1 เดือนแล้วสินะ ที่เลิกกัน เป็นฝ่ายบอกเลิกเอง เจ็บเอง
แต่เหตุผลมันมีมากมายเหลือเกิน
สุดท้ายเขาก็ไม่สนใจเราอีกต่อไป สม 555+ T_T

ช่วงแรกก็ทำร้ายตัวเอง
ดื่มเหล้า เมา พูดไม่รู้เรื่อง โทรไปโวยวายกับเขา ไม่มีสมาธิในการทำอะไรเลย  
หลังๆมาเริ่มทำใจ แต่กินข้าวไม่ลงจริงๆ ขนาดดื่มนมกล่อง ยังจะอาเจียนออกมาเลยค่ะ

แต่สติเริ่มมา ปัญญาเริ่มเกิด
รู้ตัวเองว่าทรมานใจสุดๆ
แต่ยิ่งว่างงาน ยิ่งฟุ้งซ่าน นอนก็นอนไม่ค่อยหลับ แล้วฉันจะทำยังไงดีนะ

ปิ๊ง!! ไปวิ่งให้หายบ้าซะ ทุกเย็นวันละ 3 กิโลเมตร เหนื่อย ตกกลางคืนมา หลับสบายหัวเชียว
(แต่ก่อนหน้านี้ก็เป็นคนออกกำลังกายอยู่แล้ว แต่ยิ่งเหนื่อยยิ่งกิน 555+)
ประกอบกับ ข้าวเที่ยงกินได้น้อยลง และข้าวเย็นบางวันก็ไม่แตะเลย ใครจะไปกินลง เศร้าขนาดนี้
น้ำหนักเลยลดลง จนคนที่ทำงานทัก ว่าผอมลงเยอะเลย ไปทำอะไรมา
เราก็ได้แต่ตอบสวยๆว่า อ๋อ! ออกกำลังกายและลดข้าวค่ะ (สวยที่สุด)
........
แต่ด้วยที่มีคนทักเยอะว่าเราผอมลง จนเห็นได้ชัดมาก
เราเองก็ดีใจนะ ดีใจมาก เพราะนั่นหมายความว่า ฉันมีรูปร่างที่ดูดีขึ้น
ตอนนี้ทำไงล่ะ ก็ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองสินะ ฮึ่มๆๆๆฉันจะทำให้เธอเสียดายฉัน คอยดู 555+
ตอนนี้ยังทำใจไม่ได้หรอก แต่ปลงบ้าง
เริ่มดูแลตัวเองมากขึ้น จากที่แต่ก่อนเป็นอีอ้วนในสายตาแฟน
ตอนนี้ผมเผ้าก็ตัดให้มันเข้าทรงซะ หน้าเน้อก็ดูแลอย่าให้เป็นสิว ผิวพรรณก็ทาครีมซะ
ดื่มน้ำเปล่าเยอะๆ รักตัวเองให้มากขึ้น เปลี่ยนบุคลิกใหม่ ทำตัวให้มีเสน่ห์ (ไปศึกษาในอินเตอร์เน็ตมา 555+)

ในความทุกข์ ก็ยังมีเรื่องดีๆที่มันมาคู่กัน
ต่อจากนี้ ก็ต้องรักตัวเองให้มากขึ้น มองความรักให้กว้างขึ้น
เสียใจ เดี๋ยวก็หาย บอกตัวเอง ต้องผ่านไปให้ได้
(กลางวัน ก็ไม่เสียใจนะ แต่กลางคืนมา นอยด์ทุกที สงสัยเหงา 555 )

ปล,
ฉันเชื่อว่า
คนรักกันจริงๆต้องทำอะไรซักอย่าง
เพื่อจะเป็นการพิสูจน์ว่าเรายังต้องการอีกคนอยู่
.....
และฉันก็เชื่อว่า
ถ้าอีกฝ่ายบอกกับเราว่า ให้ทำใจหรือลืมเขาไปเถอะ
นั่นหมายความว่า เขาไม่ต้องการเราแล้ว....

-- หยุดหลอกตัวเองซะที --

รวมคำคมกะละมังที่เจ้าของกระทู้คิดขึ้นเองตอนอกหักค่ะ ฝากหน่อยนะคะ อยากรู้ว่าเสี่ยวไหม T_T
http://pantip.com/topic/30127904