ดูลมหายใจ แล้วดับผู้ดูลมหายใจ จะถึงนิพพานได้ในขณะจิตเดียว
1.เมื่อเริ่มจากลมหายใจ ลมหายใจป็นอาการของรูป ความละเอียดของสติ(ผู้ดู)ที่ต่างกัน ลมหายใจจะต่างกัน ตั้งแต่เห็นลึกๆถึงหน้าท้อง ไปจนถึงเลยหัว เลยตัวออกไปในที่ว่างๆข้างหน้า ตามกำลังสมาธิที่ประกอบในตัวสตินั้น
2.หากสติ สมาธิดี จะสามารถรู้ถึงการดับของลมหายใจที่ดับไปในแต่ละขณะได้ และจะเห็นว่า “ผู้ดู” ลมหายใจจะดับไปด้วย
3.เมื่อสติ สมาธิ ทันทั้งลมหายใจ และผู้ดูที่ดับไป ขณิกะนิพพาน จะเกิดต่อจากนั้น เกิดที่ตรงนั้น อันเป็นความรู้สึกที่ สงบ ว่าง สว่าง ใส ไม่มีตัวตน
4.อาการทางขันธ์5 อื่นๆก็ปฏิบัติในทำนองเดียวกัน หากมีสติ สมาธิที่ตั้งมั่น และต่อเนื่อง นิพพานขณะเล็กจะปรากฏอย่างต่อเนื่องเช่นกัน
จนเป็นมหานิพพาน
ดูลมหายใจ และดับผู้ดูลมหายใจ
1.เมื่อเริ่มจากลมหายใจ ลมหายใจป็นอาการของรูป ความละเอียดของสติ(ผู้ดู)ที่ต่างกัน ลมหายใจจะต่างกัน ตั้งแต่เห็นลึกๆถึงหน้าท้อง ไปจนถึงเลยหัว เลยตัวออกไปในที่ว่างๆข้างหน้า ตามกำลังสมาธิที่ประกอบในตัวสตินั้น
2.หากสติ สมาธิดี จะสามารถรู้ถึงการดับของลมหายใจที่ดับไปในแต่ละขณะได้ และจะเห็นว่า “ผู้ดู” ลมหายใจจะดับไปด้วย
3.เมื่อสติ สมาธิ ทันทั้งลมหายใจ และผู้ดูที่ดับไป ขณิกะนิพพาน จะเกิดต่อจากนั้น เกิดที่ตรงนั้น อันเป็นความรู้สึกที่ สงบ ว่าง สว่าง ใส ไม่มีตัวตน
4.อาการทางขันธ์5 อื่นๆก็ปฏิบัติในทำนองเดียวกัน หากมีสติ สมาธิที่ตั้งมั่น และต่อเนื่อง นิพพานขณะเล็กจะปรากฏอย่างต่อเนื่องเช่นกัน
จนเป็นมหานิพพาน