ตอนที่ 9: เมื่อใจเริ่มสั่นไหว
ลมหนาวต้นฤดูพัดเอาความชื้นเย็นๆ มาปะทะผิว อาคารดนตรีเงียบสงบในช่วงเย็น หลังการซ้อมเสร็จสิ้น วินนั่งอยู่ข้างแป้งใต้ต้นหูกวางที่ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี
“ขอบคุณที่มาฟังเราซ้อมนะ” แป้งหันมายิ้มให้ รอยยิ้มของเธอยังสวยเหมือนวันแรกที่วินเห็นเธอบนเวที
“ไม่หรอก เราเต็มใจ… อยากฟังเสียงเปียโนของแป้งเสมอเลย”
บทสนทนาเรียบง่ายแต่อบอุ่น วินรู้สึกถึงความสบายใจในเวลาอยู่กับแป้ง แต่แปลก...ในหัวเขากลับมีภาพของใครอีกคนแทรกเข้ามาเป็นระยะ
ภาพของมายด์… ที่เคยยื่นร่มให้ตอนฝนตก ที่เคยส่งโน้ตแปลกๆ ซ่อนไว้ในรองเท้า ที่เคยหัวเราะเสียงดังเวลาที่เขาทำหน้าซื่อเหมือนหมีแพนด้า
“คิดอะไรอยู่เหรอ?” แป้งถามเมื่อเห็นวินเงียบไป
“เปล่า... แค่คิดถึงอะไรบางอย่าง” วินตอบพร้อมรอยยิ้มเจื่อนๆ
คืนนั้น ระหว่างเดินกลับหอ วินเงยหน้ามองท้องฟ้าที่มีดาวไม่กี่ดวง แต่ใจเขากลับรู้สึกเหมือนมีหลายอย่างวนเวียนไม่หยุด
เมื่อเดินถึงหน้าหอ มายด์ก็ยืนพิงประตูอยู่พอดี เธอหันมามองแล้วพูดทันทีด้วยน้ำเสียงติดกวน
“กลับมาช้าจัง… ไปฟังเปียโนของคุณแป้งจนลืมเวลาเลยสินะ”
วินหัวเราะแห้งๆ ก่อนตอบ “ก็…ประมาณนั้นแหละ”
มายด์เดินตามเขาเข้าไปในล็อบบี้ ก่อนพูดต่อพร้อมยิ้มมุมปาก
“ถ้านายหิว มีโยเกิร์ตในตู้เย็นนะ…ของฉันเอง แต่ถ้านายแอบกิน ก็ช่วยบอกว่า ‘ช่วยลดน้ำตาลให้’ ด้วยล่ะ”
วินชะงักไปเล็กน้อย แล้วหัวเราะเบาๆ มันเป็นคำพูดเดิม… แต่ครั้งนี้ มายด์พูดด้วยรอยยิ้มที่ดู…ไม่เจ็บปวดอีกต่อไป
เขาเงยหน้ามองเธอเล็กน้อย หัวใจบางส่วนในเขา…เหมือนกำลัง “สั่นไหว” อย่างเงียบงัน
เพราะบางครั้ง…
คนที่อยู่ข้างๆ เรามาตลอด อาจมีความหมายมากกว่าที่เราคิด
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 1: เสียงเปียโนในวันแรกพบ
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 2: เพื่อนร่วมห้องสายกวน
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 3: แอบตามใจกลางแดด
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 4: คาบว่ายน้ำวุ่นวาย
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 5: ทบทวนใจในคืนดาวตก
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 6: คำชวนจากใจ...หรือแค่บังเอิญ
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 7: แกล้งเล่น...แต่รู้สึกจริง
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 8: สิ่งที่อยากพูดมาตลอด
https://www.readawrite.com/a/85281ecc4731d47cce7a62f626c0d77d
https://www.joylada.com/story/687070eb9159e53f2d1e0815
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 9: เมื่อใจเริ่มสั่นไหว
ลมหนาวต้นฤดูพัดเอาความชื้นเย็นๆ มาปะทะผิว อาคารดนตรีเงียบสงบในช่วงเย็น หลังการซ้อมเสร็จสิ้น วินนั่งอยู่ข้างแป้งใต้ต้นหูกวางที่ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี
“ขอบคุณที่มาฟังเราซ้อมนะ” แป้งหันมายิ้มให้ รอยยิ้มของเธอยังสวยเหมือนวันแรกที่วินเห็นเธอบนเวที
“ไม่หรอก เราเต็มใจ… อยากฟังเสียงเปียโนของแป้งเสมอเลย”
บทสนทนาเรียบง่ายแต่อบอุ่น วินรู้สึกถึงความสบายใจในเวลาอยู่กับแป้ง แต่แปลก...ในหัวเขากลับมีภาพของใครอีกคนแทรกเข้ามาเป็นระยะ
ภาพของมายด์… ที่เคยยื่นร่มให้ตอนฝนตก ที่เคยส่งโน้ตแปลกๆ ซ่อนไว้ในรองเท้า ที่เคยหัวเราะเสียงดังเวลาที่เขาทำหน้าซื่อเหมือนหมีแพนด้า
“คิดอะไรอยู่เหรอ?” แป้งถามเมื่อเห็นวินเงียบไป
“เปล่า... แค่คิดถึงอะไรบางอย่าง” วินตอบพร้อมรอยยิ้มเจื่อนๆ
คืนนั้น ระหว่างเดินกลับหอ วินเงยหน้ามองท้องฟ้าที่มีดาวไม่กี่ดวง แต่ใจเขากลับรู้สึกเหมือนมีหลายอย่างวนเวียนไม่หยุด
เมื่อเดินถึงหน้าหอ มายด์ก็ยืนพิงประตูอยู่พอดี เธอหันมามองแล้วพูดทันทีด้วยน้ำเสียงติดกวน “กลับมาช้าจัง… ไปฟังเปียโนของคุณแป้งจนลืมเวลาเลยสินะ”
วินหัวเราะแห้งๆ ก่อนตอบ “ก็…ประมาณนั้นแหละ”
มายด์เดินตามเขาเข้าไปในล็อบบี้ ก่อนพูดต่อพร้อมยิ้มมุมปาก
“ถ้านายหิว มีโยเกิร์ตในตู้เย็นนะ…ของฉันเอง แต่ถ้านายแอบกิน ก็ช่วยบอกว่า ‘ช่วยลดน้ำตาลให้’ ด้วยล่ะ”
วินชะงักไปเล็กน้อย แล้วหัวเราะเบาๆ มันเป็นคำพูดเดิม… แต่ครั้งนี้ มายด์พูดด้วยรอยยิ้มที่ดู…ไม่เจ็บปวดอีกต่อไป
เขาเงยหน้ามองเธอเล็กน้อย หัวใจบางส่วนในเขา…เหมือนกำลัง “สั่นไหว” อย่างเงียบงัน
เพราะบางครั้ง… คนที่อยู่ข้างๆ เรามาตลอด อาจมีความหมายมากกว่าที่เราคิด
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 1: เสียงเปียโนในวันแรกพบ
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 2: เพื่อนร่วมห้องสายกวน
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 3: แอบตามใจกลางแดด
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 4: คาบว่ายน้ำวุ่นวาย
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 5: ทบทวนใจในคืนดาวตก
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 6: คำชวนจากใจ...หรือแค่บังเอิญ
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 7: แกล้งเล่น...แต่รู้สึกจริง
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 8: สิ่งที่อยากพูดมาตลอด
https://www.readawrite.com/a/85281ecc4731d47cce7a62f626c0d77d
https://www.joylada.com/story/687070eb9159e53f2d1e0815