ใครไม่เป็นเหมือนผมไม่รู้หรอกกว่าจะมาได้ถึงขนาดนี้ต้องใช้เวลา อดทนมากมาย
ผมเลิกคิดจะลดน้ำหนักมานานมาก กว่าจะฮึดขึ้นมาออกกำลังกายได้ ไม่ใช่ง่ายเลยคิดแล้วคิดอีกทำแล้วเลิกอีก
นึกแล้วก็…ภูมิใจ 555 ต้องบอกว่าเมื่อก่อนผมหนัก 93 กิโล แน่นอนคือผมกินเยอะ กินไม่เป็นเวลา กินดึก กินกิน บุฟเฟ่ต์นี่ของชอบเลย
ทอดๆบวกกับโค้กนี่โปรดปราน ผักผลไม้ไม่ค่อยกิน สิ่งที่ตามมาคือน้ำหนักมหาศาลที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว คราวนี้พอน้ำหนักขึ้นมากๆสนุกกับการกิน พอถึงจุดนึงปัญหามันจะเกิดครับ คือ เริ่มเดินช้ากว่าปกติ ทั้งๆที่ใส่แรงเดินในความเร็วเท่าเดิมกับเมื่อก่อน
คนที่อ้วนหรืออวบซักพักจะเข้าใจผมรู้ เท้าเริ่มขยาย กางเกง เสื้อใส่ไม่ได้เพราะต้องซื้อไซส์ใหม่หมดทำไงได้ตัวมันขยายไปอีกไซด์แล้วรู้ตัวก็ตอนใส่นั่นนี่ไม่ได้ ร้อนง่าย เหงื่อเยอะ กลิ่นตัวเริ่มเปลี่ยน
ที่สำคัญเริ่มหงุดหงิดๆ ง่าย อะไรนิดหน่อยไม่เข้าตา ก็ขึ้นและ เดินไกลๆจากเมื่อก่อนไม่นั่งมอเตอร์ไซด์ เดี๋ยวนี้ไปโล้ด
ถ้าวันไหนเดินเยอะนะเตรียมรอเลยยานวด ยาพ่น ปวดขาสุดๆ เพราะผมเป็นคนชอบใส่รองเท้าหนังหัวแหลม มันก็ยิ่งบีบเท้า
และต้องเกร็งเท้าพอเกร็งทั้งฝ่าเท้า ทั้งข้อ ทั้งน่อง ก็ปวดเลยครับ มากันหมด เปลี่ยนหมดครับ ชีวิต หลังจากนั้นก็ทนตัวเองไม่ได้ก็ตั้งใจลดน้ำหนัก
คุมอาหารมาเรื่อยๆ เอาจริงครับเอาจริง อันนี้คือผลจากการที่อดทน อดกลั้นมาหลายเดือนครับ
"ภาพก่อนหน้าที่จะเริ่มปฏิบัติการคับ"
วิธีการของผม ง่ายๆเลยคือ
- เลิกกินบุฟเฟ่ต์
- เลิกนานตื่นสาย และเข้านอนให้เร็วขึ้น
- กินข้าวก่อน 6 โมงเย็น
- เลิกกินข้าวขาว หันมากินข้าวกล้องหรือข้าวไรส์เบอรรี่
- เลิกกินของทอด ของมัน ของหวาน นมเนย ทุกชนิด
- เลิกกินของ 7-11 ที่เป็นของเวฟทุกอย่าง
- เลิกกินไขมันสัตว์และสัตว์ใหญ่อย่างเนื้อ
- หันมาออกกำลังกายวันละ 1-2 ชั่วโมง กินผลไม้แทนของหวาน ถ้าเบื่อมากๆ ก็กินถั่วแทน เพราะมีโปรตีนสูง
- กินน้ำวันละ 5 ลิตรคับ
ผมทำแบบนี้เป็นเวลา 3 เดือน
สิ่งที่สำคัญ คือ ผมทานกล้วยและไข่ขาวของไข่เป็ด [ตามเมืองนอกแนะนำ]
มันทำให้อิ่มโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นมื้อเย็นทุกวัน ทำให้ไม่โหยหิวเกินไปและไม่มีไขมันเกินตัวด้วย
นี้ภาพปัจจุบันคับ ไขมันเริ่มหายไป กล้ามเนื้อเริ่มมาคับ
อยากให้ทุกคนสู้ๆนะคับ เดี๋ยวผมจะมาอัพเดทเรื่อยๆนะคับ
รีวิว ซิคแพคจงบังเกิด [น้ำตาจะไหลไม่ได้เจอเลข 7 มาหลายปี]
ผมเลิกคิดจะลดน้ำหนักมานานมาก กว่าจะฮึดขึ้นมาออกกำลังกายได้ ไม่ใช่ง่ายเลยคิดแล้วคิดอีกทำแล้วเลิกอีก
นึกแล้วก็…ภูมิใจ 555 ต้องบอกว่าเมื่อก่อนผมหนัก 93 กิโล แน่นอนคือผมกินเยอะ กินไม่เป็นเวลา กินดึก กินกิน บุฟเฟ่ต์นี่ของชอบเลย
ทอดๆบวกกับโค้กนี่โปรดปราน ผักผลไม้ไม่ค่อยกิน สิ่งที่ตามมาคือน้ำหนักมหาศาลที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว คราวนี้พอน้ำหนักขึ้นมากๆสนุกกับการกิน พอถึงจุดนึงปัญหามันจะเกิดครับ คือ เริ่มเดินช้ากว่าปกติ ทั้งๆที่ใส่แรงเดินในความเร็วเท่าเดิมกับเมื่อก่อน
คนที่อ้วนหรืออวบซักพักจะเข้าใจผมรู้ เท้าเริ่มขยาย กางเกง เสื้อใส่ไม่ได้เพราะต้องซื้อไซส์ใหม่หมดทำไงได้ตัวมันขยายไปอีกไซด์แล้วรู้ตัวก็ตอนใส่นั่นนี่ไม่ได้ ร้อนง่าย เหงื่อเยอะ กลิ่นตัวเริ่มเปลี่ยน
ที่สำคัญเริ่มหงุดหงิดๆ ง่าย อะไรนิดหน่อยไม่เข้าตา ก็ขึ้นและ เดินไกลๆจากเมื่อก่อนไม่นั่งมอเตอร์ไซด์ เดี๋ยวนี้ไปโล้ด
ถ้าวันไหนเดินเยอะนะเตรียมรอเลยยานวด ยาพ่น ปวดขาสุดๆ เพราะผมเป็นคนชอบใส่รองเท้าหนังหัวแหลม มันก็ยิ่งบีบเท้า
และต้องเกร็งเท้าพอเกร็งทั้งฝ่าเท้า ทั้งข้อ ทั้งน่อง ก็ปวดเลยครับ มากันหมด เปลี่ยนหมดครับ ชีวิต หลังจากนั้นก็ทนตัวเองไม่ได้ก็ตั้งใจลดน้ำหนัก
คุมอาหารมาเรื่อยๆ เอาจริงครับเอาจริง อันนี้คือผลจากการที่อดทน อดกลั้นมาหลายเดือนครับ
"ภาพก่อนหน้าที่จะเริ่มปฏิบัติการคับ"
วิธีการของผม ง่ายๆเลยคือ
- เลิกกินบุฟเฟ่ต์
- เลิกนานตื่นสาย และเข้านอนให้เร็วขึ้น
- กินข้าวก่อน 6 โมงเย็น
- เลิกกินข้าวขาว หันมากินข้าวกล้องหรือข้าวไรส์เบอรรี่
- เลิกกินของทอด ของมัน ของหวาน นมเนย ทุกชนิด
- เลิกกินของ 7-11 ที่เป็นของเวฟทุกอย่าง
- เลิกกินไขมันสัตว์และสัตว์ใหญ่อย่างเนื้อ
- หันมาออกกำลังกายวันละ 1-2 ชั่วโมง กินผลไม้แทนของหวาน ถ้าเบื่อมากๆ ก็กินถั่วแทน เพราะมีโปรตีนสูง
- กินน้ำวันละ 5 ลิตรคับ
ผมทำแบบนี้เป็นเวลา 3 เดือน
สิ่งที่สำคัญ คือ ผมทานกล้วยและไข่ขาวของไข่เป็ด [ตามเมืองนอกแนะนำ]
มันทำให้อิ่มโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นมื้อเย็นทุกวัน ทำให้ไม่โหยหิวเกินไปและไม่มีไขมันเกินตัวด้วย
นี้ภาพปัจจุบันคับ ไขมันเริ่มหายไป กล้ามเนื้อเริ่มมาคับ