ต้องไม่มีจิต พวกรู้มากกว่าตำรา

Q:นักตำราประนามพระป่าว่า จิตเที่ยงบ้าง ,มีจิตตั้งมั่นคือมีจิตเที่ยงบ่าง เหตุมาจากอะไร A:เหตุมาจาก นักตำราทำสติ “จิตในจิต“ ไม่เป็น ทำไม่เป็นแล้วไปกล่าวหาพระป่า พระปฏิบัติ Q:แล้วความมีจิตไม

นักท่องนักอ่านตำรานับวันยิ่งเพี้ยน อ่านไปอ่านมา เชื่อว่า จิตเกิดดับ ตายไปแล้วสูญ บุญกรรมไม่มีจริง ชาดกการบำเพ็ญบารมีของพระพุทธเจ้าเป็นเรื่องแต่ง ทำไมเพึ้ยนได้ขนาดนี้ ผลจากการไม่ปฏิบัติให้เห็นตามความเป

จิต ไม่ใช่วิญญาน เพราะถ้าเห็นวิญญานดับได้แล้ว ต้องเข้าไปเห็นอสังขตธรรมได้ แต่ความจริง จิตเป็น“ปัญญา” อันเป็นทิฐิความเห็นต่อสิ่งต่างๆว่าเป็นทุกข์ ไม่เที่ยง ไม่ใช่ตัวตน ขึ้นกระทู้ ไว้อย่างน

เรื่องจิตเป็นขันธ์ 5 กับจิตไม่ใช่ขันธ์ 5 นี่แยกสติปัญญาสัตว์จริงๆ เถียงกันไม่มีทางจบ เพราะอวิชชามันบังไว้หมดแล้ว ถ้ายังปฏิบัติไม่ถึง ไม่มีทางรู้เรื่องจิตได้เลย จะอ่านตำราอย่างไรก็หลง เชื่อแบบผิดๆ สุดท

ถามสมาชิกท่านหนึ่ง แล้วเขาไม่ตอบ จึงน่าจะมีช่องโหว่ ช่องใหญ่โต ของสติปัฎฐาน เริ่มจากทุกคนเข้าใจตรงกันว่า “ขันธ์5เป็นตัวอุปทาน ” เพราะมีจิตไปยึดขันธ์5 จิตจึงมีอุปทาน แล้วที่เข้าใจตรงกันอีก

ขึ้นกระทู้อย่างนี้ ดูซิจะล่อนักตำรา เข้ามาได้กี่คน

ดับสังขาร ก็จะเป็นสภาวะนิโรธ ฌาน1-8 เป็นเจตสิก เป็นสังขารตัวที่ประกอบกับจิต สติปัฐฐาน ในปรมัตถธรรม จึงต้องเห็นการดำเนินไปของฌาน 1-8 อันเป็นการดำเนินไปของเจตสิก จึงจะรู้ชัดในเจตสิก เมื่อรู้ชัดในเจตส

คำอธิบายเรื่องหนทางสายกลางนี้เป็นหลักธรรมสำคัญที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระมหากัจจานะะ ซึ่งเป็นการชี้ให้เห็นการดำเนินชีวิตและทัศนคติที่หลีกเลี่ยงสุดโต่ง 2 ประการ 1. หนทางสายกลางตามบทสนทนาของพระพุทธเจ้า

กุศลอย่างโลกๆ กำหนดจิตตามดูยังเห็นว่า ผลบุญจะสนองให้เป็นปัจจัยอย่างไร แต่บุญจากการภาวนา มันกำหนดดูไม่ได้ เพราะไร้ที่ตั้ง แล้วเวลาอุทิศให้แก่ญาติโกโหติกา เขาจะได้รับบุญจากการ ภาวนายังไงครับ