O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O

0 หมายโอบเอื้อมเอารักจำหลักจิต
จนเฝ้าคิดเฝ้าคอยละห้อยหา
จ่อมจมด้วยหอมหวาน .. แห่งมารยา
พร้อมแรงอาวรณ์ช่วง .. โหม-ห้วงใจ
0 และเพื่อว่า .. ใจหนึ่งเมื่อซึ้งหนัก
จะเกินกักกุมขวัญ .. เมื่อสั่นไหว
ย่อมเผยความปรารถนา, แรงอาลัย
โหมเข้าใส่เป็นระลอก .. คอยหยอกเอิน
0 แต่เมื่อรูปสบตา .. เพ-ลานั้น
ก็โอบขวัญออหวานอยู่นานเนิ่น
แววนัยน์ตารื้นน้ำ ก็จำเริญ
การก้ำเกินรุกล้ำ .. เป็นธรรมดา
0 ดูเถิด .. พักตร์ใครหนอมารออยู่
ให้รับรู้หวานละมุนพร้อมคุณค่า
จับจองความผ่องแผ้วที่แววตา
เพื่อจะคาคงอยู่ให้รู้การณ์
0 แล้วเหมือนรอบหวานหอม .. เคยออม-อด
เริ่มกลั่นรสรวยรินล้อมถิ่นฐาน
ให้รอรับถ้วนสิ้น-จิตวิญญาณ
กับเบิกบานซ่านซึ้งที่ตรึงตน
0 รื่นราววัสสายาม .. เม็ดน้ำพรู
ลมอึงอู้ .. ฟ้าตื่นรับคลื่นฝน
ความอบอุ่นหวามใน-หัวใจคน
ย่อมอึงอลวนไหว .. อยู่ในที
0 ลมพลิ้ว .. กระแสฝนร่วง .. หล่น .. สาย
เมื่อไฟร่ายรำเต้น .. เฟื้อยเส้นสี
อ่อนช้อยรูป .. อิริยา-บรรดามี
เผยเลศตอบไมตรี .. นาทีนั้น
0 จึงเหมือนฝนหล่นสายรำบายบอก
ว่า-ระลอกอ่อนโยน-เนตรโชนฝัน
เผยสิ่งที่ .. แฝงเร้น .. ให้เห็นกัน
ว่า-จิตนั้น ถวิลอยู่ด้วยผู้ใด
0 เพียงพอหรือ-เพียงเนตรเผยเลศล้อม
ว่า-มีความหวานหอม .. รอพร้อมให้
เปรียบคุณค่ากับชาย .. ว่า-กายใจ
รอมอบให้เข้าประคองด้วยสองมือ
0 รูปแพงเจ้า-พึงเผยความเอ่ยเอื้อน
ให้ความเหมือน .. เจ้ามี .. ดูทีหรือ
เผยอาวรณ์รูปเยาว์-ให้เขาลือ
จนยึดถือเป็นอย่าง-อย่าพรางเลย
0 หลับตาสิ .. วาบไหวรูปใครนั้น
ยิ่งปิดกั้นรูปรอย .. ยิ่งคอยเผย
รำพันพากย์ฝากคิดไว้ชิดเชย
อกเจ้าเอย .. จะหลบเลี่ยง-พี่เยี่ยงไร
0 เพื่อผ่านรสหวานหอมเข้ากล่อมบท
พร้อมกรองพจน์วาที .. ช่วงชี้ให้
รูปแพงเจ้าเสน่หา .. เกินฝ่าไป
จากอาลัยเหนี่ยวหน่วง .. เป็นบ่วงร้อย
0 วาดหวังถึงงดงาม .. จึง-ยามคิด
ย่อมแนบชิดชมหอม .. หรือยอมถอย
เพียงเพื่อรูปแพงทองใจล่องลอย
เฝ้าละห้อยแหนหวงอย่าล่วงเลย
0 หมายโอบเอื้อเอารักจำหลักขวัญ
และผูกมั่นด้วยนัยที่ใคร่เผย
อันคำรัก-ชนเทียบความเปรียบเปรย
เพียรอ้างเอ่ย - แค่ธุลีของพี่เอง !
.
.
.
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=11-2025&date=20&group=190&gblog=11