ในรีวิวบอกว่าที่เมืองท่า Tamsui - Min'an village
มีร้านเค้กไข่ไต้หวันเจ้าดังขายอยู่ เราจึงตั้งใจไปกินให้ได้
เจอแล้ว โอ้โห คนเยอะมาก ร้านไหนเจ้าดัง จะสังเกตุได้ว่า มีคนต่อแถวรอคิวยาวมากกกกกกกกก
แสดงว่าน่าจะเด็ด อร่อย ตามที่รีวิวบอกมาเลยหล่ะ
ในระหว่างที่ต่อแถวยาวอยู่นั้น ก็ชายตาไปเห็นหญิงสูงวัยคนหนึ่ง ในมือถือกระดาษที่เขียนเอาไว้
เป็นอักษรภาษาจีน และ ภาษาอังกฤษ อย่างเรียบร้อย แปลได้ว่า
" ฉันต้องการซื้อขนมเค้กที่ร้านนี้ ซึ่งเป็นร้านที่ฉันชอบ แต่ปริมาณนั้นมากเกินที่ฉันจะทานคนเดียวหมด
คุณจะหารครึ่งกับฉันได้ไหม แชร์ค่าขนมแล้วแบ่งครึ่งกัน บลาๆ พลีส "
ฉันเห็นคร่าวๆประมาณนี้ เธอเดินทักผู้คนที่อยู่ท้ายแถวแต่หลายคนก็ปฎิเสธ
จนแล้วจนเล่าก็มาเจอกับเรา
ฉันรีบตะโกนบอกไปว่า " โอเคจ้า มาแชร์กับเราได้เลย เวลคัมๆๆ "
คุณป้าดูแฮปปี้มากที่จะได้ทานขนมที่ต้องการ ในปริมาณที่พอดี พอเหมาะ
เธอดีใจมากและแนะนำตัวเองว่า ชื่อ มิกิ เป็นครูสอนทำขนมชาวญี่ปุ่นอยู่ที่โตเกียว
แล้วก็ให้ชมภาพขนมและบรรยากาศคลาส ว้าวๆๆๆ อเมซิ่งฉันกล่าว
หน้าเธอเหมือนคุณป้าฉันมาก ซึ่งก็เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นเช่นกัน
คนญี่ปุ่นก็คือคนญี่ปุ่น คุณป้ามิกิ เตรียมกล่องขนมและถุงใส่ขนมมาพร้อม
สำหรับแบ่งได้ทันที ฉันสงวสัยว่าคุณป้าเตรียมกล่องมาเลยหรอ
เตาขนมอบไวมากประมาณห้านาทีก็สุกแล้วจ้า ยาหยี
ขนมหนึ่งถาดที่อบ ชิ้นใหญ่มากจริงๆ ตัดแบ่งได้ประมาณ 12 ชิ้น/กล่อง แต่มันก็ใหญ่มากอยู่ดี
เราเลือกรส ออรอจินัล
ข้ามถนนมาอีกฝั่ง ตรงข้ามร้าน ทำภารกิจ
แบ่งขนมกันคนละครึ่งจ้า ถามว่าขนาดแบ่งครึ่งแล้วกินกันหมดมั้ย
ไม่มีทางจ้า เราควรกินตั้งแต่ออกจากร้านเลยหล่ะ
แฮปปี้ๆ ในฐานะทูตวัฒนธรรม
ฉันว่ารสชาติก็คือ ไข่ เลยจริงๆ ที่นี่ไม่ค่อยกินหวาน รสชาติออริจินอล
ไข่กับแป้งแล้วก็ ไข่ ไข่ ไข่ ไข่เน้นๆ
กลิ่นไข่ หอมมมมมไข่
ฉันเจอคุณป้า Miki ที่ร้านขนม เค้กไข่ไต้หวันเจ้าดัง @Tamsui - Min'an village
มีร้านเค้กไข่ไต้หวันเจ้าดังขายอยู่ เราจึงตั้งใจไปกินให้ได้
เจอแล้ว โอ้โห คนเยอะมาก ร้านไหนเจ้าดัง จะสังเกตุได้ว่า มีคนต่อแถวรอคิวยาวมากกกกกกกกก
แสดงว่าน่าจะเด็ด อร่อย ตามที่รีวิวบอกมาเลยหล่ะ
ในระหว่างที่ต่อแถวยาวอยู่นั้น ก็ชายตาไปเห็นหญิงสูงวัยคนหนึ่ง ในมือถือกระดาษที่เขียนเอาไว้
เป็นอักษรภาษาจีน และ ภาษาอังกฤษ อย่างเรียบร้อย แปลได้ว่า
" ฉันต้องการซื้อขนมเค้กที่ร้านนี้ ซึ่งเป็นร้านที่ฉันชอบ แต่ปริมาณนั้นมากเกินที่ฉันจะทานคนเดียวหมด
คุณจะหารครึ่งกับฉันได้ไหม แชร์ค่าขนมแล้วแบ่งครึ่งกัน บลาๆ พลีส "
ฉันเห็นคร่าวๆประมาณนี้ เธอเดินทักผู้คนที่อยู่ท้ายแถวแต่หลายคนก็ปฎิเสธ
จนแล้วจนเล่าก็มาเจอกับเรา
ฉันรีบตะโกนบอกไปว่า " โอเคจ้า มาแชร์กับเราได้เลย เวลคัมๆๆ "
คุณป้าดูแฮปปี้มากที่จะได้ทานขนมที่ต้องการ ในปริมาณที่พอดี พอเหมาะ
เธอดีใจมากและแนะนำตัวเองว่า ชื่อ มิกิ เป็นครูสอนทำขนมชาวญี่ปุ่นอยู่ที่โตเกียว
แล้วก็ให้ชมภาพขนมและบรรยากาศคลาส ว้าวๆๆๆ อเมซิ่งฉันกล่าว
หน้าเธอเหมือนคุณป้าฉันมาก ซึ่งก็เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นเช่นกัน
คนญี่ปุ่นก็คือคนญี่ปุ่น คุณป้ามิกิ เตรียมกล่องขนมและถุงใส่ขนมมาพร้อม
สำหรับแบ่งได้ทันที ฉันสงวสัยว่าคุณป้าเตรียมกล่องมาเลยหรอ
เตาขนมอบไวมากประมาณห้านาทีก็สุกแล้วจ้า ยาหยี
ขนมหนึ่งถาดที่อบ ชิ้นใหญ่มากจริงๆ ตัดแบ่งได้ประมาณ 12 ชิ้น/กล่อง แต่มันก็ใหญ่มากอยู่ดี
เราเลือกรส ออรอจินัล
ข้ามถนนมาอีกฝั่ง ตรงข้ามร้าน ทำภารกิจ
แบ่งขนมกันคนละครึ่งจ้า ถามว่าขนาดแบ่งครึ่งแล้วกินกันหมดมั้ย
ไม่มีทางจ้า เราควรกินตั้งแต่ออกจากร้านเลยหล่ะ
แฮปปี้ๆ ในฐานะทูตวัฒนธรรม
ฉันว่ารสชาติก็คือ ไข่ เลยจริงๆ ที่นี่ไม่ค่อยกินหวาน รสชาติออริจินอล
ไข่กับแป้งแล้วก็ ไข่ ไข่ ไข่ ไข่เน้นๆ
กลิ่นไข่ หอมมมมมไข่