แรกรัก 16
บุ๋ม เป็น ผู้หญิงที่ ตะนิ่นตาญี แอบชอบมานานมากแล้ว ...
แต่ไม่ใช่ ตะนิ่นตาญี เพียงคนเดียว มีผู้ชายอีกหลายคนที่ตามจีบ บุ๋ม
ไอ้ป๊อก มักล้อ ตะนิ่นตาญี อยู่เสมอเสมอว่า … อย่าไปหวังนั่นเขา ดรัมเมเยอร์ไม้หนึ่ง ของ วงดุริยางค์ มันแค่ หมาวัด ...
จริงของ ไอ้ป๊อก มัน ...
แต่ในตอนนั้น บุ๋ม คือ ผู้หญิง ที่ ตะนิ่นตาญี สนใจอย่าง จริงจริง-จังจัง ...
จนกระทั่งวันหนึ่งเห็นผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกันกับ ตะนิ่นตาญี ...
ขับรถ มารับ-มาส่ง บุ๋ม ที่โรงเรียน ตั้งแต่นั้นมา ตะนิ่นตาญี ก็เลิกสนใจ ...
********************************************
เย็นวันนั้นเรานั่งรอ บุ๋ม กันใต้ตึกสิบเอ็ดชั้น ...
ไอ้จ๋อ ถามแน่ใจเหรอหว่ะที่นะให้พวกกูนั่งอยู่ด้วย ...
ไม่เป็นไรหรอก ตะนิ่นตาญี รับรอง … เดี๋ยว เต้ มา พวกได้เป็นพยาน …
สักพักหนึ่งไม่นาน บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ก็เดินเข้ามา ...
ตะนิ่นตาญี เริ่มก่อน เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ ต้อ จำได้ บุ๋ม เคยบอก …
แล้วอีกอย่าง ต้อ เห็นแฟน บุ๋ม มาส่ง บุ๋ม ทุกวัน แล้วจะให้ ต้อ ทำอย่างไร …
บุ๋ม บอก ต้อ ว่า “ตอนนี้” เราเป็นเพื่อนกันก่อนนะ ไม่ได้บอกว่า ...
เราเป็นแค่เพื่อนกันนะ และ คนที่มาส่ง บุ๋ม นั่น ... พี่ชายของ บุ๋ม ไม่รู้ทำไมไม่ถาม ...
ไอ้จ๋อ สะกิด ตะนิ่นตาญี แล้วบุ้ยปากบอกว่า … เต้ มานั่นแหละ …
********************************************
พอ บุ๋ม เห็น เต้ เดินเข้ามาหารีบลุกขึ้นแล้วยกมือไหว้พร้อมทั้งบอกว่า …
บุ๋ม ขอโทษ พี่เต้ ค่ะ ที่วันก่อนพูดจาไม่ดีกับพี่ … บุ๋ม ขอโทษ ...
ทุกคนตกใจไปกับกริยาของ บุ๋ม ไม่เว้นแม้แต่เพื่อนผู้หญิงที่มาด้วยกัน …
ไอ้ป๊อก สะกิด … กูนึกว่าจะตีกันแล้ว ...
เต้ มีสีหน้าที่ดีขึ้นจับข้อมือ บุ๋ม พร้อมทั้งบอกไม่เป็นไร ...
ส่วน บุ๋ม ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ... สุดท้ายแล้วก็ร้องไห้จริงจริง ... ร้องไห้ซบอยู่กับบ่า ของ เต้ ...
นาทีนั้นดูเหมือน เต้ จะตกใจได้แต่พึมพำว่า … ไม่ต้องร้องไห้นะ … ไม่ต้องร้อง …
ไอ้พวกนี้รังแกน้องเหรอ … เต้ ชี้นิ้วโวยมายังพวกเรา ...
เปล่าค่ะ บุ๋ม เพียงแต่เสียใจจริงจริงค่ะที่พูดไม่ดีกับ พี่เต้ ... บุ๋ม ออกตัวแทนให้ ...
แล้วนี่จะกลับบ้านอย่างไร บ้านอยู่ที่ไหน เดี๋ยวพี่ไปส่งให้ ... เต้ บอกกับ บุ๋ม ...
บุ๋ม อิดเอื้อนอยู่แป๊บหนึ่ง ... แล้วก็เดินตาม เต้ ไปอย่างสงบเสงี่ยมโดยมีเพื่อนอีกสองคนเดินตามไปด้วย …
เต้ หันมาร้องสั่งกับ ตะนิ่นตาญี … ให้ไปรอที่บ้านเต้ … ก่อนจะขับรถออกไป
ไอ้ป๊อก ไอ้จ๋อ ไอ้ตี๋ มองตามอย่างฉงน … บุ๋ม มันมาแผนสูงหรือเปล่าวะ ... ไอ้จ๋อ สงสัย ...
นั่นดิกูโคตรกลัวเลย ไม่รู้อยู่ในรถจะคุยอะไรกันบ้าง ... ตะนิ่นตาญี บ่นพึมพำเบาๆ …
ตะนิ่นตาญี
แรกรัก
บุ๋ม เป็น ผู้หญิงที่ ตะนิ่นตาญี แอบชอบมานานมากแล้ว ...
แต่ไม่ใช่ ตะนิ่นตาญี เพียงคนเดียว มีผู้ชายอีกหลายคนที่ตามจีบ บุ๋ม
ไอ้ป๊อก มักล้อ ตะนิ่นตาญี อยู่เสมอเสมอว่า … อย่าไปหวังนั่นเขา ดรัมเมเยอร์ไม้หนึ่ง ของ วงดุริยางค์ มันแค่ หมาวัด ...
จริงของ ไอ้ป๊อก มัน ...
แต่ในตอนนั้น บุ๋ม คือ ผู้หญิง ที่ ตะนิ่นตาญี สนใจอย่าง จริงจริง-จังจัง ...
จนกระทั่งวันหนึ่งเห็นผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกันกับ ตะนิ่นตาญี ...
ขับรถ มารับ-มาส่ง บุ๋ม ที่โรงเรียน ตั้งแต่นั้นมา ตะนิ่นตาญี ก็เลิกสนใจ ...
********************************************
เย็นวันนั้นเรานั่งรอ บุ๋ม กันใต้ตึกสิบเอ็ดชั้น ...
ไอ้จ๋อ ถามแน่ใจเหรอหว่ะที่นะให้พวกกูนั่งอยู่ด้วย ...
ไม่เป็นไรหรอก ตะนิ่นตาญี รับรอง … เดี๋ยว เต้ มา พวกได้เป็นพยาน …
สักพักหนึ่งไม่นาน บุ๋ม เหมี่ยว ปุ๊ก ก็เดินเข้ามา ...
ตะนิ่นตาญี เริ่มก่อน เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ ต้อ จำได้ บุ๋ม เคยบอก …
แล้วอีกอย่าง ต้อ เห็นแฟน บุ๋ม มาส่ง บุ๋ม ทุกวัน แล้วจะให้ ต้อ ทำอย่างไร …
บุ๋ม บอก ต้อ ว่า “ตอนนี้” เราเป็นเพื่อนกันก่อนนะ ไม่ได้บอกว่า ...
เราเป็นแค่เพื่อนกันนะ และ คนที่มาส่ง บุ๋ม นั่น ... พี่ชายของ บุ๋ม ไม่รู้ทำไมไม่ถาม ...
ไอ้จ๋อ สะกิด ตะนิ่นตาญี แล้วบุ้ยปากบอกว่า … เต้ มานั่นแหละ …
********************************************
พอ บุ๋ม เห็น เต้ เดินเข้ามาหารีบลุกขึ้นแล้วยกมือไหว้พร้อมทั้งบอกว่า …
บุ๋ม ขอโทษ พี่เต้ ค่ะ ที่วันก่อนพูดจาไม่ดีกับพี่ … บุ๋ม ขอโทษ ...
ทุกคนตกใจไปกับกริยาของ บุ๋ม ไม่เว้นแม้แต่เพื่อนผู้หญิงที่มาด้วยกัน …
ไอ้ป๊อก สะกิด … กูนึกว่าจะตีกันแล้ว ...
เต้ มีสีหน้าที่ดีขึ้นจับข้อมือ บุ๋ม พร้อมทั้งบอกไม่เป็นไร ...
ส่วน บุ๋ม ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ... สุดท้ายแล้วก็ร้องไห้จริงจริง ... ร้องไห้ซบอยู่กับบ่า ของ เต้ ...
นาทีนั้นดูเหมือน เต้ จะตกใจได้แต่พึมพำว่า … ไม่ต้องร้องไห้นะ … ไม่ต้องร้อง …
ไอ้พวกนี้รังแกน้องเหรอ … เต้ ชี้นิ้วโวยมายังพวกเรา ...
เปล่าค่ะ บุ๋ม เพียงแต่เสียใจจริงจริงค่ะที่พูดไม่ดีกับ พี่เต้ ... บุ๋ม ออกตัวแทนให้ ...
แล้วนี่จะกลับบ้านอย่างไร บ้านอยู่ที่ไหน เดี๋ยวพี่ไปส่งให้ ... เต้ บอกกับ บุ๋ม ...
บุ๋ม อิดเอื้อนอยู่แป๊บหนึ่ง ... แล้วก็เดินตาม เต้ ไปอย่างสงบเสงี่ยมโดยมีเพื่อนอีกสองคนเดินตามไปด้วย …
เต้ หันมาร้องสั่งกับ ตะนิ่นตาญี … ให้ไปรอที่บ้านเต้ … ก่อนจะขับรถออกไป
ไอ้ป๊อก ไอ้จ๋อ ไอ้ตี๋ มองตามอย่างฉงน … บุ๋ม มันมาแผนสูงหรือเปล่าวะ ... ไอ้จ๋อ สงสัย ...
นั่นดิกูโคตรกลัวเลย ไม่รู้อยู่ในรถจะคุยอะไรกันบ้าง ... ตะนิ่นตาญี บ่นพึมพำเบาๆ …
ตะนิ่นตาญี