TWO TOP สองอันตราย - [บทศึกชิงขุนพลสายศิลป์] - ตอนที่ 13 : เอ็มเพรส ปะทะ ผู้ฆ่ายักษ์

กระทู้สนทนา

ตอนที่ผ่านมา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

===================================================================================

ตอนที่ 13 : เอ็มเพรส ปะทะ ป๊อกกี้ ผู้ฆ่ายักษ์

    จินคือ อดีตสี่ขุนพลแห่งสายศิลป์ ฉายา เอ็มเพรส นั่นเอง

    เหตุใดที่เธอต้องหันหลังออกจากวงการนั้นยังไม่ทราบแน่ชัด แต่ตอนนี้ผู้หญิงคนเดียวของสี่ขุนพลได้กลับมาแล้ว

    เธอได้ทิ้งผมดำอันยาวสลวยไป แล้วกลับมาในมาดใหม่ ผมซอยสั้นย้อมสีทอง

    ซึ่งบุรุษสองร่าง เร เป็นผู้ทำให้เธอต้องกลับมาขึ้นสังเวียนอีกครั้ง การยืนหยัดของเขา ทำให้จินไม่ยอมอยู่เฉย ต้องปรากฏตัวออกมาช่วยเหลือ

    ป๊อกกี้ คู่ต่อสู้ของสาวห้าวจากสายศิลป์-คำนวณจ้องดูเธอ เนื่องจากเขาเพิ่งเข้ามาเรียนที่นี่ตอน ม. 4 จึงไม่รู้จักและไม่เคยเห็น

    จินก็เช่นเดียวกัน เธอจ้องมองป๊อกกี้ด้วยแววตาดุดันไร้รอยยิ้มเลยทีเดียว

    ทั้งสองยืนดูปฏิกิริยาของอีกฝ่าย ยังไม่มีผู้ใดกล้าก้าวล้ำโหมเข้าจู่โจม

    เสียงตะโกนของกองเชียร์ลั่นบอกให้ทั้งคู่เข้าต่อสู้ แล้วก็มีผู้หนึ่งพุ่งตัวเข้าใส่จนได้

    เป็นป๊อกกี้ หนุ่มใส่หมวกพุ่งตัวด้วยความเร็วสูงถาโถมเข้าใส่สาวห้าวที่ยืนตั้งท่ารออยู่ แล้วจังหวะที่ใกล้ถึงตัว ป๊อกกี้สปริงข้อเท้ากระโดดเตะเข้าใส่

    แต่จินไม่เพียงหลบได้ เธอบิดตัวลง พลิกเปลี่ยนเป็นเตะจากมุมสูงเข้าใส่จนหนุ่มร่างเล็กต้องถอยห่างออกไป

    ซึ่งดูไปการโจมตีท่านี้ของจินก็คล้ายการเตะแบบคาโปเอร่าของป๊อกกี้เหมือนกัน หากต่างกันตรงที่จินไม่ได้ใช้มือพยุงกายแทนขา เธอใช้การหมุนตัวที่รวดเร็ว เหวี่ยงขาเข้าใส่พร้อมกลับกับมายืนเช่นเดิม

    “ร้ายกาจ” ป๊อกกี้พูดขึ้นพร้อมปรบมือให้ “ฝีมือของอดีตสี่ขุนพลไม่ใช่ธรรมดาจริง ๆ”

    แต่จินไม่พูดตอบ เพียงแค่มองดูเท่านั้น

    “ถ้าสู้กันแบบปกติ... ดูท่าฉันจะชนะยากแฮะ” ป๊อกกี้พูดต่อ “เห็นทีต้องหาอะไรช่วยเสียแล้ว”

    ป๊อกกี้หันหาเจมส์ผู้เป็นคนตัดสินอีกคน แล้วพูดขึ้นว่า

    “ผมขอใช้อุปกรณ์ช่วยได้มั้ย?”

    เจมส์มองเขา ถามกลับ “จะใช้อะไร... ถ้าเป็นอาวุธห้ามใช้เด็ดขาด”

    “งั้นเหรอ..” ป๊อกกี้ทำหน้ากวน ๆ “ผมไม่รู้เหมือนกันนะว่ามันเป็นอาวุธหรือเปล่า”

    แล้วเขาก็หยิบของสิ่งหนึ่งออกมา

    ผู้เห็นสิ่งของที่ป๊อกกี้หยิบออกมาต่างพากันตะลึงและงงงวย เพราะสิ่งที่ป๊อกกี้เอาออกมามันไม่ใช่อาวุธ ไม่ใช่สิ่งที่ใช้แทนอาวุธได้ และไม่น่าจะจัดอยู่ในอาวุธเลย

    เพราะสิ่งที่เขาหยิบออกมามันคือ เครื่องเล่น MP3 ขนาดเล็ก

    ป๊อกกี้ถือเครื่องเล่น MP3 ยื่นโชว์ให้เจมส์ดู

    “ใช้ไอ้นี่ด้วยได้มั้ย?”

    “เอ่อ..” เจมส์หันหน้าปรึกษากับใหญ่ที่อยู่อีกมุม ซึ่งดูเหมือนทั้งสองจะอนุญาตให้ป๊อกกี้ใช้เครื่องเล่น MP3 ในการต่อสู้ได้ เพราะดูแล้วไม่น่าจะใช้เป็นอาวุธได้เลย

    “ได้” เจมส์บอก

    “ดีจัง... ขอบใจนะ” ป๊อกกี้ยิ้มรับ หยิบหูฟังขึ้นมาสวมใส่ เปิดเล่นเพลงตามที่ตัวเองต้องการ แล้วก็เก็บเครื่องเล่น MP3 เข้ากระเป๋ากางเกง มีเพียงสายและหูฟังปรากฏให้เห็นเท่านั้น

    จินที่ยืนดูการกระทำของหนุ่มคาบป๊อกกี้ คล้ายเธอจะทนรอคอยไม่ไหว เป็นฝ่ายถาโถมเข้าใส่เลย

    หลังเท้าของจินลอยเข้าใส่ใบหน้าป๊อกกี้อย่างรวดเร็ว แต่ป๊อกกี้ขยับตัวเป็นจังหวะคล้ายเต้นรำพร้อมทั้งฮัมเพลงไปด้วย เขาสามารถหลบลูกเตะนี้ได้อย่างสบาย

    พลันลูกเตะสูงของจินนั้นกลับเปลี่ยนแปลงออกอีกมุม กลายเป็นลูกถีบระลอกสอง

    แต่ป๊อกกี้กลับกระโดดลอยตัวขึ้นข้ามอยู่บนลูกถีบนี้ หนุ่มใส่หมวกใช้มือข้างหนึ่งจับแข้งขาที่พุ่งมาของจิน แล้วพลิกตัวโดยใช้แข้งขาของจินเป็นฐานในการหมุนตัว พุ่งเตะเข้าใส่ที่สีข้างของสาวห้าวจนเซถลาถอยไป

    ป๊อกกี้เหม่อมองจินที่ถอยออกไป แล้วสืบเท้าพุ่งเข้าตามประชิดอย่างรวดเร็วและเป็นจังหวะ

    เขาพลิกกลับหัวเตะฟาดเข้าที่ลำตัวของจินทันที สาวห้าวตามจังหวะที่รวดเร็วขึ้นของป๊อกกี้ไม่ทัน โดนเข้าใส่อีกครั้ง

    แต่เหมือนว่าอดีตสี่ขุนพลจะพอรู้ว่าต้องโดนเตะแน่ เธอกระโดดพุ่งตัวตามแรงโดนไม่ฝืนแรงเตะนั้น จึงถอยกระเด็นออกไปอย่างรวดเร็ว

    จินถอยห่างออกมา ตั้งท่ารอรับการโจมตีที่จะเข้ามาอีกของป๊อกกี้ ซึ่งถึงเธอจะโดนเตะในครั้งนี้ แต่ก็ไม่บาดเจ็บหนัก เพราะเธอกระโดดถอยตามแรงปะทะ ไม่ฝืนแรง ทำให้ลดทอนอานุภาพลูกเตะของป๊อกกี้ได้

    แต่ครั้งนี้ป๊อกกี้กลับไม่พุ่งเข้าซ้ำต่อ เขายืนเต้นไปมา ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ทำตัวอย่างกับไม่ได้อยู่ในการต่อสู้เลย

    “เร็วขึ้นเยอะเลย” จักรพรรดิ ปรี ที่นั่งอยู่บนอัฒจันทร์พูดขึ้น “แถมจังหวะดีขึ้นด้วย”

    “นั่นสิ” เสนาธิการ เจ ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ พูดขึ้นบ้าง “แต่เพราะอะไรล่ะ?”

    “เครื่อง MP3” ปรีตอบ “น่าจะเป็นเครื่อง MP3 ที่ทำให้ป๊อกกี้เคลื่อนไหวได้ดีขึ้นอย่างนี้”

    “ทำไมล่ะ?” คราวนี้สาวสวยเมย์ที่นั่งอยู่อีกข้างของปรีพูดขึ้นมา “เครื่อง MP3 มันไม่ใช่อาวุธนี่”

    “ใช่ มันไม่ใช่อาวุธ แต่มันคือเครืองเล่นเพลง ...ป๊อกกี้ในการต่อสู้ เขาจะใช้จังหวะดนตรีประกอบตลอด ในตอนแรกเขาใช้จังหวะและทำนองที่คิดจินตนาการขึ้นเองในหัว แต่พอมาฟัง MP3 ทำให้เขาไม่ต้องคิดจังหวะดนตรีเอง เพียงขยับตัวตามจังหวะเพลงในเครื่อง MP3 ก็พอ เขาถึงเคลื่อนไหวได้รวดเร็วและจังหวะดีขึ้น เพราะไม่ต้องเสียเวลาในการคิดจังหวะเองแล้ว”

    จินแม้จะโดนลูกเตะของป๊อกกี้ แต่ก็หาเป็นไรไม่ เพียงแต่เธอเริ่มรู้ว่าการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ของเธอได้เปลี่ยนไป รวดเร็วและเป็นจังหวะยิ่งขึ้น

    ป๊อกกี้ตอนนี้เต้นไปเต้นมา มันส์ในอารมณ์อยู่คนเดียว ซึ่งเหมือนกับว่าพอเขาฟังเพลงจาก MP3 ไป ทุกสิ่งทุกอย่างในร่างกายกลายเป็นจังหวะดนตรีซะหมด

    แต่จินก็ไม่ได้สนใจว่าป๊อกกี้จะเต้นหรือจะมันส์อะไร เธอพุ่งเข้าใส่หนุ่มคาบป๊อกกี้หมายโจมตีให้จบสิ้น

    แข้งขาของจินเตะกราดเข้าใส่ด้วยความเร็วสูง เปลี่ยนแปรผันจากเตะลำตัวด้านซ้ายกลายเป็นเตะลำตัวด้านขวาอย่างรวดเร็ว แม้ว่าป๊อกกี้จะรวดเร็วหรือจังหวะดีเพียงใด ก็มิอาจหลบลูกเตะนี้ได้ทัน เพราะไม่คาดคิดว่าลูกเตะของอดีตสี่ขุนพลสาวจะผันแปรได้ถึงขนาดนี้

    แต่ถึงป๊อกกี้จะโดนเตะก็หาเป็นไรไม่ เขาพลิกล้มตัวไปทางซ้ายเช่นเดียวกับทิศทางที่เตะมา แล้วพลิกตัวส่งสองเท้าถีบเข้าลำตัวจิน สาวห้าวรีบยกมือการ์ดกั้นลูกเตะนั้น สองเท้าของป๊อกกี้ปะทะกับสองแขนของจิน ความรุนแรงของการเตะครั้งนี้ ทำให้การ์ดของอดีตสี่ขุนพลตกลงไป

    ในจังหวะนี้ป๊อกกี้รีบม้วนตัวพุ่งออกเป็นเกลียวอย่างรวดเร็ว พุ่งขาจากด้านล่างทแยงเข้าใส่ลำตัวจินเต็ม ๆ

    จินล้มลง

    “หือ..” จินหลังจากโดนเตะค่อย ๆ ชันตัวลุกขึ้นมา เธอจ้องมองป๊อกกี้อย่างเอาเรื่อง

    ป๊อกกี้เต้นไปมาอยู่ไม่ห่าง พลันในจังหวะหนึ่ง เขาก็พุ่งตัวเข้าใส่จินทันที

    จินกระโดดถอยไปด้านหลังทิ้งระยะห่างระหว่างป๊อกกี้ไว้ แต่หนุ่มใส่หมวกยังสืบเท้าตามเข้าไปประชิดอย่างรวดเร็ว จนเธอไม่อาจถอยหนีได้แล้ว

    สาวห้าวก็ไม่ยอมถอยแล้ว เธอกลับพุ่งตัวตวัดขาเตะเข้าใส่ แต่ป๊อกกี้ขยับหลบได้อย่างเป็นจังหวะ แล้วเตะจินกระเด็นออกไป

    แต่อดีตสี่ขุนพลยังพุ่งตัวเข้าหาป๊อกกี้อีก เธอตวัดเตะไปสามครั้ง แต่ทว่าป๊อกกี้ก็ยังสามารถหลบได้อย่างสบาย พร้อมเตะสวนกลับออกไป

    จินถอยห่างออกมา พูดขึ้นว่า

    “ร้ายกาจ... นึกไม่ถึงว่าพอมี MP3 จังหวะจะรวดเร็วขึ้นอีก”

    ป๊อกกี้ฉีกยิ้มเล็กน้อย “หึ.. นี่แค่ฮิ๊ฟฮ๊อฟธรรมดา ...ยังไม่เร็วเท่าไหร่นะเนี่ย”

    แล้วป๊อกกี้ก็ลดมือไปกดปุ่มเครื่อง MP3 เพื่อเปลี่ยนเพลง

    สักพักป๊อกกี้ก็เริ่มขยับตัวเต้นไปมาอีกครั้ง ซึ่งการเต้นในครั้งนี้ ดูรวดเร็วกว่าครั้งแรกยิ่ง แถมยังดูทรงพลังมากกว่าเดิมด้วย

    เขาสืบเท้าไปข้างหน้าอย่างหนักแน่นและรวดเร็ว พุ่งตัวเข้าจู่โจมจิน

    สาวห้าวไม่คาดคิดว่าความเร็วในการโจมตีของป๊อกกี้จะเพิ่มมากขึ้นอีก มิอาจถอยหลบหลีกได้ทัน ถูกเท้าข้างหนึ่งซัดเข้าที่ลำตัว

    การเตะของป๊อกกี้ดูเหมือนว่าจะรุนแรงมากขึ้นด้วย จินงอตัวทันทีเมื่อโดนเตะ จากนั้นแข้งขาอีกข้างของป๊อกกี้ก็ตามเข้ามาเป็นระลอกสอง

    แข้งขานี้พุ่งถีบจนอดีตสี่ขุนพลกระเด็นออกไป ล้มกองลงที่พื้น

    “อะไรนี่!!” จินพูดขึ้นทั้งที่ล้มลง “ยังเร็วและแรงได้ขึ้นอีก”

    “หึ.. มันก็ต้องเร็วและแรงขึ้นอีกสิ ก็เปลี่ยนเพลงแล้วนี่ ...ทีแรกมันฮิ๊ฟฮ๊อฟ คราวนี้มันนูเมทัล"

    “นูเมทัล!”

    ป๊อกกี้ได้เปลี่ยนเพลงจากทีแรกคือเพลงแนวฮิ๊ฟฮ๊อฟมาเป็นเพลงแนวนูเมทัล ซึ่งมีจังหวะและท่วงทำนองที่รวดเร็วและรุนแรงยิ่งขึ้น (ตัวอย่างเพลงที่เป็นนูเมทัล เช่น หลายเพลงของ Linkin Park)

(มีต่อครับ)