น้ำจรวดโบราณ... รสชาติ (วันวาน) ที่หวนมา 💧🚀🗿

สวัสดีค่ะ (=

ขณะที่นั่งบนรถขากลับบ้านอยู่ดี ๆ สายตาก็ไปเห็นสิ่งนี้...



น้ำจรวดโบราณ!!!
เราให้น้องเบรกรถทันที หัวแทบจะทิ่มเบาะ


อยากจะกรีดร้อง...
ไม่ได้ลิ้มลองมา น่าจะเกินสิบปีแล้ว...
ต้องชิม ต้องลิ้ม ต้องดื่ม ให้ได้เลย...


มีราคา 15 และ 25 บาท
มืดแล้ว เอา 15 ละกัน
ครั้งหน้าค่อย 25 เนาะ...


วิธีการชง
ก็ตักน้ำเชื่อมโหลแก้วใส ๆ ที่วางเรียงราย
สีสดใส ๆ
เราชอบซาสี่ที่สุด
ก็ต้องสั่งซาสี่ค่ะ (=
เสียงน้ำแข็งตกลงในแก้ว
เสียงโซดาที่ปล่อยออกมาทางสาย ที่ต่อกับตัวจรวด ซู่ซ่า ๆๆ
แล้วก็ตักเกลือจิ๊ดนึง คนกรั๋ว ๆๆ


เสียงอันแสนคุ้นเคย
พอซู้ดขึ้นมา...
โอ้...
เพลงกลับมาเถิดวันวาน
ดังก้องในหู...


เราคุ้น ๆ หน้าคุณน้าเค้า
ก็เลยชวนคุย ระหว่างรอเงินทอน
คุณน้าบอกว่า เมื่อก่อนเป็นรถสามล้อเครื่อง วิ่งขายตั้งแต่โรงเรียนลาซาล
ถึงแถว สตรีฯ


ว่าแล้วเชียว...
้เราเคยเจอกันค่ะ คุณน้า
พูดแล้วก็ไหว้คุณน้าไปหนึ่งที
หนูเคยกินตั้งแต่สมัยเรียนสตรีค่ะ!!!
ประหนึ่ง เหมือนเจอสหายเก่าที่ไม่เจอกันมานาน...

เมื่อก่อน แก้วเล็ก 3 บาท
แก้วกลาง 5 บาท
แก้วใหญ่ 7 บาท

สมัยนั้น เพื่อนในกลุ่มมี 7 คน
แก๊งสโนว์ไวท์ทั้ง 7

ก็จ่ายคนละบาท ได้แก้วเบิ้ม
มีหลอดคนละอัน
ก็สวรรค์ของพวกเราแล้วค่ะ 💚❤️
รสชาติก็จะจับสลาก ว่าจะกินรสไหน
คุณน้ายังเคยชงแถมบ่อย ๆ ถ้าเป็นวันศุกร์
หรือถ้าวันรุ่งขึ้นเป็นวันหยุด
ตอนนั้นก็ปี 253X  ค่ะ


จะว่าไป...
คุณน้าแทบไม่เปลี่ยนไปเลย
ยกเว้นผมสีดอกเลา
ฝีมือการชงยังทมัดทะแมงเช่นเคย

คุณน้าบอกว่า
เด็ก ๆ สมัยนี้ ไม่ค่อยรู้จักน้ำอัดลมโบราณแบบนี้กันแล้ว
และรสชาติ พวกซาสี่ บ๊วย มะขาม สละ สับปะรด  ก็ไม่ค่อยนิยมแบบน้ำขวดอัดลมตามตู้แช่ที่หาซื้อได้ทั่วไป
จะขายได้ ก็นาน ๆ ที ลูกค้าประจำ และลูกค้าวัยกลางคนขึ้นไปประมาณเรา...


อืม...
น่าคิดอยู่นะ...
ไม่เป็นไรค่ะ คุณน้า
้ถ้าได้เจอกันอีก จะอุดหนุนกันแน่นอน