นิวาสถานลับของเทพพยากรณ์ ออเรเคิล ลึกลงไปใต้ดิน จากบริเวณศูนย์กลางของมหานครวงแหวน ใกล้พระราชวังของจักรพรรดิเนรอส...
เทพพยากรณ์ ระดมกำลังเหล่าสุดยอดนักพลังจิตแปดคน พร้อมด้วยเลโอนีดาส มาอยู่รวมกันที่นี่ เพื่อทำตามแผนการใหม่ หวังจะช่วงชิงตัวกัปตันวันชนะกลับมารับใช้จักรพรรดิเนรอสอีกครั้ง พร้อมกับบรรดาสมาชิก THE FUGITIVE ทุกคนด้วยหากเป็นไปได้! เนื่องจากจักรพรรดิเนรอสยังทรงต้องการตัวกัปตันวันชนะอยู่ และไม่ทรงเชื่อได้สนิทพระทัยว่า เลโอนีดาสสามารถจดจำความรู้ในวิทยาการต่างๆ และดูดเอาความสามารถของกัปตันวันชนะมาซึมซับเข้ากับตนเองได้ทั้งหมด จึงทรงบัญชาให้เทพพยากรณ์วางแผนการครั้งใหม่
ออเรเคิลเองก็ไม่เชื่อเช่นกันว่าลูกน้องและลูกศิษย์ตัวแสบผู้มักมากในกามารมณ์จะมีความสามารถเช่นนั้น นางเชื่อว่าเลโอนีดาสน่าจะได้รับความรู้ความสามารถจากกัปตันวันชนะเพียงบางส่วนเท่านั้น และการถูกล้างมนต์ดำด้วยเลือดจากครรภ์มลทินของสาวจอย ก็น่าจะส่งผลเสียต่อเขามากยิ่งขึ้น เพราะจากสายตาที่นางมองดูเขา ก็เห็นว่า เขามีอาการเพี้ยนๆ ไปจากเดิม!
"เจ้าไม่ต้องไปทำงานเป็นหัวหน้าขัณฑีหลวงอีกต่อไปแล้ว เลโอนีดาส" นางบอกกับเขาในห้องประชุมซึ่งทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า
"อ้าว! เพราะเหตุใดฮะ ท่านอาจารย์ ?" เลโอนีดาสจีบปากจีบคอถาม
"ข้าทูลขอกับองค์จักรพรรดิแล้ว ให้เจ้าพ้นจากตำแหน่งหน้าที่หัวหน้าขัณฑีหลวง และมาทำงานรับใช้ข้าตลอดไปเลย"
"แล้ว...ฝ่าบาท ตรัสว่ากระไรบ้างฮะ ท่านอาจารย์ ?"
"ก็ไม่ว่ากระไร ไม่ทรงขัดข้อง เพราะทรงเห็นว่าเจ้าเสื่อมศักยภาพลงไปแล้ว สติของเจ้าก็เริ่มผิดเพี้ยนไม่เหมือนเมื่อก่อน ทรงบัญชาให้ข้าช่วยรักษาจิตใจของเจ้าด้วยนะ จะบอกให้! และทรงกำชับมาด้วยว่า ถึงอย่างไร เจ้าก็ต้องพยายามทำงานที่พระองค์ทรงมอบหมายไว้ให้สำเร็จให้จงได้ ถ้าเจ้าล้มเหลว เจ้าจะได้เป็นภักษาหารของเหล่าจระเข้ในบ่อแน่นอน จำเอาไว้ด้วยล่ะ!"
"โอยย....ข้าต้องจำไว้แน่นอนฮ่ะ ท่านอาจารย์" เลโอนีดาสกล่าวแล้วทำท่าตัวสั่นด้วยความสยอง
"ดี! ข้าจะได้พอวางใจได้บ้าง อ้อ! เจ้ามิได้ทำงานเป็นขัณฑีในวังแล้ว เลิกพูดจาเยี่ยงกระเทยเสียที! มันฟังแล้วขัดหู ข้ารำคาญ!! พูดจาให้มันเหมือนเดิมอย่างแต่ก่อนเถิด!"
"แหม...ก็ ข้าไร้อวัยวะเพศชายไปแล้วนี่นา ท่านอาจารย์ อีกอย่าง ข้าได้ทำงานเป็นขัณฑีในวังหลวงมาก็นานพอสมควร ข้าก็เลยพูดเยี่ยงนี้จนเคยชินไปแล้วละฮ่ะ! จะให้กลับไปพูดเหมือนเมื่อก่อน คงจะยาก"
"ไม่ต้องมาขัดแย้งข้า!" ออเรเคิลตวาดแว้ด "ข้าสั่งให้เจ้าทำอย่างไร เจ้าก็ต้องทำอย่างนั้น เข้าใจไหม ?"
"อะ...อ่า เข้าใจแล้วฮ่ะ!"
"ยังไม่ยอมเปลี่ยนอีก! เดี๋ยวเถอะ สั่งให้เจ้า
นีลาตบด้วยกงเล็บเสียหรอก!" ออเรเคิลพูดถึงนางแมวตัวใหญ่สีดำสนิทซึ่งหมอบอยู่ข้างเท้า พอมันได้ยินเจ้านายเอ่ยชื่อและกล่าวเช่นนั้นเท่านั้น มันก็โงหัวขึ้นแยกเขี้ยว จ้องมองเลโอนีดาสพร้อมกับส่งเสียงขู่ ทำขนพองทั้งตัว
"แง้ววว !!! ฟู่ฟฟฟฟ.....กรรรรร....."
"เหวอออ....อย่าๆ จ้ะ แม่นีลา ฉันกลัวแล้ว จริงๆ นะ" เลโอนีดาสรีบยกไม้ยกมือขึ้นห้ามและอ้อนวอน เขาทราบดีว่านางแมวตัวนี้ร้ายไม่ใช่เล่น เคยตะปบและขย้ำคนถึงตายมาแล้ว!
"เปลี่ยนการพูดให้กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนนะ!?" ออเรเคิลสำทับ
"ดะ ดะ ได้ ได้ฮ่ะ เอ๊ยได้ขอรับ! ท่านอาจารย์!" เขารีบระล่ำระลักตอบรับ
"ฟู่ฟฟฟฟฟ.....กรรร....." นางนีลายังคงขู่อยู่ จ้องหน้าเขาอย่างไม่กะพริบตา
"ดี! อย่าเผลอเชียวนะเจ้า!"
"ขะ..ขอรับ ท่านอาจารย์ ข้าจะระมัดระวัง"
"นีลา!" ออเรเคิลร้องเรียกนางแมวดำ สัตว์สมุนตัวโปรด
"แง้วว!" มันหันมามองเจ้านายสุดที่รักของมันทันที
"คอยดูเลโอนีดาสไว้ ฟังมันพูด! ถ้ามันเผลอพูดจาเยี่ยงกระเทยออกมาเมื่อใด เจ้าก็จงใช้กงเล็บของเจ้าข่วนมันเสียทีหนึ่ง เป็นการเตือน!"
"แง้วว!!" นีลาร้องตอบรับพร้อมกับผงกหัวแล้วหันกลับไปจ้องมองเลโอนีดาสอีกครั้ง ส่งเสียงขู่ลอดเขี้ยวแหลมๆเต็มปากของมันอีกที
"ฟู่ฟฟฟฟฟฟ..."
'นังแมวบ้า!!' เลโอนีดาสนึกด่าในใจ
"เอาละ...ในเมื่อเข้าใจและยอมรับ ก็ดีแล้ว, อ้อ! เลโอนีดาส ข้ามีข่าวดีอีกอย่างหนึ่งจะบอกเจ้า"
"ข่าวดีอะไรหรือขอรับ ท่านอาจารย์ ?" เลโอนีดาสถามแล้วรอฟังคำตอบอย่างตั้งใจ
"องค์จักรพรรดิตรัสบอกว่า ถ้าเจ้าช่วยให้เราได้ตัวบุรุษชื่อวันชนะมาได้เมื่อใด เมื่อนั้น พระองค์จะทรงพระราชทานนายแพทย์คณะหนึ่ง มาช่วยผ่าตัดให้เจ้า"
"ผ่าตัด!??" เขาทวนคำด้วยความงุนงง "ผ่าตัดข้าเพื่อประโยชน์อันใดหรือขอรับ ? ข้ามิได้มีโรคร้ายใดๆ ที่จำเป็นจะต้องรับการรักษาโดยการผ่าตัดนี่ขอรับ"
"ฟังข้าพูดให้จบเสียก่อนสิ! เจ้าโง่เอ๊ย !!" ออเรเคิลแหวใส่เขาอีกครั้ง
"ขะ ขอรับ ท่นอาจารย์ ข้ารอฟังอยู่ขอรับ"
แล้วอดีตสายลับสองหน้าก็หูผึ่งทันทีที่ได้ยินคำเฉลยจากอาจารย์
"เจ้าจะได้รับอวัยวะเพศชายเทียม ต่อเข้ากับฐานองคชาตของเจ้า! หลังจากนั้น เจ้าจักได้กลับมาเป็นบุรุษอย่างสมบูรณ์ อีกครั้ง!!"
"โอ!! ช่างเป็นข่าวที่ดีเลิศอะไรเห็นปานนี้!!" เลโอนีดาสกล่าวอย่างลิงโลด "แล้ว...ข้า...เอ่อ...จะสามารถ
ใช้งานมัน...กับอิสตรี ได้หรือไม่เล่าขอรับ ?"
"เจ้าบ้าเอ๊ย! ห่วงแต่เรื่องนี้สินะ!!" ออเรเคิลบริภาษด้วยความหมั่นไส้ "ก็ต้องได้สิ! เจ้าไม่ต้องห่วงหรอก!"
"โอ! สุดแสนจะดีงามขอรับ ท่านอาจารย์!!" เขากล่าวพร้อมด้วยยิ้มพราย ตาเป็นประกาย
"ข้า จะได้เลิกเล่นกับเหล่าอิสตรีด้วยการใช้มือแต่เพียงอย่างเดียวเสียที!! ที่ผ่านมา ข้าได้แต่ใช้มือใช้นิ้วช่วยส่งพวกนางให้สุขสุดยอดแต่ฝ่ายเดียวเท่านั้นเอง..."
"พอได้แล้ว!!" ออเรเคิลตวาดดังกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา และมีสีหน้าแดงเรื่อออกมาเล็กน้อย ทำหน้าตาขึงขังดุด่าลูกศิษย์ "เจ้าคนมักมาก! จอมลามกเอ๊ย!"
"แฮ่ะๆ ขออภัยขอรับ ท่านอาจารย์" เลโอนีดาสกล่าวขอโทษแล้วยิ้มแหยๆ ก่อนจะให้คำมั่นสัญญาอย่างแข็งขัน "เมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าจะขอทำงานอย่างเต็มกำลังความสามารถ ข้าจะช่วยให้พวกเราได้ตัววันชนะและพวกพ้องกลับมาให้จงได้ขอรับ!"
"อย่าเพิ่งคุยโอ่! เลโอนีดาส อย่าลืมเรื่องยานบินร้อยลำเสียล่ะ! นั่นคืองานหลักของเจ้า เราต้องมียาน "ผู้ทำลายล้าง" (THE DESTROYER) ซึ่งมีสมรรถนะสูง อย่างน้อยต้องไม่ด้อยกว่ายานของวันชนะลำนั้น! หนึ่งร้อยลำนะ อย่าลืม!!"
"ข้าไม่ลืมแน่นอนขอรับ ท่านอาจารย์"
"ดี! เอาละ ตอนนี้ เรามาเริ่มวางแผนใหม่ที่จะชิงตัวของวันชนะกลับมาอีกครั้งกัน!"
"ขอรับ ท่านอาจารย์"
"ท่านกาดิซ" ออเรเคิลหันไปกล่าวกับหัวหน้าทีมนักพลังจิต
"ขอรับ ท่านเทพพยากรณ์" กาดิซตอบรับและโค้งคำนับ
"ท่านคิดเห็นอย่างไรบ้าง เกี่ยวกับการที่พวกเราจะชิงตัวบุรุษชื่อวันชนะกลับมา"
"เรียนท่านเทพพยากรณ์ ขณะนี้ คณะผู้มีพลังจิตของข้าเหลืออยู่ 8 คน หลังจากที่พวกเราสูญเสียเตตริสไป ทำให้ประสิทธิภาพในการผนึกกำลังกัน รวมพลังจิตเพื่อสะกดคนเหล่านั้นลดน้อยถอยลงไป ประกอบกับคนทางฝ่ายโน้น มีหลายคนมีพลังจิตที่เข้มแข็งด้วย ดังนั้น เราไม่สามารถทำการสะกดจิตหมู่เรียกพวกเขากลับมาสู่จักรวรรดิพร้อมๆ กันหมดได้ ต้องหาวิธีการอื่น"
"ขาดคนไปเพียงหนึ่ง ส่งผลกระทบมากถึงเพียงนี้เชียวหรือ ?"
"ใช่ขอรับ ท่านเทพพยากรณ์"
"แล้วถ้าพวกท่าน ได้ใครสักคนหนึ่ง มาแทนที่เตตริสล่ะ ?" ออเรเคิลถาม ดวงตาฉายแววแห่งความหวัง
"ถ้าใครคนนั้น มีพลังจิตไม่ด้อยไปกว่าเตตริสละก็ คณะของข้าก็จะกลับมาเข้มแข็งเหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่ง และอาจสามารถรวมพลังจิตกัน 9 คน ส่งไปภายในดินแดนสหพันธรัฐ เรียกตัวพวกนั้นกลับมา...อาจทำได้ขอรับ!"
"ต้องเอาตัววันชนะมาก่อน คนอื่นค่อยเอามาทีหลัง องค์จักรพรรดิทรงต้องการตัววันชนะมาก่อน!"
"โอ! ถ้าแค่คนเดียวก่อน โดยการสะกดจิตของพวกเรา 9 คนละก็ ไม่ยากเลยขอรับ รับรองว่า วันชนะต้องรีบขึ้นยานของเขาขับบินกลับมาหาเราแน่นอน!"
"ท่านมั่นใจถึงเพียงนั้นเลยหรือ ?"
"ขอรับ ท่านเทพพยากรณ์ ข้ามั่นใจ...แต่ว่า เราจะไปหาใครมาแทนที่เตตริสได้เล่าขอรับ ?"
ออเรเคิลเม้มปาก คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วรับอาสาด้วยตัวเอง!
"ถ้าเป็นข้าแทนที่ล่ะ ? ท่านจะว่าอย่างไร ? !!"
กาดิซ และนักพลังจิตอีก 7 คน ตะลึงกับคำพูดของนาง
"ท่านเทพพยากรณ์! ท่านมีภาระหน้าที่มากมาย ต้องเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิทุกวันมิใช่หรือ ? ไหนจะต้องคอบดูแลและรักษาสภาพจิตของเลโอนีดาสอีก"
"ท่านไม่ต้องห่วงข้อนี้ ท่านกาดิซ" ออเรเคิลกล่าวและยิ้มนิดหนึ่งก่อนจะถาม "เอาอย่างนี้ ท่านตอบข้ามาก่อนซิ ข้ามีคุณสมบัติเพียงพอที่จะแทนที่เตรติสผู้จากไปนั้นได้หรือไม่ มีความเหมาะสมหรือไม่ ??"
"โอ! ท่านเทพพยากรณ์ อย่าได้กล่าวเช่นนั้นเลยขอรับ!" กาดิซร้องห้าม
"ทำไมเล่า ?" ออเรเคิลถามพลางจ้องตาเขาอย่างคาดคั้น
"มิใช่เพียงแต่ 'เพียงพอ' หรือว่า 'เหมาะสม' เท่านั้นดอกขอรับ สำหรับท่านเทพพยากรณ์ ต้องใช้คำว่า 'เหลือเฟือ' ! ถ้าเราทั้ง 8 คนได้ท่านมาแทนที่เตตริส คณะของเราจะเข้มแข็งที่สุด ยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เพราะพลังจิตของท่านก็หาได้อ่อนด้อยกว่าของพวกข้าไม่เลยขอรับ!"
"ดี! ถ้าเช่นนั้น ข้าขอเป็นคนที่มาแทนที่เตตริสเลยก็แล้วกัน!!"
"หา !!!" แทบทุกคนอ้าปากค้าง
"จะให้ข้าทำอะไรบ้าง ก็บอกมาได้เลยนะ ท่านกาดิซ ไม่ต้องเกรงใจ" ออเรเคิลกล่าวยิ้มๆ
"โอ้! ท่านเทพพยากรณ์ ถ้าอย่างนั้น ขอเชิญท่านเป็นผู้นำคณะของเราด้วยเถิดขอรับ! เพราะข้ามิบังอาจดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะ และให้ท่านเป็นบริวารได้โดยเด็ดขาดทีเดียว! ยิ่งถ้าจะให้ข้าออกคำสั่งให้ท่านทำโน่นทำนี่ยิ่งแล้วใหญ่! ข้ามิกล้า! ท่านสูงส่งกว่าพวกเรามากมายนัก ท่านเทพพยากรณ์!"
ครั้นพูดจบ กาดิซก็คุกเข่าลง บริวารอีก 7 คนจึงทำตาม แล้วผู้เป็นหัวหน้าจึงยกสองมือขึ้นมากุมกันไว้เพียงหน้าอก กล่าวด้วยเสียงอันดัง
"บัดนี้ พวกข้าพเจ้า ได้ผู้นำคนใหม่ที่สูงส่ง และเหมาะสมด้วยประการทั้งปวง ขอเชิญท่านเทพพยากรณ์ ดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะพลังจิตประจำสำนักพระราชวังแห่งองค์จักรพรรดิเนรอสด้วยเถิดขอรับ ข้าพเจ้าทั้งหลาย จักยินดีเชื่อฟังคำสั่งของท่าน และปฏิบัติตามทุกอย่างที่ท่านจะสั่งโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น จักเป็นบริวารผู้ซื่อสัตย์ต่อท่าน นับแต่บัดนี้เป็นต้นไป!"
จากนั้น กาดิซ จึงก้มศีรษะลง หน้าผากแตะพื้น กล่าวนำบริวารทั้ง 7
"คารวะท่านหัวหน้า!"
ทั้ง 7 คนก็ทำตามเขา ก้มศีรษะลงจนหน้าผากแตะพื้น เปล่งเสียงพร้อมเพรียงกัน
"คารวะท่านหัวหน้าขอรับ!!"
ออเรเคิลยิ้มหน้าบาน แล้วตอบรับพลางยื่นมือออกไป หงายฝ่ามือทำท่ายกขึ้น
"ขอบคุณทุกท่านที่ไว้วางใจข้า ลุกขึ้นเถิด!"
"ขอบคุณท่านหัวหน้า!" ทุกคนตอบรับพร้อมกันอีกครั้งแล้วต่างก็ลุกขึ้นยืน
"ท่านกาดิซ" นางหันไปพูดกับอดีตหัวหน้าคณะจอมพลังจิต
"ขอรับ ท่านหัวหน้า มีเรื่องใดจะสั่งการ โปรดบอกข้ามาได้เลยขอรับ"
"ไม่มีเรื่องไรจะสั่งหรอก เพียงแต่จะบอกว่า ขอให้ท่านเป็นรองหัวหน้าคณะของเรา"
"น้อมรับด้วยความยินดีขอรับ" กาดิซยิ้มร่าแล้วโค้งกายคำนับนาง
"ดีจ้ะ เอาละ! วันนี้ นับว่าเป็นวันดี โอกาศดี ฉะนั้น ขอให้พวกเราทำการเฉลิมฉลองด้วยกันก่อน มีความสุขกันให้เต็มที่ พรุ่งนี้ ข้าจะเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ กราบทูลเรื่องราวของพวกเราในวันนี้ให้พระองค์ทรงทราบ คาดว่าพระองคค์จะต้องทรงพอพระทัยและยินดีกับพวกเราอย่างแน่นอน ค่อยคุยกันเรื่องงานอีกที ตอนนี้ เราจะตั้งโต๊ะกินเลี้ยงกันละ เลโอนีดาส!" กล่าวสรุปการรับตำแหน่งอย่างเป็นทางการจบ ออเรเคิลจึงร้องเรียกลูกศิษย์ตัวแสบ
"ขอรับ ท่านอาจารย์ ?"
"ไปจัดการบอกพวกพ่อครัวแม่ครัว ให้พวกเขาทำอาหาร คนใช้คนอื่นๆ ไปเตรียมสุราและไวน์มาให้พร้อม ยกมาที่ห้องประชุมนี้!"
"ไปจัดการเดี๋ยวนี้ขอรับ ท่านอาจารย์!"
หลังจากเลโอนีดาสออกไปจัดการทุกอย่างตามคำสั่ง ออเรเคิลจึงไปนั่งที่หัวโต๊ะ นักพลังจิต 8 คนแบ่งข้างกันข้างละ 4 นั่งที่โต๊ะฝั่งซ้ายและขวา
ออเรเคิลยิ้มกริ่ม นึกในใจ...
"ได้บริวารมีฝีมือเพิ่มเป็นกอบเป็นกำละทีนี้! ค่อยเป็นค่อยไป...และ วันชนะ กับพรรคพวก ต้องเรียกให้พวกมันกลับมาให้ได้!! หากทำได้สำเร็จ เนรอสต้องพึงพอใจเป็นอย่างมาก ถึงตอนนั้น ค่อยคิดเรื่องที่จะข้องเกี่ยวกับเขาอีกที! "
(ต่อครับ)
💫🕛💫🚀 แดนศิวิไลซ์ ( หลงกาล ภาค 2 ) ตอนที่ 16 🚀💫🕛💫
เทพพยากรณ์ ระดมกำลังเหล่าสุดยอดนักพลังจิตแปดคน พร้อมด้วยเลโอนีดาส มาอยู่รวมกันที่นี่ เพื่อทำตามแผนการใหม่ หวังจะช่วงชิงตัวกัปตันวันชนะกลับมารับใช้จักรพรรดิเนรอสอีกครั้ง พร้อมกับบรรดาสมาชิก THE FUGITIVE ทุกคนด้วยหากเป็นไปได้! เนื่องจากจักรพรรดิเนรอสยังทรงต้องการตัวกัปตันวันชนะอยู่ และไม่ทรงเชื่อได้สนิทพระทัยว่า เลโอนีดาสสามารถจดจำความรู้ในวิทยาการต่างๆ และดูดเอาความสามารถของกัปตันวันชนะมาซึมซับเข้ากับตนเองได้ทั้งหมด จึงทรงบัญชาให้เทพพยากรณ์วางแผนการครั้งใหม่
ออเรเคิลเองก็ไม่เชื่อเช่นกันว่าลูกน้องและลูกศิษย์ตัวแสบผู้มักมากในกามารมณ์จะมีความสามารถเช่นนั้น นางเชื่อว่าเลโอนีดาสน่าจะได้รับความรู้ความสามารถจากกัปตันวันชนะเพียงบางส่วนเท่านั้น และการถูกล้างมนต์ดำด้วยเลือดจากครรภ์มลทินของสาวจอย ก็น่าจะส่งผลเสียต่อเขามากยิ่งขึ้น เพราะจากสายตาที่นางมองดูเขา ก็เห็นว่า เขามีอาการเพี้ยนๆ ไปจากเดิม!
"เจ้าไม่ต้องไปทำงานเป็นหัวหน้าขัณฑีหลวงอีกต่อไปแล้ว เลโอนีดาส" นางบอกกับเขาในห้องประชุมซึ่งทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า
"อ้าว! เพราะเหตุใดฮะ ท่านอาจารย์ ?" เลโอนีดาสจีบปากจีบคอถาม
"ข้าทูลขอกับองค์จักรพรรดิแล้ว ให้เจ้าพ้นจากตำแหน่งหน้าที่หัวหน้าขัณฑีหลวง และมาทำงานรับใช้ข้าตลอดไปเลย"
"แล้ว...ฝ่าบาท ตรัสว่ากระไรบ้างฮะ ท่านอาจารย์ ?"
"ก็ไม่ว่ากระไร ไม่ทรงขัดข้อง เพราะทรงเห็นว่าเจ้าเสื่อมศักยภาพลงไปแล้ว สติของเจ้าก็เริ่มผิดเพี้ยนไม่เหมือนเมื่อก่อน ทรงบัญชาให้ข้าช่วยรักษาจิตใจของเจ้าด้วยนะ จะบอกให้! และทรงกำชับมาด้วยว่า ถึงอย่างไร เจ้าก็ต้องพยายามทำงานที่พระองค์ทรงมอบหมายไว้ให้สำเร็จให้จงได้ ถ้าเจ้าล้มเหลว เจ้าจะได้เป็นภักษาหารของเหล่าจระเข้ในบ่อแน่นอน จำเอาไว้ด้วยล่ะ!"
"โอยย....ข้าต้องจำไว้แน่นอนฮ่ะ ท่านอาจารย์" เลโอนีดาสกล่าวแล้วทำท่าตัวสั่นด้วยความสยอง
"ดี! ข้าจะได้พอวางใจได้บ้าง อ้อ! เจ้ามิได้ทำงานเป็นขัณฑีในวังแล้ว เลิกพูดจาเยี่ยงกระเทยเสียที! มันฟังแล้วขัดหู ข้ารำคาญ!! พูดจาให้มันเหมือนเดิมอย่างแต่ก่อนเถิด!"
"แหม...ก็ ข้าไร้อวัยวะเพศชายไปแล้วนี่นา ท่านอาจารย์ อีกอย่าง ข้าได้ทำงานเป็นขัณฑีในวังหลวงมาก็นานพอสมควร ข้าก็เลยพูดเยี่ยงนี้จนเคยชินไปแล้วละฮ่ะ! จะให้กลับไปพูดเหมือนเมื่อก่อน คงจะยาก"
"ไม่ต้องมาขัดแย้งข้า!" ออเรเคิลตวาดแว้ด "ข้าสั่งให้เจ้าทำอย่างไร เจ้าก็ต้องทำอย่างนั้น เข้าใจไหม ?"
"อะ...อ่า เข้าใจแล้วฮ่ะ!"
"ยังไม่ยอมเปลี่ยนอีก! เดี๋ยวเถอะ สั่งให้เจ้านีลาตบด้วยกงเล็บเสียหรอก!" ออเรเคิลพูดถึงนางแมวตัวใหญ่สีดำสนิทซึ่งหมอบอยู่ข้างเท้า พอมันได้ยินเจ้านายเอ่ยชื่อและกล่าวเช่นนั้นเท่านั้น มันก็โงหัวขึ้นแยกเขี้ยว จ้องมองเลโอนีดาสพร้อมกับส่งเสียงขู่ ทำขนพองทั้งตัว
"แง้ววว !!! ฟู่ฟฟฟฟ.....กรรรรร....."
"เหวอออ....อย่าๆ จ้ะ แม่นีลา ฉันกลัวแล้ว จริงๆ นะ" เลโอนีดาสรีบยกไม้ยกมือขึ้นห้ามและอ้อนวอน เขาทราบดีว่านางแมวตัวนี้ร้ายไม่ใช่เล่น เคยตะปบและขย้ำคนถึงตายมาแล้ว!
"เปลี่ยนการพูดให้กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนนะ!?" ออเรเคิลสำทับ
"ดะ ดะ ได้ ได้ฮ่ะ เอ๊ยได้ขอรับ! ท่านอาจารย์!" เขารีบระล่ำระลักตอบรับ
"ฟู่ฟฟฟฟฟ.....กรรร....." นางนีลายังคงขู่อยู่ จ้องหน้าเขาอย่างไม่กะพริบตา
"ดี! อย่าเผลอเชียวนะเจ้า!"
"ขะ..ขอรับ ท่านอาจารย์ ข้าจะระมัดระวัง"
"นีลา!" ออเรเคิลร้องเรียกนางแมวดำ สัตว์สมุนตัวโปรด
"แง้วว!" มันหันมามองเจ้านายสุดที่รักของมันทันที
"คอยดูเลโอนีดาสไว้ ฟังมันพูด! ถ้ามันเผลอพูดจาเยี่ยงกระเทยออกมาเมื่อใด เจ้าก็จงใช้กงเล็บของเจ้าข่วนมันเสียทีหนึ่ง เป็นการเตือน!"
"แง้วว!!" นีลาร้องตอบรับพร้อมกับผงกหัวแล้วหันกลับไปจ้องมองเลโอนีดาสอีกครั้ง ส่งเสียงขู่ลอดเขี้ยวแหลมๆเต็มปากของมันอีกที
"ฟู่ฟฟฟฟฟฟ..."
'นังแมวบ้า!!' เลโอนีดาสนึกด่าในใจ
"เอาละ...ในเมื่อเข้าใจและยอมรับ ก็ดีแล้ว, อ้อ! เลโอนีดาส ข้ามีข่าวดีอีกอย่างหนึ่งจะบอกเจ้า"
"ข่าวดีอะไรหรือขอรับ ท่านอาจารย์ ?" เลโอนีดาสถามแล้วรอฟังคำตอบอย่างตั้งใจ
"องค์จักรพรรดิตรัสบอกว่า ถ้าเจ้าช่วยให้เราได้ตัวบุรุษชื่อวันชนะมาได้เมื่อใด เมื่อนั้น พระองค์จะทรงพระราชทานนายแพทย์คณะหนึ่ง มาช่วยผ่าตัดให้เจ้า"
"ผ่าตัด!??" เขาทวนคำด้วยความงุนงง "ผ่าตัดข้าเพื่อประโยชน์อันใดหรือขอรับ ? ข้ามิได้มีโรคร้ายใดๆ ที่จำเป็นจะต้องรับการรักษาโดยการผ่าตัดนี่ขอรับ"
"ฟังข้าพูดให้จบเสียก่อนสิ! เจ้าโง่เอ๊ย !!" ออเรเคิลแหวใส่เขาอีกครั้ง
"ขะ ขอรับ ท่นอาจารย์ ข้ารอฟังอยู่ขอรับ"
แล้วอดีตสายลับสองหน้าก็หูผึ่งทันทีที่ได้ยินคำเฉลยจากอาจารย์
"เจ้าจะได้รับอวัยวะเพศชายเทียม ต่อเข้ากับฐานองคชาตของเจ้า! หลังจากนั้น เจ้าจักได้กลับมาเป็นบุรุษอย่างสมบูรณ์ อีกครั้ง!!"
"โอ!! ช่างเป็นข่าวที่ดีเลิศอะไรเห็นปานนี้!!" เลโอนีดาสกล่าวอย่างลิงโลด "แล้ว...ข้า...เอ่อ...จะสามารถใช้งานมัน...กับอิสตรี ได้หรือไม่เล่าขอรับ ?"
"เจ้าบ้าเอ๊ย! ห่วงแต่เรื่องนี้สินะ!!" ออเรเคิลบริภาษด้วยความหมั่นไส้ "ก็ต้องได้สิ! เจ้าไม่ต้องห่วงหรอก!"
"โอ! สุดแสนจะดีงามขอรับ ท่านอาจารย์!!" เขากล่าวพร้อมด้วยยิ้มพราย ตาเป็นประกาย "ข้า จะได้เลิกเล่นกับเหล่าอิสตรีด้วยการใช้มือแต่เพียงอย่างเดียวเสียที!! ที่ผ่านมา ข้าได้แต่ใช้มือใช้นิ้วช่วยส่งพวกนางให้สุขสุดยอดแต่ฝ่ายเดียวเท่านั้นเอง..."
"พอได้แล้ว!!" ออเรเคิลตวาดดังกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา และมีสีหน้าแดงเรื่อออกมาเล็กน้อย ทำหน้าตาขึงขังดุด่าลูกศิษย์ "เจ้าคนมักมาก! จอมลามกเอ๊ย!"
"แฮ่ะๆ ขออภัยขอรับ ท่านอาจารย์" เลโอนีดาสกล่าวขอโทษแล้วยิ้มแหยๆ ก่อนจะให้คำมั่นสัญญาอย่างแข็งขัน "เมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าจะขอทำงานอย่างเต็มกำลังความสามารถ ข้าจะช่วยให้พวกเราได้ตัววันชนะและพวกพ้องกลับมาให้จงได้ขอรับ!"
"อย่าเพิ่งคุยโอ่! เลโอนีดาส อย่าลืมเรื่องยานบินร้อยลำเสียล่ะ! นั่นคืองานหลักของเจ้า เราต้องมียาน "ผู้ทำลายล้าง" (THE DESTROYER) ซึ่งมีสมรรถนะสูง อย่างน้อยต้องไม่ด้อยกว่ายานของวันชนะลำนั้น! หนึ่งร้อยลำนะ อย่าลืม!!"
"ข้าไม่ลืมแน่นอนขอรับ ท่านอาจารย์"
"ดี! เอาละ ตอนนี้ เรามาเริ่มวางแผนใหม่ที่จะชิงตัวของวันชนะกลับมาอีกครั้งกัน!"
"ขอรับ ท่านอาจารย์"
"ท่านกาดิซ" ออเรเคิลหันไปกล่าวกับหัวหน้าทีมนักพลังจิต
"ขอรับ ท่านเทพพยากรณ์" กาดิซตอบรับและโค้งคำนับ
"ท่านคิดเห็นอย่างไรบ้าง เกี่ยวกับการที่พวกเราจะชิงตัวบุรุษชื่อวันชนะกลับมา"
"เรียนท่านเทพพยากรณ์ ขณะนี้ คณะผู้มีพลังจิตของข้าเหลืออยู่ 8 คน หลังจากที่พวกเราสูญเสียเตตริสไป ทำให้ประสิทธิภาพในการผนึกกำลังกัน รวมพลังจิตเพื่อสะกดคนเหล่านั้นลดน้อยถอยลงไป ประกอบกับคนทางฝ่ายโน้น มีหลายคนมีพลังจิตที่เข้มแข็งด้วย ดังนั้น เราไม่สามารถทำการสะกดจิตหมู่เรียกพวกเขากลับมาสู่จักรวรรดิพร้อมๆ กันหมดได้ ต้องหาวิธีการอื่น"
"ขาดคนไปเพียงหนึ่ง ส่งผลกระทบมากถึงเพียงนี้เชียวหรือ ?"
"ใช่ขอรับ ท่านเทพพยากรณ์"
"แล้วถ้าพวกท่าน ได้ใครสักคนหนึ่ง มาแทนที่เตตริสล่ะ ?" ออเรเคิลถาม ดวงตาฉายแววแห่งความหวัง
"ถ้าใครคนนั้น มีพลังจิตไม่ด้อยไปกว่าเตตริสละก็ คณะของข้าก็จะกลับมาเข้มแข็งเหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่ง และอาจสามารถรวมพลังจิตกัน 9 คน ส่งไปภายในดินแดนสหพันธรัฐ เรียกตัวพวกนั้นกลับมา...อาจทำได้ขอรับ!"
"ต้องเอาตัววันชนะมาก่อน คนอื่นค่อยเอามาทีหลัง องค์จักรพรรดิทรงต้องการตัววันชนะมาก่อน!"
"โอ! ถ้าแค่คนเดียวก่อน โดยการสะกดจิตของพวกเรา 9 คนละก็ ไม่ยากเลยขอรับ รับรองว่า วันชนะต้องรีบขึ้นยานของเขาขับบินกลับมาหาเราแน่นอน!"
"ท่านมั่นใจถึงเพียงนั้นเลยหรือ ?"
"ขอรับ ท่านเทพพยากรณ์ ข้ามั่นใจ...แต่ว่า เราจะไปหาใครมาแทนที่เตตริสได้เล่าขอรับ ?"
ออเรเคิลเม้มปาก คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วรับอาสาด้วยตัวเอง!
"ถ้าเป็นข้าแทนที่ล่ะ ? ท่านจะว่าอย่างไร ? !!"
กาดิซ และนักพลังจิตอีก 7 คน ตะลึงกับคำพูดของนาง
"ท่านเทพพยากรณ์! ท่านมีภาระหน้าที่มากมาย ต้องเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิทุกวันมิใช่หรือ ? ไหนจะต้องคอบดูแลและรักษาสภาพจิตของเลโอนีดาสอีก"
"ท่านไม่ต้องห่วงข้อนี้ ท่านกาดิซ" ออเรเคิลกล่าวและยิ้มนิดหนึ่งก่อนจะถาม "เอาอย่างนี้ ท่านตอบข้ามาก่อนซิ ข้ามีคุณสมบัติเพียงพอที่จะแทนที่เตรติสผู้จากไปนั้นได้หรือไม่ มีความเหมาะสมหรือไม่ ??"
"โอ! ท่านเทพพยากรณ์ อย่าได้กล่าวเช่นนั้นเลยขอรับ!" กาดิซร้องห้าม
"ทำไมเล่า ?" ออเรเคิลถามพลางจ้องตาเขาอย่างคาดคั้น
"มิใช่เพียงแต่ 'เพียงพอ' หรือว่า 'เหมาะสม' เท่านั้นดอกขอรับ สำหรับท่านเทพพยากรณ์ ต้องใช้คำว่า 'เหลือเฟือ' ! ถ้าเราทั้ง 8 คนได้ท่านมาแทนที่เตตริส คณะของเราจะเข้มแข็งที่สุด ยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เพราะพลังจิตของท่านก็หาได้อ่อนด้อยกว่าของพวกข้าไม่เลยขอรับ!"
"ดี! ถ้าเช่นนั้น ข้าขอเป็นคนที่มาแทนที่เตตริสเลยก็แล้วกัน!!"
"หา !!!" แทบทุกคนอ้าปากค้าง
"จะให้ข้าทำอะไรบ้าง ก็บอกมาได้เลยนะ ท่านกาดิซ ไม่ต้องเกรงใจ" ออเรเคิลกล่าวยิ้มๆ
"โอ้! ท่านเทพพยากรณ์ ถ้าอย่างนั้น ขอเชิญท่านเป็นผู้นำคณะของเราด้วยเถิดขอรับ! เพราะข้ามิบังอาจดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะ และให้ท่านเป็นบริวารได้โดยเด็ดขาดทีเดียว! ยิ่งถ้าจะให้ข้าออกคำสั่งให้ท่านทำโน่นทำนี่ยิ่งแล้วใหญ่! ข้ามิกล้า! ท่านสูงส่งกว่าพวกเรามากมายนัก ท่านเทพพยากรณ์!"
ครั้นพูดจบ กาดิซก็คุกเข่าลง บริวารอีก 7 คนจึงทำตาม แล้วผู้เป็นหัวหน้าจึงยกสองมือขึ้นมากุมกันไว้เพียงหน้าอก กล่าวด้วยเสียงอันดัง
"บัดนี้ พวกข้าพเจ้า ได้ผู้นำคนใหม่ที่สูงส่ง และเหมาะสมด้วยประการทั้งปวง ขอเชิญท่านเทพพยากรณ์ ดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะพลังจิตประจำสำนักพระราชวังแห่งองค์จักรพรรดิเนรอสด้วยเถิดขอรับ ข้าพเจ้าทั้งหลาย จักยินดีเชื่อฟังคำสั่งของท่าน และปฏิบัติตามทุกอย่างที่ท่านจะสั่งโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น จักเป็นบริวารผู้ซื่อสัตย์ต่อท่าน นับแต่บัดนี้เป็นต้นไป!"
จากนั้น กาดิซ จึงก้มศีรษะลง หน้าผากแตะพื้น กล่าวนำบริวารทั้ง 7
"คารวะท่านหัวหน้า!"
ทั้ง 7 คนก็ทำตามเขา ก้มศีรษะลงจนหน้าผากแตะพื้น เปล่งเสียงพร้อมเพรียงกัน
"คารวะท่านหัวหน้าขอรับ!!"
ออเรเคิลยิ้มหน้าบาน แล้วตอบรับพลางยื่นมือออกไป หงายฝ่ามือทำท่ายกขึ้น
"ขอบคุณทุกท่านที่ไว้วางใจข้า ลุกขึ้นเถิด!"
"ขอบคุณท่านหัวหน้า!" ทุกคนตอบรับพร้อมกันอีกครั้งแล้วต่างก็ลุกขึ้นยืน
"ท่านกาดิซ" นางหันไปพูดกับอดีตหัวหน้าคณะจอมพลังจิต
"ขอรับ ท่านหัวหน้า มีเรื่องใดจะสั่งการ โปรดบอกข้ามาได้เลยขอรับ"
"ไม่มีเรื่องไรจะสั่งหรอก เพียงแต่จะบอกว่า ขอให้ท่านเป็นรองหัวหน้าคณะของเรา"
"น้อมรับด้วยความยินดีขอรับ" กาดิซยิ้มร่าแล้วโค้งกายคำนับนาง
"ดีจ้ะ เอาละ! วันนี้ นับว่าเป็นวันดี โอกาศดี ฉะนั้น ขอให้พวกเราทำการเฉลิมฉลองด้วยกันก่อน มีความสุขกันให้เต็มที่ พรุ่งนี้ ข้าจะเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ กราบทูลเรื่องราวของพวกเราในวันนี้ให้พระองค์ทรงทราบ คาดว่าพระองคค์จะต้องทรงพอพระทัยและยินดีกับพวกเราอย่างแน่นอน ค่อยคุยกันเรื่องงานอีกที ตอนนี้ เราจะตั้งโต๊ะกินเลี้ยงกันละ เลโอนีดาส!" กล่าวสรุปการรับตำแหน่งอย่างเป็นทางการจบ ออเรเคิลจึงร้องเรียกลูกศิษย์ตัวแสบ
"ขอรับ ท่านอาจารย์ ?"
"ไปจัดการบอกพวกพ่อครัวแม่ครัว ให้พวกเขาทำอาหาร คนใช้คนอื่นๆ ไปเตรียมสุราและไวน์มาให้พร้อม ยกมาที่ห้องประชุมนี้!"
"ไปจัดการเดี๋ยวนี้ขอรับ ท่านอาจารย์!"
หลังจากเลโอนีดาสออกไปจัดการทุกอย่างตามคำสั่ง ออเรเคิลจึงไปนั่งที่หัวโต๊ะ นักพลังจิต 8 คนแบ่งข้างกันข้างละ 4 นั่งที่โต๊ะฝั่งซ้ายและขวา
ออเรเคิลยิ้มกริ่ม นึกในใจ...
"ได้บริวารมีฝีมือเพิ่มเป็นกอบเป็นกำละทีนี้! ค่อยเป็นค่อยไป...และ วันชนะ กับพรรคพวก ต้องเรียกให้พวกมันกลับมาให้ได้!! หากทำได้สำเร็จ เนรอสต้องพึงพอใจเป็นอย่างมาก ถึงตอนนั้น ค่อยคิดเรื่องที่จะข้องเกี่ยวกับเขาอีกที! "
(ต่อครับ)