ตอนที่ 5: ทบทวนใจในคืนดาวตก
สนามหญ้าหลังมหาวิทยาลัยถูกปูด้วยเสื่อหลากสี เสียงพูดคุยหัวเราะของนักศึกษาดังแว่วไปทั่ว มุมหนึ่งมีกล้องดูดาวตั้งเรียงกัน กับกล่องป๊อปคอร์นและน้ำอัดลมแจกฟรีจากชมรมดาราศาสตร์
ค่ำคืนนี้ มหาวิทยาลัยจัดกิจกรรม
"ดูดาวในคืนฟ้าเปิด" บรรยากาศเต็มไปด้วยความสดใสและโรแมนติกเล็กๆ อย่างประหลาด
"แป้ง...มานั่งตรงนี้ไหม?" วินชี้ไปที่ผ้าปูผืนเล็กใต้ต้นไม้
แป้งยิ้มบาง “แน่ใจเหรอ ว่าฉันจะไม่บังวิวคนอื่น” “ถ้าอยู่ตรงนี้ ได้เห็นดาวตกชัดสุดเลยนะ” วินพูดพลางเกาแก้มแก้เขิน
ทั้งคู่หย่อนตัวลงนั่ง ท่ามกลางแสงดาวระยิบ แป้งยื่นขวดน้ำให้วิน พลางถาม “นายเรียนสายกีฬาจริงเหรอ? ไม่น่าเชื่อว่าชอบมองดาวแบบนี้ด้วย”
วินยิ้ม “ก็ไม่ใช่ทุกคืนจะมีโอกาสเห็นดาวตกนี่...อีกอย่าง คืนนี้ผมอยากอยู่ตรงนี้ เพราะ—” เขาเบรกตัวเองทัน ก่อนจะพูดชื่อของแป้งออกไป
แป้งหัวเราะเบาๆ เหมือนจะรู้ทัน แต่ก็ไม่พูดอะไร พวกเขานั่งคุยกันเรื่องเพลง เรื่องการแข่งกีฬา เรื่องสิ่งที่อยากทำในชีวิต บทสนทนาเบาๆ กลายเป็นเสียงหัวเราะ และความสบายใจที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ
ตัดภาพมาที่อีกฝั่งของสนาม
มายด์ยืนถือแก้วโกโก้ อิงกับต้นไม้เงียบๆ สายตาของเธอจับจ้องไปยังวินกับแป้งที่นั่งหัวเราะด้วยกันอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่
เธอไม่ได้ยินว่าพูดอะไรกัน แต่แค่เห็นรอยยิ้มของวินที่ไม่เคยยิ้มให้ใครแบบนั้น...ก็รู้สึกหน่วงในอก
"ดีแล้วล่ะ อย่างน้อยเขาก็ได้ยิ้มแบบที่ชอบ" เธอพูดกับตัวเองเบาๆ พลางยกโกโก้ขึ้นดื่มกลบความรู้สึกจุกในใจ
ไม่นานนัก เสียงนับถอยหลังก็ดังขึ้นจากลำโพง “3... 2... 1!”
เส้นแสงเล็กๆ พาดผ่านท้องฟ้ายามค่ำ เสียงฮือฮาดังขึ้นพร้อมกับอุทานตื่นเต้นจากคนรอบข้าง
วินเผลออธิษฐานในใจ “ขอให้เราได้มีโอกาสเข้าใจหัวใจของเธอมากขึ้น…”
แป้งหันมายิ้มให้วิน และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าเธอ...อาจไม่ได้อยู่ไกลอย่างที่เคยคิด
ในขณะเดียวกัน มายด์ยกมือขึ้นป้องหน้าผาก มองดาวตกแล้วกระซิบเบาๆ
“ถ้ามันจะมีปาฏิหาริย์...ช่วยให้เขาหันกลับมามองเราสักนิดก็ยังดี”
แต่ดาวตกไม่ตอบ มีเพียงเงาเธอเท่านั้น ที่ทอดยาวไปกับค่ำคืนที่เงียบงัน…
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 1: เสียงเปียโนในวันแรกพบ
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 2: เพื่อนร่วมห้องสายกวน
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 3: แอบตามใจกลางแดด
https://www.readawrite.com/a/85281ecc4731d47cce7a62f626c0d77d
https://www.joylada.com/story/687070eb9159e53f2d1e0815
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 5: ทบทวนใจในคืนดาวตก
สนามหญ้าหลังมหาวิทยาลัยถูกปูด้วยเสื่อหลากสี เสียงพูดคุยหัวเราะของนักศึกษาดังแว่วไปทั่ว มุมหนึ่งมีกล้องดูดาวตั้งเรียงกัน กับกล่องป๊อปคอร์นและน้ำอัดลมแจกฟรีจากชมรมดาราศาสตร์
ค่ำคืนนี้ มหาวิทยาลัยจัดกิจกรรม "ดูดาวในคืนฟ้าเปิด" บรรยากาศเต็มไปด้วยความสดใสและโรแมนติกเล็กๆ อย่างประหลาด
"แป้ง...มานั่งตรงนี้ไหม?" วินชี้ไปที่ผ้าปูผืนเล็กใต้ต้นไม้
แป้งยิ้มบาง “แน่ใจเหรอ ว่าฉันจะไม่บังวิวคนอื่น” “ถ้าอยู่ตรงนี้ ได้เห็นดาวตกชัดสุดเลยนะ” วินพูดพลางเกาแก้มแก้เขิน
ทั้งคู่หย่อนตัวลงนั่ง ท่ามกลางแสงดาวระยิบ แป้งยื่นขวดน้ำให้วิน พลางถาม “นายเรียนสายกีฬาจริงเหรอ? ไม่น่าเชื่อว่าชอบมองดาวแบบนี้ด้วย”
วินยิ้ม “ก็ไม่ใช่ทุกคืนจะมีโอกาสเห็นดาวตกนี่...อีกอย่าง คืนนี้ผมอยากอยู่ตรงนี้ เพราะ—” เขาเบรกตัวเองทัน ก่อนจะพูดชื่อของแป้งออกไป
แป้งหัวเราะเบาๆ เหมือนจะรู้ทัน แต่ก็ไม่พูดอะไร พวกเขานั่งคุยกันเรื่องเพลง เรื่องการแข่งกีฬา เรื่องสิ่งที่อยากทำในชีวิต บทสนทนาเบาๆ กลายเป็นเสียงหัวเราะ และความสบายใจที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ
ตัดภาพมาที่อีกฝั่งของสนาม
มายด์ยืนถือแก้วโกโก้ อิงกับต้นไม้เงียบๆ สายตาของเธอจับจ้องไปยังวินกับแป้งที่นั่งหัวเราะด้วยกันอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่
เธอไม่ได้ยินว่าพูดอะไรกัน แต่แค่เห็นรอยยิ้มของวินที่ไม่เคยยิ้มให้ใครแบบนั้น...ก็รู้สึกหน่วงในอก
"ดีแล้วล่ะ อย่างน้อยเขาก็ได้ยิ้มแบบที่ชอบ" เธอพูดกับตัวเองเบาๆ พลางยกโกโก้ขึ้นดื่มกลบความรู้สึกจุกในใจ
ไม่นานนัก เสียงนับถอยหลังก็ดังขึ้นจากลำโพง “3... 2... 1!”
เส้นแสงเล็กๆ พาดผ่านท้องฟ้ายามค่ำ เสียงฮือฮาดังขึ้นพร้อมกับอุทานตื่นเต้นจากคนรอบข้าง
วินเผลออธิษฐานในใจ “ขอให้เราได้มีโอกาสเข้าใจหัวใจของเธอมากขึ้น…”
แป้งหันมายิ้มให้วิน และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าเธอ...อาจไม่ได้อยู่ไกลอย่างที่เคยคิด
ในขณะเดียวกัน มายด์ยกมือขึ้นป้องหน้าผาก มองดาวตกแล้วกระซิบเบาๆ “ถ้ามันจะมีปาฏิหาริย์...ช่วยให้เขาหันกลับมามองเราสักนิดก็ยังดี”
แต่ดาวตกไม่ตอบ มีเพียงเงาเธอเท่านั้น ที่ทอดยาวไปกับค่ำคืนที่เงียบงัน…
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 1: เสียงเปียโนในวันแรกพบ
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 2: เพื่อนร่วมห้องสายกวน
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 3: แอบตามใจกลางแดด
https://www.readawrite.com/a/85281ecc4731d47cce7a62f626c0d77d
https://www.joylada.com/story/687070eb9159e53f2d1e0815