พิสูจน์ใจ พิสูจน์ตำรา พิสูจน์อักษร?
“ด้วยซึ่ง รายละเอียดที่ควรพิเคราะห์ต่อไป ด้วย หลัก ๆ ในรูป (ถ่ายหมู่รูปนักเรียน ตอนชั้นมัธยม) ฉะนั้น ก็คือ เมื่อ นับ ๑-๓ เรียงตามการเขียนหนังสือไทย แด่ คนที่ทอดสายตาลงต่ำ หรือก้มหน้า อยู่ ฉะนั้น นักเรียน ๓ คนดังกล่าวนั้น มีชื่อตัวว่า ‘นิตย์ ๑, อานุภาพ ๑ และนิรุตติ์ ๑,’, แก่อาตมา ซึ่งแต่งกลอน หรือกลบท แด่บทที่ พึงกล่าวว่าไปดั่งนั้น อาตมา นึกอรรถาธิบาย หรือมุ่งจะให้ร้อยแก้วอย่างไรได้ต่อไปนั้น ยังนึกไม่ออก แต่แค่ได้ดูรูปภาพ พิจารณา แล้วแต่งไป อย่างจินตกวี ที่ซึ่งให้ผูกโยง กับเรื่องเครื่องหมาย ว่ารู้สึกนึกคิด อย่างไร? สำหรับ สัญญะ ทางศาสนาต่าง ๆ ฉะนั้น ว่า พึง ให้เห็น ด้วย ไทยอย่าง ๑, เห็นฝรั่งอย่าง ๑, และเห็นแขกอย่าง ๑, แต่ทั้งที่จริง เห็นเป็นเรื่อง ของแขก โดยทั้งหมดทั้งนั้น ด้วยที่ชาติสุวรรณภูมิเรา ทัดทาน โน้มน้อม หรือตริตรองตามและพิจารณาตามกันอยู่ อย่างมิเสื่อมถอย ที่ซึ่ง ก็ให้โน้มน้อม อยู่อย่างนี้เรื่อย ๆ ไปได้ แก่ความตริตรึก ว่า ที่จริง เราควรระลึกถึง เครื่องหมายไหน อาณัติแบบไหน ในทางสัญญะ ที่เราจะถือเอา เข้าส่วน กับความเป็นพื้นที่ ที่แท้จริง ในทางจิตวิญญาณ ของเรา เพราะ อย่างน้อย วัตรพรต ไร ๆ ย่อมให้ คิดให้ประกาศ ไปประการในใจ เพราะ ๔ อย่างนี้ เป็นอย่างน้อย ในเรื่อง ของความมี โอปนยิโก แล้วน้อมจิตลง ต่อการที่จะต้องรุดหน้าต่อไป โดยไม่ระย่อ, เพราะ พอแต่ความสัจ โดยปรากฏการ ของโลก ย่อมระลึก ถึง สัญญะ หรือประกาศทางสัญลักษณ์ ไปดั่งนี้ คือ
๑. ธัญญบูชา ระลึกถึง ลักษณ์ แห่งต้นไม้
๒. ยัญญบูชา ระลึกถึง ลักษณ์ แห่งสัตว์ คือคน หรือมนุษย์
๓. อัญญบูชา ระลึกถึง ความรู้ รายละเอียดข้อมูลผลสรุป และประกาศงานวิจัย (รูปเนื้อหา)
๔. สัญญบูชา ระลึกถึง เครื่องหมาย และ ลักษณ์ ที่ให้ประกาศ ตามกำหนด ของมติ นั้น ๆ (รูปหน้าปก)
ซึ่ง ที่ก็จะต้องสรุปว่า รูปหน้าปก ของหนังสือ ๕ เล่ม ที่ปรากฏ นี้ (ตราสัญลักษณ์ ทั้ง ๕ ศาสนา) ที่ย่อมถูกยกขึ้นว่า เป็นประเด็น ลักษณ์ หรือ สัญญะ ในระดับประเทศ หรือในระดับสากล ซึ่งเป็นเรื่อง ชัด ๆ เลยทีเดียวว่า ตรารูป ตราเสียง ให้ปรากฏ อยู่แต่ ความ เป็น ‘แขก หรือ สระ แอก’ นั่นเอง โดยทั้งหมดทั้งนั้น ซึ่ง พวกเราทุกคนก็น่าจะทราบว่า แอก แปลว่า อะไร? กะการที่ต้องพ่วงตนเองไปกับลักษณ์ นั้น ฉะนั้น อาตมา ซึ่งเป็นผู้ที่ มิพึง สามารถเข้าใจความหมายอะไร อย่างที่ไม่ต้องพ่วงตนเองกับสัญลักษณ์ ดังนั้น ก็จึง ขอฝากความหมาย ตามประเด็นคำถาม นี้ ไว้ดังนี้ด้วย ว่าโลกเราปัจจุบันนี้ ทราบว่า มีคนเจ็บป่วย ด้วยโรคที่เรียกว่า ‘โรคกลัวอิสลาม’ ซึ่ง ผู้คน ได้ เจ็บป่วยไปอย่างนั้น ก็มี, ฉะนั้น อาตมา ก็จึงจะขอให้รายละเอียด และขอปลอบใจด้วยสักหน่อยว่า ที่แท้ ป่วย! ด้วยโรค กลัวแขก กันทั้งหมด ทั้งโลกนี้ นั่นแหละ, และทุกท่านว่า ตรา ทั้งหมด ๕ อย่าง นั้น จะ ไม่ใช่แขกไปได้อย่างไร? ทุกท่าน ก็พึงเพ่งดูความหมาย ของตราสัญลักษณ์ ฉะนั้น ทั้ง ๕ ตราสัญลักษณ์ สัก ตรา ละ ๑๕ นาที ดูเถิด จึงจะเห็นชัด แก่คลองแห่งมโนทวาร ว่า เป็นเรื่อง ของแขก หรือ เรื่องของ แอก! นั่นเอง อยู่ทั้งหมดทั้งนั้น นั่นเอง, ซึ่ง เป็นธรรมดา ว่า บรรดา ประดาผู้ที่เป็นอิสระชน อยู่ตามปกติธรรมดา ย่อมที่จะต้องมีความหวาดกลัว เป็นธรรมดา เพราะว่า ไม่มีอิสระชน ที่ไหน ที่ใด หรือคนใด ต้องการที่จะเทียมตน หรืออิสระของตน ไว้กับ แอก อันใด อันไหนอีก, ฉะนั้น เมื่อเห็นสัญญะ ด้วยตราลักษณ์ ๕ อย่างนั้น แทนที่ จะยิ่งได้นึกรักหน้าที่ หรือเข้ารักษาหน้าที่ แต่อาจกลับกลายเป็นว่า
กลัว ที่จะได้ทำตามหน้าที่ จึงต้องให้ ทิ้งภาระหน้าที่ไปเลย ก็มี, หรือย่อมให้เกิดคำถาม แก่การไม่ต้องการแอก (แขก) เช่นนั้นว่า เราจะมิพึง คิดค้นตริตรอง คืนกลับมานิยมตะวันออก คือตะวันออกของเราเอง หรือนิยมตัวเอง จะมิมีดีกว่าบ้างหรือ ถ้าหากจำพึงจะต้องมีแอก (แขก) หรือ จำพึงควร จำเป็น แก่ความ ที่เราควรจะต้องเป็นไปตามกำลังแห่งดวงอาทิตย์ ด้วยชีวิตอันทำตามความเป็นธรรม ที่เป็นธรรมดา เป็นปกติ
”
อาตมา ขอถามเพื่อน ๆ ว่า กลอนบทนี้ จะยกให้เกี่ยวกับพระไตรปิฎก อย่างไรดี? ซึ่งคำศัพท์ ว่า พุทธานุภาพ
“ด้วยซึ่ง รายละเอียดที่ควรพิเคราะห์ต่อไป ด้วย หลัก ๆ ในรูป (ถ่ายหมู่รูปนักเรียน ตอนชั้นมัธยม) ฉะนั้น ก็คือ เมื่อ นับ ๑-๓ เรียงตามการเขียนหนังสือไทย แด่ คนที่ทอดสายตาลงต่ำ หรือก้มหน้า อยู่ ฉะนั้น นักเรียน ๓ คนดังกล่าวนั้น มีชื่อตัวว่า ‘นิตย์ ๑, อานุภาพ ๑ และนิรุตติ์ ๑,’, แก่อาตมา ซึ่งแต่งกลอน หรือกลบท แด่บทที่ พึงกล่าวว่าไปดั่งนั้น อาตมา นึกอรรถาธิบาย หรือมุ่งจะให้ร้อยแก้วอย่างไรได้ต่อไปนั้น ยังนึกไม่ออก แต่แค่ได้ดูรูปภาพ พิจารณา แล้วแต่งไป อย่างจินตกวี ที่ซึ่งให้ผูกโยง กับเรื่องเครื่องหมาย ว่ารู้สึกนึกคิด อย่างไร? สำหรับ สัญญะ ทางศาสนาต่าง ๆ ฉะนั้น ว่า พึง ให้เห็น ด้วย ไทยอย่าง ๑, เห็นฝรั่งอย่าง ๑, และเห็นแขกอย่าง ๑, แต่ทั้งที่จริง เห็นเป็นเรื่อง ของแขก โดยทั้งหมดทั้งนั้น ด้วยที่ชาติสุวรรณภูมิเรา ทัดทาน โน้มน้อม หรือตริตรองตามและพิจารณาตามกันอยู่ อย่างมิเสื่อมถอย ที่ซึ่ง ก็ให้โน้มน้อม อยู่อย่างนี้เรื่อย ๆ ไปได้ แก่ความตริตรึก ว่า ที่จริง เราควรระลึกถึง เครื่องหมายไหน อาณัติแบบไหน ในทางสัญญะ ที่เราจะถือเอา เข้าส่วน กับความเป็นพื้นที่ ที่แท้จริง ในทางจิตวิญญาณ ของเรา เพราะ อย่างน้อย วัตรพรต ไร ๆ ย่อมให้ คิดให้ประกาศ ไปประการในใจ เพราะ ๔ อย่างนี้ เป็นอย่างน้อย ในเรื่อง ของความมี โอปนยิโก แล้วน้อมจิตลง ต่อการที่จะต้องรุดหน้าต่อไป โดยไม่ระย่อ, เพราะ พอแต่ความสัจ โดยปรากฏการ ของโลก ย่อมระลึก ถึง สัญญะ หรือประกาศทางสัญลักษณ์ ไปดั่งนี้ คือ
๑. ธัญญบูชา ระลึกถึง ลักษณ์ แห่งต้นไม้
๒. ยัญญบูชา ระลึกถึง ลักษณ์ แห่งสัตว์ คือคน หรือมนุษย์
๓. อัญญบูชา ระลึกถึง ความรู้ รายละเอียดข้อมูลผลสรุป และประกาศงานวิจัย (รูปเนื้อหา)
๔. สัญญบูชา ระลึกถึง เครื่องหมาย และ ลักษณ์ ที่ให้ประกาศ ตามกำหนด ของมติ นั้น ๆ (รูปหน้าปก)
ซึ่ง ที่ก็จะต้องสรุปว่า รูปหน้าปก ของหนังสือ ๕ เล่ม ที่ปรากฏ นี้ (ตราสัญลักษณ์ ทั้ง ๕ ศาสนา) ที่ย่อมถูกยกขึ้นว่า เป็นประเด็น ลักษณ์ หรือ สัญญะ ในระดับประเทศ หรือในระดับสากล ซึ่งเป็นเรื่อง ชัด ๆ เลยทีเดียวว่า ตรารูป ตราเสียง ให้ปรากฏ อยู่แต่ ความ เป็น ‘แขก หรือ สระ แอก’ นั่นเอง โดยทั้งหมดทั้งนั้น ซึ่ง พวกเราทุกคนก็น่าจะทราบว่า แอก แปลว่า อะไร? กะการที่ต้องพ่วงตนเองไปกับลักษณ์ นั้น ฉะนั้น อาตมา ซึ่งเป็นผู้ที่ มิพึง สามารถเข้าใจความหมายอะไร อย่างที่ไม่ต้องพ่วงตนเองกับสัญลักษณ์ ดังนั้น ก็จึง ขอฝากความหมาย ตามประเด็นคำถาม นี้ ไว้ดังนี้ด้วย ว่าโลกเราปัจจุบันนี้ ทราบว่า มีคนเจ็บป่วย ด้วยโรคที่เรียกว่า ‘โรคกลัวอิสลาม’ ซึ่ง ผู้คน ได้ เจ็บป่วยไปอย่างนั้น ก็มี, ฉะนั้น อาตมา ก็จึงจะขอให้รายละเอียด และขอปลอบใจด้วยสักหน่อยว่า ที่แท้ ป่วย! ด้วยโรค กลัวแขก กันทั้งหมด ทั้งโลกนี้ นั่นแหละ, และทุกท่านว่า ตรา ทั้งหมด ๕ อย่าง นั้น จะ ไม่ใช่แขกไปได้อย่างไร? ทุกท่าน ก็พึงเพ่งดูความหมาย ของตราสัญลักษณ์ ฉะนั้น ทั้ง ๕ ตราสัญลักษณ์ สัก ตรา ละ ๑๕ นาที ดูเถิด จึงจะเห็นชัด แก่คลองแห่งมโนทวาร ว่า เป็นเรื่อง ของแขก หรือ เรื่องของ แอก! นั่นเอง อยู่ทั้งหมดทั้งนั้น นั่นเอง, ซึ่ง เป็นธรรมดา ว่า บรรดา ประดาผู้ที่เป็นอิสระชน อยู่ตามปกติธรรมดา ย่อมที่จะต้องมีความหวาดกลัว เป็นธรรมดา เพราะว่า ไม่มีอิสระชน ที่ไหน ที่ใด หรือคนใด ต้องการที่จะเทียมตน หรืออิสระของตน ไว้กับ แอก อันใด อันไหนอีก, ฉะนั้น เมื่อเห็นสัญญะ ด้วยตราลักษณ์ ๕ อย่างนั้น แทนที่ จะยิ่งได้นึกรักหน้าที่ หรือเข้ารักษาหน้าที่ แต่อาจกลับกลายเป็นว่า กลัว ที่จะได้ทำตามหน้าที่ จึงต้องให้ ทิ้งภาระหน้าที่ไปเลย ก็มี, หรือย่อมให้เกิดคำถาม แก่การไม่ต้องการแอก (แขก) เช่นนั้นว่า เราจะมิพึง คิดค้นตริตรอง คืนกลับมานิยมตะวันออก คือตะวันออกของเราเอง หรือนิยมตัวเอง จะมิมีดีกว่าบ้างหรือ ถ้าหากจำพึงจะต้องมีแอก (แขก) หรือ จำพึงควร จำเป็น แก่ความ ที่เราควรจะต้องเป็นไปตามกำลังแห่งดวงอาทิตย์ ด้วยชีวิตอันทำตามความเป็นธรรม ที่เป็นธรรมดา เป็นปกติ”