สัตว์:..ตอนที่ 181 :..สัตว์บุคคล..ไม่ใช่ร่างกาย.. บุคคลพิจารณากายนี้..เพื่อถอนความเป็น" สัตว์-ผู้ยึดติด..ซึ่งกายนี้ "

หากสัตว์บุคคล.. ผู้ได้สดับในพระสัทธรรม... ได้รู้แล้วว่า... เขา..คือ..สัตว์บุคคล..ผู้ที่ไม่ใช่กายอันนี้...และ..ต้องการถ่ายถอน...

ซึ่งสภาวะ..ความเป็น " สัตว์ - ผู้ยึดข้อง "...ออกจากกายนี้...

พระศาสดาท่านทรงแนะนำให้พิจารณากาย..อันนี้..โดยความเป็นศพที่ทิ้งไว้ในป่าช้า...

เมื่อพิจารณาอยู่อย่างนี้...
ความคิดที่จะต้องการใดๆ..แบบผู้ครองเรือน..ก็จะสลายไป..ด้วยความสลด..

เพราะสุดท้าย..ร่างกายที่เราครองอยู่นี้..
ก็จะถูกทิ้งเน่าเฟาะ..เดียวดายในป่า..นั่นหละ

เมื่อละดำรงในแบบผู้ครองเรือนได้... จิตก็ถึงความตั้งมั่น...
เป็น..." เอโกทิโภติ(เอโกทิภาว).."...
..สมาธิก็เกิดขึ้น...
...เมื่อสมาธิเกิด ...ก็จะเห็นความจริงตามพระสัทธรรม...
...เมื่อมีปัญญาเห็นความจริง...ก็จะสามารถคลายกำหนัดจากอุปาทานขันธ์๕ได้..

สัตว์บุคคล..ก็จะสามารถ..ละตัณหา-อุปาทาน..ในอุปาทานขันธ์๕ได้...

นี่หละ ...คือการสลัดออก( นิสฺสรณ)..จากอุปาทานขันธ์๕
​
ฟังเลย..
👇
👇
👇
[๒๙๙]   ปุน   จปรํ  ภิกฺขเว  
{...ภิกษุ ท!  อย่างอื่น..ยังมีอีก..คือ..}

ภิกฺขุ  เสยฺยถาปิ  ปสฺเสยฺย  
{..ภิกษุผู้เห็นแล้ว...โดยเปรียบเหมือนกับว่า..}

สรีรํ สีวถิกาย  ฉฑฺฑิตํ  
{...สรีระ(ศพ)..อันถูกทิ้งไว้ในปาช้า..}

เอกาหมตํ  วา  --- {..ตายแล้ว 1 วัน..บ้าง..}
ทฺวีหมตํ  วา --- {..ตายแล้ว 2 วัน..บ้าง..}
ตีหมตํ  วา  --- {..ตายแล้ว 3 วัน..บ้าง..}

อุทฺธุมาตกํ วินีลกํ   วิปุพฺพกชาตํ    ฯ   
{...ขึ้นอืดพอง - เขียวคล้ำ - มีหนองไลซึ่มออกม่...}

โส    อิมเมว    กายํ    อุปสํหรติ
{...เธอนั้น..น้อม(ศพนั้น)..เข้ามาสู่กาย..อันนี้(ของเธอ)..}

อยมฺปิ   โข   กาโย   เอวํธมฺโม   
{...ว่าแม้น..กายอันนี้แล..ก็มีความเป็นธรรมดา..อย่างนั้น...}

เอวํภาวี   เอวํอนตีโตติ  ฯ  
{...จะเป็นอย่างนั้น ... จะไม่อาจหลีกเลี่ยงความเป็นอย่างนี้ไปได้...}

ตสฺส เอวํ   อปฺปมตฺตสฺส   อาตาปิโน   ปหิตตฺตสฺส   วิหรโต
{...เมื่อ(ภิกษุผู้นั้น)....ไม่ประมาท - มีความเพียร - มีความตั้งมั่น...อยู่อย่างนั้น..}

เย  เคหสิตา สรสงฺกปฺปา  เต   ปห   ี ยนฺติ   ฯ   
{...ความคิดความใคร่ในสิ่งยั่วยวนแห่งผู้ครองเรือนอันใด..   เธอก็เป็นอันละได้(ย่อมหายไป)...}

เตสํ   ปหานา  --- {...ในสิ่งนั้น..อันละได้..}
อชฺฌตฺตเมว  จิตฺตํ
สนฺติฏฺฐติ    สนฺนิสีทติ   
เอโกทิโภติ    สมาธิยติ   
{...จิตอันเป็นภายในนั้น..ก็ถึงความไมาหวั่นไหว - ตั้งสงบอยู่ - เกิดความเป็นหนึ่ง - เกิดความตั้งมั่น...}

เอวมฺปิ   ภิกฺขเว ภิกฺขุ กายคตํ สตึ ภาเวติ ฯ
{...ภิกษุ ท! อย่างนี้หละ.. คือ...ภิกษุผู้ทำให้เจริญแห่ง..สติอันกายนำพาให้เกิดขึ้น(กายคตาสติ)...}