ตอนที่ 1: ยินดีต้อนรับสู่ “เรือนสายลม”

เสียงเครื่องยนต์ของรถสองแถวดังห่างออกไปเรื่อย ๆ เมื่ออิงฟ้าเดินเข้ามายังทางเดินที่ปกคลุมด้วยเงาไม้และใบไม้แห้งกรอบใต้เท้า กระเป๋าใบเก่าในมือข้างหนึ่ง และจดหมายตอบรับการจ้างงานในอีกข้าง เธอมองตรงไปยังบ้านไม้สองชั้นที่ตั้งโดดเด่นอยู่ท้ายทาง—“เรือนสายลม”
มันเป็นบ้านทรงไทยผสมยุโรปที่ใหญ่โตกว่าที่เธอคาดไว้ หลังคาจั่วสูงทำจากไม้เก่าแก่ หน้าต่างกระจกฝ้า และซุ้มหน้าบ้านที่ปกคลุมด้วยเถาวัลย์ดูราวกับไม่ได้รับการแตะต้องมานาน ทว่า ไม่มีฝุ่น ไม่มีหยากไย่ บ่งบอกว่ามีคนอาศัยอยู่จริง
ประตูไม้สีเข้มถูกเปิดออกก่อนที่อิงฟ้าจะได้ยกมือเคาะ “เข้ามาสิ” เสียงหญิงชราดังลอดออกมาจากเงามืดในบ้าน
อิงฟ้าเดินเข้าไปอย่างระมัดระวัง กลิ่นไม้ผสมกลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกมะลิอวลอยู่ในอากาศ เธอพบกับคุณหญิงวรรณา หญิงสูงวัย ผมขาวสลวยในชุดผ้าไหมสีดำ สายตาของอีกฝ่ายเฉียบคมราวกับจับจ้องเข้าไปถึงในใจ
“อิงฟ้าใช่ไหม” “ค่ะ คุณหญิง” “ฉันอ่านใบสมัครของเธอแล้ว เธอดูเรียบร้อยและ...อดทน” คุณหญิงเน้นคำว่า “อดทน” อย่างมีนัยยะก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ไม้แกะสลัก “ตามฉันมา ฉันจะพาเธอไปดูห้องพัก”
บ้านหลังนี้เงียบกว่าที่เธอเคยสัมผัสมาในชีวิต ไม่มีเสียงโทรทัศน์ ไม่มีเสียงพูดคุย มีเพียงเสียงนาฬิกาเรือนใหญ่ที่ดัง “ติ๊ก…ต๊อก” อย่างสม่ำเสมอในโถงกลาง
คุณหญิงพาเธอไปยังห้องพักเล็ก ๆ ชั้นล่างใกล้กับห้องเก็บของ “แม่บ้านคนก่อนเคยนอนห้องนี้” เธอกล่าวเรียบ ๆ แล้วหันหลังเดินจากไป
อิงฟ้ามองไปรอบ ๆ ห้อง มันเรียบง่ายแต่สะอาด เพียงแต่มีกลิ่นอับบางอย่างที่ลอยอยู่ลึก ๆ ในอากาศ เธอเปิดหน้าต่างเล็ก ๆ หวังให้ลมเย็นจากภูเขาพัดเข้ามา ทว่า สิ่งที่เธอเห็นนอกหน้าต่างทำให้เธอหยุดนิ่ง
ใต้ต้นไม้ใหญ่หลังบ้าน มีประตูไม้สีแดงตั้งอยู่เดี่ยว ๆ ราวกับไม่ควรอยู่ตรงนั้น มันไม่มีรั้ว ไม่มีกำแพง ไม่มีแม้แต่เส้นทางเดินเข้าไป
เธอรู้สึกหนาวสั่นทั้งที่อากาศยังอุ่น
คืนนั้น ก่อนนอน เธอได้ยินเสียงแผ่วเบาผ่านกำแพง เสียงลากของ… เสียงเหมือนขยับของบางอย่าง และเสียงกระซิบที่ไม่แน่ใจว่ามาจากข้างนอก หรือในหัวของเธอเอง
“เธอมาแล้วใช่ไหม...”
อิงฟ้าลืมตาขึ้นทันที เธอนอนนิ่งในความมืด ความเงียบกลับมาอีกครั้ง ทว่าในหัวของเธอ... เสียงนั้นยังคงก้องอยู่

https://www.readawrite.com/a/994b3ab8596532e46d1fb296fcbfa241
https://www.joylada.com/story/686b4fa59159e53f2d0b4cef