แรกรัก 24
คืนนั้นพวกเรามาเล่นชิงช้าใต้ต้นไทรใหญ่ ...
เสียงหัวเราะดังลั่น บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ผลัดกันไกวชิงช้าให้กัน …
ในขณะที่ ไอ้จ๋อ ไอ้ป๊อก ไอ้ตี๋ นั่งกินเหล้ากันบนเสื่อที่ปูอยู่ใกล้ใกล้ ...
ตะนิ่นตาญี กับ เต้ เดินเล่นกันที่สนามหญ้า ...
สักพักหนึ่ง ไอ้ป๊อก ตะโกนเรียก ตะนิ่นตาญี กับ เต้ ให้มานั่งด้วยกัน
เต้ ทั้งลาก-ทั้งจูง ตะนิ่นตาญี ให้กลับไปรวมกลุ่มกับเพื่อนเพื่อน …
ต้อ เห็นไหม บุ๋ม มองเราอยู่นะ ... เต้ ดุ ตะนิ่นตาญี …
แล้วยังไง … เต้ จะให้ ต้อ ทำอย่างไร … ตะนิ่นตาญี ถามอย่างประชด …
อย่ามาพูดดีนะ ต้อ ... อย่านึกว่า เต้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตอนเล่นน้ำกัน … ยิ่งระแวงอยู่นะ ... เต้ พูดอย่างหงุดหงิด …
อย่าระแวง ต้อ เลย เต้-ต้อ ไม่ได้ทำอะไรผิด … ตะนิ่นตาญี อ้อน …
เต้ ไม่ได้ระแวง ต้อ ... เต้ ระแวง บุ๋ม ... รู้ไหม เต้ หึงนะ ... แต่ไม่อยากให้ ต้อ เสียหน้ากับเพื่อนเพื่อน ...
พูดแล้วก็กัดแขน ตะนิ่นตาญี เต็มแรง จนสะดุ้งเผลอตัวร้อง โอ๊ย เสียงดัง … ทำให้ทุกคนหันมามอง ...
ไอ้จ๋อ ตะโกน … เต้ ตบมันซ้ำอีกที ... วันก่อนแม่ ไอ้นิ่นฯ อนุญาตแล้ว ...
เต้ หัวเราะจูงมือ ตะนิ่นตาญี ไปนั่งที่เสื่อ พลางร้องบอกให้ สามสาว มานั่งด้วยกัน ...
ไอ้ป๊อก ซึ่งกำลังเผากุ้งกลิ่นหอมฉุย เขี่ย กุ้ง ที่สุกแล้วมาให้ เหมี่ยว …
ปุ๊ก ร้องถาม … อ้าวแล้วของ ปุ๊ก กับ บุ๋ม ล่ะ ...
ปิ้งเองดิ … ไอ้ป๊อก หัวเราะพลางเขี่ยกุ้งอีกสามสี่ตัวใส่จานให้ ปุ๊ก กับ บุ๋ม
ปุ๊ก หัวเราะชอบใจแล้วหันมาถาม ตะนิ่นตาญี ... ปุ๊ก ไม่เห็น ต้อ กินเลย เห็นแต่ป้อนให้ พี่เต้ ...
มือมันเลอะแล้ว เต้ จะได้ไม่ต้องมือเลอะอีก กลิ่นกุ้งมันแรง ล้างมือด้วยสบู่เฉยเฉยมันไม่หายหรอก ...
ต้องล้างมือด้วยน้ำแช่ใบชา ถูกับมะนาว ไม่อย่างนั้นกลิ่นมันจะติดมือ ไปสองสามวันนู่นแหละกว่าจะหาย ...
เห็นที่ ไอ้จ๋อ มันทำไหม ... ทำอย่างนั้นแหละ ... ตะนิ่นตาญี บอกกับ ปุ๊ก ...
เหมือน เต้ จะสังเกตุเห็น บุ๋ม ที่กำลังเผลอตัวนั่งมอง ตะนิ่นตาญี ด้วยสายตาที่ชื่นชม ...
เต้ จึงกวักมือเรียก บุ๋ม ให้นั่งข้างข้าง แล้วจับข้อมือเพื่อดึง บุ๋ม ให้เข้ามาแล้วบอกว่า … พี่ล้างมือให้ บุ๋ม เอง …
บุ๋ม ซบหน้าที่บ่า ของ เต้ ... ไม่เอา-ไม่ร้องไห้ แล้วนะ … เต้ พูดด้วยเสียงหัวเราะ …
ไม่งั้นปิดเทอมใหญ่พี่ไม่พา บุ๋ม ไปเที่ยวบ้านพี่ที่สงขลานะ …
*******************************************
คราวนี้ทุกคนทำหูผึ่ง ... ไอ้ป๊อก ร้องถามจริงดิ เต้ ...
เต้ ชี้หน้า ไอ้ป๊อก ... ป๊อก เธอต้องสอบเข้าเตรียมทหารให้ได้ ... ส่วน จ๋อ เธอต้องสอบเข้าสวนกุหลาบให้ได้ ...
สำหรับ ตี๋-เต้ รู้ว่า ตี๋ ไม่ย้ายโรงเรียน … ดังนั้นผลการสอบปลายภาค ของ ตี๋ ต้องได้ไม่น้อยกว่า ๘๕ เปอร์เซนต์ ...
ส่วน บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก พี่รู้ว่าเราสามคนไม่ย้ายโรงเรียนไปไหน ... ดังนั้นผลการสอบปลายภาคต้องไม่น้อยกว่า ๗๕ เปอร์เซนต์ ...
แล้วพี่จะพาทุกคนไปเที่ยวบ้านพี่ที่สงขลา อย่าทำให้พี่ผิดหวังนะคะ ...
ไอ้จ๋อ ร้องถาม ... แล้ว ไอ้นิ่นฯ ล่ะ เต้ ...
เต้ หัวเราะ … อย่างไร ต้อ ก็ต้องไป … แค่นี้ คุณพ่อ-คุณแม่ เต้ ก็บ่นจะแย่อยู่แล้ว หาว่าไม่พา ต้อ ไปบ้านเลย
เชอะ ... ไอ้นี่เด็กเส้น … ไอ้จ๋อ ประชด ...
*******************************************
เช้าของวันนั้นกว่าเราจะตื่นก็สายเต็มทนแล้ว ...
เต้ บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ทำ ข้าวต้มทะเล มาให้พวกเรากินกัน ...
เหมี่ยว บ่น … ยังไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ พี่เต้ ยังสนุกกันอยู่เลย …
เต้ หัวเราะ … มากันทุกอาทิตย์ก็ได้ค่ะ เหมี่ยว แต่วันนี้ต้องกลับบ้านก่อน … พรุ่งนี้มีเรียนกันทุกคนนะคะ ...
เหมี่ยว หัวเราะแล้วบอก … ได้ค่ะ พี่เต้ ... เหมี่ยว เด็กดีค่ะ ... เดี๋ยว พี่เต้ ไม่พา เหมี่ยว ไปเที่ยวบ้านที่สงขลา ...
แหม เหมี่ยว ไม่ค่อยจะอยากเที่ยวเลยนะเธอ ... ไอ้จ๋อ ประชด …
อ๋อ แน่อยู่แล้วย่ะ หรือ จ๋อ ไม่อยากไป จะสละสิทธิ ... เหมี่ยว สวนกลับ …
ไม่มีทาง-ฝันไปเถอะ ยัยเหมี่ยว ... ไอ้จ๋อ พูดด้วยเสียงหัวเราะ …
*******************************************
ขากลับ เต้ เป็นคนขับเองเพื่อจะพา บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ไปส่งบ้าน
ส่วน ตะนิ่นตาญี ย้ายไปนั่งรถ ไอ้ป๊อก ... เรานัดเจอกันที่โรงเรียน ...
ตะนิ่นตาญี นั่งรอ เต้ ที่โรงเรียนอยู่พักหนึ่ง ...
ไม่นานนัก เต้ ก็เลี้ยวรถเข้ามาเห็น เหมี่ยว นั่งรถมาด้วย ... อ้าว เหมี่ยว ไม่กลับบ้านล่ะ ... ตะนิ่นตาญี ถาม ...
ฮึ ... ที่บ้านมีคุณย่าอยู่กับคนใช้เพียงสองคน ...
พ่อไม่อยู่สงสัยไปนอนบ้านนังเมียน้อยมั๊ง ... เหมี่ยว พูดด้วยเสียงสะอื้น …
คนที่ร่าเริงที่สุดในกลุ่ม เหมี่ยว ... น้ำตาคลอเต็มเบ้า ...
เหมี่ยว เลยขอ พี่เต้ มานอนค้างด้วยค่ะ ... ตะนิ่นตาญี ได้แต่พยักหน้า …
จ๋อ ป๊อก ตี๋ กลับไปแล้วเหรอ ... เต้ ถาม ...
อือ กลับไปแล้ว … เธอหิวไหม เหมี่ยว … ตะนิ่นตาญี ถาม เหมี่ยว ...
เหมี่ยว พยักหน้าแล้วบอก ... อือ ... หิว อยู่เหมือนกัน ...
งั้น ... เดี๋ยวเราไปหาข้าวเย็นกินกันก่อนนะ เต้ แล้วค่อยเข้าบ้าน ... ตะนิ่นตาญี เสนอ ...
เต้ พยักหน้ารับแล้วถาม … เหมี่ยว อยากกินอะไรหรือเปล่า
เหมี่ยว ส่ายหัวไม่ตอบว่าอะไร …
เราไปกิน หัวปลาหม้อไฟ ที่ อนุสาวรีย์ชัยฯ กันดีกว่า ... เต้ บอกด้วยสีหน้ายิ้มๆ ...
ดีเหมือนกัน ไม่ได้กินมานานแล้ว ... ตะนิ่นตาญี รับขอเสนอของ เต้ ทันที ...
ตะนิ่นตาญี
แรกรัก
คืนนั้นพวกเรามาเล่นชิงช้าใต้ต้นไทรใหญ่ ...
เสียงหัวเราะดังลั่น บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ผลัดกันไกวชิงช้าให้กัน …
ในขณะที่ ไอ้จ๋อ ไอ้ป๊อก ไอ้ตี๋ นั่งกินเหล้ากันบนเสื่อที่ปูอยู่ใกล้ใกล้ ...
ตะนิ่นตาญี กับ เต้ เดินเล่นกันที่สนามหญ้า ...
สักพักหนึ่ง ไอ้ป๊อก ตะโกนเรียก ตะนิ่นตาญี กับ เต้ ให้มานั่งด้วยกัน
เต้ ทั้งลาก-ทั้งจูง ตะนิ่นตาญี ให้กลับไปรวมกลุ่มกับเพื่อนเพื่อน …
ต้อ เห็นไหม บุ๋ม มองเราอยู่นะ ... เต้ ดุ ตะนิ่นตาญี …
แล้วยังไง … เต้ จะให้ ต้อ ทำอย่างไร … ตะนิ่นตาญี ถามอย่างประชด …
อย่ามาพูดดีนะ ต้อ ... อย่านึกว่า เต้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตอนเล่นน้ำกัน … ยิ่งระแวงอยู่นะ ... เต้ พูดอย่างหงุดหงิด …
อย่าระแวง ต้อ เลย เต้-ต้อ ไม่ได้ทำอะไรผิด … ตะนิ่นตาญี อ้อน …
เต้ ไม่ได้ระแวง ต้อ ... เต้ ระแวง บุ๋ม ... รู้ไหม เต้ หึงนะ ... แต่ไม่อยากให้ ต้อ เสียหน้ากับเพื่อนเพื่อน ...
พูดแล้วก็กัดแขน ตะนิ่นตาญี เต็มแรง จนสะดุ้งเผลอตัวร้อง โอ๊ย เสียงดัง … ทำให้ทุกคนหันมามอง ...
ไอ้จ๋อ ตะโกน … เต้ ตบมันซ้ำอีกที ... วันก่อนแม่ ไอ้นิ่นฯ อนุญาตแล้ว ...
เต้ หัวเราะจูงมือ ตะนิ่นตาญี ไปนั่งที่เสื่อ พลางร้องบอกให้ สามสาว มานั่งด้วยกัน ...
ไอ้ป๊อก ซึ่งกำลังเผากุ้งกลิ่นหอมฉุย เขี่ย กุ้ง ที่สุกแล้วมาให้ เหมี่ยว …
ปุ๊ก ร้องถาม … อ้าวแล้วของ ปุ๊ก กับ บุ๋ม ล่ะ ...
ปิ้งเองดิ … ไอ้ป๊อก หัวเราะพลางเขี่ยกุ้งอีกสามสี่ตัวใส่จานให้ ปุ๊ก กับ บุ๋ม
ปุ๊ก หัวเราะชอบใจแล้วหันมาถาม ตะนิ่นตาญี ... ปุ๊ก ไม่เห็น ต้อ กินเลย เห็นแต่ป้อนให้ พี่เต้ ...
มือมันเลอะแล้ว เต้ จะได้ไม่ต้องมือเลอะอีก กลิ่นกุ้งมันแรง ล้างมือด้วยสบู่เฉยเฉยมันไม่หายหรอก ...
ต้องล้างมือด้วยน้ำแช่ใบชา ถูกับมะนาว ไม่อย่างนั้นกลิ่นมันจะติดมือ ไปสองสามวันนู่นแหละกว่าจะหาย ...
เห็นที่ ไอ้จ๋อ มันทำไหม ... ทำอย่างนั้นแหละ ... ตะนิ่นตาญี บอกกับ ปุ๊ก ...
เหมือน เต้ จะสังเกตุเห็น บุ๋ม ที่กำลังเผลอตัวนั่งมอง ตะนิ่นตาญี ด้วยสายตาที่ชื่นชม ...
เต้ จึงกวักมือเรียก บุ๋ม ให้นั่งข้างข้าง แล้วจับข้อมือเพื่อดึง บุ๋ม ให้เข้ามาแล้วบอกว่า … พี่ล้างมือให้ บุ๋ม เอง …
บุ๋ม ซบหน้าที่บ่า ของ เต้ ... ไม่เอา-ไม่ร้องไห้ แล้วนะ … เต้ พูดด้วยเสียงหัวเราะ …
ไม่งั้นปิดเทอมใหญ่พี่ไม่พา บุ๋ม ไปเที่ยวบ้านพี่ที่สงขลานะ …
*******************************************
คราวนี้ทุกคนทำหูผึ่ง ... ไอ้ป๊อก ร้องถามจริงดิ เต้ ...
เต้ ชี้หน้า ไอ้ป๊อก ... ป๊อก เธอต้องสอบเข้าเตรียมทหารให้ได้ ... ส่วน จ๋อ เธอต้องสอบเข้าสวนกุหลาบให้ได้ ...
สำหรับ ตี๋-เต้ รู้ว่า ตี๋ ไม่ย้ายโรงเรียน … ดังนั้นผลการสอบปลายภาค ของ ตี๋ ต้องได้ไม่น้อยกว่า ๘๕ เปอร์เซนต์ ...
ส่วน บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก พี่รู้ว่าเราสามคนไม่ย้ายโรงเรียนไปไหน ... ดังนั้นผลการสอบปลายภาคต้องไม่น้อยกว่า ๗๕ เปอร์เซนต์ ...
แล้วพี่จะพาทุกคนไปเที่ยวบ้านพี่ที่สงขลา อย่าทำให้พี่ผิดหวังนะคะ ...
ไอ้จ๋อ ร้องถาม ... แล้ว ไอ้นิ่นฯ ล่ะ เต้ ...
เต้ หัวเราะ … อย่างไร ต้อ ก็ต้องไป … แค่นี้ คุณพ่อ-คุณแม่ เต้ ก็บ่นจะแย่อยู่แล้ว หาว่าไม่พา ต้อ ไปบ้านเลย
เชอะ ... ไอ้นี่เด็กเส้น … ไอ้จ๋อ ประชด ...
*******************************************
เช้าของวันนั้นกว่าเราจะตื่นก็สายเต็มทนแล้ว ...
เต้ บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ทำ ข้าวต้มทะเล มาให้พวกเรากินกัน ...
เหมี่ยว บ่น … ยังไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ พี่เต้ ยังสนุกกันอยู่เลย …
เต้ หัวเราะ … มากันทุกอาทิตย์ก็ได้ค่ะ เหมี่ยว แต่วันนี้ต้องกลับบ้านก่อน … พรุ่งนี้มีเรียนกันทุกคนนะคะ ...
เหมี่ยว หัวเราะแล้วบอก … ได้ค่ะ พี่เต้ ... เหมี่ยว เด็กดีค่ะ ... เดี๋ยว พี่เต้ ไม่พา เหมี่ยว ไปเที่ยวบ้านที่สงขลา ...
แหม เหมี่ยว ไม่ค่อยจะอยากเที่ยวเลยนะเธอ ... ไอ้จ๋อ ประชด …
อ๋อ แน่อยู่แล้วย่ะ หรือ จ๋อ ไม่อยากไป จะสละสิทธิ ... เหมี่ยว สวนกลับ …
ไม่มีทาง-ฝันไปเถอะ ยัยเหมี่ยว ... ไอ้จ๋อ พูดด้วยเสียงหัวเราะ …
*******************************************
ขากลับ เต้ เป็นคนขับเองเพื่อจะพา บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ไปส่งบ้าน
ส่วน ตะนิ่นตาญี ย้ายไปนั่งรถ ไอ้ป๊อก ... เรานัดเจอกันที่โรงเรียน ...
ตะนิ่นตาญี นั่งรอ เต้ ที่โรงเรียนอยู่พักหนึ่ง ...
ไม่นานนัก เต้ ก็เลี้ยวรถเข้ามาเห็น เหมี่ยว นั่งรถมาด้วย ... อ้าว เหมี่ยว ไม่กลับบ้านล่ะ ... ตะนิ่นตาญี ถาม ...
ฮึ ... ที่บ้านมีคุณย่าอยู่กับคนใช้เพียงสองคน ...
พ่อไม่อยู่สงสัยไปนอนบ้านนังเมียน้อยมั๊ง ... เหมี่ยว พูดด้วยเสียงสะอื้น …
คนที่ร่าเริงที่สุดในกลุ่ม เหมี่ยว ... น้ำตาคลอเต็มเบ้า ...
เหมี่ยว เลยขอ พี่เต้ มานอนค้างด้วยค่ะ ... ตะนิ่นตาญี ได้แต่พยักหน้า …
จ๋อ ป๊อก ตี๋ กลับไปแล้วเหรอ ... เต้ ถาม ...
อือ กลับไปแล้ว … เธอหิวไหม เหมี่ยว … ตะนิ่นตาญี ถาม เหมี่ยว ...
เหมี่ยว พยักหน้าแล้วบอก ... อือ ... หิว อยู่เหมือนกัน ...
งั้น ... เดี๋ยวเราไปหาข้าวเย็นกินกันก่อนนะ เต้ แล้วค่อยเข้าบ้าน ... ตะนิ่นตาญี เสนอ ...
เต้ พยักหน้ารับแล้วถาม … เหมี่ยว อยากกินอะไรหรือเปล่า
เหมี่ยว ส่ายหัวไม่ตอบว่าอะไร …
เราไปกิน หัวปลาหม้อไฟ ที่ อนุสาวรีย์ชัยฯ กันดีกว่า ... เต้ บอกด้วยสีหน้ายิ้มๆ ...
ดีเหมือนกัน ไม่ได้กินมานานแล้ว ... ตะนิ่นตาญี รับขอเสนอของ เต้ ทันที ...
ตะนิ่นตาญี