ผมเลยลองทฤษฎีคบคนอยู่ต่างจังหวัด

เกริ่นไว้ก่อนผมเคยตั้งไว้อันแรกแล้ว อันนั้นเราจะไม่พูดถึง เรื่องคือว่าเราสองคนคุยกันมาปีกว่าพึ่งจะได้เจอ วันแรกอาจจะตื่นเต้นหน่อยเพราะความคิดที่ว่าไม่เคยเจอกัน บวกกับประสบการ์ณใหม่ๆมักทำให้เรากลัว เจอกันจริงๆผมก็พาไหว้พระทำบุญ กินข้าว ตกกลางคืนชวนกินเหล้าผมบอกไว้ก่อนผมไม่ได้ล่วงเกินเขา ผมพามาเพื่อที่ว่าถ้าคนเราอยากรู้ความในใจให้พึ่งมัน แต่กลับเป็นว่าผมเมาแทนเขาแข็งกว่า55555 แต่ช่วงนั้นตอนที่เพื่อนไปซื้อของ (ผมกินกันบนดาดฟ้า)ผมบอกนางว่า "มาดูดาวเป็นเพื่อนหน่อย" ตอนนั้นวินาทีนั้น ไม่รู้ว่าทำไมคืนนี้ดาวสวยกว่าปกติ ผมไม่แน่ใจเป็นเพราะวิวข้างหน้าหรือเพราะคนข้างๆผมว่าจะขอจูบเธอเบาเบา.. ก็บรรยากาศมันได้นิ แต่ความคิดหนึ่งของผมเข้ามาว่า ชอบเขา หรืออยากได้เขามาดูแล จริงผมอยากดูเขามากกว่าชอบแบบน้องด้วยซ้ำ ก็คนเคยคุยมาก่อนแต่ผมเลือกที่จะไม่ทำร้ายน้องเขา วันแรกหมดไป วันที่สองผมตื่นมาด้วยอาการแฮงค์ด้วยความที่ว่าอยากเจอนางก็ไปรับนาง ผมผ่านมาถนนเส้นหนึ่งประมาณ18:50 PMได้ละ ท้องฟ้าสลัว นางนั่งข้างหลังผมพูดว่า "ถนนเส้นนี้สวยจัง" ผมเลยบอกกับเธอเบาเบา "ถนนก็สวยดีนะแต่คนข้างหลังสวยกว่า" นางก็ยิ้มๆ วันนั้นวันเสาร์ผมไปถนนคนเดินองค์พระผมไม่เคยเลยวะอารมณ์แบบนี้เราสร้างความทรงจำหลายๆอย่างเพียงแค่สองวัน ไคลแม็กซ์ความทรงจำผมกับเธอมันเริ่มตอนที่เดินเสร็จผมขี่รถจะไปดูหนังกับนางแล้วฝนตก ผมเลยถอดเสื้อยีนส์ให้นางคลุมหัวไว้ แล้วตัวผมหนาวตัวสั่นเหมือนลูกหมา แล้วขี่ผ่าฝนไป ขี่ได้ซักพักนางยืนมือมาข้างหน้าที่ถือเสื้อยีนส์กันฝนให้ผม ผมปฏิเสธ นางก็บอกไม่เป็นไร เหมือนเล่นmv สนุกดีผมนี่ยิ้มตลอดทาง เราสองคนตั้งใจว่าจะดู my before you แต่โรงหนังนี้ไม่มี ไม่เป็นไรผมแค่อยากอยู่ใกล้เธอ ไม่ได้ดูหรือใส่ใจหนัง ผมเลยเลือกรอบหนังได้ 20:30 PMซึ่งรอบสุดท้ายพอดีตลอดเวลาที่ดูผมขอเขาจับมือตลอด สื่อว่าไม่อยากให้ไปไหน หนังจบแล้วถึงช่วงเวลาที่ต้องจากกันระหว่างที่ผมไปส่งกับเพื่อนพยายามขี่ให้ช้าเพื่อที่ว่าช่วงเวลาแบบนี้ผมอยากจะจำมันให้นานกว่านี้ ผมไปส่ง ม.เกษตร ครั้งนี้ผมอาจจะไม่ได้เจอเธออีกแล้วก็ได้ ผมพูดว่า "ขอกอดหน่อย" คำนี้คนฟังคงอาจไม่รู้สึกอะไร แต่คนพูดมีเรื่องอยากจะบอกอีกตั้งหลายเรื่องแต่ทำได้แค่กอดจริงๆ พอกอดเสร็จผมพูด"ไว้กลับมากอดอีกนะ" ผมส่งเธอจนนาทีสุดท้าย ได้แค่เห็นข้างหลังเธอเข้าบ้าน หลังจากกลับมาถึงบ้าน กลิ่นผมของนางยังติดอยู่ อยากจะกลับไปอีกแต่ลืมไปมันเป็นอดีตไปแล้ว โอเคช่วงเวลาที่เล่ามาผมได้จำทั้งในความคิดและโดยการเขียนลงในนี้ เขาลงมาหาผมแค่สองวันเพราะด้วยเวลาที่ว่าเขารักสนุกเขาต้องไปอีกหลายที่ละเขาพักอยู่กับเพื่อนไกล ผมไปรับไปส่งได้แต่ระหว่างทางผมเคยถามเขานะ "ไม่ไปได้ไหม" เขาเงียบ และซักพักพูดว่า" หนูยังต้องไปเจอคนอีกเยอะหนูหยุดที่ใครได้หรอก" ลืมบอกน้องเขาเด็กกว่าผมปีหนึ่งใช้คำพูดแทนกันว่าหนูกับพี่ คุณเคยแบบว่าอะไรก็ตามที่อยู่กับเรามานานกับสิ่งของเรายังพูกผัน นับประสาอะไรกับคนรัก ครับนั่นแหละผมผูกพันไปแล้ว ผมจะพยามไม่เป็นคนวิ่งตามผีเสื้อ แต่ผมจะเป็นดอกไม้ละให้ผีเสื้อเข้าหา แต่จริงๆละผมทำตรงกันข้ามเรียกร้องความสนใจ อยากให้เขาสนใจ แต่ความเป็นจริงเขาอาจจะแค่ผ่านมา หรือไม่ก็ผมเองที่เป็นของตาย ผมไม่ได้ทำเพื่อให้คนอื่นมาอ่านแต่หวังเพื่อให้คนคนหนึ่งมาอ่าน จะรอนะวันที่หนูบอกคืนนั้น