แรกรัก 8
(แรกรัก 7 ไม่ได้เอามาลงไว้ เพราะมันเจ็บปวดเกินไป)
หลายเรื่องราว ที่ ตะนิ่นตาญี เล่าข้ามไป ... ไม่ใช่หลงลืม ...
หากแต่อยาก กลบ ความทรงจำนั้นไว้ให้ลึกที่สุด …
เมื่อคิดอีกที นี่คือ ไม่เคารพ-ไม่ให้เกียรติ กับ หญิงที่ตนรัก
********************************************
ตะนิ่นตาญี พักอยู่ที่บ้านของ เต้ ที่ สงขลา หนึ่งอาทิตย์เต็มเต็ม …
สองวันก่อนที่จะกลับ กรุงเทพฯ พี่ตุ้ม ชวนไปเล่นกองไฟที่ หาดสมิหรา …
มี หมอ และ พยาบาล ที่ โรงพยาบาล มากันหลายคน ...
รวมทั้งเพื่อนของ เต้ ที่เรียนหนังสือมาด้วยกันตั้งแต่เด็กก็มาร่วมด้วย …
หาดทราย ตอนกลางคืนสวยแปลกตาไปจากตอนกลางวันมาก … มีทั้ง ปูลม-ปูเสฉวน วิ่งกันขวักไขว่ บนผืนทราย ...
เพื่อน เต้ จับเอา ปูเสฉวน มาเกี่ยวเบ็ดตกปลา ได้ ปลาตัวใหญ่ๆมาหลายตัวเอามาเผา ที่ กองไฟ เป็น กับแกล้ม
ตะนิ่นตาญี หยิบเบียร์เย็นเย็นที่แช่อยู่ใน cooler มาจิบ …
เต้ มองค้อนแล้วบอกว่า … ให้กินแค่ขวดเดียวนะ เหม็น ...
ตะนิ่นตาญี หัวเราะ … ครั้งแรกเจอกันที่ outrigger ต้อ ยังเห็น เต้ กินเหล้าเลย ...
แก้ม เต้ แดงขึ้นมาทันที พร้อมทั้งสะบัดมือซัดพลั๊วะเข้าที่ต้นแขน …
นั่นมันกรณีพิเศษย่ะ ... อย่ามายั่วนะ ... โมโหขึ้นมาแล้วนะ ...
เพื่อน ของ เต้ ที่นั่งอยู่ใกล้ใกล้หัวเราะล้อประมาณว่า ...
คนแก่รังแกเด็ก เป็น ภาษาใต้ ...
คราวนี้ เต้ โกรธขึ้นมาจริงจริง คว้าท่อนฟืนที่อยู่ใกล้มือขึ้นมาคงกะว่าจะกระหน่ำให้เต็มแรง …
ยังดีที่ ตะนิ่นตาญี คว้ามือ เต้ ไว้ได้ทัน ไม่งั้นคืนนั้นคงได้เห็นเลือด … เอาน่า เต้ … พี่เขาล้อเล่นจะโกรธทำไม …
ว่าแล้วก็เดินจูง เต้ ออกห่างมา เพื่อให้ เต้ ใจเย็นลง ...
เมื่อเดินห่างจากกองไฟ เต้ กุมมือ ตะนิ่นตาญี แน่น ...
น้ำตาเอ่อล้นออกมาแลเห็นชัดเมื่อสะท้อนแสงไฟพราวพริบดุจดั่งดาราในยามค่ำคืน ...
ต้อ อายไหมที่มีแฟนอายุมากกว่า ... เต้ สะอื้นถาม …
เต้ ไม่รู้เหรอว่า … การได้รับความรักจากใครสักคนหนึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจแค่ไหน …
และ ยิ่งเป็นคนที่เรารักเขาด้วย มันเป็นสิ่งที่ดีแค่ไหน ...
ครั้งแรกที่ ต้อ เห็น เต้ รู้ไหม ต้อ คิดอย่างไร … ต้อ คิดว่าผู้หญิงคนนี้ ยิ้มสวย ...
ในเวลาที่ เต้ ยิ้มออกมา ดูเหมือนโลกจะสว่างไสวไปหมด …
ดูเหมือนโลกจะยิ้มไปด้วยในยามนั้น ...
รู้ไหม ทำไม ต้อ ถึงย้ายไปนั่งที่ รถ ของ เต้ ตอนขากลับจากพัทยา …
เพราะ ต้อ กลัวว่าเมื่อถึงกรุงเทพแล้วจะไม่ได้เจอ เต้ อีก ...
กลัวที่จะไม่ได้เห็นรอยยิ้ม ของ เต้ อีก ... กลัวว่าเราจะไม่ได้เจอกัน …
เต้ อย่าโกรธเลยนะ เพราะอย่างไรเสียในอนาคตข้างหน้า … เราก็ต้องเจอเรื่องอย่างนี้อีก …
ในเวลานั้น เต้ หันมากอด ตะนิ่นตาญี ไว้แน่น ร้องไห้จนน้ำตาเปียกชุ่มอยู่ที่อกเสื้อ ของ ตะนิ่นตาญี ...
เต้-รัก-ต้อ เสียงกระซิบสะอื้นดังมาจากอ้อมกอด ...
เราสองคนเดินเล่นที่หาดทรายซึ่งพร่างพรายไปด้วยแสงของฟอสฟอรัส …
ซึ่งสะท้อนล้อแสงไฟฉาย … ดุจดั่งแสงดาว ที่ พราวพรายอยู่บนเวหาสถ์ยามนั้น ...
ก่อนเดินกลับไปที่กองไฟ เต้ หันกายมาจูบ ตะนิ่นตาญี อีกครั้ง …
จูบแบบสิ้นอาลัย … ไม่อายฟ้า-ไม่อายดิน … จูบเพื่อประกาศให้โลกรู้ว่า ...
โลกนี้มีเพียงแค่เราสองคน ...
ตะนิ่นตาญี
แรกรัก
(แรกรัก 7 ไม่ได้เอามาลงไว้ เพราะมันเจ็บปวดเกินไป)
หลายเรื่องราว ที่ ตะนิ่นตาญี เล่าข้ามไป ... ไม่ใช่หลงลืม ...
หากแต่อยาก กลบ ความทรงจำนั้นไว้ให้ลึกที่สุด …
เมื่อคิดอีกที นี่คือ ไม่เคารพ-ไม่ให้เกียรติ กับ หญิงที่ตนรัก
********************************************
ตะนิ่นตาญี พักอยู่ที่บ้านของ เต้ ที่ สงขลา หนึ่งอาทิตย์เต็มเต็ม …
สองวันก่อนที่จะกลับ กรุงเทพฯ พี่ตุ้ม ชวนไปเล่นกองไฟที่ หาดสมิหรา …
มี หมอ และ พยาบาล ที่ โรงพยาบาล มากันหลายคน ...
รวมทั้งเพื่อนของ เต้ ที่เรียนหนังสือมาด้วยกันตั้งแต่เด็กก็มาร่วมด้วย …
หาดทราย ตอนกลางคืนสวยแปลกตาไปจากตอนกลางวันมาก … มีทั้ง ปูลม-ปูเสฉวน วิ่งกันขวักไขว่ บนผืนทราย ...
เพื่อน เต้ จับเอา ปูเสฉวน มาเกี่ยวเบ็ดตกปลา ได้ ปลาตัวใหญ่ๆมาหลายตัวเอามาเผา ที่ กองไฟ เป็น กับแกล้ม
ตะนิ่นตาญี หยิบเบียร์เย็นเย็นที่แช่อยู่ใน cooler มาจิบ …
เต้ มองค้อนแล้วบอกว่า … ให้กินแค่ขวดเดียวนะ เหม็น ...
ตะนิ่นตาญี หัวเราะ … ครั้งแรกเจอกันที่ outrigger ต้อ ยังเห็น เต้ กินเหล้าเลย ...
แก้ม เต้ แดงขึ้นมาทันที พร้อมทั้งสะบัดมือซัดพลั๊วะเข้าที่ต้นแขน …
นั่นมันกรณีพิเศษย่ะ ... อย่ามายั่วนะ ... โมโหขึ้นมาแล้วนะ ...
เพื่อน ของ เต้ ที่นั่งอยู่ใกล้ใกล้หัวเราะล้อประมาณว่า ...
คนแก่รังแกเด็ก เป็น ภาษาใต้ ...
คราวนี้ เต้ โกรธขึ้นมาจริงจริง คว้าท่อนฟืนที่อยู่ใกล้มือขึ้นมาคงกะว่าจะกระหน่ำให้เต็มแรง …
ยังดีที่ ตะนิ่นตาญี คว้ามือ เต้ ไว้ได้ทัน ไม่งั้นคืนนั้นคงได้เห็นเลือด … เอาน่า เต้ … พี่เขาล้อเล่นจะโกรธทำไม …
ว่าแล้วก็เดินจูง เต้ ออกห่างมา เพื่อให้ เต้ ใจเย็นลง ...
เมื่อเดินห่างจากกองไฟ เต้ กุมมือ ตะนิ่นตาญี แน่น ...
น้ำตาเอ่อล้นออกมาแลเห็นชัดเมื่อสะท้อนแสงไฟพราวพริบดุจดั่งดาราในยามค่ำคืน ...
ต้อ อายไหมที่มีแฟนอายุมากกว่า ... เต้ สะอื้นถาม …
เต้ ไม่รู้เหรอว่า … การได้รับความรักจากใครสักคนหนึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจแค่ไหน …
และ ยิ่งเป็นคนที่เรารักเขาด้วย มันเป็นสิ่งที่ดีแค่ไหน ...
ครั้งแรกที่ ต้อ เห็น เต้ รู้ไหม ต้อ คิดอย่างไร … ต้อ คิดว่าผู้หญิงคนนี้ ยิ้มสวย ...
ในเวลาที่ เต้ ยิ้มออกมา ดูเหมือนโลกจะสว่างไสวไปหมด …
ดูเหมือนโลกจะยิ้มไปด้วยในยามนั้น ...
รู้ไหม ทำไม ต้อ ถึงย้ายไปนั่งที่ รถ ของ เต้ ตอนขากลับจากพัทยา …
เพราะ ต้อ กลัวว่าเมื่อถึงกรุงเทพแล้วจะไม่ได้เจอ เต้ อีก ...
กลัวที่จะไม่ได้เห็นรอยยิ้ม ของ เต้ อีก ... กลัวว่าเราจะไม่ได้เจอกัน …
เต้ อย่าโกรธเลยนะ เพราะอย่างไรเสียในอนาคตข้างหน้า … เราก็ต้องเจอเรื่องอย่างนี้อีก …
ในเวลานั้น เต้ หันมากอด ตะนิ่นตาญี ไว้แน่น ร้องไห้จนน้ำตาเปียกชุ่มอยู่ที่อกเสื้อ ของ ตะนิ่นตาญี ...
เต้-รัก-ต้อ เสียงกระซิบสะอื้นดังมาจากอ้อมกอด ...
เราสองคนเดินเล่นที่หาดทรายซึ่งพร่างพรายไปด้วยแสงของฟอสฟอรัส …
ซึ่งสะท้อนล้อแสงไฟฉาย … ดุจดั่งแสงดาว ที่ พราวพรายอยู่บนเวหาสถ์ยามนั้น ...
ก่อนเดินกลับไปที่กองไฟ เต้ หันกายมาจูบ ตะนิ่นตาญี อีกครั้ง …
จูบแบบสิ้นอาลัย … ไม่อายฟ้า-ไม่อายดิน … จูบเพื่อประกาศให้โลกรู้ว่า ...
โลกนี้มีเพียงแค่เราสองคน ...
ตะนิ่นตาญี