อาอึ้มจ๊อขี่ (วันครบรอบวันจากไปของคุณแม่) เป็นอีกหนึ่งวันที่ลูกหลานได้คุยกับบรรพชน

สวัสดีปีใหม่ค่ะทุกคน เดินทางไปเที่ยวไหนกันบ้างคะ แม่นันและครอบครัวไปพักผ่อนที่บ้านเขาค้อ
วันที่ 2 มค. ตรงดิ่งกลับไปไหว้อาอึ้ม (คุณแม่) คนนี้ต่อเลยค่ะ ปีนี้ไหว้ไวมาก
บันทึก "อาอึ้มจ๊อขี่" (ครบรอบวันตาย) ปีที่ 25

วันนี้เป็นหนึ่งในวันที่ลูกหลานจะได้พูดคุยกับบรรพบุรุษค่ะ "อาอึ้มจ๊อขี่" (วันครบรอบวันจากไปของคุณแม่) จับอิ้กหง่วย หยิอิก หรือวัน 21 ค่ำ เดือน 11 ตามจันทรคติจีน (ซึ่งปีนี้ตรงกับวันที่ 2 มค. 67) แม่นันและครอบครัวบึ่งตรงจากเขาค้อมาไหว้อาอึ้มที่บ้านสามพราน อาตั่วตี๋ฮอเสียะ (น่ารัก) ขับรถพาทุกคนมาไหว้อาม่าทันเวลา

อาอึ้ม (อาม่าของสองหนุ่ม) คนนี้ล่ะค่ะที่หนีบอาหมวยน้อยเข้าครัวทุกวัน
"อาอึ้ม โหะอัวโจ๊ย" อาอึ้ม.ให้หนูช่วยหั่นนะ
"อาอึ้ม โหะอัวจื้อ" อาอึ้ม.ให้หนูช่วยทำกับข้าวนะคะ

เราแม่ลูกตัวติดกันถึงขนาดมีอยู่วันหนึ่ง (พูดแล้วเหยียบไว้นะคะ อายเค้า ฮ่าฮ่า) วันนั้นอาอึ้มกับอาหมวยน้อย ซึ่งตอนนั้นตัวกระจิ้ดเดียว เราสองคนปวดหนักพร้อมกัน ทำไงดีล่ะ ห้องน้ำก็มีห้องเดียว แถมเป็นแบบนั่งยองๆด้วย จะเสียสละให้ใครทำธุระก่อนไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด.. สุดท้าย อาหมวยน้อยทำหน้าพยักเพยิด คิดออกละ..."เราก็อึ๊ดพร้อมกันจิคะ หนูนั่งหน้า อาอึ้มนั่งหลัง" ฮ่าฮ่า.. เป็นโมเมนต์ที่เราใกล้ชิดกันอย่างหอมหวลที่สุด

..และอาอึ้มคนนี้ก็ทิ้งรสมือการทำขนมผักกาดให้แม่นันคิดถึง จนกลายเป็นแรงบันดาลใจในการสานต่ออาหารโบราณจนถึงทุกวันนี้..

24 ปีแล้วที่ท่านจากไปเท่ากับอายุของอาตั่วตี๋..นึกถึงทีไรอยากร้องไห้ทุกทีค่ะ เคยตั้งใจอย่างดิบดีว่าจะสอนให้ลูกพูดฟังแต้จิ๋ว ทุกวันหยุดเวลาพาเด็กๆไปเยี่ยมอาม่า พวกเค้าจะได้คุยกันรู้เรื่อง (เพราะอาม่าพูดไทยไม่ได้เลย) อาม่าคงมีความสุขมาก ... แอบจินตนาการเวลาพวกเค้าสนทนากัน คงเป็นภาพและเสียงที่น่ารักที่สุด..

"จ๊อขี่" แต่ละปีจะไม่ตรงกัน เพราะนับตามจันทรคติจีน ปีที่ผ่านมามี 13 เดือน ทำให้ "จ๊อขี่" ของอาอึ้มปีนี้กระชั้นชิดติดปีใหม่เลยค่ะ อาตั่วแจ้ (พี่สาวคนโต) รีบแจ้งให้น้องๆทราบแต่เนิ่นๆ กลัวเที่ยวปีใหม่จนหลงลืมวันไหว้แม่

วันนี้พวกเรามารวมตัวเพื่อไหว้อาอึ้มกันที่บ้านอาตั่วเฮียเหมือนเดิม รูปพ่อแม่จะต้องตั้งไว้ที่บ้านลูกชายคนโต เพราะคนจีนถือว่าลูกชายคนโตต้องเป็นหลักของบ้านเวลาท่านจากไป ปีนี้ไม่มีไช้เถ่าก้วย ไม่มีขนมฝีมือลูกสาวคนเล็กมาไหว้เลย เพราะพวกเราตรงดิ่งมากจากเขาค้อ อาตั่วแจ้ก็มาไม่ไหวเพราะเพิ่งผ่าเข่าอีกข้าง กับข้าวกับปลาปีนี้จึงตกเป็นหน้าที่ของอาซี้แจ้ (พี่สาวคนที่4) และอาโหง่วแจ้ (พี่สาวคนที่ 5) รสชาติอร่อยไม่แพ้กันเลย ทำอาหารที่อาอึ้มอาป๊ะชอบทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นชาหมี่เตี๊ยว (ผัดหมี่) ปู่ชุงไฉ่ (ต้มผักขม) ไข่เจียวมะเชือยาว แถมมีปลาทู น้ำพริกกะปิที่อาอึ้มชอบด้วย
ไหว้เสร็จเราน้องๆแบ่งอาหารไปทานพร้อมเยี่ยมอาตั่วแจ้ที่บ้าน อาตั่วแจ้บอกว่าแผลภายนอกดูดีใกล้จะแห้งแล้ว แต่จู่ๆเมื่อคืนปวดแผลภายในเข่า คงต้องพาไปให้คุณหมอดูอาการอีกที แต่พอเจอน้องๆครบทุกคน อาการปวดเข่ารุ้สึกจะทุเลาลงทันที เสียงหัวเราะแทรกแซงแข่งกันคุยยังคงเหมือนเดิมค่ะ แม่นันถูกทวงถามถึง "คุ๊กกี้งาหม่อน" ของโปรดของทุกคน จึงสัญญาไปว่า วันจ๊อขี่อาป๊ะ (วันครบรอบวันตายของคุณพ่อ) ในปีนี้ จะทำมาไหว้พร้อมทำแจกทุกคนค่ะ แงแง งานเข้าอีกแล้ว

ครอบครัวจีนถือวันนี้เป็นวันที่สำคัญมากวันหนึ่ง เพราะเป็นการรวมตัวของลูกๆหลานๆ ...สมัยก่อนจะมีลูกหลานของฝั่งอาแน (แม่ใหญ่ หรือภรรยาหลวงของอาป๊ะ) มาเคารพท่านในวันนี้ด้วย แต่ปัจจุบันล้มหายตายจากกันไปบ้างแล้ว จึงเหลือแต่พวกเราพี่น้อง ซึ่งโชคดีที่พี่น้องเรารักกันมาก อาตั่วแจ้เป็นหลักยึดให้พวกเรา.. ถ้าแม่นันเงียบไปก็แสดงว่าหมดรุ่นเราแล้วค่ะ ลูกหลานคงสานต่อไม่เป็น...

ในวันครบรอบนี้ แต่ละปีจะต้องมีอาหาร ขนมโบราณที่มีชื่อมงคลมาเซ่นไหว้ เพื่อความเป็นสิริมงคลของชีวิต ไม่ว่าจะเป็นอั่งก๋วยท้อ (ขนมกุ้ยช่ายรูปหัวใจสีแดงๆ) ซาลาเปา (เปา = เก็บ,ห่อ), ชุงฉ่าย (ชุง /ชุ้ง= ยืนยาว ก้าวหน้า, อู่ชุ้ง=เหลือเก็บเหลือใช้), ขนมผักกาด/ไช้เถ่าก้วย (ไช้ = มีลาภ มีโชค) ส่วนหมู เป็ด ไก่ ปลา และเนื้อสัตว์อื่นคือความสุข ความอุดมสมบูรณ์ ความยิ่งใหญ่ ความมีโชคลาภ
แน่นอนตอนจุดธูปไหว้แต่ละคนก็แย่งกันอวดอาหารฝีมือของตนเองที่นำมาไหว้.. ปีนี้ยกความดีความชอบให้อาซี้แจ้กับอาโหง่วแจ้เต็มๆ สองคนแย่งกันอวดฝีมือกับอาอึ้มกันใหญ่

สิ้นเสียงอวดฝีมือ ก็แย่งกันขอพร "ซาไก๊ หลักไก๊ เจี๊ย เจี่ย นา อาอึ้ม อาป๊ะ โอย" สามตัว หกตัว ตรงๆนะคะคุณพ่อคุณแม่ขา สนุกสนานกันตลอดค่ะ .... 
อาอึ้มอาป๊ะบนสวรรค์คงนั่งหัวเราะพร้อมส่ายหน้าในความบ้าบอของพวกลูกๆ....
เมื่อเสร็จพิธีเซ่นไหว้แล้วก็จะทำการเผากระดาษเงิน กระดาษทองส่งไปให้พ่อแม่ได้ใช้ จากนั้นจะทานอาหารพร้อมกัน แบ่งขนม ผลไม้ จัดเป็นถุงๆนำกลับไปให้ลูกหลานทานเพื่อความเป็นสิริมงคล
วันนี้แม่นันอยู่คุยกับพวกอาแจ้ได้ไม่นาน เพราะอาตั่วตี๋มีเล่นดนตรีตอนดึก ส่วนอาโซ้ยตี๋ต้องรีบกลับไปเก็บงานต่อ แถมเช้าวันถัดไปต้องเดินทางไปเล่นดนตรี ในงาน festival อะไรสักอย่างที่จังหวัดระนอง

"ไป๊อิกเจี๊ยตึ้ง ภามต๊ะมามี้โซยซาโข่ว ฮ่อม่อ" (ภามกลับถึงบ้านวันจันทร์ ฝากมามี้ซักผ้าให้ด้วยได้มั้ย) อาโซ้ยตี๋อ้อนฝากซักผ้าให้ มีหรือมามี้คนนี้จะทำให้ไม่ได้...
.
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่