O บ่วงอาวรณ์ .. O

0 โอ หนอความเรื่อเรื้องที่เบื้องหน้า
กลับเหมือนว่าแอบซ่อนความอ่อนไหว
เผลอเผยการแกว่งตัวของหัวใจ
พาดแววผ่านเอาไว้ .. ที่นัยน์ตา
0 อาจมีความขัดเขิน .. หยอกเอินอยู่
เพื่อหัวใจรับรู้ .. ได้รู้ว่า
ทุกช่วงตอนอ่อนหวานที่ผ่านมา
เกิดจากอาวรณ์ชู้ .. ที่อยู่รอ
0 หากยังคงขัดเขิน .. จนเกินเอ่ย
ความพร่ำเผยรับรอง, จำต้องขอ
ให้เสียงอาวรณ์สั่ง .. นั้น-ดังพอ
ร่วมสานต่อท่วงทีผ่านลีลา
0 หรือสับสนเกินคิด .. ว่าจิตพิสัย
นั้น-มีนัยแฝงรอย .. อยู่คอยท่า
จากคุ้นเคยผูกพัน .. เป็นขั้นมา
จนแปรค่าเปลี่ยนความ .. เกินห้ามใจ
0 ลำดับภาพปัดป่ายจึงคล้ายว่า
ค่อยสอดแทรกรมยา .. เพื่ออาศัย
แววอ่อนหวานโชนคุ ราวพลุไฟ
เคลื่อนสว่างสร้างไสวขึ้นในฟ้า
0 โอ งามจึงงดงามเกินห้ามอยู่
ด้วยรอบชู้ปูทางให้ย่างฝ่า
ความรู้สึกแปลกใหม่ .. ที่ใครพา
เข้า .. ขวางหน้าสำทับให้รับรอง
0 คร่ำครวญอยู่เพียงใดหนอใจนั่น
หรือ-หวาดหวั่นรสหวานแผ้วผ่านต้อง
แทรกสู่ใจยั่วเย้า .. แล้วเข้าครอง
ความผุดผ่องพร่างแพร้ว .. ทั่วแววตา
0 เอ็นดูการบ่ายเบี่ยงคอยเลี่ยงหลบ
เพื่อหวังกลบเกลื่อนรอย .. เฝ้าคอยหา
หวังเห็นแววเขินประหวั่นถูกคั่นคา
ด้วยวุ่นว้าแฝงเร้น .. ยามเต้นรัว
0 เยี่ยงนั้นย่อมสมดัง .. ที่สั่งไว้
ว่าความนัยจะเผยออกต้องหยอกยั่ว
เพื่อลบเลือนสับสน, ให้หม่นมัว
ได้เคลื่อนตัวหลีกยาม .. เผยความจริง
0 ว่าบางความอ่อนไหว .. ของใครนั้น
จากรำพันร้อยรัด แจ่มชัดยิ่ง
เพื่อรอใจออดอ้อน .. ลงผ่อนพิง
อยู่แอบอิงอาลัย .. ดังใฝ่ปอง
0 ว่าบางความอ่อนโยนที่โชนช่วง
แววแหนหวง - ยอมระยับให้จับจ้อง
เผยเดียงสาเรรวน .. ที่ชวนมอง
ให้รับรอง .. รับรู้ .. ช่วยดูแล
0 มุ่งหวังเพียงคำนึง .. ใครหนึ่งนั้น
เงื่อนจักพันผูกอยู่ .. เกินรู้แก้
ในทุกกาลผ่านเวียน, ไม่เปลี่ยนแปร
เพียงแน่วแน่สวาดิชู้ .. ต่อ-ผู้เดียว !
.
.
.
ขออนุญาตคนในภาพนะขอรับ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=10-2025&date=29&group=239&gblog=12