แชร์ประสบการณ์มีอาการเหมือนเบาหวานทุกอย่างแต่ไม่ได้เป็นเบาหวาน

  เราอายุ20ปี สูง171 นน48 (จัดว่าผอมมาก) โดยนิสัยส่วนตัวเป็นคนชอบกินน้ำหวานมาตั้งแต่เด็กๆแล้วแต่ตอนนั้นก็ยังชอบออกกำลังกายอยู่ ยังนอนเป็นเวลา แต่พอขึ้นมหาลัยเริ่มใช้ชีวิตเละเทะ นอนไม่เป็นเวลา ตี3ตี4ก็ยังไม่นอน ยิ่งช่วงใกล้สอบคำว่านอนคืออะไรไม่รู้จัก ตอนปี1กินแหลกสุดๆ ชาเย็นเกือบทุกวัน ข้าวขาหมูนี่ของโปรดเลย เฟรนฟรายไก่ทอดอร่อยสุดๆ หมูกระทะชาบูต้องมีทุกอาทิตย์ ไม่ได้ออกกำลังกายเลยเพราะเรียนหนักมากๆ เราก้กินแบบนั้นมาเรื่อยๆจนเมื่อมกราต้นปีที่ผ่านมาเรามีอาการเจ็บหน้าอก ชาปลายนิ้วที่เท้า ตาพร่ามัวมากๆ แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ได้เอ้ะใจอะไรเพราะคิดว่าอ่านหนังสือเยอะตาเลยพร่ามัว ตอนนั้นยังกินหวานแบบเดิมแต่จนเดือนกุมภาอาการก็ไม่ดีขึ้น เหมือนยิ่งกินหวานยิ่งเจ็บหน้าอก สุดท้ายลองตรวจน้ำตาลปลายนิ้วดูได้144 ช็อกมาก คิดว่าตัวเองเป็นเบาหวานแล้วแน่ๆเลยงดของหวานทุกอย่าง ย้ำว่างด ไม่กินของหวานเลย ออกกำลังกายวันละ30นาที ปรับเวลานอนใหม่ นอน5ทุ่มตื่น6โมงเช้า แต่อาการก็ยังไม่ดีขึ้น เดือนพฤษาเราเริ่มมีอาการชาที่มือ หายใจไม่ออก วิงเวียนมากขึ้น เลยตรวจน้ำตาลปลายนิ้วอีกรอบนี้ได้170 ตกใจมากแต่ก็ยังไม่เชื่ออีกเลยตรวจอีกรอบแต่เวลาเดียว รอบนี้ได้96 เริ่มแปลกๆ ตรวจรอบที่3ดันได้180 ตอนนั้นคิดแล้วว่าเครื่องมันพังแน่ๆ เราเลยไปตรวจที่อนามัยอีกทีแต่ๆได้97 หมอที่อนามัยเลยให้วิตามินมากิน บอกว่าเราขาดสารอาหาร แต่ยังไม่จบ เรากินแล้วแต่อาการก็ยังไม่ดีขึ้น เริ่มเครียดว่าตัวเองเป็นอะไรแน่ ตัดสินใจไปรพเจาะเลือดที่รพ ให้มันรู้แล้วรู้รอด ตัดสินใจตรวจหมดเลยทั้งไทรอยด์ ค่าไต น้ำตาลสะสม สรุปผลเลือดปกติ ไตปกติ ไทรอยด์ปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือไขมันสูง เราไขมัน202 หมอยังตกใจทำไมไขมันสูงทั้งที่ผอมขนาดนี้(ก็ดูนี่กินสิหมอ โถ่ๆ) หมอบอกมันสูงมานิดหน่อยเลยยังไม่จ่ายยาให้ อยากให้ปรับการกินก่อน อีก3เดือนมาตรวจอีกรอบ สรุปแล้วเราไม่ได้เป็นเบาหวานแต่มีค่าไขมันสูง ทำให้มีอาการเหมือนเบาหวานเกือบทุกอย่าง เข็ดเลยทีนี้ไม่กล้ากลับไปใช้ชีวิตเละเทะแบบนั้นแล้ว55555

อยากออกมาเตือนทุกๆคนว่าอย่าละเลยการนอนการกิน อย่าเอาแต่คิดว่าอายุแค่นี้ยังไม่เป็นไรหรอก รีบแก้ก่อนมันจะสายดีกว่า ไม่งั้นได้มีโรคติดตัวกันแน่ๆๆ