1.ไม่มีใครสามารถหนีความ “ชรา” ไปได้
ใช้ชีวิตตอนที่ยังมีพลัง แก่ตัวไปได้ไม่มีคำว่า
“รู้งี้”
ในวันที่เราอายุ 70 แล้วเราอยากไปเดินช้อปปิ้งก็ยังพอทำได้อยู่
แต่ถ้าเราอยากปีนเขา พิชิตยอดดอย ดำน้ำดูปะการัง ก็คงมีน้อยคนนักที่จะทำได้
รีบออกไปทำในสิ่งที่อยากทำ ออกไปเรียนรู้โลกใบนี้ตอนที่เรายังมีแรง
รีบออกไปใช้ชีวิต ในวันที่เรายังมีพลัง
ยามชราจะได้ไม่ต้องพูดประโยคนี้
เสียดายจัง
“รู้งี้” ไปที่นี่ตั้งแต่ตอนสาวๆ ละ
2.ไม่สามารถรู้ได้เลยว่า “วันพรุ่งนี้” กับ “ชาติหน้า” อะไรจะมาถึงก่อนกัน
อนาคตเป็นเรื่องที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ดังนั้น
อย่ารอวันพรุ่งนี้
การใช้ชีวิตก็เช่นกัน ไม่ต้องรอ พร้อมเมื่อไหร่ก็ลุยเลย
ชีวิตนะไม่ใช่สินค้าในห้าง ที่ต้องรอช่วง End Of Season ก่อนค่อยใช้
3.ชีวิต “เป็นของเรา”
ชีวิตจะให้ได้ดั่งใจต้องวางแผนเอง ออกแบบเอง
มันเลียนแบบคนอื่นไม่ได้
อย่ายอมให้ใครมาขีดเส้นให้เราเดิน
อย่ากลัวที่จะทำตามใจ อย่ากังวลในเส้นทางที่เลือก
อย่าละเลยที่จะใช้ชีวิต
ไม่ต้องกลัวว่าถูกหรือผิด มั่นใจในสิ่งที่เลือกก็พอแล้ว
อาจมีก้าวพลาดสะดุดหกล้มบ้างในบางที แค่พยายามลุกขึ้นให้ได้อีกครั้ง
ก็จะได้รับ
ความเข้มแข็ง เป็นอาวุธติดตัวไปด้วย
เพราะชีวิตเป็นของเรา
4.ชีวิตไม่ใช่ “บทเรียนในตำรา”
สมมติว่าการใช้ชีวิต เปรียบได้กับการเรียนว่ายน้ำ
อ่านแต่ฤษฎีจนได้เอ จนแตกฉาน เข้าใจอย่างถ่องแท้..
ว่าท่ากันเชียงต้องว่ายแบบนี้ ท่าฟรีสไตล์ต้องทำแบบนั้น
แต่ถ้าไม่เคยลองโดดลงสระเลยสักครั้ง ตกน้ำไปยังไงก็ตายสถานเดียว
คงคล้ายๆ กับการใช้ชีวิตนั่นแหละ
ถ้าไม่ลองดูก็ไม่มีวันรู้ได้
ประสบการณ์ทำให้เราแกร่ง เอาตัวรอดให้ได้ในทุกสถานการณ์ชีวิต
ประสบการณ์ คือ
บทเรียนชีวิตภาคปฏิบัติ ที่สร้างจากเรื่องจริง
5.โลกใบนี้ “ช่างกว้างนัก”
โลกใบนี้มีอะไรให้เราค้นหาอยู่มากมาย ใช้เวลาทั้งชีวิตก็ไม่สามารถเรียนรู้ได้หมด
เราไม่สามารถทำความรู้จักกับทุกซอกทุกมุมของโลกได้
แต่จะทำยังไงให้เรากับโลกคุ้นเคยกันให้มากที่สุด??
ก็ออกเดินทางใช้ชีวิตยังไงล่ะ เพราะโลกใบนี้ช่างกว้างหนัก
เริ่มเลยสิจะรออะไร ตราบใดที่เรายังมีแรง
ทำให้สองเท้าของเราได้สัมผัสกับพื้นโลกให้กว้างที่สุดนะ
6.โลก “เปลี่ยนแปลง” ไปทุกวัน
ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา สถานที่ต่างๆ บนโลกก็เช่นกัน
สิ่งที่เราอยากเห็น สิ่งที่เราอยากออกไปสัมผัส สิ่งที่เราคาดหวังว่าจะคงอยู่บนโลกใบนี้ตลอด
วันนี้อาจไม่เหมือนกับพรุ่งนี้ เพราะ
ธรรมชาติยากจะคาดเดา โลกเปลี่ยแปลงไปทุกวัน
อย่ารอให้ถึงวันนั้นเลย ออกไปใช้ชีวิตกันเถอะ
7.ให้ “รางวัล” ชีวิต
อย่าให้งานมาเป็นตัวกำหนดชีวิต ถึงเวลาพักก็ต้องผ่อนคลาย
เอาความเครียด ความทุกข์ออกไปจากสมองก่อน
ขอพื้นที่ให้ความสุขได้ทำงานบ้าง
ออกไปให้ธรรมชาติบำบัด ออกไปให้ร่างกายและหัวใจได้พักผ่อน
ออกไปให้รางวัลชีวิต
สุดท้ายยยย...ขอให้สนุกกับการเดินทาง ขอให้สนุกกับการใช้ชีวิต
ชีวิตทำไมต้องรีบใช้ [[[ 7 คำตอบที่ใช่ ]]] ให้รีบออกไปใช้ชีวิต
รีบๆ ออกไปหาประสบการณ์ ออกไปค้นหาตัวเอง ออกไปใช้ชีวิตกันเถอะนะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ใช้ชีวิตตอนที่ยังมีพลัง แก่ตัวไปได้ไม่มีคำว่า “รู้งี้”
ในวันที่เราอายุ 70 แล้วเราอยากไปเดินช้อปปิ้งก็ยังพอทำได้อยู่
แต่ถ้าเราอยากปีนเขา พิชิตยอดดอย ดำน้ำดูปะการัง ก็คงมีน้อยคนนักที่จะทำได้
รีบออกไปทำในสิ่งที่อยากทำ ออกไปเรียนรู้โลกใบนี้ตอนที่เรายังมีแรง รีบออกไปใช้ชีวิต ในวันที่เรายังมีพลัง
ยามชราจะได้ไม่ต้องพูดประโยคนี้ เสียดายจัง “รู้งี้” ไปที่นี่ตั้งแต่ตอนสาวๆ ละ
2.ไม่สามารถรู้ได้เลยว่า “วันพรุ่งนี้” กับ “ชาติหน้า” อะไรจะมาถึงก่อนกัน
อนาคตเป็นเรื่องที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ดังนั้น อย่ารอวันพรุ่งนี้
การใช้ชีวิตก็เช่นกัน ไม่ต้องรอ พร้อมเมื่อไหร่ก็ลุยเลย
ชีวิตนะไม่ใช่สินค้าในห้าง ที่ต้องรอช่วง End Of Season ก่อนค่อยใช้
3.ชีวิต “เป็นของเรา”
ชีวิตจะให้ได้ดั่งใจต้องวางแผนเอง ออกแบบเอง
มันเลียนแบบคนอื่นไม่ได้ อย่ายอมให้ใครมาขีดเส้นให้เราเดิน
อย่ากลัวที่จะทำตามใจ อย่ากังวลในเส้นทางที่เลือก อย่าละเลยที่จะใช้ชีวิต
ไม่ต้องกลัวว่าถูกหรือผิด มั่นใจในสิ่งที่เลือกก็พอแล้ว
อาจมีก้าวพลาดสะดุดหกล้มบ้างในบางที แค่พยายามลุกขึ้นให้ได้อีกครั้ง
ก็จะได้รับ ความเข้มแข็ง เป็นอาวุธติดตัวไปด้วย เพราะชีวิตเป็นของเรา
4.ชีวิตไม่ใช่ “บทเรียนในตำรา”
สมมติว่าการใช้ชีวิต เปรียบได้กับการเรียนว่ายน้ำ
อ่านแต่ฤษฎีจนได้เอ จนแตกฉาน เข้าใจอย่างถ่องแท้..
ว่าท่ากันเชียงต้องว่ายแบบนี้ ท่าฟรีสไตล์ต้องทำแบบนั้น
แต่ถ้าไม่เคยลองโดดลงสระเลยสักครั้ง ตกน้ำไปยังไงก็ตายสถานเดียว
คงคล้ายๆ กับการใช้ชีวิตนั่นแหละ ถ้าไม่ลองดูก็ไม่มีวันรู้ได้
ประสบการณ์ทำให้เราแกร่ง เอาตัวรอดให้ได้ในทุกสถานการณ์ชีวิต
ประสบการณ์ คือ บทเรียนชีวิตภาคปฏิบัติ ที่สร้างจากเรื่องจริง
โลกใบนี้มีอะไรให้เราค้นหาอยู่มากมาย ใช้เวลาทั้งชีวิตก็ไม่สามารถเรียนรู้ได้หมด
เราไม่สามารถทำความรู้จักกับทุกซอกทุกมุมของโลกได้
แต่จะทำยังไงให้เรากับโลกคุ้นเคยกันให้มากที่สุด??
ก็ออกเดินทางใช้ชีวิตยังไงล่ะ เพราะโลกใบนี้ช่างกว้างหนัก
เริ่มเลยสิจะรออะไร ตราบใดที่เรายังมีแรง
ทำให้สองเท้าของเราได้สัมผัสกับพื้นโลกให้กว้างที่สุดนะ
6.โลก “เปลี่ยนแปลง” ไปทุกวัน
ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา สถานที่ต่างๆ บนโลกก็เช่นกัน
สิ่งที่เราอยากเห็น สิ่งที่เราอยากออกไปสัมผัส สิ่งที่เราคาดหวังว่าจะคงอยู่บนโลกใบนี้ตลอด
วันนี้อาจไม่เหมือนกับพรุ่งนี้ เพราะ ธรรมชาติยากจะคาดเดา โลกเปลี่ยแปลงไปทุกวัน
อย่ารอให้ถึงวันนั้นเลย ออกไปใช้ชีวิตกันเถอะ
7.ให้ “รางวัล” ชีวิต
อย่าให้งานมาเป็นตัวกำหนดชีวิต ถึงเวลาพักก็ต้องผ่อนคลาย
เอาความเครียด ความทุกข์ออกไปจากสมองก่อน
ขอพื้นที่ให้ความสุขได้ทำงานบ้าง
ออกไปให้ธรรมชาติบำบัด ออกไปให้ร่างกายและหัวใจได้พักผ่อน ออกไปให้รางวัลชีวิต
สุดท้ายยยย...ขอให้สนุกกับการเดินทาง ขอให้สนุกกับการใช้ชีวิต