จิตที่ตั้งมั่นไม่เปลี่ยนแปลง คือสภาวะเอกฐาน

จิตที่หนักแน่นตั้งมั่น จะเป็นดั่งป้อมปราการ ป้องกันอริราชศัครู ที่เข้ามาทาง ตา หู จมูก ลิ้น กายใจ

จึงตั้งมั่นในท่ามกลางการเห็นไตรลักษณ์ การเกิดดับของรูปนามที่ล้อมรอบ ทั้งที่ใกล้ที่ไกล

เมื่อทำตรงนี้ให้เกิดได้ จึงเป็นการเห็นทั้งจุดเริ่มต้น และเห็นจุดจบสิ้นสลาย

อันเกิดดับอยู่ที่เดียวกัน  จึงไม่มีทั้งโลกนี้ โลกหน้า  มีแต่ โลกปัจจุบัน

นี้คือ การเห็นธรรมตามความเป็นจริง