แรกรัก 17
จะให้พวกกูตามไปด้วยไหมวะ … ไอ้ป๊อก ถาม ...
อือ … ไปด้วยก็ดี แต่กลัววันนี้พวกเราจะกลับบ้านดึกอ่ะดิรถก็ไม่ได้ขับมา …
กลับไม่ไหวก็นอนที่บ้านเต้ได้ไม่ใช่เหรอ …
พวกเราเคยนอนกันหลายครั้งแล้วนี่ มีตั้งสามห้องนอน ... ไอ้ป๊อก แย้ง …
ใช่ ... แต่พรุ่งนี้เรามีเรียนแล้วเสื้อผ้าพวกเราไม่มีเปลี่ยน ... ตะนิ่นตาญี ยังกังวล …
ไม่เป็นไรหรอก ชุดนอน-ชุดเที่ยว-ชุดเดียวกัน … ไอ้ตี๋ สรุปจบ
ไม่นานเราสี่คนก็ระเห็จขึ้นไปอยู่บนรถเมล์ ...
ไอ้จ๋อ ทัก … เดี๋ยวต้องลงต่อรถเมล์สายสามที่สะพานควาย …
กูว่าเราไปแวะดูซื้อเสื้อผ้าที่ตลาดสะพานควายกันดีกว่า ...
ซื้อแล้วเก็บไว้ที่นั่นแหละเพื่อว่ามานอนกันอีกจะได้ไม่เดือดร้อน ...
ทุกคนเห็นด้วยกับความคิดของ ไอ้จ๋อ ...
ดีเหมือนกันจะได้ดูกับข้าวไปกินเย็นนี้ด้วย … ไอ้ป๊อก บอก ...
จะดูซื้อกับแกล้มเหล้าอ่ะดิ ไอ้ป๊อก … ไอ้ตี๋ ขัดคอ ...
********************************************
เรามาถึงบ้านเต้กันเกือบห้าโมงเย็นแล้ว ...
ต่างคน-ต่างหิ้ว ของกันพะรุงพะรัง ... ตะนิ่นตาญี ชะเง้อคอมอง
เห็นรถของเต้จอดอยู่จึงพึมพำออกมาเบาเบา … เต้ กลับมาถึงบ้านแล้ว …
เราเดินกันไปเข้าทางหลังบ้านเอากับข้าวส่งให้ ป้าสุข เพื่อจัดใส่จาน
ป้าสุข บ่นพึมพำ … ซื้อมาทำไมเยอะแยะ … เมื่อกี้ คุณหนู กับเพื่อนก็ซื้อมา …
ส้ม กับ จิ๊บ มาด้วยเหรอป้า ไอ้ป๊อก ส่งเสียงถาม ...
ไม่ใช่เจ้าค่ะ เพื่อนสามคนนี้ บ่าว ไม่เคยเจอค่ะ ...
ใส่ชุดนักเรียนปักอักษรย่อเหมือนเสื้อนักเรียนคุณหนูนี่แหละค่ะ ...
ไอ้ป๊อก ทำตาเหลือก ...
ส่วน ตะนิ่นตาญี รีบก้าวขึ้นบันได ที่ห้องรับแขก เต้ นั่งคุยอยู่กับ บุ๋ม เหมี่ยว และ ปุ๊ก ...
ทำไมมาอยู่กันที่นี่หล่ะ … ตะนิ่นตาญี ถามอย่าง งง-งง ...
เต้ ชวนน้องเขามาเองแหละ ... เต้ บอก …
แต่ บุ๋ม เธออยู่ มีนบุรี นะ ... แล้วจะกลับบ้านกันอย่างไร ... ตะนิ่นตาญี โวยเสียงดัง …
ค้างที่นี่แหละ ต้อ มีปัญหาอะไร … เต้ ถาม …
แต่ ไอ้ป๊อก ไอ้จ๋อ ไอ้ตี๋ ก็จะค้างที่นี่นะ ... ตะนิ่นตาญี ยังไม่ยอม …
ก็ไม่เห็นเป็นอะไร … เต้ ว่า ... ข้างบนมีตั้งสามห้องนอน น้อง-น้อง เขานอนกับ เต้ ได้ …
ต้อ ก็ไปนอนกับเพื่อนสิ ... เต้ บอก …
ได้ยังไงเล่า เต้ ... ตะนิ่นตาญี บ่น … เธอสามคนนี่ก็ยุ่งจริงจริง แล้วที่บ้านไม่เป็นห่วงแย่เหรอ …
บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ส่ายหน้า ... โทร. ไปขออนุญาตแล้ว ... พวกเราจะนอนกับ พี่เต้ อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ ...
ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ … พี่เต้ ชวนไปเที่ยวพัทยากัน … เหมี่ยว ตอบห้วนห้วน …
เฮ้ย ... ไม่ดีนะ เต้ … ตะนิ่นตาญี ท้วง ...
พอดีกับ ไอ้ป๊อก ไอ้จ๋อ ไอ้ตี๋ เดินขึ้นมา ...
อ้าว พวกเธอมาทำอะไรกันเนี่ย … ไอ้จ๋อ ร้องถาม ทำหน้าเหรอหรา
ในขณะที่ ไอ้ป๊อก กับ ไอ้ตี๋ ยิ่งทำหน้า งง เข้าไปใหญ่ ...
เกิดอะไรขึ้น ... ไอ้ป๊อก ไอ้ตี๋ ถามซ้ำพร้อมกัน ...
เต้ หันมาค้อนพวกเราสามคน … เรื่องมากจริงนะพวกเธอเนี่ย …
กินข้าวกันมาหรือยัง ลงไปกินข้าวกันเถอะ น้องน้อง หิวข้าวแย่แล้ว มัวแต่รอ พวกต้อ อยู่เนี่ยแหละ ...
ไอ้ตี๋ อุทธรณ์ … นั่งรถเมล์มานะ ... ไม่ใช่นั่งรถเก๋ง ...
เมื่อทุกคนลงไปกินข้าว … ตะนิ่นตาญี ได้โอกาสสะกิด เต้ ไปถาม … เกิดอะไรขึ้น ...
อย่านะ ต้อ ไปเที่ยวจีบคนอื่นแล้วไม่สนใจไยดี ... เต้ ดุ …
ไม่จริงนะ เต้ ไม่ได้จีบมาตั้งนานแล้ว …
ไม่ได้จีบเพราะนึกว่าเขามีแฟนแล้วใช่ไหม … เต้ คาดคั้น …
บุ๋ม เล่าให้ เต้ ฟังหมดแล้วสงสารน้องเขานะเจอผู้ชายเจ้าชู้อย่าง ต้อ …
ครั้งนี้ เต้ ยกโทษให้ ต้อ นะ อย่าให้มีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นอีก …
เต้ พูดเหมือน ต้อ ผิด เนอะ … ตะนิ่นตาญี พูดเสียงหัวเราะ … แต่เอาเหอะ ต้อ ไม่ทำแล้ว … ต้อ มี เต้ คนเดียว ...
พูดแล้ว ตะนิ่นตาญี ดึงร่าง เต้ เข้ามาในอก จูบแล้ว-จูบอีก ...
จน เต้ ระทวยอยู่ในอ้อมกอด ... คิดถึงนะรู้ไหม ... ตะนิ่นตาญี อ้อน …
อย่ามาทำปากหวาน ลงโทษไม่ให้นอนด้วยอาทิตย์หนึ่ง …
พูดจบ เต้ ก็หัวเราะคิกคิกแล้ววิ่งออกจากห้องนอนลงบันไดไป …
ตะนิ่นตาญี
แรกรัก
จะให้พวกกูตามไปด้วยไหมวะ … ไอ้ป๊อก ถาม ...
อือ … ไปด้วยก็ดี แต่กลัววันนี้พวกเราจะกลับบ้านดึกอ่ะดิรถก็ไม่ได้ขับมา …
กลับไม่ไหวก็นอนที่บ้านเต้ได้ไม่ใช่เหรอ …
พวกเราเคยนอนกันหลายครั้งแล้วนี่ มีตั้งสามห้องนอน ... ไอ้ป๊อก แย้ง …
ใช่ ... แต่พรุ่งนี้เรามีเรียนแล้วเสื้อผ้าพวกเราไม่มีเปลี่ยน ... ตะนิ่นตาญี ยังกังวล …
ไม่เป็นไรหรอก ชุดนอน-ชุดเที่ยว-ชุดเดียวกัน … ไอ้ตี๋ สรุปจบ
ไม่นานเราสี่คนก็ระเห็จขึ้นไปอยู่บนรถเมล์ ...
ไอ้จ๋อ ทัก … เดี๋ยวต้องลงต่อรถเมล์สายสามที่สะพานควาย …
กูว่าเราไปแวะดูซื้อเสื้อผ้าที่ตลาดสะพานควายกันดีกว่า ...
ซื้อแล้วเก็บไว้ที่นั่นแหละเพื่อว่ามานอนกันอีกจะได้ไม่เดือดร้อน ...
ทุกคนเห็นด้วยกับความคิดของ ไอ้จ๋อ ...
ดีเหมือนกันจะได้ดูกับข้าวไปกินเย็นนี้ด้วย … ไอ้ป๊อก บอก ...
จะดูซื้อกับแกล้มเหล้าอ่ะดิ ไอ้ป๊อก … ไอ้ตี๋ ขัดคอ ...
********************************************
เรามาถึงบ้านเต้กันเกือบห้าโมงเย็นแล้ว ...
ต่างคน-ต่างหิ้ว ของกันพะรุงพะรัง ... ตะนิ่นตาญี ชะเง้อคอมอง
เห็นรถของเต้จอดอยู่จึงพึมพำออกมาเบาเบา … เต้ กลับมาถึงบ้านแล้ว …
เราเดินกันไปเข้าทางหลังบ้านเอากับข้าวส่งให้ ป้าสุข เพื่อจัดใส่จาน
ป้าสุข บ่นพึมพำ … ซื้อมาทำไมเยอะแยะ … เมื่อกี้ คุณหนู กับเพื่อนก็ซื้อมา …
ส้ม กับ จิ๊บ มาด้วยเหรอป้า ไอ้ป๊อก ส่งเสียงถาม ...
ไม่ใช่เจ้าค่ะ เพื่อนสามคนนี้ บ่าว ไม่เคยเจอค่ะ ...
ใส่ชุดนักเรียนปักอักษรย่อเหมือนเสื้อนักเรียนคุณหนูนี่แหละค่ะ ...
ไอ้ป๊อก ทำตาเหลือก ...
ส่วน ตะนิ่นตาญี รีบก้าวขึ้นบันได ที่ห้องรับแขก เต้ นั่งคุยอยู่กับ บุ๋ม เหมี่ยว และ ปุ๊ก ...
ทำไมมาอยู่กันที่นี่หล่ะ … ตะนิ่นตาญี ถามอย่าง งง-งง ...
เต้ ชวนน้องเขามาเองแหละ ... เต้ บอก …
แต่ บุ๋ม เธออยู่ มีนบุรี นะ ... แล้วจะกลับบ้านกันอย่างไร ... ตะนิ่นตาญี โวยเสียงดัง …
ค้างที่นี่แหละ ต้อ มีปัญหาอะไร … เต้ ถาม …
แต่ ไอ้ป๊อก ไอ้จ๋อ ไอ้ตี๋ ก็จะค้างที่นี่นะ ... ตะนิ่นตาญี ยังไม่ยอม …
ก็ไม่เห็นเป็นอะไร … เต้ ว่า ... ข้างบนมีตั้งสามห้องนอน น้อง-น้อง เขานอนกับ เต้ ได้ …
ต้อ ก็ไปนอนกับเพื่อนสิ ... เต้ บอก …
ได้ยังไงเล่า เต้ ... ตะนิ่นตาญี บ่น … เธอสามคนนี่ก็ยุ่งจริงจริง แล้วที่บ้านไม่เป็นห่วงแย่เหรอ …
บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ส่ายหน้า ... โทร. ไปขออนุญาตแล้ว ... พวกเราจะนอนกับ พี่เต้ อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ ...
ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ … พี่เต้ ชวนไปเที่ยวพัทยากัน … เหมี่ยว ตอบห้วนห้วน …
เฮ้ย ... ไม่ดีนะ เต้ … ตะนิ่นตาญี ท้วง ...
พอดีกับ ไอ้ป๊อก ไอ้จ๋อ ไอ้ตี๋ เดินขึ้นมา ...
อ้าว พวกเธอมาทำอะไรกันเนี่ย … ไอ้จ๋อ ร้องถาม ทำหน้าเหรอหรา
ในขณะที่ ไอ้ป๊อก กับ ไอ้ตี๋ ยิ่งทำหน้า งง เข้าไปใหญ่ ...
เกิดอะไรขึ้น ... ไอ้ป๊อก ไอ้ตี๋ ถามซ้ำพร้อมกัน ...
เต้ หันมาค้อนพวกเราสามคน … เรื่องมากจริงนะพวกเธอเนี่ย …
กินข้าวกันมาหรือยัง ลงไปกินข้าวกันเถอะ น้องน้อง หิวข้าวแย่แล้ว มัวแต่รอ พวกต้อ อยู่เนี่ยแหละ ...
ไอ้ตี๋ อุทธรณ์ … นั่งรถเมล์มานะ ... ไม่ใช่นั่งรถเก๋ง ...
เมื่อทุกคนลงไปกินข้าว … ตะนิ่นตาญี ได้โอกาสสะกิด เต้ ไปถาม … เกิดอะไรขึ้น ...
อย่านะ ต้อ ไปเที่ยวจีบคนอื่นแล้วไม่สนใจไยดี ... เต้ ดุ …
ไม่จริงนะ เต้ ไม่ได้จีบมาตั้งนานแล้ว …
ไม่ได้จีบเพราะนึกว่าเขามีแฟนแล้วใช่ไหม … เต้ คาดคั้น …
บุ๋ม เล่าให้ เต้ ฟังหมดแล้วสงสารน้องเขานะเจอผู้ชายเจ้าชู้อย่าง ต้อ …
ครั้งนี้ เต้ ยกโทษให้ ต้อ นะ อย่าให้มีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นอีก …
เต้ พูดเหมือน ต้อ ผิด เนอะ … ตะนิ่นตาญี พูดเสียงหัวเราะ … แต่เอาเหอะ ต้อ ไม่ทำแล้ว … ต้อ มี เต้ คนเดียว ...
พูดแล้ว ตะนิ่นตาญี ดึงร่าง เต้ เข้ามาในอก จูบแล้ว-จูบอีก ...
จน เต้ ระทวยอยู่ในอ้อมกอด ... คิดถึงนะรู้ไหม ... ตะนิ่นตาญี อ้อน …
อย่ามาทำปากหวาน ลงโทษไม่ให้นอนด้วยอาทิตย์หนึ่ง …
พูดจบ เต้ ก็หัวเราะคิกคิกแล้ววิ่งออกจากห้องนอนลงบันไดไป …
ตะนิ่นตาญี