ตอนที่ผ่านมา
ตอนที่ 1 : จักรพรรดิ
https://pantip.com/topic/37958523
ตอนที่ 2 : สาวห้าวผมทอง
https://pantip.com/topic/37967906
ตอนที่ 3 : สายอุตสาหกรรม (1)
https://pantip.com/topic/37978268
ตอนที่ 4 : สายอุตสาหกรรม (2)
https://pantip.com/topic/37991931
=====================================================================================
ตอนที่ 5 : เสนาธิการคนใหม่
ในที่สุดผมก็มาถึงแล้ว
ชั้นสามของตึกอุตสาหกรรม ชั้นที่ใหญ่ผู้ที่ผมต้องการเจออยู่
ผมค่อย ๆ ย่างก้าวเดินอย่างช้า ๆ ทีละก้าวขึ้นบันได โดยมี สู้คราใดต้องปราชัย เชน ผู้คุมตึกชั้นหนึ่ง และเกมมาสเตอร์ แม็กกี้ ผู้คุมตึกชั้นสอง ขนาบข้าง
ใจผมเต้นรัวทันทีเมื่อเหยียบบันไดขั้นสุดท้าย ผมกำลังจะได้เจอใหญ่ เรื่องราวของปรีที่ผมสงสัยจะได้รู้กันซะที
แต่ว่ายังไม่เห็นใหญ่
ที่ชั้นสามนี้ดูเหมือนจะเป็นห้องที่ใช้ในการออกแบบผลิตภัณฑ์หรือวาดรูปอะไรต่าง ๆ เพราะมีโต๊ะเขียนแบบตั้งอยู่เต็มไปหมด
ผมรีบมองหาใหญ่ แต่ดูแล้วไม่น่าจะมีคนอยู่ที่นี่เลย ทุกโต๊ะไม่มีใครนั่งอยู่ ..ใหญ่จะอยู่ที่นี่จริง ๆ หรือ
แล้วสู้คราใดต้องปราชัย เชน ก็พูดขึ้นว่า
“พี่ใหญ่ครับ!”
แม้เสียงของเชนจะดังกังวาน แต่ยังไม่เสียงตอบรับใด ๆ ตกลงใหญ่อยู่จริงมั้ยเนี่ย
แต่แล้วผมกลับได้ยินเสียงฝีเท้าหนึ่งกำลังเดินขึ้นบันไดมา ผม เชน และแม็กกี้หันขวับไปทางต้นเสียงนั้นทันที
ต้นเสียงเป็นนักเรียนชายไว้ผมเสยที่ผมเจอที่ห้องน้ำข้างตึกอุตสาหกรรม เขาเดินคาบบุหรี่ตรงมาหาผม สายตาของเขาจ้องมองผมโดยตลอดด้วย
ผมไม่ได้จ้องตาเขา กลับหันไปมองเชนและแม็กกี้ที่กำลังโน้มตัว ก้มโค้งคล้ายทำความเคารพชายผู้นี้
ทำให้ผมรู้คำตอบว่า นักเรียนชายคนนี้คือ ใหญ่ ผู้ที่ผมต้องการเจอนั่นเอง นี่ผมเจอกับเขามาตั้งสองหนแล้วนะเนี่ย
“เป็นไง?” ใหญ่พ่นควันบุหรี่ขึ้นข้างบน ยิ้มทักทายผม
“เอ่อ..” ผมอึ้ง ๆ อยู่ เลยไม่ตอบอะไรไป
“มา... ตามฉันมา” ใหญ่กวักมือเรียกผมให้เดินตามเขา
หนุ่มผมเสยเดินมาที่โต๊ะหนึ่งที่ตั้งอยู่ด้านในของชั้นนี้ เขาทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตำแหน่งหัวโต๊ะ เชนและแม็กกี้เหมือนรู้หน้าที่ เดินไปยืนขนาบข้างทางซ้ายและขวาของเขาทันที
“เชิญนั่ง” ใหญ่ผายมือเป็นสัญญาณบอกให้ผมนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเขา “ไม่ต้องกลัว นายไม่ต้องสู้อีกแล้ว”
ผมทิ้งตัวลงนั่งตามที่ใหญ่บอก
ใหญ่ แม้เขาจะเป็นนักเรียนเหมือนผม แต่กิริยาท่าทางของเขาดูมีอำนาจมากทีเดียว น่าจะเรียนอยู่ ม.6 แล้ว
“นายเก่งมาก” เขามองหน้าผม “เป็นเด็กสายวิทย์คนที่สามที่สามารถขึ้นมาถึงชั้นนี้ได้”
ผมไม่ตอบอะไร แต่ถ้าใหญ่พูดอย่างนี้ แสดงว่าต้องมีนักเรียนสายวิทย์อีกสองคนที่ขึ้นมาถึงชั้นสามของตึกอุตสาหกรรมก่อนผม แล้วทั้งสองคือใครกัน
“นายต่อสู้ผ่านสองผู้คุมตึกมาได้ ถือว่าไม่ธรรมดาเลยทีเดียว” ใหญ่พ่นควันบุหรี่อีกครั้ง ค่อยพูดต่อ “แต่ที่ทำแบบนี้ นายมีเรื่องอะไรกับฉัน?”
ผมเงยหน้ามองใหญ่ พูดขึ้น “นายรู้จักปรีใช่มั้ย?”
“อืม” ใหญ่ยิ้ม “ถูก...ฉันรู้จัก ไม่ใช่สิ จะว่ารู้จักมันก็ไม่เชิง”
“ทำไม?” ผมถาม
ใหญ่ไม่พูดทันที จ้องหน้าผม แล้วค่อยพูดต่อ “นายคงจะสืบเรื่องปรีมาบ้างแล้ว ...เคยได้ยินคำว่า ‘จักรพรรดิ’ บ้างใช่มั้ย?”
ผมพยักหน้ารับ
“อย่างที่นายเข้าใจ ปรีกับจักรพรรดิเกี่ยวข้องกัน” ใหญ่วางบุหรี่ที่คาบลงไว้ที่เขี่ยบุหรี่ “ปรีก็คือ จักรพรรดิ นั่นเอง”
“อืม” ผมยิ้มรับ เพราะสิ่งที่ผมคิดอยู่ตลอดถูกต้อง ผมถามใหญ่กลับไปว่า “แล้วจักรพรรดิมันคืออะไร?”
สิ้นคำถามของผม ไม่ว่าใหญ่ เชน หรือแม็กกี้ ต่างจ้องหน้าผม สายตาของพวกเขาจ้องมองราวกับผมทำอะไรผิด
ใหญ่คีบบุหรี่ที่วางไว้ขึ้นมาสูบต่อ แล้วจึงพูดขึ้นว่า “อืม... นายอยากรู้เรื่องจักรพรรดิใช่มั้ย.. ฉันจะบอกก็ได้ ถือเป็นรางวัลของความกล้าหาญของนายที่ผ่านมาถึงที่นี่”
เขาขยับตัวเล็กน้อย พูดต่อ “จักรพรรดิที่นายอยากรู้ก็คือ ตำแหน่งสูงสุดของเหล่านักเรียนนักเลงของโรงเรียนนี้ ง่าย ๆ คำว่า จักรพรรดิเป็นชื่อเรียกสั้น ๆ ชื่อเต็มคือ จักรพรรดิประจิมสวัสดิ์ ซึ่งจะรู้เฉพาะพวกนักเรียนนักเลงเท่านั้น”
“อืม..” ผมนึกตาม มิน่าล่ะ พวกเด็กนักเรียนทั่วไปถึงไม่รู้เรื่องนี้เลย
“ตำแหน่งนี้เป็นบอสใหญ่ มีอำนาจ สามารถต่อสู้หรือทำอะไรก็ได้ โดยไม่มีใครว่า เพราะทางโรงเรียนได้อนุญาตไว้เป็นพิเศษ ไม่มีการลงโทษ หรือไล่ออกทั้งสิ้น”
ในใจผมลอบคิดคำว่า “ดีจัง” เพราะตำแหน่งจักรพรรดินี่มันดีจริง ๆ
“แต่ที่โรงเรียนอนุญาตก็เพราะต้องการให้จักรพรรดิเป็นคนควบคุมดูแล จัดระเบียบเหล่านักเรียนนักเลงภายในโรงเรียนของเรา ดังนั้น จักรพรรดิก็ยังเปรียบเสมือนผู้ตรวจการ คอยตรวจตราเหล่านักเรียนนักเลงอีกด้วย”
“โอ...” ผมอุทานเบา ๆ “มิน่าล่ะ..พวกนั้นพอเห็นปรี จึงวิ่งหนีทุกที”
ใหญ่มองผมแล้วพูดต่อ “ก็เพราะนั่นแหละ ตำแหน่งจักรพรรดิจึงมีคนแย่งชิง ทำให้จักรพรรดิคนปัจจุบัน ซึ่งก็คือ ปรี ไม่สามารถเปิดเผยกับคนอื่นได้ ต้องทำตัวลึกลับ”
นี่ล่ะมั้ง..เหตุผลที่เจ้าตัวไม่ยอมบอกอะไรผม
ในที่สุดผมก็รู้แล้วว่าปรีคือจักรพรรดิ และจักรพรรดิมันคืออะไร
(มีต่อครับ)
TWO TOP สองอันตราย - [บทนักเรียนใหม่] ตอนที่ 5 : เสนาธิการคนใหม่
ตอนที่ 1 : จักรพรรดิ
https://pantip.com/topic/37958523
ตอนที่ 2 : สาวห้าวผมทอง
https://pantip.com/topic/37967906
ตอนที่ 3 : สายอุตสาหกรรม (1)
https://pantip.com/topic/37978268
ตอนที่ 4 : สายอุตสาหกรรม (2)
https://pantip.com/topic/37991931
=====================================================================================
ตอนที่ 5 : เสนาธิการคนใหม่
ในที่สุดผมก็มาถึงแล้ว
ชั้นสามของตึกอุตสาหกรรม ชั้นที่ใหญ่ผู้ที่ผมต้องการเจออยู่
ผมค่อย ๆ ย่างก้าวเดินอย่างช้า ๆ ทีละก้าวขึ้นบันได โดยมี สู้คราใดต้องปราชัย เชน ผู้คุมตึกชั้นหนึ่ง และเกมมาสเตอร์ แม็กกี้ ผู้คุมตึกชั้นสอง ขนาบข้าง
ใจผมเต้นรัวทันทีเมื่อเหยียบบันไดขั้นสุดท้าย ผมกำลังจะได้เจอใหญ่ เรื่องราวของปรีที่ผมสงสัยจะได้รู้กันซะที
แต่ว่ายังไม่เห็นใหญ่
ที่ชั้นสามนี้ดูเหมือนจะเป็นห้องที่ใช้ในการออกแบบผลิตภัณฑ์หรือวาดรูปอะไรต่าง ๆ เพราะมีโต๊ะเขียนแบบตั้งอยู่เต็มไปหมด
ผมรีบมองหาใหญ่ แต่ดูแล้วไม่น่าจะมีคนอยู่ที่นี่เลย ทุกโต๊ะไม่มีใครนั่งอยู่ ..ใหญ่จะอยู่ที่นี่จริง ๆ หรือ
แล้วสู้คราใดต้องปราชัย เชน ก็พูดขึ้นว่า
“พี่ใหญ่ครับ!”
แม้เสียงของเชนจะดังกังวาน แต่ยังไม่เสียงตอบรับใด ๆ ตกลงใหญ่อยู่จริงมั้ยเนี่ย
แต่แล้วผมกลับได้ยินเสียงฝีเท้าหนึ่งกำลังเดินขึ้นบันไดมา ผม เชน และแม็กกี้หันขวับไปทางต้นเสียงนั้นทันที
ต้นเสียงเป็นนักเรียนชายไว้ผมเสยที่ผมเจอที่ห้องน้ำข้างตึกอุตสาหกรรม เขาเดินคาบบุหรี่ตรงมาหาผม สายตาของเขาจ้องมองผมโดยตลอดด้วย
ผมไม่ได้จ้องตาเขา กลับหันไปมองเชนและแม็กกี้ที่กำลังโน้มตัว ก้มโค้งคล้ายทำความเคารพชายผู้นี้
ทำให้ผมรู้คำตอบว่า นักเรียนชายคนนี้คือ ใหญ่ ผู้ที่ผมต้องการเจอนั่นเอง นี่ผมเจอกับเขามาตั้งสองหนแล้วนะเนี่ย
“เป็นไง?” ใหญ่พ่นควันบุหรี่ขึ้นข้างบน ยิ้มทักทายผม
“เอ่อ..” ผมอึ้ง ๆ อยู่ เลยไม่ตอบอะไรไป
“มา... ตามฉันมา” ใหญ่กวักมือเรียกผมให้เดินตามเขา
หนุ่มผมเสยเดินมาที่โต๊ะหนึ่งที่ตั้งอยู่ด้านในของชั้นนี้ เขาทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตำแหน่งหัวโต๊ะ เชนและแม็กกี้เหมือนรู้หน้าที่ เดินไปยืนขนาบข้างทางซ้ายและขวาของเขาทันที
“เชิญนั่ง” ใหญ่ผายมือเป็นสัญญาณบอกให้ผมนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเขา “ไม่ต้องกลัว นายไม่ต้องสู้อีกแล้ว”
ผมทิ้งตัวลงนั่งตามที่ใหญ่บอก
ใหญ่ แม้เขาจะเป็นนักเรียนเหมือนผม แต่กิริยาท่าทางของเขาดูมีอำนาจมากทีเดียว น่าจะเรียนอยู่ ม.6 แล้ว
“นายเก่งมาก” เขามองหน้าผม “เป็นเด็กสายวิทย์คนที่สามที่สามารถขึ้นมาถึงชั้นนี้ได้”
ผมไม่ตอบอะไร แต่ถ้าใหญ่พูดอย่างนี้ แสดงว่าต้องมีนักเรียนสายวิทย์อีกสองคนที่ขึ้นมาถึงชั้นสามของตึกอุตสาหกรรมก่อนผม แล้วทั้งสองคือใครกัน
“นายต่อสู้ผ่านสองผู้คุมตึกมาได้ ถือว่าไม่ธรรมดาเลยทีเดียว” ใหญ่พ่นควันบุหรี่อีกครั้ง ค่อยพูดต่อ “แต่ที่ทำแบบนี้ นายมีเรื่องอะไรกับฉัน?”
ผมเงยหน้ามองใหญ่ พูดขึ้น “นายรู้จักปรีใช่มั้ย?”
“อืม” ใหญ่ยิ้ม “ถูก...ฉันรู้จัก ไม่ใช่สิ จะว่ารู้จักมันก็ไม่เชิง”
“ทำไม?” ผมถาม
ใหญ่ไม่พูดทันที จ้องหน้าผม แล้วค่อยพูดต่อ “นายคงจะสืบเรื่องปรีมาบ้างแล้ว ...เคยได้ยินคำว่า ‘จักรพรรดิ’ บ้างใช่มั้ย?”
ผมพยักหน้ารับ
“อย่างที่นายเข้าใจ ปรีกับจักรพรรดิเกี่ยวข้องกัน” ใหญ่วางบุหรี่ที่คาบลงไว้ที่เขี่ยบุหรี่ “ปรีก็คือ จักรพรรดิ นั่นเอง”
“อืม” ผมยิ้มรับ เพราะสิ่งที่ผมคิดอยู่ตลอดถูกต้อง ผมถามใหญ่กลับไปว่า “แล้วจักรพรรดิมันคืออะไร?”
สิ้นคำถามของผม ไม่ว่าใหญ่ เชน หรือแม็กกี้ ต่างจ้องหน้าผม สายตาของพวกเขาจ้องมองราวกับผมทำอะไรผิด
ใหญ่คีบบุหรี่ที่วางไว้ขึ้นมาสูบต่อ แล้วจึงพูดขึ้นว่า “อืม... นายอยากรู้เรื่องจักรพรรดิใช่มั้ย.. ฉันจะบอกก็ได้ ถือเป็นรางวัลของความกล้าหาญของนายที่ผ่านมาถึงที่นี่”
เขาขยับตัวเล็กน้อย พูดต่อ “จักรพรรดิที่นายอยากรู้ก็คือ ตำแหน่งสูงสุดของเหล่านักเรียนนักเลงของโรงเรียนนี้ ง่าย ๆ คำว่า จักรพรรดิเป็นชื่อเรียกสั้น ๆ ชื่อเต็มคือ จักรพรรดิประจิมสวัสดิ์ ซึ่งจะรู้เฉพาะพวกนักเรียนนักเลงเท่านั้น”
“อืม..” ผมนึกตาม มิน่าล่ะ พวกเด็กนักเรียนทั่วไปถึงไม่รู้เรื่องนี้เลย
“ตำแหน่งนี้เป็นบอสใหญ่ มีอำนาจ สามารถต่อสู้หรือทำอะไรก็ได้ โดยไม่มีใครว่า เพราะทางโรงเรียนได้อนุญาตไว้เป็นพิเศษ ไม่มีการลงโทษ หรือไล่ออกทั้งสิ้น”
ในใจผมลอบคิดคำว่า “ดีจัง” เพราะตำแหน่งจักรพรรดินี่มันดีจริง ๆ
“แต่ที่โรงเรียนอนุญาตก็เพราะต้องการให้จักรพรรดิเป็นคนควบคุมดูแล จัดระเบียบเหล่านักเรียนนักเลงภายในโรงเรียนของเรา ดังนั้น จักรพรรดิก็ยังเปรียบเสมือนผู้ตรวจการ คอยตรวจตราเหล่านักเรียนนักเลงอีกด้วย”
“โอ...” ผมอุทานเบา ๆ “มิน่าล่ะ..พวกนั้นพอเห็นปรี จึงวิ่งหนีทุกที”
ใหญ่มองผมแล้วพูดต่อ “ก็เพราะนั่นแหละ ตำแหน่งจักรพรรดิจึงมีคนแย่งชิง ทำให้จักรพรรดิคนปัจจุบัน ซึ่งก็คือ ปรี ไม่สามารถเปิดเผยกับคนอื่นได้ ต้องทำตัวลึกลับ”
นี่ล่ะมั้ง..เหตุผลที่เจ้าตัวไม่ยอมบอกอะไรผม
ในที่สุดผมก็รู้แล้วว่าปรีคือจักรพรรดิ และจักรพรรดิมันคืออะไร
(มีต่อครับ)