ซ่อนรักพรางใจ (ตอนที่ 11 )

กระทู้สนทนา

แต่งนิยาย นิยายออนไลน์ นวนิยายรัก นิยายไทย

ซ่อนรักพรางใจ

ตอนที่  11  ความกลัวหรือความยินดี

…..กลิ่นคลื่นเหียนที่รบกวนอยู่ใกล้จมูกปลุกคนที่กำลังหลับให้ค่อยๆลืมตาขึ้นมาจากนั้นก็พยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งก็เห็นว่าตอนนี้ตนเองนอนอยู่บนโซฟายาวในห้องนั่งเล่น  ดวงตาสวยกวาดมองไปรอบๆตัวเพื่อพยายามนึกว่าตนเองมานอนที่โซฟาในบ้านได้อย่างไร  แต่แล้วสายตาก็มาหยุดที่โต๊ะเล็กกลางห้องและสิ่งที่ทำให้หัวใจหล่นวูบก็คือห่อยาบำรุงที่น่าจะถูกเก็บไว้ในกระเป๋าสะพายตอนนี้มันถูกนำออกมาวางพร้อมกับแก้วน้ำ  ยาเม็ดสีต่างๆถูกจัดเรียงใส่กล่องยาวที่มีช่องเล็กๆแบ่งยาเป็นชุดๆ  ปณาลีทิ้งกายลงพิงโซฟาอย่างอ่อนแรงหลับตาลงสะอื้นพลางคิดว่าคนที่จะจัดเตรียมทุกอย่างเป็นระเบียบแบบนี้คงหนีไม่พ้น…พี่ชายของตนเอง  เสียงฝีเท้าก้าวมาหยุดยืนตรงหน้าพร้อมกับกลิ่นอาหารทำให้ปณาลีต้องลืมตาขึ้นมา

“ เป็นยังไงบ้างยังเวียนหัวอยู่ไหม ”  น้ำเสียงอ่อนโยนของพี่ชายทำให้หญิงสาวร้องไห้ออกมา
“ พี่อ้อม  ฮือๆๆ  ลีขอโทษ ”  ปกรณ์นั่งลงข้างๆน้องสาวแล้วกอดน้องสาวคนเดียวด้วยความเจ็บปวดใจ  เขาผิดที่ไม่ได้ดูแลน้องสาวอย่างใกล้ชิดกว่านี้
“ ทานข้าวต้มหน่อยนะ  ฝืนสักนิดจะได้กินยา ”  ปลอบน้องสาวให้หยุดร้องเขาก็ป้อนข้าวให้เหมือนตอนที่เธอไม่สบายตอนเป็นเด็ก  ปณาลีพยายามฝืนทานเพื่อพี่ชายไปได้ครึ่งชามก็ทานต่อไม่ไหวปกรณ์จึงหยุดและหยิบยาให้  หลังทานยาเรียบร้อยปณาลีก็นั่งซบไหล่พี่ชายอย่างซึมเซา
“ บอกพี่ได้ไหมว่าใคร ”  น้องสาวเจ็บปวดพี่ชายอย่างเขาก็เจ็บปวดไม่น้อยไปกว่ากัน
“ พี่อ้อม…อย่าถามหนูลีเลยนะคะ ”  ปณาลีอ้อนวอนพี่ชาย  ปกรณ์ข่มความรู้สึกก่อนจะลูบผมน้องสาว
“ ไว้พร้อมเมื่อไหร่บอกพี่นะ  พี่จะไม่ไปทำอะไรผู้ชายคนนั้น  พี่สัญญา ” เขาพูดทั้งที่ในใจกำลังเดือดดาล
“ ลีผิดเองค่ะพี่อ้อม  พี่อย่าพยายามตามหาเขาคนนั้นเลยนะคะ ”  ปณาลีร้องไห้สะอื้น
“ พี่เข้าใจน้องสาวพี่เสมอ  ถ้าลีไม่รักเขามาก  ก็คงไม่อยากไปสร้างปัญหาให้ใครใช่ไหม ”  แม้ในใจเขาอยากตามไปหักคอผู้ชายที่ทำร้ายจิตใจและทำลายความสดใสของน้องสาวแต่เขาก็ต้องยอมรับความผิดเรื่องที่เขาไม่ค่อยมีเวลาดูแลน้องสาวให้ดีและใกล้ชิดกว่านี้  แม้ว่าปณาลีจะทำร้ายตัวเองด้วยการพลั้งเผลอตัวและหัวใจไป  แต่ยังไงพี่ชายอย่างเขาย่อมผิด
“ ลีรักเขา  แต่เขาไม่ได้รักลี  เขามีคนรักอยู่แล้ว ลีทำลายเขาไม่ได้ค่ะพี่อ้อม ”  ปณาลียกมือขึ้นเช็ดน้ำตา   ปกรณ์พยายามใคร่ครวญทุกอย่าง  พยายามนึกถึงผู้ชายที่น่าจะเป็นพ่อของหลานที่กำลังจะเกิดแต่เพราะว่าเขาไม่ค่อยรู้จักคนรอบกายน้องสาวมากนักจึงต้องส่ายหน้ากับตัวเองเลิกให้คิดไป  ในเวลานี้เขาควรที่จะกลับมาดูแลน้องสาวให้ดีและหลานที่กำลังจะเกิดมาในอีกไม่กี่เดือน
“ จะไม่บอกเขาจริงๆน่ะเหรอ  อย่างน้อยเขาก็ควรจะรู้ว่าเขากำลังทำให้เด็กคนหนึ่งเกิดมาบนโลก  แม้ว่าเขาจะดูแลรับผิดชอบลีไม่ได้อย่างน้อยเขาก็รับผิดชอบลูกของเขาได้นะ ”  ปกรณ์หาเหตุผลบอกกับน้องสาว
“ เรื่องที่ลีมีความสัมพันธ์กับเขามันเกิดจากความผิดพลาด  ถ้าลีเอาเรื่องลูกไปบอกเขาลีก็คงกลายเป็นผู้หญิงหน้าไม่อายทั้งๆที่ลีพยายามแก้ไขแล้วลียังปล่อยให้…ลูก  เกิดขึ้นมา…ฮือๆๆ ”  เมื่อน้องสาวเขายืนยันแบบนั้นปกรณ์ก็ต้องยอมรับการตัดสินใจ  สักวันน้องสาวเขาก็คงทำใจแล้วบอกพี่ชายอย่างเขาเอง  เขารู้ว่าน้องสาวเขาเป็นคนที่เข้มแข็งพอที่จะเผชิญกับสิ่งที่กำลังจะเกิดต่อจากนี้

…..ภายในห้องตรวจที่เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจ  ผู้อาวุโสที่เป็นนายแพทย์เพิ่งจะออกจากห้องไปเมื่อทำการตรวจวินิจฉัยอาการของคนไข้เสร็จ หญิงสาวที่กำลังจะเป็นคุณแม่จึงใคร่ครวญตามคำแนะนำของหมอ
“ อายุครรภ์หกสัปดาห์แล้วนะ  ต้องทานยาบำรุงแล้วดูแลตัวเองให้ดีๆ ยังไงก็ฝากท้องไว้เสียเลยอย่าลืมมาพบตามนัดนะ ” นายแพทย์สุภวัฒน์พูดคุยรายละเอียดและแนะนำวิธีการดูแลตัวเองคร่าวๆ ปณาลีถอนหายใจคล้ายจะหมดแรงพลางยกมือลูบหน้าท้องแบนราบของตัวเองด้วยความรู้สึกแปลกๆ มันวิเศษ  ตื่นเต้น  ตกใจ  และกังวลไปต่างๆนาๆ
“ หนูเกิดเป็นลูกแม่  หนูต้องเข้มแข็งนะจ๊ะ ”  คุณแม่มือใหม่นั่งลูบท้องเพลินๆจนประตูห้องเปิดออกอีกครั้งแต่คราวนี้เป็นคุณสุธีรัชและหัทยาที่เข้ามา  หัทยานั้นเดินเข้ามาโอบปณาลีไว้ด้วยอาการปลอบประโลม
“ ขอบคุณที่พาหนูลีมานะคะคุณลุง  พี่ตาล ”
“ ลุงวัฒน์บอกว่าหกสัปดาห์แล้วหนูลีไม่รู้ตัวเลยเหรอ ”  หัทยาถามด้วยความห่วงใยเพราะพอรู้มาว่าหญิงสาวโหมงานหนักมาตลอด  ปณาลีส่ายหน้าไม่รู้
“ หนูพอจะบอกลุงได้ไหมว่าใคร ”  คุณสุธีรัชเอ่ยถามด้วยแววตาอ่อนโยน  ปณาลีหลบสายตาพร้อมใบหน้าซีด  เธอไม่กล้าโกหกแต่ก็ไม่กล้าพูดความจริง
“ หนูลีจะจัดการเรื่องลูกเองค่ะ  คุณลุงกับพี่ตาลอย่าบอกใครนะคะ ”  เธออ้อนวอนด้วยน้ำตาคลอเบ้า  ทั้งสองคนจึงรับปาก

ช่วงเย็นปกรณ์กำลังเตรียมทำอาหารอยู่ในห้องครัวส่วนปณาลีก็กำลังเดินไปหน้าบ้านเพราะมีเสียงกดกริ่ง
“ พี่ปรัชญ์  ไม่เจอหลายวันเลยนะคะ ”  ปณาลียิ้มหวานต้อนรับเพื่อนบ้านตรงข้ามแล้วเชิญทานข้าวเย็นด้วย
“ จะเจอได้ยังไงแต่ละวันออกไปทำงานตั้งแต่เช้าส่วนตอนเย็นก็ปิดบ้านเงียบ ”  ปรัชญ์ทำเหมือนงอนใส่
“ โธ่  พี่ปรัชญคะอย่างอนน่า  หนูลีงานยุ่งต่างหาก ”  แล้วคนอ้างว่างานยุ่งก็ถูกขยี้ผมจนฟู
“ งานยุ่งเพราะใกล้วันแต่งงานล่ะสิ ”  ไม่อยากจะซ้ำเติมแต่ก็อดเหน็บไม่ได้
“ ไม่เอาแล้ว  เลิกพูดเลิกคุยกันเลย ”  เมื่อถูกจี้ใจดำก็เดินจ้ำเข้าบ้านไป  แต่เมื่อเข้ามาในบ้านปณาลีก็ซวนเซหน้ามืดจนเขาต้องรีบปราดเข้าไปรับ  ปรัชญ์ตะโกนเรียกปกรณ์ก่อนจะช้อนร่างบางขึ้นมาแล้วพาไปนอนบนโซฟาในห้องนั่งเล่น
“ ดื่มน้ำก่อนหนูลี ”  พี่ชายปฐมพยาบาลน้องสาวอย่างเร่งด่วนทำให้ปรัชญ์แปลกใจ
“ น้องไม่สบายมากหรืออ้อมทำไมไม่พาไปหาหมอ ” แววตากังวลใจของปกรณ์ทำให้ปรัชญ์ตั้งข้อสังเกต
“ ก็พักผ่อนน้อยช่วงทำงานน่ะครับพี่ปรัชญ์  ไหนจะซ้อมรับปริญญาอีก ”  ปกรณ์เบนความสนใจออกไปเพราะยังไม่พร้อมให้ใครรับรู้เรื่องนั้น  แต่ก็เหมือนจะไม่เป็นผลเมื่อคนที่ทำท่าจะคอพับคออ่อนกลับลุกขึ้นพรวดพราดวิ่งเข้าห้องน้ำไปแล้วอาเจียนเสียงดังเท่านั้นปกรณ์ก็หน้าซีดลง
“ น้องเป็นอะไรอ้อม ”  ปรัชญ์ถามเสียงเข้มเพราะเขาห่วงใยสองพี่น้องเหมือนคนในครอบครัว
“ ถ้าไม่พูดก็ไปโรงพยาบาล ”  ปกรณ์สะดุ้งทันที  ในตอนนั้นเองที่ปณาลีเดินออกมาจากห้องน้ำ

“ หนูลีท้อง…ลีท้องค่ะพี่ปรัชญ์ ”  เจ้าตัวเดินเพลียๆมานั่งที่โซฟาตัวเดิม  ปรัชญ์ทรุดกายลงนั่งเก้าอี้ข้างตัวด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง  ทั้งห้องต่างเงียบกันไปเกือบสิบนาที  ปกรณ์ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรเพราะเขาก็เพิ่งรู้เหมือนกัน  ปรัชญ์เองก็เงียบรอฟังความจริง  ถึงแม้เขาจะเป็นคนนอกแต่เขาก็ได้เข้ามารู้จักและช่วยเหลือสองพี่น้องมาก่อน  ความสนิทสนมกับคนในบ้านนี้จนเหมือนเป็นคนในครอบครัว  ถ้าจะปล่อยให้สองพี่น้องเผชิญชะตากรรมกันเองเขาทำไม่ได้  เขาจะทอดทิ้งคนที่เป็นเหมือนครอบครัวของเขาไม่ได้เด็ดขาด

“ เดือนครึ่งแล้วค่ะ  พี่ทั้งสองคนกำลังจะเป็นคุณลุงแล้วนะคะ  ช่วยลีตั้งชื่อลูกด้วยนะ ”  ปณาลีเอ่ยเสียงเบา
“ อืม  ผมไปทำกับข้าวต่อนะครับพี่ปรัชญ์ ”  ปกรณ์ลุกขึ้นเดินมึนๆไปห้องครัวเพื่อจัดการอาหารที่ทำค้างไว้   ปรัชญ์ขยับมานั่งข้างหญิงสาวที่กำลังนั่งเงียบๆอยู่ในโลกส่วนตัว  เขาโอบร่างบางมาแนบอกด้วยความรู้สึกไม่เข้าใจหลายๆอย่าง
“ พี่ไม่อยากถามเรา  ถึงแม้ว่าพี่จะสงสัยว่าใครเป็น….พ่อเด็ก  แต่พี่จะอยู่ข้างๆดูแลเราตลอดไป ”
“ ขอบคุณนะคะพี่ปรัชญ์  ลีโชคดีที่มีแต่คนรักและพร้อมจะช่วยเหลือลีเสมอ  ลีขอโทษที่ทำให้พี่ผิดหวัง ” ปณาลียิ้มเศร้า
“ พี่เคยหวังอะไรกับเราล่ะเด็กดื้อ  แค่เห็นเด็กผู้หญิงบ้านตรงข้ามเติบโตขึ้นมาจนดูแลตัวเองได้แบบนี้พี่ก็ดีใจมากแล้ว ”
“ ขอบคุณที่ดูแลลีกับพี่อ้อมมาตลอดนะคะ ”  หญิงสาวกราบลงตรงหน้าอกเขา
“ เอาเถอะ  พี่เต็มใจอยู่แล้ว  เฮ่อ…ใครจะไปนึกว่ายัยหนูลีจอมยุ่งจะเป็นแม่คนได้  สงสารลูกเราจริงๆ ”  ปรัชญ์เปลี่ยนบรรยากาศให้ครึกครื้นขึ้นซึ่งก็ได้ผลเมื่อปณาลีแว้ดตอบทันที  ปกรณ์ที่เดินมาตามทุกคนไปทานข้าวก็อดยิ้มไม่ได้
“ ไปทานข้าวกันเถอะ  หลานผมหิวแย่แล้ว ”
“ พี่อ้อม  พี่ปรัชญ์แกล้งลีอ่ะ บอกว่าสงสารเด็กที่เกิดเป็นลูกลี  หมายความว่ายังไงคะ ”
“ เอ้า  ก็หมายความตามที่พูดนั่นแหละ  ไป๊  ไปกินข้าว ”  พอพี่ชายพูดแบบนั้นปณาลีก็โอดครวญทันที

…..ประมาณสามทุ่ม  ปกรณ์ก็เข้ามาหาน้องสาวในห้องพร้อมกับนมอุ่นหนึ่งแก้ว  ปณาลียิ้มกว้างที่พี่ชายเอาใจใส่เสมอ
เมื่อดื่มหมดแก้วพี่ชายก็เอ่ยถาม
“ จะบอกเรื่องนี้กับใครอีกไหม ”  ปณาลีเงยหน้าขึ้นมายิ้มเศร้า  พี่ชายคงจะหมายถึงนอกจากคุณสุธีรัช หัทยา ปรัชญ์และเขา
“ สักวันทุกคนก็ต้องรู้ ”  เธอพูดพลางลูบท้องตนเอง
“ ถ้าเขาถามเรื่องพ่อเด็ก ”  ปกรณ์ห่วงน้องสาวเพราะ…ท้องไม่มีพ่อ
“ ทุกคนจะเข้าใจน้องเองค่ะพี่อ้อม ”  เห็นแววหวั่นใจในดวงตาคู่สวยปกรณ์ก็ตัดสินใจทันที
“ ไปอยู่ที่อื่นไหม  สบายใจแล้วค่อยกลับมา ”  ปณาลีมองหน้าพี่ชายแบบคาดไม่ถึง
“ เราไม่ได้หนีอะไรแค่หลบไปเติมพลังแล้วค่อยกลับมา พี่อยากให้น้องสาวพี่กลับมาเผชิญหน้ากับคนอื่นด้วยความเข้มแข็ง ”
ปกรณ์เสนอหนทางให้น้องสาว เขาเข้าใจสังคมรอบข้างดีว่ามันจะต้องเกิดกระแสวิพากษ์วิจารณ์หรือคำครหาเรื่องนี้สักวัน
“ ค่ะพี่อ้อม   เราจะไปจากที่นี่ ”  ปณาลีตัดสินใจพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนเศร้า

***********************************************************************************************************************************
หนูลีจะไปไหนนะ
เข้าสู่โหมดดราม่าแล้ว หึๆๆ

มุกตามัน
***********************************************************************************************************************************

ตอนที่แล้ว
ตอนที่ 1 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 2 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 3 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 4 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 5 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 6 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 7 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 8 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 9 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 10 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้