[มาค่ะ9เดือนกับสารพัดวิธีจัดการกับ27กิโล~]ไม่ต้องลงทุนแต่ต้องลงแรงเพื่อเงินเดิมพันของพ่อ!!

จริงๆก็พอจะรู้แหละว่าตัวเองอ้วนมากจนไม่ไหวแล้วนะ แต่เราชาวฮิป(โป)ก็มีข้ออ้างในการอ้วนเยอะแยะเช่น

    1.ก็เป็นเด็กฮิป(โป) อยู่มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านบางแสน..มาเรียนที่นี่แล้วไม่อ้วนเชยตายเลย แหมใครๆก็รู้มีของกิน24ชั่วโมงเลยจริงๆ
สดใส ลีลา หลังมอ หน้ามอ โอ้โหหหหฟุตบาทมีที่ให้เดินซะที่ไหนร้านของกินทั้งนั้นยังไม่รวมตามซอกหลืบ
    2.พ่อขา...ลูกทำธีสิสต้องใช้พลังงานและน้ำตาเยอะมากกก ลูกมีชีวิตอยู่ได้ด้วย กุ้งเผาอ่างศิลา พิซซ่าตอน5ทุ่ม เซียนไก่ตอนตี2
ลูกนั่งทำงานหน้าคอมทั้งวัน ไม่ได้หลับไม่ได้นอน ไม่ได้ขยับไปไหนเลยย ลูกมีชีวิตอยู่ได้ด้วยน้ำตาลจากแป็ปซี่ โค้ก เอ็มร้อย และกาแฟจริงๆ
ที่สำคัญชีวิตลูกตัดขาดจาก kfc ไม่ได้นี่ไงละสภาพก็เป็นดั่งเฉกเช่นภาพด้านบน



          เรียนจบแล้วก็มาเป็นสาวเมืองกรุง เป็นดอกหญ้าในป่าปูนสวยๆวิถีเด็กฮิปก็ยังคงดำเนินต่อไป นั่งทำงาน8ชั่วโมงของกินไม่เคยขาดค่ะ เต็มโต๊ะเต็มลิ้นชักไปหมด ลูกอมนี่หมดวันละเกือบ10-20เม็ด กาแฟ2แก้ว ขนมห่อ ก็มันง่วงอ่ะต้องหาอะไรเคี้ยว บางวันโอทียาวไป3ทุ่ม5ทุ่มกลับถึงห้องหลับ ตื่นก็มาทำงานวิถีฮิป(โป)ผสมแพนด้าวนไปค่ะ ชีวิตวนลูปมากค่ะ  



ความพีคและจุดแตกหักกับร่างคางคก!
          พอทำงานได้เดือน2เดือนเริ่มรู้สึกอึดอัดติดกระดุมกางเกงไม่ได้ ซิบปริจนแตก ชั่งน้ำหนักอีกทีเกือบ75! ช็อคค่ะช็อคตกใจมากก กลัวตัวเองไม่กล้าเข้าใกล้เครื่องชั่งอีกเลย ความพีคยังคงต่อเนื่อง จนแทบใส่กางเกงไม่ได้เลยซักตัว ณ จุดนี้แลคกิ้งยังปริค่ะ ประจำเดือนขาด ปวดเข่า นั่งนานไม่ได้เหน็บกิน ชุดชั้นในที่มีอยู่ก็ใส่แทบไม่ได้รัดตัวจนเป็นรอยเจ็บไปหมด ที่กลัวที่สุดก็เบาหวานเพราะปู่กับตาก็เป็นพวกเบาหวานความดันเสียชีวิต เลยเริ่มลดน้ำหนักอย่างจริงจัง....ผลที่ได้เป็นไปตามนี้ค่ะ












       






















#เดี๋ยวมาอัพเดทวิธีออกกำลังกายที่ทำให้ดูนะคะ ส่วนใครมีเทคนิคกำจัดท้องแขนกับต้นขาแนะนำได้นะคะ
ต้องการมากพยายามหลายท่าแล้วไม่คืบหน้าเท่าไหร่เลย