O บ่วงปฎิพัทธ์ .. O

0 ย่อมหวังเพียงหวานซึ้ง .. ใจหนึ่งนั้น
ต้องรำพันกรองร้อย .. แล้วคอยท่า
คอยโอบกล่อมดวงขวัญด้วยพรรณนา
เคลือบคุณค่าหวานประคองถึงห้องหทัย
0 เพื่อบอกว่าอาวรณ์เคยซ่อนเร้น
นั้น-บีบคั้นบีบเค้น .. เกินเร้นไหว
เพื่อเผยความบอกว่า .. เดียงสาใคร
ควรปรารมภ์พิเคราะห์นัยแนบใจความ
0 ลำดับภาพทุกช่วงเมื่อล่วงคล้อย
หวัง-ทีท่าเหม่อลอย .. เฝ้าคอยถาม
ถึงถ้อยคำล้ำล่วงผ่านช่วงยาม
ถึงใครเล่า? ..จึงคุกคามเกินข้ามพ้น
0 ถ้วนเลศนัยแนบซุกในทุกช่วง
ย่อมหมายลบหวานปวงให้ร่วงป่น
เหนี่ยวจิตผู้แอบคะนึง .. ยอมตรึงตน
แนบนุสนธิรำพัน .. ด้วยฉันทา
0 เพื่อที่ในห้วงอกสะทกสะท้อน
จักอาวรณ์เฝ้าคอยละห้อยหา
เพื่อกรองร้อยทุกคำ .. จักนำพา
เกลื่อนทีท่าเมินเฉยที่เคยทำ
0 หวังเพียงเพื่อ .. แววระยับควรนับเนื่อง
จากดาวเรื้องแสงฉายรำบายค่ำ
เต้นผกายตอบตื่น .. รอคลื่นคำ
ที่จะล้ำประโลมหาเพรียกอาลัย
0 หรือภาพความเรื่อเรื้องที่เบื้องหน้า
จะเรื้องกว่าความเปรียบจักเทียบได้
สภาพการณ์แกว่งตัวของหัวใจ
ควรแกว่งนัยผ่านล่วงถึงดวงตา
0 แล้ว งามจักงดงามเกินห้ามอยู่
ด้วยแรงชู้ปูทางให้ย่างฝ่า
ความรู้สึกแปลกใหม่ .. ที่ใครพา
เข้า .. ขวางหน้าสำทับให้รับรอง
0 คร่ำครวญอยู่เพียงไหนหนอใจนั่น
หรือ-หวาดหวั่นรสหวานแผ้วผ่านต้อง
แทรกหัวใจยั่วเย้า .. เพื่อเข้าครอง
ความผุดผ่องถ้วนแล้ว .. ทั่วแววตา
0 เอ็นดูการบ่ายเบี่ยงคอยเลี่ยงหลบ
เพื่อหวังกลบเกลื่อนรอย .. ละห้อยหา
หวังเห็น .. ความเขินอายในสายตา
แวววุ่นว้าจะพร้อมรับการจับจอง
0 ว่าบางความอ่อนโยนที่โชนช่วง
พร้อมแววหวงจะระยับให้จับจ้อง
เผยเดียงสาเรรวน .. ที่ชวนประคอง
ให้รับรอง .. ภิรมย์ชู้ .. ร่วมดูแล
0 มุ่งหวังเพียงคำนึง - จะพึงกระหวัด
เป็นเงื่อนบ่วงปฏิพัทธ์เกินตัด-แก้
แม้จนห้วงวัฏฏะเวียนยากเปลี่ยนแปร
มั่นคงแน่แน่วอยู่ .. ต่อ-ผู้เดียว !
.
.
.
ขออนุญาตคนในภาพนะขอรับ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=12-2025&date=30&group=190&gblog=26