ซ่อนรักพรางใจ (ตอนที่ 8)

ซ่อนรักพรางใจ

ตอนที่  8  ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม



…..มือที่ขาวสวยราวกับมือของผู้หญิงวางมีดเล่มคมที่กำลังหั่นแครอทสีส้มสดลงอย่างไม่มีกระจิตกระใจ  เรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแม้เขาจะจำได้บ้างเป็นบางฉากบางตอนแล้วคิดว่าตนเองฝันไป  แต่เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมามีสติพร้อมกลับพบกับแววตาเจ็บปวดของหญิงสาวที่เป็นเพื่อนรักของคู่หมั้นก็ทำเอาคนที่มีจิตใจหนักแน่นแป้วลงเสียดื้อๆ  ชายหนุ่มถอนหายใจเป็นครั้งที่ร้อยของวันนี้เห็นจะได้แล้วก็หยุดมือที่กำลังเตรียมอาหาร  จัดการส่งต่อให้เชฟจัดเตรียมอาหารแทนส่วนตัวเขาก็เดินหนีไปหามุมสงบๆซึ่งก็คือห้องทำงานส่วนตัว  ร่างสูงทิ้งตัวลงบนเก้าอี้หนานุ่มแล้วหลับตาลงและไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนก่อนที่เหมรัศนิ์มารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อมีมือนุ่มนิ่มที่คุ้นเคยกำลังนวดขมับที่เครียดขึงอยู่นั้นให้ผ่อนคลายลง

“ วันนี้ลูกค้าเยอะจนเจ้าของร้านหมดแรงเลยเหรอคะ ”  ลัลนาเอ่ยเสียงหวาน  เหมรัศนิ์ลืมตาขึ้นมายิ้มอ่อนก่อนจะหันคว้าของร่างน้อยมานั่งลงบนตักแล้วซุกหน้าลงกับไหล่บาง
“ ถ้าได้หอมแก้มคู่หมั้นก็หายเหนื่อยทันทีเลย เชื่อไหม ”  ชายหนุ่มก้มลงไปปล้ำหอมจนลัลนาดิ้นหลบไปมา
“ พี่เต็มแกล้งนินา  ตั้งใจว่าจะชวนไปเที่ยวเสียหน่อยแบบนี้นินาไม่ให้ไปด้วยแล้ว ”  หลุดออกจากอ้อมแขนได้ลัลนาก็กอดอกทำหน้างอน ชายหนุ่มมีท่าทางสนใจขึ้นมา
“ หืม นินาอยากไปเที่ยวไหนล่ะ ”  เอ่ยถามเสียงนุ่ม  ลัลนาจึงกระตือรือร้นขึ้นมาทันที
“ รีสอร์ทที่บ้านนินาทำเสร็จแล้วค่ะ  เรากำลังจะเปิดบริการเร็วๆนี้ก็เลยอยากชวนคนใกล้ชิดไปลองใช้บริการดูก่อนจะได้รู้ว่าต้องปรับแก้เพิ่มเติมตรงไหนหรือเปล่า ”  ลัลนาเอ่ยด้วยความภูมิใจ  บิดามารดาของลัลนาเป็นข้าราชการด้วยกันทั้งคู่  คุณทัศเทพและคุณลดาได้กู้เงินและนำเงินเก็บบางส่วนมาลงทุนเปิดรีสอร์ทขนาดเล็กไม่เกินยี่สิบห้องบนที่ดินเก่าแก่ใกล้เขาใหญ่เพื่อเป็นมรดกไว้ให้ลูกสาวคนเดียวและต้องการมาใช้ชีวิตบั้นปลายที่นี่หลังเกษียณในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า
“ ก็ดีเลยสิ แล้วนินาอยากให้ไปวันไหนล่ะพี่จะเคลียร์งานไว้ ”
“ ถ้าว่างกันทุกคนก็อยากให้ไปกันหมดเลยค่ะ  นินาว่าจะชวนคุณพ่อคุณแม่พี่เต็ม พี่ตาล พี่คิน หนูลี และเพื่อนๆไปด้วย  ”
ลัลนาเอ่ยเสียงหวานเมื่อนับนิ้วและเอ่ยชื่อคนที่จะชวนไปด้วย  เหมรัศนิ์ชะงักกับชื่อผู้หญิงอีกคน  

คนที่เขาเพิ่งทำลายความสดใสไปโดยไม่ตั้งใจ



“ ลีดีใจจังเลย  รีสอร์ทที่เขาใหญ่เสร็จแล้ว  ลีไปแน่ๆจ๊ะนินา ”  ปณาลีเอ่ยเสียงใส
“ หนูลีต้องไปสิ  นินาทำห้องนอนไว้บนบ้านใหญ่ให้หนูลีโดยเฉพาะเลยนะ แล้วพวกลายสวยๆที่หนูลีเคยวาดให้นินาตั้งแต่ตอนเรียนนินาเอาไปทำเป็นลายผ้าม่าน  ผ้าปูที่นอน ทำอะไรตั้งเยอะแยะเลย ”  ลัลนาอวด ปณาลียิ่งตื่นเต้นใหญ่
“ พี่เต็มกับพี่ตาลก็ไป  แต่คุณพ่อคุณแม่ท่านจะไปวันเปิดรีสอร์ทแทนเพราะจะได้ช่วยอุดหนุน  เดี๋ยวนินาจะโทรชวนพี่คินไปด้วย  หนูลีเตรียมชุดว่ายน้ำไปด้วยนะไปเล่นน้ำตกด้านหลังรีสอร์ทกัน ”  ลัลนาร่ายกิจกรรมสามวันสองคืนที่จะเกิดขึ้นให้ฟัง  แต่ปณาลีนั้นฟังบ้างไม่ฟังบ้างเพราะยังตกใจและเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไงเหมรัศนิ์ก็ต้องไปด้วย
“ โอเคจ๊ะ ไว้เจอกันนะ ”  ปณาลีวางมือถือไว้ที่โต๊ะทานข้าวแล้วเอนหลังนั่งพิงเก้าอี้อย่างอ่อนแรง  แก้วน้ำและแผงยาคุมกำเนิดที่วางอยู่ตรงหน้ายิ่งตอกย้ำความผิดบาปในใจของตัวเองยิ่งนัก
“ นินา…หนูลีขอโทษ ”  หยาดน้ำตาใสไหลออกมาด้วยหัวใจที่อดสู



เช้าวันต่อมาปณาลีกำลังยืนอยู่หน้าตู้เย็นพร้อมกับแผงยาคุมกำเนิด มือบางเทน้ำใส่แก้ววางไว้บนเคาน์เตอร์ครัวเพื่อดื่มตามหลังทานยา  แต่ก่อนจะแกะเอาเม็ดยาในแผงก็ต้องสะดุ้งเฮือกกับเสียงเรียกของพี่ชายและด้วยความตกใจนั้นทำให้มือน้อยรีบโยนแผงยาลงในแจกันดอกไม้ใบย่อมที่วางอยู่มุมสุดของเคาน์เตอร์และรีบหันกลับมา
“ โธ่  พี่อ้อม  ลีตกใจหมด ”  ปณาลีถอนหายใจโล่งอกก่อนจะหันไปดูว่าซ่อนของที่โยนไปเรียบร้อยหรือไม่
“ ทำขวัญอ่อนไปได้นะเรา  พี่ชายกลับมาเหนื่อยๆบริการหน่อยสิจ๊ะ ”  ปกรณ์พับแขนเสื้อขึ้นแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ข้างโต๊ะกลางครัวรอให้น้องสาวจัดน้ำหวานเย็นสดชื่นมาให้
“ อื้ม  พรุ่งนี้จะไปเที่ยวรีสอร์ทบ้านนินากันเตรียมตัวหรือยังน่ะเรา ”  พี่ชายถามน้องสาว ในตอนแรกนั้นลัลนาได้วางแผนชวนทุกคนไปสุดสัปดาห์หน้าคือวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์  แต่เหมรัศนิ์ต้องไปดูร้านอาหารสาขาใหม่ที่เปิดที่ภาคใต้พร้อมกับหัทยาพี่สาว พอจะเลื่อนไปเป็นสัปดาห์ถัดไปอคินกับปณาลีก็มีนัดนำเสนองานออกแบบวอลเปเปอร์ให้โรงแรมใหญ่  หลังจากได้แชทกลุ่มกันแล้วก็ตกลงว่าเป็นสัปดาห์นี้ไปเลยซึ่งทุกคนก็เห็นด้วย
“ พี่อ้อมน่าจะไปด้วย  นินาบ่นว่าคิดถึง ”  ปกรณ์หัวเราะแล้วเอื้อมมือมายีหัวน้องสาว
“ เจอกันปีละไม่กี่ครั้ง  ถ้าไม่คิดถึงสิพี่จะงอนให้  ขึ้นไปเตรียมของเลยเราละยิ่งขี้หลงขี้ลืม ”  ปกรณ์ออกปากไล่น้องสาวขึ้นไปโดยไม่ได้สังเกตอาการอึกอักนั้น  ปณาลีกังวลกับของที่ซ่อนไว้แต่ก็ต้องขึ้นห้องไปเพราะพี่ชายทำท่าจะปักหลักที่ครัวเพื่อเช็ควัตถุดิบในครัวอีกนาน


…..แต่แล้วจังหวะที่ว่าจะลงมาเอาของที่ซ่อนไว้ก็ต้องสะดุดลงเมื่อพี่ชายเกิดอารมณ์อยากทานข้าวนอกบ้าน
“ นี่ตั้งใจจะมาเช็คเรตติ้งบอกน้องสาวดีๆก็ได้นะคะคุณพี่ชาย ”  ปณาลีค่อนขอดพี่ชายที่ทำหน้าหล่อแจกยิ้มบาดใจให้สาวๆที่สวนไปมา   แล้วสาวๆก็ให้ความสนใจพี่ชายตนเองไม่น้อยเสียด้วย
“ นานๆจะได้มาเที่ยวกับน้องสาวทั้งที  วันนี้ป๋าอ้อมให้ยัยหนูลีเต็มที่เลย ”  ปกรณ์เอ่ยอย่างใจป้ำแล้วโอบน้องสาวอย่างแสนรัก  ปณาลีหัวเราะกับท่าทางหวงน้องของพี่ชาย
“ หูย  แล้วจะเสียใจ ”  ปณาลียิ้มกว้างแล้วพาพี่ชายเดินเข้าเดินออกตามร้านต่างๆจนปกรณ์เริ่มเวียนหัว
ภาพสองหนุ่มสาวที่เดินคลอเคลียอย่างสนิทสนมและมีความสุขอยู่ในสายตาของเหมรัศนิ์ที่นั่งดื่มกาแฟอยู่บนชั้นลอยของห้าง  คิ้วเรียวขมวดเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจออกมา  ก็เหมาะสมกันดี…ดีแล้วล่ะ ภาพสาวสวยที่ยิ้มแก้มปริเขย่งหอมแก้มชายหนุ่มที่ซื้อแหวนวงน้อยแล้วสวมใส่นิ้วกลางข้างซ้ายให้ยิ่งดูน่ารักเหมือนคนรักกัน  เหมรัศนิ์รู้สึกเจ็บแปลบและละอายใจเมื่อนึกขึ้นได้ว่าชายหนุ่มที่ยกมือลูบหัวคนข้างตัวอย่างเอ็นดูคงเป็นคนรักของหญิงสาวผู้สดใสคนนั้น

“ น้อยๆหน่อย  มากอดมาหอมพี่แบบนี้เดี๋ยวพี่ก็ขายไม่ออกพอดี ”  ปกรณ์ผลักหัวน้องสาวออก
“ โหย  ดีสิ  พี่อ้อมจะได้อยู่กับลีไปนานๆ ”  ปณาลีกอดแขนล่ำของพี่ชายไว้แน่น
“ กลับเถอะ  พี่ว่ากระเป๋าตังค์พี่เบาขึ้นเยอะเลย ”  ก้มมองถุงช๊อปปิ้งเกือบสิบใบปกรณ์ก็ถอนหายใจแต่บ่นไม่จริงจังนักเพราะแม้จะชอบช๊อปแต่น้องสาวเขาก็ไม่ได้ซื้อของแพงเกินตัวจนเกินไป  คนเป็นพี่ชายเห็นน้องสาวคนเดียวมีความสุขก็พร้อมทำให้ด้วยความเต็มใจอยู่แล้ว
“ ดูหนังกันก่อนนะ ”  น้องสาวเอ่ยชวนเขาก็โอเค





ดึกทีเทียวเมื่อสองพี่น้องมาถึงบ้าน  ปณาลีนั้นหลับไปเรียบร้อยจนปกรณ์ต้องอุ้มขึ้นมาส่งในห้องนอน  จัดการเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าลบเครื่องสำอางออกให้ ห่มผ้า จุ๊บหน้าผากราตรีสวัสดิ์แล้วก็ออกจากห้องไป

ติ๊ง… เสียงแชทกลุ่มจากมือถือน้องสาวดังขึ้น  ปกรณ์จึงเปิดกระเป๋าสะพายแล้วหยิบมือถือออกมาใส่รหัสปลดล็อกที่เขาเป็นคนคิดให้เองเพราะน้องสาวจอมยุ่งมักจะขี้ลืม
Nina : หนูลี หลับหรือยัง  พรุ่งนี้จะไปรับหกโมงเช้านะ
Noo Li : หลับแล้วจ๊ะ  คนหล่อกำลังพิมพ์ตอบ  
Nina :  พี่อ้อม… กลับมาเมื่อไหร่คะ  พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันนะคะ
Noo Li  :  เที่ยวให้สนุกเถอะ  ไว้พี่จะไปอุดหนุนทีหลังนะ  
Nina  :  รบกวนพี่อ้อมปลุกหนูลีด้วยนะคะ
Noo Li :  เดี๋ยวพี่จัดการให้   รับรองตื่นทันรถมารับแน่นอน
แชทคุยกันอีกสองสามประโยคปกรณ์ก็วางมือถือไว้โต๊ะข้างเตียงก่อนจะออกจากห้องไป  ชายหนุ่มเดินลงมาหาน้ำดื่มที่ห้องครัวก็มาสะดุดตากับแจกันใบย่อมที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์ครัว  วางอยู่แบบนี้มาสามปีเห็นจะได้ก็ไม่แปลกใจอะไร  ยกเว้นรู้สึกหงุดหงิดกับดอกกุหลาบสีขาวที่เริ่มแห้งเหี่ยวหมดความสวยงาม
“ ยัยหนูลีลืมเปลี่ยนตามเคย ”  ปกรณ์วางแก้วน้ำที่ถืออยู่ลงก่อนจะหยิบเอาแจกันเดินออกไปหลังบ้านแล้วกำเอาช่อดอกไม้โยนลงในถุงดำโดยไม่ทันเห็นว่ามีของอีกอย่างปนออกมาด้วยเพราะความมืดสลัวบดบัง  ปกรณ์จัดการมัดปากถุงไว้เพื่อนำไปทิ้งตอนเช้า  เขากลับเข้ามาในบ้านล้างแจกันและแก้วน้ำคว่ำไว้ก่อนจะกลับขึ้นไปพักผ่อน





**************************************************************************************************************
มาต่อแล้วนะคะ
(แอบไปแที่ยวเพิ่มพลังมาหลายวัน อิอิ)
มุกตามัน

**************************************************************************************************************
ตอนที่แล้ว
ตอนที่ 1 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/37694309
ตอนที่ 2 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/37704868
ตอนที่ 3 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/37710134
ตอนที่ 4 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/37714469
ตอนที่ 5 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/37717748
ตอนที่ 6 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/37721605
ตอนที่ 7 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/37726558