครั้งนี้จริงจังมากกว่าที่เคยผ่านมาก อยากดูรูปร่างดีได้ร่างกายที่แข็งแรงไม่เป็นโรคด้วย แม่ชวนเต้นแอโรบิดในบ้าน 1ชั่วโมง เหงื่อเยอะ มาก เล่นห่วงฮูลาฮูบด้วย ครึ่งชั่วโมง แต่ยังกินปกติน้ำหนัก ลด 2-3โล ลดอาหารขยะที่เคยกินตอนอ้วนออกไปหมดเลย หันมากินผัก ผลไม้ กินอาหารที่มีไขมันต่ำ กินที่ขับถ่ายง่ายๆ ควบคุมการกินมากขึ้น วันๆนี่กินแต่ผลไม้ ถ้าหิวข้าว ให้กินน้ำเยอะ กินข้าวไม่ต้องอิ่ม เดยวกระเพราะ ขยาย - - คือให้แม่พาไปชั่ง ร้านขายยาเลย จาก 87 เหลือ 83 แค่สองอาทิตย์ค่ะ ก็พอใจ ตลอดเวลาที่ลด ห้ามใจ อดทน ตั้งใจ มองรูปร่างตัวเอง ตอนหุ่นสวยๆ เหมือนผญคนอื่นไว้ ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ เต้นแอโรบิด +เล่นห่วง +ควบคุมอาหาร ไม่ต้องถึงขั้นอดๆจนปวดท้อง จาก 87 เหลือ 78 2เดือนครึ่ง ช้าหน่อย แต่ก็คุ้ม ที่ไม่ได้พึ่งอะไรเลย รวมๆนะค่ะ ระยะเวลา ที่ออก 7 เดือน จาก 96 เหลือ 67 ค่ะ เสื้อผ้าตัวเก่าใส่ได้หมด ตัวใหญ่เอาไปบริจาคหมดละ 555 แฟน พ่อแม่ ให้กำลังใจเรามาโดยตลอด ชมว่า เริ่มเห้นโครงหน้าบ้างละ เอวเริ่มมีบ้างละ ดูดึกว่าเมื่อก่อนเยอะ แฟนหวงมาก เราก็มีกำลังใจมาก จุดมุ่งหมาย อยากหนักสัก 50-55 และเราค่อยๆปรับการกินค่ะ แม่บังคับให้กิน เดยวเราปวดท้อง กระเพราะ กินน้อยๆ พอประมาณ เราออกมาเรื่อยๆตลอดทุกวันค่ะ ตลอดเวลา น้ำหนักเรา เริ่มไม่ลดละ เราอยากลดมากกว่านี้ แนะนำทีค่ะ ขอบคุณที่อ่านจบค่ะ ขออภัยด้วยน้า ถ้าอ่านแล้ว งง ๆ ^^
เราจะทำยังไงกับน้ำหนัก แนะนำที