จิตต้องไม่เกิดดับจึงจะชำระจิตได้

อย่าไปจั๊กฮ่าวกับจิตเกิดดับ จิตเกิดคือ ตัวจิตที่ไปยึดกิริยาจิตเท่านั้น ตัวจิตไปยึดอะไร ยึดรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส นั่นคือ“จิตเกิด” เมื่อภาวนา จึงเป็นการทำให้ “สภาวะเกิดนี้ดับไป&

เดินจงกรมได้จริง ต้องใช้ สติ สมาธิ ปัญญาระดับสูง 1.ดูเข้าไปในจิต ว่าขณะนี้ กำลังคิดอะไรอยู่หรือไม่ มีสติในการดูตัวที่กำลังยก ย่าง เหยียบ(ดูเท้า แต่รู้สึกทั้งตัว) 2.ดูเท้าแต่รู้สึกทั้งตัว เป็นฌาน เป

จิตนั้น ห่อหุ้มคลุมรูปนาม อย่าโลกสวยด้วยมโนว่าไม่มีจิต เมื่อมีปัญญาเห็นการเกิดดับของจิตอย่างต่อเนื่อง จึงจะไปยืนอีกฝั่งและเห็นทั้ง2ฝั่ง 1.ฝั่งโลกียะ เห็นกระบวนการเกิดของจิต 2.ฝั่งโลกุตระ เห็นจิตดั

จิตเดิมแท้ คือ วิญญานธาตุ เป็นจิตที่เข้ามาในกระแสวัฎฎะ ด้วย“อุปทาน” Q:แล้ว จิตดวงนี้มันซ่อนอยู่ตรงไหน A:หาม้นให้เจอ แล้วมันจะพากลับบ้าน บ้านที่พ้นจากวัฏฏะสงสาร https://youtu.be/jmLiKbMF

Q:ทำไมเราเข้าไม่ถึงผลภาวนาสักที A: เพราไม่ไดัดำเนินชีวิตด้วย “สภวะดับ ” Q:สภาวะดับคืออะไร A:สภาวะดับ คือความที่บุคคลหนึ่งๆดับความเป็นโลกในตัวเองได้ แล้วใช้ผลที่ได้มาดำเนินชีวิต

มรรคจิตดวงที่1 คือจิตที่เริ่มต้นใน โลกุตรวิถึ เป็น โสดาปฏิมรรค อันพ้นไปจากจิตอุปทาน จึงอย่าสำบัดสำนวนว่า ไม่มีจิต พ้นจิต เด็ดขาด เพราะจะไม่มีอะไร ให้สังเกตุ“ ความเป็นจิต”

Q:นักตำราประนามพระป่าว่า จิตเที่ยงบ้าง ,มีจิตตั้งมั่นคือมีจิตเที่ยงบ่าง เหตุมาจากอะไร A:เหตุมาจาก นักตำราทำสติ “จิตในจิต“ ไม่เป็น ทำไม่เป็นแล้วไปกล่าวหาพระป่า พระปฏิบัติ Q:แล้วความมีจิตไม

จิตกับวิญญานเป็นคนละอย่างกัน การภาวนาต้องอาศัยการเกิดของวิญญาน วิญญานเป็นแต่ละขณะที่สต้ปัฐฐาน แต่จิตเดิมนี้เป็นอันเป็นสิ่งจำเพาะกับบุคคลนั้นจะปรากฎเมื่อสติปัฐฐานชัดเจนแล้ว การจะเห็นจิตสภาสะเดิมได้ ต้

บริสุทธิ์หมายถึง ปราศจากอุปทาน แต่จิตเดิมแท้ หรือธาตุจิตนั้น ไม่มีอุปทานในขันธ์5 (อุปทานดับ) จิตจึงมีความสว่างไสว แต่จิตเดิมยังหลงว่า ตัวเอง สว่างไสว จึงยังมีอุปทานอยู่ไม่มากแล้ว ขยับเพียงนิดก็หลุดพ้