เหตุการณ์เหล่านี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง สะสมๆมาเรื่อยๆจนเราเริ่มเหนื่อยหน่ายกับสิ่งเหล่านี้ เราอยากถามว่า เราควรทำยังไงดี เหนื่อยมากจริงๆ
แฟนเราเป็นคนดีคนนึง ไม่ตีแม่ ไม่เตะหมา ไม่ข้าน้องฟ้องนายขายเพื่อน อายุมากกว่า 5 ปี
แต่เขาจะมีเรื่องแบบที่เราคาดไม่ถึงแบบสุดๆ ทำเราเหวอไปหลายรอบและปวดกบาลมากๆ
ที่เล่าจะเป็นการยกตัวอย่างที่เด็ดๆ ที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ให้สาธยายกันทุกอย่างพิม 3 ปีก็ไม่หมด
เหตุการณ์ 1 ลืมทุกสิ่ง สักแต่จะทำอย่างเดียว
- เช่น เราบอกว่าวันนี้อย่าลืมซื้อของว่าง อาหารทานเล่น มาติดตู้เย็นไว้นะ เผื่ออยู่บ้านหิวๆ จะได้มีไรกิน 90% เขามักจะลืมซื้อมา และเมื่อไปซื้อมาเขาจะซื้อมาแค่ 1 ชิ้น ย้ำว่า 1 ชิ้นจริงๆ คือติดตู้เย็นละ คือแบบ เราต้องสาธยายเป็นชิ้นๆยกตัวอย่างให้ฟังเลยว่าอันนี้ๆก็น่ากิน คือชอบกินไรก็ซื้อมา และสุดท้ายสิ่งที่ซื้อมาจะเป็นสิ่งที่เรายกตัวอย่างทั้งหมด คือไม่คิดไรเองทั้งสิ้น (เรานี่แบบหัวเราะทั้งน้ำตา)
เหตุการณ์ 2 เมายาใช่ไหม?
- เราทำงานเตรียมไว้ให้เขา เราเห็นว่ามันเรียบร้อยแล้ว พอเขามาเห็นบอกว่า แบบนี้ใช้ไม่ได้ เราก็อ่อโอเค แล้วต้องทำยังไง เขาบอกว่า ไม่รู้ ... ขุ่นพระ !! วัยหมดฮอร์โมนหรือเจ้าคะ ไอเราก็เลยเสนอไอเดีย งั้นทำยังงี้ดีไหม เขาบอกไม่รู้... เราก็เอ่อมเงียบ ไม่ถามละ สักพักเดินมาถามเรา ยังงี้โอเคไหม ? ไอที่มันเอามาถามอ่ะ คือที่เราทำไว้ตอนแรกคะ เราก็เงิบไปเลย ก็ฉันทำไว้ให้เองไง เมืงเมากัญชาเปล่าคะ (แล้วมวยก็เริ่มขึ้นชก)
เหตุการณ์ 3 บันทอนกำลังใจเก่ง
- เวลาเราตั้งใจจะทำอะไร เช่น ตั้งเป้าหมายว่าจะออกกำลังกาย ทุกวัน จ พ ศ ยังงี้นะ เป็นแพลนๆไว้ ถ้าคุณแฟนมาเห็น นางจะเหยียดหยามทันที ว่าโอ้ยเสียเวลา ไม่มีทางทำได้หรอก หรือแม้กระทั้งเรื่องธุรกิจ ก็จะชอบพูดว่าให้เลิกทำ ทำไปเศรษกิจแบบนี้ก็เจ้ง ว่างมากหรือไง ...แต่ตัวเองก็ไม่ได้หาเลี้ยงเราได้นะคะ ตัวเองยังเอาไม่รอดเลย -__-"
เหตุการณ์ 4 มักง่ายขอให้บอก ระดับเลเวลตันกันเลยทีเดียว
- บ้านช่องไม่กวาดคะ กลับมาเหยียบเข้าไป อื้อหือ เคยไหมเข้าบ้านแล้วแบบมีแต่เศษฝุ่นเต็มเท้า แล้วเราเป็นภูมิแพ้ เข้าบ้าน จามทันที จามกระจายต่อเนื่อง พอเราจะกวาดเอง ไม่ให้กวาด บอกจะทำเอง พอทำ ไม่สะอาด เราก็ต้องมาแอบทำทีหลัง เห้ย ! คือราย เหนื่อยนะ ทำงานก็เหนื่อยกลับบ้านมาเจอแบบนี้ยิ่งเหนื่อย
- เก็บกับข้าว ให้ทำเก็บกับข้าวทีไร มดขึ้นตลอด โตป่านนี้ละ ไม่รู้หรอ เก็บยังไง ไม่ให้มดขึ้น หล่อน้ำไว้สิ ต้องบอกต้องสอนทุกอย่าง เหมือนมีลูก ไม่เหมือนมีคู่ชีวิต มันแบบอึดอัด ทำไมต้องมานั่งสอนอะไรคนโตๆ แบบนี้ น้องเรายังพูดรู้เรื่องกว่าและเข้าใจอะไรๆง่ายกว่า
- เอาผ้าขี้ริ้วเน่าๆ มาเช็ด แทนที่จะสะอาด โอยยยย เน่าไปกันใหญ่ คือกลายเป็นว่าเขาจับอะไร หาชิปไม่เจอเลยคะ พังหมดทุกอย่าง เพลียมากบ่องตง
เหตุการณ์ที่ 5 ข้าเชื่อของข้าแบบนี้ ...ใครบอกว่าทำไม่ได้ก็ไม่สน ไม่จริง
- มีวันนึงนางคิดดีทำดี บอกว่า จะทำอาหารเช้าให้นะวันนี้ อยากช่วย เราก็ เออดีแฮะ เก๋ๆ คิดดี เราก็เลยปล่อยให้เขาทำ ขอนอนยาวๆนิดนึง ปรากฎว่าไฟแทบไหม้บ้าน แค่ทอดไข่ดาว โอ้วมายก้อดดดด กระทะที่บ้านมีทั้งแบบเทฟล่อนแบนๆ กับแบบกระทะก้นโค้ง เขาอยากจะทอดไข่ดาวแบบตามโรงแรม เขาก็เอาไข่ตอกเข้าไปในกระทะแบนๆ ทั้งๆที่ไม่มีน้ำมัน และไม่มีแม่พิมใส่ไข่ให้เป็นทรง ...... อ่าาาาา เราโอเค เราก็อธิบายเขาว่า มันใช้แบบนี้ทอดไม่ได้ ต้องมีแม่พิมใส่ไข่ไม่ให้ไข่มันไหลเละแบบนี้ พร้อมทั้งสาธิตวิธีการทอดในกระทะแบบก้นโค้งใส่น้ำมันแล้วทอดให้ดูอย่างสวยงาม เขาก็บอกว่า ทำไมเราทำแล้วมันง่ายจัง เราก็เลยคิดว่าเขานะจะเข้าใจแล้ว เลยให้ลองทำอีกใบ ในกระทะก้นโค้ง .......ปรากฎว่า นางทอดในกระทะก้นโค้งจริงๆจ้ะ แต่นางยืนยันคำเดิมว่าจะไม่ใช้น้ำมัน จะทอดแบบโรงแรม....แม่จ้าวววววววววววววววววว แล้วมันก็ติดกะทะ ไหม้เละเทะ เข้าอิรอบเดิม วินาทีที่มาเห็นตอนนั้น คือ ฟิลขาด (งานมวยมาเลย)
คือบอกตรงๆ ตอนนี้เครียดเรื่องการใช้ชีวิตของเขามาก เขาเป็นคนไม่อะไรเลย ไม่คิดอะไรเลย ไม่มีอะไรทั้งสิน ใช้ชีวิตไปวันๆ ในขณะเดียวกันเราเป็นคนชอบทำนู่นทำนี่ ชอบอ่านหนังสือ ชอบทำมาหากิน ชอบออกเดินทาง (เรื่องออกเดินทางเขาชอบนะ แต่ไม่คิดวางแผลนใดๆทั้งสิน อิฉันเพียงผู้เดียว) แล้วเขาก็เหมือนแบบไม่ค่อยรู้เรื่องราวบนโลก เวลาเราจะคุยด้วย เขาจะตามไม่ทัน เราต้องหายใจลึกๆ แล้วเล่าเหมือนแบบเล่าให้เด็กฟัง ตีความโดยละเอียด ซึ่งมันเหมือนแบบ เราไม่ใช่แนวเดียวกับเขายังไม่พอ มันยังมีนิสัยหลายๆอย่างของเขาที่เรา งงๆ แปลกๆ ไม่ได้เรียกว่าเลวหรือไม่ดี แต่มันเป็นนิสัยที่แบบ อือหือ อ้าหา อะไรทำนองนี้ อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก
เคยคุยกันเป็นจริงเป็นจังหลายรอบ ให้โอกาสหลายครั้ง ในการปรับจูนกัน แต่เขาเหมือนแค่ทำฉาบฉวยไปชั่วคราว ไม่ได้คิดจะเปลี่ยนจากสันดรเดิม
เคยขอเลิกแบบไม่ทะเลาะกันนะ แบบคุยกันดีดี ต่างคนต่างไปได้ไหม ไปใช้ชีวิตของตัวเอง อย่ามาผูกติดกันให้เป็นทุกข์เลย ทำนองนี้ เขาก็จะเริ่มร้องไห้ ไม่เอาอย่าทิ้งกันไป ไม่สงสารเขาหรอ ...คือแบบแล้วเมืงสงสารตูบ้างไหม พูดไม่ออก อึดอัด กินอีโนก็ไม่หาย
เราต้องทำอย่างไรต่อไป ... เราพยายามปลง ทำใจ ให้อภัยทุกอย่าง เพราะคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย (ใช่ไหม) แต่เรื่องเล็กน้อยพวกนี้ มันทำซ้ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนเราเริ่มจะไม่ตลกด้วย ขำไม่ออก กลายเป็นเรื่องที่ติดอยู่ในใจว่า ทำไมเรื่องนี้เขาถึงปรับจูนเขาหากันไม่ได้ เหมือนไม่ได้ใส่ใจกันเลย
เวลาเล่าเรื่องพวกนี้ให้ใครฟัง คนอื่นก็จะขำ คิดว่าเรื่องเล็กน้อย แต่ใครเลยจะรู้ว่าเรื่องพวกนี้ ถ้าไม่เจอกับตัวก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมเราถึงรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องใหญ่มากๆ สำหรับเรา
รู้สึกเหมือนแฟนเรามาจากดาวดวงอื่น...เหนื่อยใจมาก
แฟนเราเป็นคนดีคนนึง ไม่ตีแม่ ไม่เตะหมา ไม่ข้าน้องฟ้องนายขายเพื่อน อายุมากกว่า 5 ปี
แต่เขาจะมีเรื่องแบบที่เราคาดไม่ถึงแบบสุดๆ ทำเราเหวอไปหลายรอบและปวดกบาลมากๆ
ที่เล่าจะเป็นการยกตัวอย่างที่เด็ดๆ ที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ให้สาธยายกันทุกอย่างพิม 3 ปีก็ไม่หมด
เหตุการณ์ 1 ลืมทุกสิ่ง สักแต่จะทำอย่างเดียว
- เช่น เราบอกว่าวันนี้อย่าลืมซื้อของว่าง อาหารทานเล่น มาติดตู้เย็นไว้นะ เผื่ออยู่บ้านหิวๆ จะได้มีไรกิน 90% เขามักจะลืมซื้อมา และเมื่อไปซื้อมาเขาจะซื้อมาแค่ 1 ชิ้น ย้ำว่า 1 ชิ้นจริงๆ คือติดตู้เย็นละ คือแบบ เราต้องสาธยายเป็นชิ้นๆยกตัวอย่างให้ฟังเลยว่าอันนี้ๆก็น่ากิน คือชอบกินไรก็ซื้อมา และสุดท้ายสิ่งที่ซื้อมาจะเป็นสิ่งที่เรายกตัวอย่างทั้งหมด คือไม่คิดไรเองทั้งสิ้น (เรานี่แบบหัวเราะทั้งน้ำตา)
เหตุการณ์ 2 เมายาใช่ไหม?
- เราทำงานเตรียมไว้ให้เขา เราเห็นว่ามันเรียบร้อยแล้ว พอเขามาเห็นบอกว่า แบบนี้ใช้ไม่ได้ เราก็อ่อโอเค แล้วต้องทำยังไง เขาบอกว่า ไม่รู้ ... ขุ่นพระ !! วัยหมดฮอร์โมนหรือเจ้าคะ ไอเราก็เลยเสนอไอเดีย งั้นทำยังงี้ดีไหม เขาบอกไม่รู้... เราก็เอ่อมเงียบ ไม่ถามละ สักพักเดินมาถามเรา ยังงี้โอเคไหม ? ไอที่มันเอามาถามอ่ะ คือที่เราทำไว้ตอนแรกคะ เราก็เงิบไปเลย ก็ฉันทำไว้ให้เองไง เมืงเมากัญชาเปล่าคะ (แล้วมวยก็เริ่มขึ้นชก)
เหตุการณ์ 3 บันทอนกำลังใจเก่ง
- เวลาเราตั้งใจจะทำอะไร เช่น ตั้งเป้าหมายว่าจะออกกำลังกาย ทุกวัน จ พ ศ ยังงี้นะ เป็นแพลนๆไว้ ถ้าคุณแฟนมาเห็น นางจะเหยียดหยามทันที ว่าโอ้ยเสียเวลา ไม่มีทางทำได้หรอก หรือแม้กระทั้งเรื่องธุรกิจ ก็จะชอบพูดว่าให้เลิกทำ ทำไปเศรษกิจแบบนี้ก็เจ้ง ว่างมากหรือไง ...แต่ตัวเองก็ไม่ได้หาเลี้ยงเราได้นะคะ ตัวเองยังเอาไม่รอดเลย -__-"
เหตุการณ์ 4 มักง่ายขอให้บอก ระดับเลเวลตันกันเลยทีเดียว
- บ้านช่องไม่กวาดคะ กลับมาเหยียบเข้าไป อื้อหือ เคยไหมเข้าบ้านแล้วแบบมีแต่เศษฝุ่นเต็มเท้า แล้วเราเป็นภูมิแพ้ เข้าบ้าน จามทันที จามกระจายต่อเนื่อง พอเราจะกวาดเอง ไม่ให้กวาด บอกจะทำเอง พอทำ ไม่สะอาด เราก็ต้องมาแอบทำทีหลัง เห้ย ! คือราย เหนื่อยนะ ทำงานก็เหนื่อยกลับบ้านมาเจอแบบนี้ยิ่งเหนื่อย
- เก็บกับข้าว ให้ทำเก็บกับข้าวทีไร มดขึ้นตลอด โตป่านนี้ละ ไม่รู้หรอ เก็บยังไง ไม่ให้มดขึ้น หล่อน้ำไว้สิ ต้องบอกต้องสอนทุกอย่าง เหมือนมีลูก ไม่เหมือนมีคู่ชีวิต มันแบบอึดอัด ทำไมต้องมานั่งสอนอะไรคนโตๆ แบบนี้ น้องเรายังพูดรู้เรื่องกว่าและเข้าใจอะไรๆง่ายกว่า
- เอาผ้าขี้ริ้วเน่าๆ มาเช็ด แทนที่จะสะอาด โอยยยย เน่าไปกันใหญ่ คือกลายเป็นว่าเขาจับอะไร หาชิปไม่เจอเลยคะ พังหมดทุกอย่าง เพลียมากบ่องตง
เหตุการณ์ที่ 5 ข้าเชื่อของข้าแบบนี้ ...ใครบอกว่าทำไม่ได้ก็ไม่สน ไม่จริง
- มีวันนึงนางคิดดีทำดี บอกว่า จะทำอาหารเช้าให้นะวันนี้ อยากช่วย เราก็ เออดีแฮะ เก๋ๆ คิดดี เราก็เลยปล่อยให้เขาทำ ขอนอนยาวๆนิดนึง ปรากฎว่าไฟแทบไหม้บ้าน แค่ทอดไข่ดาว โอ้วมายก้อดดดด กระทะที่บ้านมีทั้งแบบเทฟล่อนแบนๆ กับแบบกระทะก้นโค้ง เขาอยากจะทอดไข่ดาวแบบตามโรงแรม เขาก็เอาไข่ตอกเข้าไปในกระทะแบนๆ ทั้งๆที่ไม่มีน้ำมัน และไม่มีแม่พิมใส่ไข่ให้เป็นทรง ...... อ่าาาาา เราโอเค เราก็อธิบายเขาว่า มันใช้แบบนี้ทอดไม่ได้ ต้องมีแม่พิมใส่ไข่ไม่ให้ไข่มันไหลเละแบบนี้ พร้อมทั้งสาธิตวิธีการทอดในกระทะแบบก้นโค้งใส่น้ำมันแล้วทอดให้ดูอย่างสวยงาม เขาก็บอกว่า ทำไมเราทำแล้วมันง่ายจัง เราก็เลยคิดว่าเขานะจะเข้าใจแล้ว เลยให้ลองทำอีกใบ ในกระทะก้นโค้ง .......ปรากฎว่า นางทอดในกระทะก้นโค้งจริงๆจ้ะ แต่นางยืนยันคำเดิมว่าจะไม่ใช้น้ำมัน จะทอดแบบโรงแรม....แม่จ้าวววววววววววววววววว แล้วมันก็ติดกะทะ ไหม้เละเทะ เข้าอิรอบเดิม วินาทีที่มาเห็นตอนนั้น คือ ฟิลขาด (งานมวยมาเลย)
คือบอกตรงๆ ตอนนี้เครียดเรื่องการใช้ชีวิตของเขามาก เขาเป็นคนไม่อะไรเลย ไม่คิดอะไรเลย ไม่มีอะไรทั้งสิน ใช้ชีวิตไปวันๆ ในขณะเดียวกันเราเป็นคนชอบทำนู่นทำนี่ ชอบอ่านหนังสือ ชอบทำมาหากิน ชอบออกเดินทาง (เรื่องออกเดินทางเขาชอบนะ แต่ไม่คิดวางแผลนใดๆทั้งสิน อิฉันเพียงผู้เดียว) แล้วเขาก็เหมือนแบบไม่ค่อยรู้เรื่องราวบนโลก เวลาเราจะคุยด้วย เขาจะตามไม่ทัน เราต้องหายใจลึกๆ แล้วเล่าเหมือนแบบเล่าให้เด็กฟัง ตีความโดยละเอียด ซึ่งมันเหมือนแบบ เราไม่ใช่แนวเดียวกับเขายังไม่พอ มันยังมีนิสัยหลายๆอย่างของเขาที่เรา งงๆ แปลกๆ ไม่ได้เรียกว่าเลวหรือไม่ดี แต่มันเป็นนิสัยที่แบบ อือหือ อ้าหา อะไรทำนองนี้ อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก
เคยคุยกันเป็นจริงเป็นจังหลายรอบ ให้โอกาสหลายครั้ง ในการปรับจูนกัน แต่เขาเหมือนแค่ทำฉาบฉวยไปชั่วคราว ไม่ได้คิดจะเปลี่ยนจากสันดรเดิม
เคยขอเลิกแบบไม่ทะเลาะกันนะ แบบคุยกันดีดี ต่างคนต่างไปได้ไหม ไปใช้ชีวิตของตัวเอง อย่ามาผูกติดกันให้เป็นทุกข์เลย ทำนองนี้ เขาก็จะเริ่มร้องไห้ ไม่เอาอย่าทิ้งกันไป ไม่สงสารเขาหรอ ...คือแบบแล้วเมืงสงสารตูบ้างไหม พูดไม่ออก อึดอัด กินอีโนก็ไม่หาย
เราต้องทำอย่างไรต่อไป ... เราพยายามปลง ทำใจ ให้อภัยทุกอย่าง เพราะคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย (ใช่ไหม) แต่เรื่องเล็กน้อยพวกนี้ มันทำซ้ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนเราเริ่มจะไม่ตลกด้วย ขำไม่ออก กลายเป็นเรื่องที่ติดอยู่ในใจว่า ทำไมเรื่องนี้เขาถึงปรับจูนเขาหากันไม่ได้ เหมือนไม่ได้ใส่ใจกันเลย
เวลาเล่าเรื่องพวกนี้ให้ใครฟัง คนอื่นก็จะขำ คิดว่าเรื่องเล็กน้อย แต่ใครเลยจะรู้ว่าเรื่องพวกนี้ ถ้าไม่เจอกับตัวก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมเราถึงรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องใหญ่มากๆ สำหรับเรา