O คีตะพาทย์กลางหยาดฝน .. O

0 ดู-น้ำฟ้าหล่นเส้นไม่เว้นช่วง
ฤาจะร่วมหล่นร่วงบำบวงสวรรค์ ?
คีตะรสก็ครวญคร่ำร่วมรำพัน
ประคองขวัญอัญชลิตนิมิตกรรม
0 รูปเนตรลอบเหลือบชม้ายคลับคล้ายว่า
ร่วมตีตราตรึงตรวนรับครวญคร่ำ
แฝงลมฝนท่วงทีเหมือนชี้นำ
ให้จองจำด้วยจริตจนติดตาย
0 เถิด-รู้ไว้ .. ว่าคะนึงในหนึ่งอก
เฝ้าเวียนวก .. วาระเกินละหาย
สถานที่เวียนวกคืออกชาย
ผู้ถูกสายตาตวัดลอบรัดพัน
0 ต้นเหตุควรต้องคิดรับผิดชอบ
เนตรควรลอบเหลือบผ่านสู่ลานฝัน
เป็นนัยว่าสืบเรื่องจากเบื้องบรรพ์
ปมรัดพันผูกเงื่อน .. ห้ามเคลื่อนคลาย
0 ภาระต้องต่อเนื่องไปเบื้องหน้า
สบเพียงตาโลกผองเหมือนล่องหาย
คีตะพาทย์หวานล้ำต้องกล้ำกราย
รูปพักตร์, สายตานั้น .. ต้องพันธนา
0 หลังตาสบตาแล้ว .. ที่แล้วยาก
ย่อมต้องจากรูปองค์ที่ตรงหน้า
ภาพคล้ายยิ้มคล้ายบึ้งนั้นตรึงตา
ครืนครั่นแข่งฟากฟ้าก็-อกนี้
0 พร้อม-ฝุ่นฝนหล่นร่วงบำบวงทิพ
แววตาปริบปริบละม้ายจะชายถี่
สภาพการณ์เยื่อใย, เงื่อนไมตรี
ค่อยค่อยคลี่โอบตวัดเข้ารัดรึง
0 พร้อม-ฝุ่นฝนหล่นร่วงบำบวงฟ้า
เสน่หาก็ทอดถ่ายเป็นข่ายขึง
อ่อนหวานย่อมคาค้ำในคำนึง
นันทุปาทานซึ้งก็ตรึงทรวง
0 กลางหม่นมัวมืดดำแห่งธรรมชาติ
คีตะพาทย์โผยแผ่วไม่แล้วล่วง
หวานซึ้งแต่ละคาบที่ทาบทวง
ย่อมเหมือนคอยเหนี่ยวหน่วงบอกท่วงที
0 อีกค่ำคืนดาวจันทร์เหมือนพลันลับ
ให้วามวับหวานซึ้งเข้าถึงที่
ครอบครองถ้วนคำนึงใจหนึ่งมี
แล้วราตรีจะผ่านสู่ถึงผู้ใด ?
.
.
.
ขออนุญาตคนในภาพนะขอรับ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sdayoo&month=06-09-2025&group=11&gblog=705