สวัสดีค่ะ ทำยังไงดีคะ อยากกินตลอดเวลา
ก่อนอื่น ขอเล่าย้อนหลังยาวหน่อยนะคะ
เราเกิดมาอ้วนตั้งแต่เด็ก (คลอดมาก็เกือบสี่โลละ)
และเราก็กินเก่งมากๆๆๆๆ ตอนเด็กๆ ใครห้ามก็ไม่ฟัง พอไม่ได้กินก็โกรธกระฟัดกระเฟียด
แต่พอเริ่มเข้าช่วงวัยรุ่น เห็นเพื่อนๆ มีชุดสวยๆ ใส่ แต่ไม่มีไซส์เราเลย ความใฝ่ฝันคืออยากเป็นคนผอมกับเค้าซักครั้ง
เข้าเรื่องเลยนะคะ เราเริ่มความอ้วนครั้งแรกตอน ม.4 ด้วยวิธี อดอาหารค่ะ แต่ละวันจะกินแต่ สับปะรด 1 ชิ้น กับมะละกอ หรือ ผลไม้อื่นๆ
คือกินน้อยมากๆ วันนึงไม่น่าจะถึง 500kcal ร่วมกับเต้นแอโรบิกเองคนเดียว วันละครึ่งชั่วโมง
ผลปรากฏว่าผอมจริงค่ะ ช่วงเวลาที่ปิดเทอม เดือนกว่าๆ เราลดน้ำหนักจาก78-79 เหลือ 55 กิโล
แต่สภาพไม่ต้องพูดถึง ผอม หัวโต ตัวเหลือง ความสวย สดใสแบบวัยรุ่น แทบไม่ปรากฏค่ะ
พอเปิดเทอมเราก็ยังคงอดอาหาร ต่อไป แต่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย เพราะเลิกเรียนกลับบ้านก็เพลียมาก
และในที่สุด... ตบะก็แตกค่ะ เรากินพายุถล่มมาก กินทุกอย่าง กินๆๆๆ แล้วก็ล้วงคอให้อาเจียน ทรมานมาก แต่ก็หยุดกินไม่ได้
น้ำหนักจาก 55 ก็ค่อยๆ ดีดขึ้นมาเรื่อยๆ จนถึง 65-66 สุดท้ายก็ทนสภาพตัวเองไม่ได้ เลยไปคลินิคกินยาลดความอ้วนค่ะ
แต่มันก็ไม่ได้ผอมลงอะไร เท่าไร แต่ตอนนั้นเราคิดว่า ถ้าเราหยุดกินยา ต้องกลับไปอ้วนเหมือนตอนแรกแน่ๆ พอกินไปนานๆ น้ำหนักเริ่มบดไม่ลง
เราก็เปลี่ยนคลินิคไปเรื่อยๆ แต่การกินก็หยุดไม่ได้เหมือนเดิม เรากินยาลดความอ้วนคลินิคมาอยู่ 2 ปีกว่าๆ สภาพจิตเหมือนคนเป็นโรคประสาทเลยค่ะ
ระบบการกินอาหารก็ไม่เหมือนคนปกติ เราพยายามควบคุมตัวเองแล้ว แต่ทำไม่ได้ เราหยุดกินไม่ได้เลยค่ะ
ปัจจุบันเราอายุ 26 น้ำหนัก 64-65 เลิกกินยาลดความอ้วนแล้ว แต่เข้าฟิตเนสอออกกำลังกายหนักๆ ทุกวัน
และที่สำคัญคือเรายังควบคุมพฤติกรรมการกินไม่ได้ค่ะ เราก็กินๆๆ ทุกอย่าง จนอาเจียน ถึงหยุดกิน
ทำยังไงดีคะ ใครมีคำแนะนำมั้ยคะ เราอยากหลุดจากวงจรอุบาทว์นี้สักที T_T
ช่วยด้วยค่ะ หยุดกินไม่ได้!!!
ก่อนอื่น ขอเล่าย้อนหลังยาวหน่อยนะคะ
เราเกิดมาอ้วนตั้งแต่เด็ก (คลอดมาก็เกือบสี่โลละ)
และเราก็กินเก่งมากๆๆๆๆ ตอนเด็กๆ ใครห้ามก็ไม่ฟัง พอไม่ได้กินก็โกรธกระฟัดกระเฟียด
แต่พอเริ่มเข้าช่วงวัยรุ่น เห็นเพื่อนๆ มีชุดสวยๆ ใส่ แต่ไม่มีไซส์เราเลย ความใฝ่ฝันคืออยากเป็นคนผอมกับเค้าซักครั้ง
เข้าเรื่องเลยนะคะ เราเริ่มความอ้วนครั้งแรกตอน ม.4 ด้วยวิธี อดอาหารค่ะ แต่ละวันจะกินแต่ สับปะรด 1 ชิ้น กับมะละกอ หรือ ผลไม้อื่นๆ
คือกินน้อยมากๆ วันนึงไม่น่าจะถึง 500kcal ร่วมกับเต้นแอโรบิกเองคนเดียว วันละครึ่งชั่วโมง
ผลปรากฏว่าผอมจริงค่ะ ช่วงเวลาที่ปิดเทอม เดือนกว่าๆ เราลดน้ำหนักจาก78-79 เหลือ 55 กิโล
แต่สภาพไม่ต้องพูดถึง ผอม หัวโต ตัวเหลือง ความสวย สดใสแบบวัยรุ่น แทบไม่ปรากฏค่ะ
พอเปิดเทอมเราก็ยังคงอดอาหาร ต่อไป แต่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย เพราะเลิกเรียนกลับบ้านก็เพลียมาก
และในที่สุด... ตบะก็แตกค่ะ เรากินพายุถล่มมาก กินทุกอย่าง กินๆๆๆ แล้วก็ล้วงคอให้อาเจียน ทรมานมาก แต่ก็หยุดกินไม่ได้
น้ำหนักจาก 55 ก็ค่อยๆ ดีดขึ้นมาเรื่อยๆ จนถึง 65-66 สุดท้ายก็ทนสภาพตัวเองไม่ได้ เลยไปคลินิคกินยาลดความอ้วนค่ะ
แต่มันก็ไม่ได้ผอมลงอะไร เท่าไร แต่ตอนนั้นเราคิดว่า ถ้าเราหยุดกินยา ต้องกลับไปอ้วนเหมือนตอนแรกแน่ๆ พอกินไปนานๆ น้ำหนักเริ่มบดไม่ลง
เราก็เปลี่ยนคลินิคไปเรื่อยๆ แต่การกินก็หยุดไม่ได้เหมือนเดิม เรากินยาลดความอ้วนคลินิคมาอยู่ 2 ปีกว่าๆ สภาพจิตเหมือนคนเป็นโรคประสาทเลยค่ะ
ระบบการกินอาหารก็ไม่เหมือนคนปกติ เราพยายามควบคุมตัวเองแล้ว แต่ทำไม่ได้ เราหยุดกินไม่ได้เลยค่ะ
ปัจจุบันเราอายุ 26 น้ำหนัก 64-65 เลิกกินยาลดความอ้วนแล้ว แต่เข้าฟิตเนสอออกกำลังกายหนักๆ ทุกวัน
และที่สำคัญคือเรายังควบคุมพฤติกรรมการกินไม่ได้ค่ะ เราก็กินๆๆ ทุกอย่าง จนอาเจียน ถึงหยุดกิน
ทำยังไงดีคะ ใครมีคำแนะนำมั้ยคะ เราอยากหลุดจากวงจรอุบาทว์นี้สักที T_T