คำว่า “ปากดี” กับ “ปากเสีย” แม้จะดูเขียนตรงข้ามกัน — “ดี” กับ “เสีย” — แต่ ในบริบทที่ใช้จริงในภาษาไทย มักมีความหมายไปในทางเดียวกัน คือ ด้านล

เข้าใจว่า"A"เป็น ถ้อยคำสั้นแต่สื่อความหมายได้ชัดเจน แบบสุภาษิต คำพังเพย และ"I"เป็นสำนวนที่ต้องเข้าใจวัฒนธรรมถึงจะเข้าความหมาย ส่วน"P"คือต่างจาก A กับ l อย่างไร อยากให้ช

มันความหมายแนว ๆ "อย่าเอาพิมเสน ไปแลกกับเกลือ" ไหมคะ

ตามหัวข้อเลยตะ

สำนวนสุภาษิตข้างต้นมีภาษาอังกฤษที่ความหมายคล้ายกันไหมครับ ค้นในหลายๆที่แล้วแต่ก็ไม่เจอครับ

ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ

ตัวอย่าง “กินคาวไม่กินหวาน สันดานไพร่” เป็นคำพังเพยที่มีที่มาจากวัฒนธรรมการเลี้ยงดูและมารยาทของชนชั้นในสมัยก่อน โดยเปรียบ "คาว" กับของคาว (อาหารจานหลัก) และ "หวาน" กับ

ผมก็เพิ่งเคยได้ยิน .... มันแปลว่าอะไรครับ // ถามผู้รู้ ... ?

ขอเทคนิคการตีความหรือแปลความหมายจากสำนวน คำพังเพยหน่อยครับ มีหลักการจำหรือเทคนิคการจัดจำพวกไหมครับ สำนวนไทย แปลเป็น ไทย อาจจะเป็นวิชาการ หรือ กึ่งวิชาการก็ได้ครับ ขอบคุณพี่ๆนะครับ

ผีเรือนตัวไม่ดีผีอื่นพลอน พูดพล่อยพล่อยไม่ดีปากขี้ริ้ว