ตอนเดิมครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรื่องที่ ๑
https://pantip.com/topic/38229130
เรื่องที่ ๒
https://pantip.com/topic/38235931
เรื่องที่ ๓
https://pantip.com/topic/38257303
เรื่องที่ ๔
https://pantip.com/topic/38278726
เรื่องที่ ๕
https://pantip.com/topic/38294794
เรื่องที่ ๖
https://pantip.com/topic/38317669
( บันทึกเก็บไว้เมื่อปี ๒๕๕๔ )
..........เรื่องกิน - เรื่องกลุ้ม
เมื่อก่อนเคยได้ยินคุณแม่ทั้งหลายคุยกัน ว่ากลุ้มใจเรื่องลูกไม่ค่อยกินข้าว ไอ้เราก็เฉย ๆ เพราะยังไม่มีลูก ตอนนี้เจอกับตัวเข้าเต็ม ๆ ก็เลยนึกถึงหัวอก คุณพ่อ - คุณแม่ รุ่นนั้นขึ้นมาเลย มันกลุ้มจริง ๆ ครับ เพราะว่าแกตัวเล็กลง ๆ ลูกสาวผมอายุ 10 ขวบ สูง 123 ซ.ม น้ำหนัก 24 ก.ก ตัวซักกะติ๊ดนึง กินอะไรทีนึงก็นิดเดียว ลูกแมวสองตัวยังกินมากกว่าอีก
ไอ้เราก็สรรหาของกินที่มีประโยชน์ตามที่พอจะมีความเข้าใจอยู่มั่ง บวกกับความเต็มใจของแก ขอให้เราได้ยินนิดนึงเหอะว่าจะกินอะไร ไกลแค่ไหนก็จะดั้นด้นไปหามาให้ แต่ในเมื่อแกไม่บอก เราก็ต้องคิดเอง เมื่อเราคิดเอง มันก็ต้องเป็นของง่าย ๆ ใกล้ตัวนี่แหละ เพราะถามแกทีไรก็บอกว่าตามใจพ่อ งั้นไข่ต้มมั๊ยลูก จ้ะ...พ่อหนูชอบ.....
กินได้สองวันเลิก มันก็น่าจะมีเหตุผลนะ เพราะไข่ต้มอย่างเดียวนี่กินกับข้าวมันฝืดคอน่าดู เราเองบางครั้งถ้าไม่เป็นยางมะตูมยังกลืนไม่ค่อยจะลงเลย แล้วตั้งแต่นั้นเป็นต้นมานี่ก็จะสองอาทิตย์แล้ว แกก็ไม่กินไข่ต้มอีกเลย
อ้าว เอาไงดีล่ะ ตลาดก็ไม่ใกล้ ตั้งใจไปซื้อกับข้าว ถุงสองถุงมันก็ยังไงอยู่ เครื่องครัวก็มีไม่กี่ชิ้น จะทำกับข้าวอะไรที่มันยุ่งยากนักก็ไม่ได้ ลองเปลี่ยนเมนูใหม่ดู ไข่เจียวมั้ยลูก ไม่เอาหรอกพ่อ เบื่อ ( เบื่ออะไรก็ไม่เข้าใจ ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเห็นกินอยู่ไม่กี่ครั้ง )
งั้นกินโจ๊กมั้ยลูก ออกไปหน้าถนนนิดนึงร้านโจ๊กมาเปิดขายที่ตึกใหม่ เอาพ่อ เราก็ไปละบิดไปแป๊บเดียว ไปกลับไม่ถึงห้าร้อยเมตร ได้มาถุงนึงเข้าบ้านก็เทใส่ถ้วย มีนาก็เข้าไปหยิบช้อนหลังบ้านเดินตามมา นั่งกินไปดูการ์ตูนไปเสียงหัวเราะน่าสนุก พักใหญ่ ๆ ผมก็เข้าไปดู ชามวางอยู่ใกล้ ๆ ในนั้นมีโจ๊กเหลืออยู่เกินครึ่ง มองดูแทบไม่ยุบเหมือนไม่ได้กิน
อ้าวทำไมไม่กินหมูล่ะลูก กินแต่ข้าวไข่ก็ไม่กิน หนูไม่ชอบหมูแบบนี้พ่อไข่ก็ยังไงก็ไม่รู้ นั่นไงว่าแล้ว อีตอนแกรับปากผมก็ยังนึกอยู่เลยว่าจะได้เรื่องมั๊ย เหลือจนได้ดีนะซื้อมาถุงเดียว เก็บกินสิครับ
พ่อกินเดนลูกนี่มันเป็นเรื่องธรรมดามาก คุณแม่ที่มีลูกน้อยหลายคนก็เคยพูดให้ฟัง ว่าพอลูกกินเหลือจะทิ้งก็เสียดาย ก็เลยกินซะเองไปมาลูกได้สามขวบน้ำหนักแม่ขึ้นมาสามกิโล เพราะความเสียดายเป็นเหตุ น่าจะเป็นกันหลายคนนะ ไม่ใช่ผมคนเดียวแน่ ๆ หลายครั้งก็เลยซื้อกับข้าวมาอย่างเดียว เพราะแน่ใจว่าถ้าซื้อมาสองอย่างคนที่จะท้องแตกก็คือตัวผมเอง เอ้า โจ๊กก็กินนิดเดียวต่อไปเอาไรดีล่ะ
ไก่ทอดมั๊ยลูก ดีพ่อหนูชอบเอาน่องนึง เลยซื้อมาตอนมื้อเย็น ข้าวเหนียวห้าบาท ยังไงก็ไม่หมดกัดไปคำเดียวมั้ง สองวัน...เลิกเหมือนเดิม ตั้งแต่นั้นไม่มองอีกเลย
ราดหน้ามั๊ยลูก ดีพ่อ เอ้า ดีก็ดี มีคำตอบแบบนี้ ยังดีกว่าบอก อะไรก็ได้ ถ้าเจอแบบนั้นมึนแน่ ๆ ราดหน้าหมูหมัก เส้นใหญ่เหนียวหนึบ หมูชิ้นโตหมักได้นุ่มมาก กัดเข้าไปแทบละลายในปาก ยอดผักอ่อน ๆ กรอบกำลังดี น้ำข้นด้วยแป้งผสมไข่ไก่ใบนึงเต็ม ๆควันฉุยหอมฟุ้งยั่วน้ำลาย เทใส่จานคนเทเองแทบจะอดใจไม่ไหว แล้วก็เหมือนกับอย่างอื่น ยุบไปไม่ถึงครึ่ง หมูเหลือเต็มจาน และ วันเดียว...เลิก
ลองดูอย่างอื่นมั่งสิ หมูปิ้งมั๊ย... ไม่ชอบ ขาหมู...ไม่ชอบ นมสด...ไม่ชอบ ขนมปัง...สองวัน...เลิก
ไปหาหมอตามนัดเมื่อ 27 ต.ค ชั่งน้ำหนักได้ 23 ก.ก ลดไป 1 ก.ก ก็เลยคิดว่า หนึ่งเดือนลดไปหนึ่งกิโล ถ้าเป็นแบบนี้ไปอย่างสม่ำเสมอ อีกปีกว่า ๆ ผมพกลูกสาวใส่กระเป๋าได้เลย เอ...หรือเราจะบังคับลูกมากไป ให้ลูกคิดเองมั่งท่าจะดี
.......เช้านี้กินอะไรดีลูก พ่อว่าไงล่ะ ตามใจหนูสิ พ่อกินกับหนูมั๊ย กินด้วยกันสิลูก หนูคิดก่อน......มาม่าสิพ่อ เอาสิ คนละห่อ ง่ายดีเหมือนกันแกะห่อใส่ชาม น้ำร้อนเทใส่ คุยกันไปคุยกันมาแป๊บเดียวก็ได้กิน เรื่องสารอาหารอะไรตอนนี้วางไว้ก่อน คิดแค่ให้ลูกสาวกินอะไรมั่งก็พอใจแล้ว จริง ๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนะ มาม่านี่ นาน ๆ กินทีก็อร่อยดีเหมือนกัน
.......เย็นนี้กินอะไรดีลูก พ่อกินด้วยมั๊ย กินสิ มาม่านะพ่อ อืม... มาเอาชามมา เดี๋ยวพ่อต้มน้ำแป๊บนึง สองมื้อละ ก็ดีเหมือนกัน เดี๋ยวเที่ยวหน้าหาหมูหาไข่มาเตรียมไว้ หมูยอ ลูกชิ้นก็ได้ ใส่ให้มีเนื้อมีหนังหน่อย เส้นอย่างเดียวน่าจะมีอะไรไม่มาก
.......เช้านี้กินอะไรดีลูก มาม่าพ่อ ใส่หมูนะ หมูยอก็ได้ ไม่ละพ่อ กินเปล่า ๆ นั่นแหละ ใส่ไข่สักใบสิลูก แกก็ส่ายหน้า ยิ้มให้ แล้วก็เดินไปหยิบชาม สองวันแล้วนะลูก น่าพ่อ มันอร่อยดี อื้อ..เอาก็เอา วันนี้กินอะไรดีลูก มาม่าพ่อ หลายวันแล้วนะลูก ก็หนูชอบ แล้วหนูไม่เบื่อเหรอ ไม่เบื่อหรอกพ่อ...หนูชอบ...พ่อกินกับหนูนะ..............@@
ลุงแผน
๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๑
.......ขออภัยทุกท่านนะครับ ขยายขึ้นมานิดนึง แต่เนื้อหาคงเดิม ตอนแรกเป็นบันทึกที่เขียนไว้สั้น ๆ ถ้าเอามาลงเลยจะสั้นเกินไป ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามให้กำลังใจมาตลอด ขอบคุณมาก ๆ ครับ........
..............................
.....ครั้งต่อไปขออนุญาต นำเรื่องสั้นมาลงเรื่องนึงนะครับ ดองไว้นานแล้ว ถ้าเป็นหน่อไม้ คงเปรี้ยวเกินแล้วละ.........
......บันทึก.......พ่อเลี้ยงเดี่ยว.......เรื่องที่ ๗ ..........@@ โดย ลุงแผน
ตอนเดิมครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
..........เรื่องกิน - เรื่องกลุ้ม
เมื่อก่อนเคยได้ยินคุณแม่ทั้งหลายคุยกัน ว่ากลุ้มใจเรื่องลูกไม่ค่อยกินข้าว ไอ้เราก็เฉย ๆ เพราะยังไม่มีลูก ตอนนี้เจอกับตัวเข้าเต็ม ๆ ก็เลยนึกถึงหัวอก คุณพ่อ - คุณแม่ รุ่นนั้นขึ้นมาเลย มันกลุ้มจริง ๆ ครับ เพราะว่าแกตัวเล็กลง ๆ ลูกสาวผมอายุ 10 ขวบ สูง 123 ซ.ม น้ำหนัก 24 ก.ก ตัวซักกะติ๊ดนึง กินอะไรทีนึงก็นิดเดียว ลูกแมวสองตัวยังกินมากกว่าอีก
ไอ้เราก็สรรหาของกินที่มีประโยชน์ตามที่พอจะมีความเข้าใจอยู่มั่ง บวกกับความเต็มใจของแก ขอให้เราได้ยินนิดนึงเหอะว่าจะกินอะไร ไกลแค่ไหนก็จะดั้นด้นไปหามาให้ แต่ในเมื่อแกไม่บอก เราก็ต้องคิดเอง เมื่อเราคิดเอง มันก็ต้องเป็นของง่าย ๆ ใกล้ตัวนี่แหละ เพราะถามแกทีไรก็บอกว่าตามใจพ่อ งั้นไข่ต้มมั๊ยลูก จ้ะ...พ่อหนูชอบ.....
กินได้สองวันเลิก มันก็น่าจะมีเหตุผลนะ เพราะไข่ต้มอย่างเดียวนี่กินกับข้าวมันฝืดคอน่าดู เราเองบางครั้งถ้าไม่เป็นยางมะตูมยังกลืนไม่ค่อยจะลงเลย แล้วตั้งแต่นั้นเป็นต้นมานี่ก็จะสองอาทิตย์แล้ว แกก็ไม่กินไข่ต้มอีกเลย
อ้าว เอาไงดีล่ะ ตลาดก็ไม่ใกล้ ตั้งใจไปซื้อกับข้าว ถุงสองถุงมันก็ยังไงอยู่ เครื่องครัวก็มีไม่กี่ชิ้น จะทำกับข้าวอะไรที่มันยุ่งยากนักก็ไม่ได้ ลองเปลี่ยนเมนูใหม่ดู ไข่เจียวมั้ยลูก ไม่เอาหรอกพ่อ เบื่อ ( เบื่ออะไรก็ไม่เข้าใจ ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเห็นกินอยู่ไม่กี่ครั้ง )
งั้นกินโจ๊กมั้ยลูก ออกไปหน้าถนนนิดนึงร้านโจ๊กมาเปิดขายที่ตึกใหม่ เอาพ่อ เราก็ไปละบิดไปแป๊บเดียว ไปกลับไม่ถึงห้าร้อยเมตร ได้มาถุงนึงเข้าบ้านก็เทใส่ถ้วย มีนาก็เข้าไปหยิบช้อนหลังบ้านเดินตามมา นั่งกินไปดูการ์ตูนไปเสียงหัวเราะน่าสนุก พักใหญ่ ๆ ผมก็เข้าไปดู ชามวางอยู่ใกล้ ๆ ในนั้นมีโจ๊กเหลืออยู่เกินครึ่ง มองดูแทบไม่ยุบเหมือนไม่ได้กิน
อ้าวทำไมไม่กินหมูล่ะลูก กินแต่ข้าวไข่ก็ไม่กิน หนูไม่ชอบหมูแบบนี้พ่อไข่ก็ยังไงก็ไม่รู้ นั่นไงว่าแล้ว อีตอนแกรับปากผมก็ยังนึกอยู่เลยว่าจะได้เรื่องมั๊ย เหลือจนได้ดีนะซื้อมาถุงเดียว เก็บกินสิครับ
พ่อกินเดนลูกนี่มันเป็นเรื่องธรรมดามาก คุณแม่ที่มีลูกน้อยหลายคนก็เคยพูดให้ฟัง ว่าพอลูกกินเหลือจะทิ้งก็เสียดาย ก็เลยกินซะเองไปมาลูกได้สามขวบน้ำหนักแม่ขึ้นมาสามกิโล เพราะความเสียดายเป็นเหตุ น่าจะเป็นกันหลายคนนะ ไม่ใช่ผมคนเดียวแน่ ๆ หลายครั้งก็เลยซื้อกับข้าวมาอย่างเดียว เพราะแน่ใจว่าถ้าซื้อมาสองอย่างคนที่จะท้องแตกก็คือตัวผมเอง เอ้า โจ๊กก็กินนิดเดียวต่อไปเอาไรดีล่ะ
ไก่ทอดมั๊ยลูก ดีพ่อหนูชอบเอาน่องนึง เลยซื้อมาตอนมื้อเย็น ข้าวเหนียวห้าบาท ยังไงก็ไม่หมดกัดไปคำเดียวมั้ง สองวัน...เลิกเหมือนเดิม ตั้งแต่นั้นไม่มองอีกเลย
ราดหน้ามั๊ยลูก ดีพ่อ เอ้า ดีก็ดี มีคำตอบแบบนี้ ยังดีกว่าบอก อะไรก็ได้ ถ้าเจอแบบนั้นมึนแน่ ๆ ราดหน้าหมูหมัก เส้นใหญ่เหนียวหนึบ หมูชิ้นโตหมักได้นุ่มมาก กัดเข้าไปแทบละลายในปาก ยอดผักอ่อน ๆ กรอบกำลังดี น้ำข้นด้วยแป้งผสมไข่ไก่ใบนึงเต็ม ๆควันฉุยหอมฟุ้งยั่วน้ำลาย เทใส่จานคนเทเองแทบจะอดใจไม่ไหว แล้วก็เหมือนกับอย่างอื่น ยุบไปไม่ถึงครึ่ง หมูเหลือเต็มจาน และ วันเดียว...เลิก
ลองดูอย่างอื่นมั่งสิ หมูปิ้งมั๊ย... ไม่ชอบ ขาหมู...ไม่ชอบ นมสด...ไม่ชอบ ขนมปัง...สองวัน...เลิก
ไปหาหมอตามนัดเมื่อ 27 ต.ค ชั่งน้ำหนักได้ 23 ก.ก ลดไป 1 ก.ก ก็เลยคิดว่า หนึ่งเดือนลดไปหนึ่งกิโล ถ้าเป็นแบบนี้ไปอย่างสม่ำเสมอ อีกปีกว่า ๆ ผมพกลูกสาวใส่กระเป๋าได้เลย เอ...หรือเราจะบังคับลูกมากไป ให้ลูกคิดเองมั่งท่าจะดี
.......เช้านี้กินอะไรดีลูก พ่อว่าไงล่ะ ตามใจหนูสิ พ่อกินกับหนูมั๊ย กินด้วยกันสิลูก หนูคิดก่อน......มาม่าสิพ่อ เอาสิ คนละห่อ ง่ายดีเหมือนกันแกะห่อใส่ชาม น้ำร้อนเทใส่ คุยกันไปคุยกันมาแป๊บเดียวก็ได้กิน เรื่องสารอาหารอะไรตอนนี้วางไว้ก่อน คิดแค่ให้ลูกสาวกินอะไรมั่งก็พอใจแล้ว จริง ๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนะ มาม่านี่ นาน ๆ กินทีก็อร่อยดีเหมือนกัน
.......เย็นนี้กินอะไรดีลูก พ่อกินด้วยมั๊ย กินสิ มาม่านะพ่อ อืม... มาเอาชามมา เดี๋ยวพ่อต้มน้ำแป๊บนึง สองมื้อละ ก็ดีเหมือนกัน เดี๋ยวเที่ยวหน้าหาหมูหาไข่มาเตรียมไว้ หมูยอ ลูกชิ้นก็ได้ ใส่ให้มีเนื้อมีหนังหน่อย เส้นอย่างเดียวน่าจะมีอะไรไม่มาก
.......เช้านี้กินอะไรดีลูก มาม่าพ่อ ใส่หมูนะ หมูยอก็ได้ ไม่ละพ่อ กินเปล่า ๆ นั่นแหละ ใส่ไข่สักใบสิลูก แกก็ส่ายหน้า ยิ้มให้ แล้วก็เดินไปหยิบชาม สองวันแล้วนะลูก น่าพ่อ มันอร่อยดี อื้อ..เอาก็เอา วันนี้กินอะไรดีลูก มาม่าพ่อ หลายวันแล้วนะลูก ก็หนูชอบ แล้วหนูไม่เบื่อเหรอ ไม่เบื่อหรอกพ่อ...หนูชอบ...พ่อกินกับหนูนะ..............@@
ลุงแผน
๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๑
.......ขออภัยทุกท่านนะครับ ขยายขึ้นมานิดนึง แต่เนื้อหาคงเดิม ตอนแรกเป็นบันทึกที่เขียนไว้สั้น ๆ ถ้าเอามาลงเลยจะสั้นเกินไป ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามให้กำลังใจมาตลอด ขอบคุณมาก ๆ ครับ........
.....ครั้งต่อไปขออนุญาต นำเรื่องสั้นมาลงเรื่องนึงนะครับ ดองไว้นานแล้ว ถ้าเป็นหน่อไม้ คงเปรี้ยวเกินแล้วละ.........