เล่าเรื่องอาหาร ลาบเหนือกับผักกวางตุ้งสดกรอบ

ย้อนกลับไปในช่วงฤดูหนาว สมัยเรียนมหาวิทยาลัย พวกเราเดินทางขึ้นดอยไปเที่ยวบ้านเพื่อนคนหนึ่งที่จังหวัดทางภาคเหนือ

บรรยากาศยามเช้าที่บ้านไม้กึ่งปูนหลังนั้นเย็นสบาย สายหมอกลอยเอื่อย แม่ของเพื่อนตื่นแต่เช้ามืด เสียงสับหมูบนเขียงไม้ดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ปลุกให้พวกเราตื่นขึ้นมาด้วยความหิว

"ไปเก็บผักหลังบ้านให้แม่หน่อย" เสียงแม่ตะโกนบอก

พวกเราเดินงัวเงียออกไปที่สวนครัวหลังบ้าน แปลงผักสีเขียวชอุ่มที่ปลูกปนกันหลายชนิดอย่างง่ายๆ แต่สมบูรณ์สวยงาม สิ่งที่แม่ต้องการคือ "ผักกวางตุ้ง"

กวางตุ้งต้นอวบ ดอกสีเหลืองเล็กๆ ชูช่อรับแสงแดด ใบสีเขียวเข้มมีหยดน้ำค้างเกาะพราว พวกเราค่อยๆ เด็ดมัน เสียง "เปรี้ยะ" เบาๆ ตอนหักก้านบ่งบอกถึงความสดกรอบชนิดที่หาซื้อในตลาดไม่ได้

กลับเข้ามาในครัว ได้กลิ่นหอมฉุนที่เป็นเอกลักษณ์ กลิ่น "พริกลาบ" ที่ถูกคั่วจนหอม ผสมกลิ่นสมุนไพรเฉพาะถิ่นอย่าง "มะแขว่น" 

เช้าวันนั้น กับข้าวที่วางบนโต๊ะ เป็น "ลาบเหนือ (ลาบคั่ว)" สีเข้มๆ แห้งๆ โรยหน้าด้วยกระเทียมเจียวหอมกรุ่น และไส้ทอดกรอบๆ  ผักเคียงคือกวางตุ้นสดกรอบที่เพิ่งเก็บมาจากสวนหลังบ้าน

ปั้นข้าวเหนียวนึ่งที่ร้อนควันฉุย จิ้มลงในจานลาบแล้วส่งเข้าปาก...

 รสชาติเผ็ดร้อน เค็มกลมกล่อม และกลิ่นหอมของเครื่องเทศอบอวลไปทั่วปาก คว้าผักกวางตุ้ง กัดตามเข้าไป...ความฉ่ำน้ำและความหวานตามธรรมชาติของผักสดๆ เข้ากับรสเผ็ดร้อนของลาบได้อย่างลงตัวที่สุด ตามด้วยไส้ทอดกรอบเคี้ยวเพลินอีกชิ้น

มื้อนั้นพวกเราเจริญอาหารกันมาก ข้าวเหนียวหมดกระติ๊บโดยไม่รู้ตัว เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลิ้มลองรสชาติของลาบคั่วของภาคเหนือ และผักกวางตุ้งสดที่ไม่เคยรู้เลยว่า ผักที่เก็บสด ๆ จะหวานได้ขนาดนี้  ไส้ทอดกรอบไม่ต้องพูดถึง อร่อยจนไม่อยากกลับบ้านเลยทีเดียว…