อยากคุยกับคนแปลกหน้า

มีใครเคยรู้สึกเหนื่อย ท้อ ไม่รู้จะคุยกับใครไหมครับ จนบางทีอยากมีคนแปลกหน้าซักหนึ่งคนให้เราระบายด้วย เพราะคนแปลกหน้าคนนั้นไม่รู้จักเราและเราก็ไม่รู้จักเขาต่อให้เอาเรื่องของไปพูดก็ไม่ได้มีผลอะไร เนื่องจากเรารู้สึกไม่มีใครจริงๆ ครอบครัวก็ไม่ใช่ save zone แฟนก็ไม่ใช่ save zone เหนื่อยมากเลยนะที่ไม่มีใครที่พอรับฟังเรา ต้องแบกความรู้สึกของคนอื่นด้วย แกล้งยิ้มแกล้งหัวเราะเพื่อปิดบังความรู้สึก อยู่กับเพื่อนเหมือนร่าเริง อยู่คนเดียวบางทีน้ำตาไหล ปัญหาต่างๆ คุยกับใครไม่ได้ ออกไปสังสรรค์ไม่ได้เพราะมีสิ่งสำคัญที่ต้องดูแล แบกรับทุกอย่างคนเดียว จะฝากครอบครัวดูแลก็กลัวครอบครัวด่า ชีวิตวนเวียนแค่ตื่นมาทำงานกลับบ้าน นอนตื่นทำงาน วนแบบนี้ซ้ำๆ เพราะมีสิ่งต้องรับผิดชอบ เห็นเพื่อนชวนไปเที่ยวบ้าง ชวนไปแฮงค์เอาท์บ้าง แต่ได้แต่บอกว่าไปไม่ได้ เพราะอะไรหรือ ก็เพราะไม่ความรับผิดชอบต่อหน้าที่ จนบางทีคิดว่านี่ชีวิตเรามีความสุขแล้วใช่ไหม ถ้าชีวิตเราเป็นแบบนี้เราจะมีชีวิตเพื่ออะไรอีกหรือ แต่ต้องรับผิดชอบสิ่งที่สำคัญอยู่ เลยจากไปไม่ได้ ได้ระบายกับใครซักคนคงดี 😔😔😔