สติคือตั้งใจมั่น

มีสติรู้ทุกข์ดีแล้ว ไปนิพพานเลย
ไปฝึกสติก็เกิดทุกข์เพราะไม่รู้จะไปฝึกอย่างไร
ฝึกสติไปดูกรรมคนอื่นเขาเรียกว่าจิตแส่หาเรื่อง
ไปฝึกอะไรจะฝึกทำไม ไม่รู้จักดูแต่คิดจะฝึก หลง
สมาธิ จิตจะนิ่ง สำคัญผิดว่าจิตตั้งมั่น
ทำสมาธิจิตจะนิ่ง
มีสติแข็งจิตก็ตั้งมั่น ตั้งใจมั่นมาก
มีสติอ่อนความตั้งใจมั่นมันมีน้อย
ตั้งใจทำงานสติมันมั่นมาก มันแข็งมาก
ไม่ตั้งใจทำสมาธิ จิตไม่นิ่ง สติอ่อน มีเสียงดังหน่อยตกใจ
ตั้งใจทำสมาธิ จิตนิ่งมาก สติแข็งมาก มีอะไรมากระทบไม่มีความตกใจเลย
สติที่เป็นกลาง ก็คือสติที่เป็นโลกุตร