“บางครั้ง...เราก็แค่อยากมีใครเข้าใจ”

ในโลกที่หมุนเร็วขึ้นทุกวัน เราถูกสอนให้วิ่งตามความฝัน ต้องประสบความสำเร็จ ต้องไม่แพ้ใคร ต้องเข้มแข็งให้ได้เสมอ
แต่ในความเป็นจริง...มีหลายวันที่เราไม่ได้เข้มแข็งเลย
มีวันที่เราตื่นขึ้นมาแล้วไม่อยากลุกจากเตียง
มีวันที่รอยยิ้มของเรานั้นหลอกใครได้หมด ยกเว้นตัวเอง

หลายครั้ง เราไม่ได้อยากได้คำแนะนำหรือวิธีแก้ปัญหา
เราแค่อยากมีใครสักคนที่ฟังเราโดยไม่ตัดสิน
ใครสักคนที่บอกว่า “เหนื่อยก็พักได้นะ”
ใครสักคนที่อยู่ข้างๆ แม้เราไม่ได้พูดอะไรเลยก็ตาม

ไม่ใช่ทุกคนจะเข้าใจความรู้สึก "โดดเดี่ยวทั้งที่มีคนอยู่รอบข้าง"
หรือความรู้สึก "อยากร้องไห้โดยไม่มีเหตุผล"
แต่มันคือความจริงของหลายๆ คนที่ยังยิ้มอยู่ข้างนอก
ทั้งที่ใจข้างใน...กำลังร้องไห้เงียบๆ

อย่าลืมนะ…
คุณไม่จำเป็นต้องเก่งตลอดเวลา
คุณไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งทุกวัน
คุณแค่ต้องเป็น “ตัวคุณ” และรักตัวเองให้มากพอ
แม้ในวันที่โลกไม่เข้าใจคุณเลยก็ตาม

เพราะบางครั้ง...
การมีใครสักคนที่พูดว่า “ฉันอยู่ตรงนี้นะ”
ก็เพียงพอแล้ว...ที่จะทำให้เราลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง