แปล๊บบบ......แปล๊บๆๆ......แปล๊บบ......แปล๊บบ.......

วิ๊งงงง.......

อายตนภายนอกและภายในที่สำคัญ ถูกกระตุ้นด้วยเทคโนโลยีจากดาวไซเมนนัส จนตื่น!

เปลือกตาทั้งสองเปิดขึ้น เผยให้เห็นดวงตาข้างใน แววตาล่อกแล่ก ฉายประกายแห่งความเป็นผู้เจ้าเล่ห์เพทุบายขนานแท้และดั้งเดิม!

ตา มองเห็นรูป..ภาพต่างๆ รอบตัว ซึ่งเจ้าตัวไม่คุ้นเคยเลย!

รวมทั้ง หู...ทั้งสองข้างซึ่งได้ยินเสียงร่ำร้องเรียกให้ตื่น ซ้ำแล้ว..ซ้ำเล่า

จมูก...ได้กลิ่นสารเคมี ซึ่งเจ้าตัวไม่คุ้นเคยอีกเช่นกัน

ลิ้น...ชุ่มฉ่ำ...ลองกลืนน้ำลายดู...อึก! ทำได้! เหมือนคนปกติ...

กาย....สัมผัสความเยียบเย็นแต่รู้สึกสบาย รู้สึกเป็นความเย็นที่พอดี...กำลังดี

และ ใจ...พร้อมกับธรรมารมณ์....รับรู้ และรู้สึก แปลก...ประหลาดใจ...ทึ่ง !

ในที่สุดด้วยความอยากรู้ จึงเปล่งคำพูดแรกออกมา...

"นี่ข้า...ยังไม่ตายหรือ ?"

"ตายไปแล้ว!" เสียงหนึ่งตอบมาเข้าโสตประสาท ฟังดูคุ้นหู

"แต่ว่า...ทำไมตอนนี้ ข้าจึง..." คนถามยังคงนอนนิ่งในโลงแก้ว

"นี่คือชีวิตใหม่ของเจ้า เลโอนีดาส!" คำตอบมาจากคนเดิม

ฟี้ดดดดดด........

ฝาครอบโลงแก้วเปิดอ้าออก

"ลุกขึ้น! แล้วลองสำรวจดูตัวของเจ้าเองซิ เลโอนีดาส"

เจ้าของนามผู้มี "แค้นฝังหุ่น" อดีตสายลับสองหน้าตัวแสบ เด้งตัวลุกขึ้นนั่ง มองดูมือ แขน ลำตัวของตนด้วยความทึ่งเป็นล้นพ้น

พบว่า ร่างกายของตน ประกอบด้วยโลหะภายใน และมีอะไรต่อมิอะไรอีกหลายอย่างที่ตนไม่เคยพบไม่เคยเห็น! แต่กลับรู้สึกว่าตนควบคุมและเรียกใช้งานได้ทุกเมื่อที่ต้องการ! และห่อหุ้มด้วยเนื้อหนังมนุษย์ในภายนอก!

ลองยกสองมือขึ้นลูบไล้ คลำดูศีรษะและใบหน้าของตน ก็พบว่า ยังคงเป็นศีรษะแบบเดิมๆ ใบหน้าเดิม!

"นี่ข้า...ฟื้นขึ้นมาจากความตาย จริงๆ หรือนี่ ? ไม่น่าเชื่อเลย!!" เขากล่าวอย่างลิงโลด

"ลุกขึ้นยืนซิ แล้วก้าวออกมาจากโลงแก้ว"

เขาหันไปมองผู้พูด...แล้วก็เห็น ร่างของเร็พไทเลี่ยนตัวหัวหน้า!

เลโอนีดาสผู้ฟื้นขึ้นมาจากความตาย เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างทันที ส่วนหนึ่งเกิดจากชุดคำสั่งซึ่งชาวไซเมนนัสนั้นฝังไว้ในหัวของเขาเรียบร้อยแล้ว!

ดังนั้น อดีตสายลับตัวแสบ จึงพาเอาร่างเปลือยเปล่าออกมาจากโลงแก้ว จากนั้นคุกเข่าลงต่อหน้า "เจ้านายใหม่" และกล่าวด้วยความปีติยินดี

"นายท่าน! ท่านคือผู้ชุบชีวิตข้า! ท่านทำให้ข้าได้กลับมา!! ข้ายินดีทำงานรับใช้ท่านทุกอย่างที่ท่านประสงค์!"

"ดี...ดีมาก! เลโอนีดาส!!" เร็พไทเลี่ยนตัวหัวหน้าพยักหน้าสองสามครั้ง ก่อนจะหงายฝ่ามือข้างหนึ่งแล้วยกขึ้นเป็นสัญญาณภาษากาย "ลุกขึ้นเถิด! เจ้าจะได้ทำงานรับใช้ข้า ด้วยความเต็มใจอย่างยิ่งทีเดียว! เพราะว่า เราสองคนมีศัตรูที่เหมือนกัน หนึ่งคือพวกชาวแอตแลนติสซึ่งมีจักรพรรดิเนรอสเป็นประมุข และข้าจะแย่งชิงราชบัลลังก์พร้อมกับแผ่นดินแอตแลนติสกลับคืนมา! และอีกพวกหนึ่ง ก็คือ เหล่าคณะบุคคลผู้มาจากอนาคต นำโดยคนชื่อวันชนะ และสถาพรสหายของมัน"

"สถาพร!!" เลโอนีดาสลุกขึ้นยืนอีกครั้งตามบัญชาเจ้านายคนใหม่ คำรามลั่นหลังจากพูดชื่อนี้ "มันคิอศัตรูคู่ปรับผู้ร้ายกาจของข้า! ข้าจะแก้แค้นกับมัน!! ฮ่าๆๆๆ แค้นของข้า จะต้องได้รับการชำระ ชนิดครบทั้งต้นทั้งดอกเลยทีเดียว! ข้าจะทำให้มันตกอยู่ในสภาพที่จะอยู่ต่อไปก็ไม่ปรารถนา จะตายก็ไม่อาจจะตายได้ดั่งใจ !!" พูดไปขบเขี้ยวเคี้ยวฟันไป

"เจ้าจะได้ล้างแค้นจนสาแก่ใจเจ้าแน่นอน...เลโอนีดาส!" เร็พไทเลี่ยนตัวหัวหน้าพูดพลางยิ้มเหี้ยมเกรียม "เพราะว่า...เจ้าในตอนนี้ มิใช่มนุษย์ธรรมดาสามัญเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว! แต่ก็ยังมีความรู้สึกนึกคิดต่างๆ เหมือนมนุษย์ธรรมดาอยู่!"

"ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา...อย่างนั้นหรือขอรับ นายท่าน ?"

"ใช่..."

"ข้า...สามารถทำอะไรได้บ้างขอรับ ?"

"รอสักครู่นะ..." เร็พไทเลี่ยนตัวหัวหน้ายังไม่ตอบคำถาม แต่บอกให้อดีตสายลับตัวแสบรอก่อน แล้วตนเองทำการแปลงร่างเป็นจักรพรรดิเนรอส

"แปลงร่างเป็นมนุษย์ดีกว่า จะได้พูดจากับเจ้าได้ถนัดๆ" ขณะที่กำลังพูดก็หยิบเสื้อผ้าและเครื่องประดับต่างๆของจักรพรรดิซึ่งวางกองไว้บนโต๊ะใหญ่ตัวหนึ่งมาสวมใส่

"ท่านแปลงร่างปลอมเป็นจักรพรรดิได้เหมือนมากขอรับ นายท่าน! เหมือนทุกจุดเลยทีเดียว ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน" เลโอนีดาสเริ่มทำการ "เชลียร์" ผู้เป็นเจ้านาย อันเป็นงานหนึ่งซึ่งเขาถนัด!

"มันแน่นอนอยู่แล้ว...เลโอนีดาส เจ้าไม่จำเป็นต้องชมข้าก็ได้" เร็พไทเลี่ยนตัวหัวหน้ากล่าวยิ้มๆ และกล่าวประโยคต่อมาซึ่งทำให้คู่ปรับของสถาพรฉงน

"เจ้าเองก็สามารถทำได้นะ เลโอนีดาส!"

"หืมมม ???" อดีตบริวารและศิษย์ของออเรเคิลหูผึ่ง ทำตาโต "ว่าอย่างไรนะขอรับท่านหัวหน้า ? ท่านว่า ข้าก็สามารถทำได้ อย่างที่ท่านทำนี่หรือขอรับ ?"

"ใช่!" จักรพรรดิจำแลงพยักหน้า แล้วกล่าวขายความเพิ่มเติม "แต่ว่า วิธีการทำ จะต่างกัน"

"ต่างกันอย่างไรขอรับ ?"

"สำหรับข้า...ข้าสามารถนึกคิดและแปลงร่างได้ทันที ตามรูปแบบลักษณะของคนที่ข้ารู้จักหรือจำได้ เพราะเคยเห็นมาก่อน ส่วนเจ้านั้น จะแปลงร่างเป็นใครได้นั้น เจ้าต้องได้ 'เก็บข้อมูล' ของคนๆนั้นมาเสียก่อน โดยการสัมผัส! ขอเพียงเจ้าได้สัมผัสคนๆ นั้นสักครั้งหนึ่ง สมองของเจ้าซึ่งเป็นสมองกลผสานกับสมองดั้งเดิม ก็จะบันทึกลักษณะของคนๆ นั้นไว้หมด และเมื่อเจ้าจะแปลงร่างเป็นคนๆ นั้น เจ้าก็เพียงนึกถึงเขาเท่านั้น แล้วร่างกายของเจ้าก็จะปรับเปลี่ยนเป็นตัวคนๆ นั้นทันที โดยรวมทั้งเสื้อผ้าและเครื่องประดับที่เขาใส่ด้วย"

เลโอนีดาสยืนฟังอย่างทึ่งๆ งงๆ เร็พไทเลี่ยนตัวหัวหน้าซึ่งตอนนี้จำแลงเป็นจักรพรรดิเนรอส จึงยื่นมือออกไปให้เขาจับ

"ลองสัมผัสมือของข้าดูสิ เลโอนีดาส ลองซ้อมดูหน่อย ครั้งเดียวเจ้าก็จะเข้าใจ!"

อดีตสายลับสองหน้ามองหน้าจักรพรรดิจำแลง แล้วยื่นมือขวาออกไปจับมือผู้เป็นเจ้านายคนใหม่ ก่อนจะชักมือออก แล้วนึกในใจ

"แปลงร่างเป็นจักรพรรดิเนรอส!"

ทันทีที่นึก ร่างกายทั้งร่างก็เกิดความเปลี่ยนแปลง กลายเป็นร่างของจักรพรรดิเนรอสพร้อมเครื่องทรง เหมือนอย่างร่างที่ผู้เป็นเจ้านายได้จำแลงและใช้งานอยู่ไม่มีผิดเพี้ยนเลยแม้แต่น้อย ราวกับออกมาจากพิมพ์เดียวกัน!

"โอ้....เยี่ยมยอด!!" เขาอุทานออกมา "วิทยาการของนายท่าน ล้ำเลิศจริงๆ!"

"ยังไม่เพียงแต่เท่านั้นนะ เลโอนีดาส.." จักรพรรดิจำแลงกล่าวเพิ่มเติม "ร่างของเจ้าเป็นหุ่นยนต์ซึ่งประกอบด้วยโลหะอันมีความยืดหยุ่นสูงมากๆ ดังนั้นจะไม่มีใครทำอันตรายต่อเจ้าได้ ไม่ว่าจะใช้ดาบ หอก มีด หรือแม้แต่อาวุธร้ายแรงกว่าอย่างเช่นปืนแสงพิฆาต เจ้าก็จะไม่เป็นอะไร! หากเจ้าถูกหั่นเป็นท่อนๆ อวัยวะต่างๆ ก็จะกลับมารวมตัวกันใหม่อีก! ดังนั้น เจ้าก็จะเป็นอมตะ!!"

"โอ...สุดยอดจริงๆ ขอขอบคุณนายท่านเป็นอย่างสูงขอรับ ที่นอกจากทำให้ข้าฟื้นตื่นจากความตายแล้ว ยังเปลี่ยนข้าให้กลายเป็น 'ยอดมนุษย์' อีกด้วย!" เลโอนีดาสกล่าวแล้วโค้งคำนับเจ้านายคนใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า

"ด้วยความยินดี...เลโอนีดาส!" จักรพรรดิจำแลงกล่าวยิ้มๆ และยังกล่าวเพิ่มเติมต่อไปอีก

"เจ้าจำ แอนดี้ บริวารคนใกล้ชิดที่สุดของบุรุษนามวันชนะ ได้ไหม ?"

"อ๋อ...เจ้าแอนดี้ ผู้มิใช่มนุษย์!" เขาพยักหน้า "จำได้แม่นยำขอรับ เจ้านั่นมีความสามารถมากมาย"

"ตอนนี้ เจ้าเอง ก็มีความสามารถมากมาย เหมือนเขาเช่นกัน! เลโอนีดาส และวันไหนที่เจ้ากับมันได้พบกัน ต่อสู้กัน วันนั้นจะเป็นวันแห่งความมหาบันเทิงอย่างแน่แท้ทีเดียว!"

"ว่าไงนะขอรับ นายท่าน!!" เลโอนีดาสร้องถามอย่างตื่นเต้น "ท่านว่า ข้าสามารถทำอะไรๆ ได้เหมือนเจ้าแอนดี้ อย่างนั้นหรือขอรับ ?"

"ใช่!!" ผู้เป็นเจ้านายคนใหม่พยักหน้า "เจ้าสามารถเหาะไปไหนมาไหนได้ ด้วยการปล่อยพลังงานขับดันจากฝ่ามือและฝ่าเท้า! สามารถยิงลำแสงพิฆาตได้ด้วย จากทั้งสองฝ่ามือ หรือจากปลายนิ้วมือที่เจ้าชี้!!"

"โอ้วว....." อดีตสายลับตัวแสบร้องอุทานด้วยความยินดีอีกครั้ง "ข้าชักอยากจะไปเจอกับมัน และประลองกำลังกับมันซักตั้งเสียแล้วสิตอนนี้!!"

"หึหึ...ใจเย็นๆ เลโอนีดาส!" จักรพรรดิจำแลงกล่าวพลางตบไหล่เขาทีหนึ่ง "เจ้าจะได้รับโอกาสอย่างนั้นแน่นอนไม่ต้องห่วง...ไม่ต้องรีบร้อน, อ้อ แล้วยังมีอีกอย่างหนึ่งนะ ที่เจ้าเหนือกว่าเจ้าหุ่นแอนดี้ เลโอนีดาส!" พูดจบยกนิ้วชี้ชูตั้งขึ้น

"ฮะ! ยังมีพิเศษอีกหรือขอรับนี่ ? ข้าเหนือกว่าเจ้าแอนดี้ อย่างไรหรือขอรับ ?" ถามไปก็นึกลุ้นไปว่า จะเป็นอย่างที่ตนคาดหวังไว้หรือเปล่า...??

แล้วก็แทบจะแผดเสียงร้องให้ลั่นกับกระโดดตัวลอย เมื่อได้ยินคำบอกจากผู้เป็นเจ้านายคนใหม่

"เจ้าแอนดี้ จะอย่างไร ก็มิใช่มนุษย์ ไม่ว่ามันจะมีลักษณะใกล้เคียงมากเพียงใดก็ตาม! แต่เจ้า ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่ เพราะข้านำสมองของเจ้ามาประกอบเข้ากับร่างจักรกล และเป็นจักรกลพิเศษสุด เพราะมีเส้นเลือดเทียม เอ็นเทียม อวัยวะเทียมทั่วร่างกาย! ดังนั้น เจ้ายังสามารถดำเนินชีวิตอย่างคนธรรมดาต่อไปได้ สามารถกินอาหารได้ ดื่มน้ำ ดื่มสุราได้ ทุกอย่างที่เจ้าดื่มกินจะถูกแปรเปลี่ยนเป็นพลังงานเก็บสะสมไว้ในแหล่งเก็บพลังงาน และยังสามารถขับถ่ายได้เหมือนคนทั่วไปอีกด้วย!"

"โอ้....โว้วว!!" เลโอนีดาสอุทานแล้วยิ้ม...จากนั้น มีแววตาชั่วร้าย ยิ้มอย่างชั่วช้า ก่อนเอ่ยถามอีกหนึ่งคำถาม อันถือว่าเป็นคำถามสำคัญที่สุดสำหรับตน!

"แล้ว....ข้า...จะสามารถ เสพสมกับอิสตรี และปลดปล่อยความหฤหรรษได้ดังเดิม เหมือนเมื่อครั้งยังเป็นคนธรรมดา หรือไม่เล่าขอรับ ?"

จักรพรรดิจำแลงฟังคำถามแล้วยิ้ม ก่อนตอบ

"ก็ข้าบอกเจ้าแล้วไง เมื่อตะกี้นี้ ว่า  เจ้ามี เส้นเลือดเทียม เอ็นเทียม ทั่วร่างกาย! ดังนั้น เจ้าก็ยังสามารถปลอปล่อยอะไรๆ ออกจากร่างกายของเจ้าได้ ราวกับว่าเจ้ายังเป็นมนุษย์ธรรมดา! มาทดลองกันหน่อยก็ได้ !!"

ครั้นพูดจบ เร็พไทเลี่ยนตัวหัวหน้าในคราบจักรพรรดิ เดินไปที่แท่นควบคุมระบบ ณ มุมหนึ่งของห้อง กดปุ่มๆ หนึ่ง มีเสียงสัญญาณดังตี๊ดยาวๆ จากนั้นประตูอีกบานหนึ่งเลื่อนเปิดออก

เลโอนีดาสมองเข้าไปในห้องนั้นแล้วหันมามองผู้เป็นเจ้านายคนใหม่ ปรากฏว่าได้รับการกระตุ้น พยักเพยิดให้เข้าไปในห้องนั้น

"เข้าไปซี่...เลโอนีดาส! ทดสอบดูซิว่า เส้นเอ็นอวัยวะต่างๆ ของเจ้า ใช้งานได้หรือเปล่า ?"

"เอ่อ...ขอรับ นายท่าน! ขอบคุณอีกครั้งขอรับ!" คู่กัดของสถาพรก้มโค้งคำนับตอบ แล้วเดินตรงไปยังห้องใหม่ซึ่งเปิดประตูรออยู่...พอเข้าไปข้างใน ประตูห้องก็เลื่อนปิด...ไฟในห้องสีขาวนวล สว่างขึ้นพรึ่บ! เขามองไปที่กลางห้อง....

สตรีนางหนึ่ง หน้าตาจัดว่าสวย ทรวดทรงงดงามสมส่วน นอนเปลือยกายอยู่บนเตียง หลับตาพริ้ม!

เลโอนีดาสจ้องมองนางด้วยตาถลนแทบทะลุออกนอกเบ้า ! ความรู้สึก..หรืออารมณ์สัญชาติญาณหื่น ดิบ และเถื่อน ตื่นตัวทันที!! เขาประจักษ์แล้วว่า ร่างกายใหม่ของตนนี้ มันสุดแสนวิเศษ ตอนนี้เขาร้อนรุ่มเครียดทั้งกาย พร้อมสำหรับการเสพสังวาสเต็มที่!!

อดีตสายลับจอมแสบเจ้าราคะ เดินเข้าไปใกล้นางพลางจ้องมอง หอบหายใจฟืดฟาดๆ แปลงร่างกลับเป็นร่างเดิม ซึ่งไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ จากนั้นกระโจนเข้าใส่สตรีนางนั้นทันที และจัดการกับนางอย่างหิวกระหาย ราวกับคนตายอดตายอยากมาแรมปี!!

ในที่สุด...เขาก็ได้ประจักษ์ว่าตนเองมี "ความสมบูรณ์เพียบพร้อม" เหนือกว่าแอนดี้ จริงๆ !! ด้วยอารมณ์ความรู้สึกเยี่ยงมนุษย์อย่างแท้จริง ครบถ้วนสมบูรณ์ เขามั่นใจว่า ข้อนี้ เขาเหนือกว่าแอนดี้อย่างแน่นอน!

ดังนั้นจึงเหลืออีกข้อเดียว คือ "การต่อสู้" !!

วันใดวันหนึ่งข้างหน้า..ซึ่งก็อาจมาถึงในเร็ววัน อาจเป็นพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้เลยก็เป็นได้! หากพบกัน และปะทะกัน ใครจะแพ้ใครจะชนะ ยากจะคาดเดา!

แต่ถ้าอวัยวะของตน มีความ "ยืดหยุ่น" อย่างที่ผู้เป็นเจ้านายคนใหม่ว่าไว้ เลโอนีดาสก็เชื่อว่า ตนไม่น่าจะเสียเปรียบ! สมควรจะต่อสู้กับแอนดี้ได้อย่างสนุกสูสี และควรจะได้เปรียบเสียด้วยซ้ำ! จากคำพูดของเจ้านายคนใหม่ที่บอกว่า "หากเจ้าถูกหั่นเป็นท่อนๆ อวัยวะต่างๆ ก็จะกลับมารวมตัวกันใหม่อีก!"

(ต่อครับ)