เพราะระบบเผาผลาญไม่ดีมาแต่เด็กรึเปล่า?

คือ ผมเป็นคนค่อนข้างอ้วนตอนนี้อายุ 24 สูง 175 หนัก 84 เคยหนัก 112 มาก่อนตอนอายุ 18 ผมลดเองปีละ 5-10 โลโดยเฉลี่ย จนหนัก 87 ก่อนจะหันไปด้านมืดใช้ยาลดความอ้วน คือผมใช้ๆหยุดๆ น้ำหนักก็ทรงๆ 76-79 จนหนักแค่ 68 เมื่อ 2 ปีที่แล้ว กระทั่งหันกลับมาใช้ยาอีกครั้ง เมื่อต้นปีที่แล้ว แต่คราวนี้มันโยโย่ของจริงครับ ขึ้นมา 86 แล้วลงยากมาก โดยปกติ ตั้งแต่ผมอ้วนตอนเด็กๆมาเลย ผมจะไม่ค่อยกินขนมหวานครับ ปกติเด็กทั่วไปพวกเค้ก นมเนย จะเป็นของมักแต่ผมไม่ชอบ มันเลี่ยน ของมันๆ พวกหนัง ติดมันผมก็ไม่กิน(สั่งไม่เอาหนังตลอด) น้ำอัดลมแก้ว 5 บาทก็มีบ้าง แต่งดขาดไปตั้งแต่เรียนม.5 เพราะรู้ตัวว่าอ้วนมาก ต้องพยายามงดของหวานให้หมด แต่สิ่งที่สงสัยคือ ปัญหาพวกนี้มันน่าจะเกิดในเด็กผู้หญิงมากกว่า เพราะผู้ชายปกติเผาผลาญกันดีมากๆอยู่แล้ว เพื่อนผู้ชายคนอื่นที่หุ่นผอมๆเพรียว ๆ มันกินกันแหลกราน กินหวานๆเยอะกว่าผมมากมายโดยส่วนมากไม่อ้วนกันหมดเลย ผิดกับผมที่กินนิดกินหน่อย เผลอนั่งว่างไม่ออกกำลังกายหน่อย น้ำหนักขึ้นเปนว่าเล่น คือเปนงี้มาตั้งกะเด็กๆ แถมออกกำลังให้ตายวันละ  2 ชั่วโมง ทั้งวิ่งทั้งเวท ซิทอัพ แหลกราน อย่างเก่งก็ลดได้แค่เดือนละ 1-2 โลแค่นั้น มันพาท้อใจสุดๆ ซื้อเครื่องชั่งมาวัดมวลกายผมมีไขมัน 18-20 และ น้ำราวๆ 56-59 แล้วแต่วัน
ที่พูดๆไปมันก็มีคนถามแนวๆนี้มาเยอะ ประมาณว่า" กินน้อยแต่ทำไมอ้วน " ซึ่งส่วนมาก เอาจริงๆมักมีปมซ่อนว่ากินน้อยจริงแต่..ติดน้ำหวาน ขนมหวาน หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ชวนให้อ้วน แต่ผมไม่กินของพวกนั้นเลย กินข้าวก็ 1-2 ทัพพี ปกติมนุษย์ แม่บอกเลยว่ากินน้อยแต่ ทำไมแกไม่ลดซักที งงกับตัวเอง