พระโสดาบัน ละสักกายทิฎฐิได้แล้ว แต่ทำไมยังมีมานะได้ ว่าเราดีกว่าเขา แย่กว่าเขา

อรรถกถาวัตถูปมสูตร แสดงไว้ว่า พระโสดาบัน แม้จะละกิเลสเบิ้องต้นได้แล้ว แต่ยังเหลือกิเลสที่ให้มรรคชั้นสูงประหารอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มานะ และยังมีอติมานะอีก

ทั้งที่ความจริง การมองเห็นว่า เราเป็นรูป รูปเป็นเรา , เราเป็นเวทนา สัญญา สังขาร ไม่มีแล้วในจิตของท่าน

แล้วเวลาท่านถือตัวกับคนอื่น ท่านจะคิดแบบไหน ? เอาจุดไหนมาเทียบตัวเองกับคนอื่น ทั้งที่ไม่ได้ถือว่าขันธ์ 5 เป็นตัวท่าน ตามที่สักกายทิฏฐิเคยคิด ?