รัก(ไม่)ว่างงาน "เมื่อความว่างงาน พาให้หัวใจไม่ว่างอีกต่อไป" ตอนที่ 8: ทางแยกของหัวใจ 🌇🛤️

กระทู้สนทนา

นวนิยายรัก แต่งนิยาย เรื่องสั้น แต่งเรื่องสั้น บทความความรัก

ตอนที่ 8: ทางแยกของหัวใจ 🌇🛤️

เช้าวันพฤหัสฯ มีนาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวเรียบ กับกางเกงผ้าสีเบจ ดูเรียบร้อยแต่ก็ยังเป็นตัวเอง เธอยืนอยู่หน้าตึก J-One Media ด้วยความรู้สึกประหลาด—ไม่ตื่นเต้นเท่าที่คิด
เธอเงยหน้ามองตึกสูงตรงหน้า สูดลมหายใจลึก แล้วเดินเข้าไป
"มันคือความฝันของฉันนี่นา...แล้วทำไมถึงรู้สึกว่าใจมันยังอยู่ที่ร้านกาแฟเล็ก ๆ นั่น"

1 ชั่วโมงต่อมา เธอเดินออกจากตึกบริษัท พร้อมถุงของฝากเล็ก ๆ จากฝ่ายบุคคล สัมภาษณ์ผ่านฉลุย ทุกอย่างเป็นไปตามแผน แต่ในมือของเธอคือ สัญญาจ้างงาน 1 ปี ที่ต้องตอบรับภายใน 3 วัน
มีนาเปิดมือถือ แล้วอ่านข้อความจากธันวา
🟦 [ธันวา] “วันนี้ร้านคนน้อย กาแฟรสจืดกว่าทุกวัน สงสัยคนชงจะใจไม่อยู่”
เธอหลุดหัวเราะเบา ๆ ก่อนพิมพ์ตอบกลับ
🟩 [มีนา] “ใจอยู่ แต่ตัวกำลังกลับ เดี๋ยวไปช่วยเติมหวานนะคะ

”

คาเฟ่ช่วงบ่าย ธันวายืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ มองนาฬิกาเรื่อย ๆ มีนากลับมาถึง พร้อมยื่นขนมปังอบจากร้านหน้าออฟฟิศ
“ฝากค่ะ สำหรับคนที่ใจไม่อยู่”
เขารับมาแล้วยิ้มนิด ๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร… มีนาเห็นแล้วตัดสินใจพูดก่อน
“เขาให้ฉันตอบรับใน 3 วัน…”
ธันวาหยุดมือที่กำลังฉีกถุงขนม
“แล้วเธอจะว่าไง?”
“ฉัน…ยังไม่รู้” เธอเว้นช่วง “…แต่ฉันรู้ว่า ถ้าฉันไป ฉันจะคิดถึงตรงนี้มากแน่ ๆ โดยเฉพาะ...เสียงบ่นของคุณ”
ธันวาหลุดหัวเราะ “เดี๋ยวฉันอัดเสียงไว้ให้เปิดฟังก็ได้”
“ไม่เอาอะ มันไม่เหมือนกัน” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มเศร้า ๆ
เขาเงียบไป ก่อนพูดเบา ๆ
“ถ้าไปแล้วไม่ชอบ ก็กลับมาได้นะ ร้านนี้ยังอยู่”
"แล้วคุณจะยังอยู่ไหมคะ?"
คำถามของมีนาเหมือนจี้เข้าไปที่ใจของเขา ธันวาไม่ตอบ แต่แววตาของเขา…มันตอบหมดแล้ว

อีกมุมหนึ่งของกรุงเทพฯ พลอย กำลังถ่ายแบบอยู่กลางสวน อชิ เป็นคนถือกล้องให้ในวันนี้
“ยิ้มหน่อยสิ” เขาพูดขำ ๆ ขณะยกกล้องขึ้น
“กล้องไม่ใช่เหตุผลให้ยิ้มได้ทุกครั้งนะ” เธอหันมามอง ก่อนจะพูดเบา ๆ “บางรอยยิ้มก็ไม่ได้เกิดจากความสุข…”
อชิหยุดถ่ายทันที
“พลอย…เธอเคยมีความสุขจริง ๆ มั้ย ตอนอยู่กับฉัน?”
พลอยนิ่ง เธอมองเขา แล้วพูดเบา ๆ
“เคย…แต่มันนานมากแล้ว”
“แล้วตอนนี้ล่ะ?”
เธอหันมาสบตาเขา “…ฉันยังหาคำตอบไม่ได้อชิ แต่ฉันรู้ว่าถ้ายังอยู่กับเธอ เราคงจะไม่กล้าก้าวต่อไป”
เขายิ้มเจื่อน ๆ แล้วลดกล้องลง