ผมเป็นความดันโลหิตสูงมาหลายปี จำไมได้ว่าเริ่มต้นปีใหน เท่าที่จำได้สัก7-8ปีก่อน นอนไม่หลับทั้งคืนจนเช้า ก็ลุกไปพยายามเดินวิ่งออกกำลังกายที่สวน
พอออกต่อเนืองสัก 1-2วัน ก็นอนได้ปรกติ ตอนนั้นซื้อเครืองวัดความดันมาวัด ก็ได้ประมาณ 170กว่าๆ ก็ใช้ชีวิตได้ ปรกติ เมือไหร่ ความดันขึ้นนอนไม่ได้
ก็ลุกไปออกกำลังกายต่อเนืองสัก 1-2วัน อาการ นอนไม่ได้จากความดันขึ้น ก็จะหายไป
จนมาราวๆ4-5ปีหลังมานี้ ผมไม่มีเเวลาไปออกกำลังกาย แถมนอนดึก ตีสองตีสาม ทุกวัน มันเหมือนกับ รถตกเหว ครับ คือตอนแรก ก็ปรกติ มีนอนไม่ได้บ้าง
ก็หันมากินวิตามินช่วยนอนบ้าง ยาบ้าง มันก็ทรงๆมาเรือย ถึงจุดนึง มันก็เหมือนกับ น๊อตหลุดครับ จู่ๆก็ทรุดลงไปเลย ทรุดแบบกระทันหัน กำลัง มันหายไปเฉยๆ การฟื้นฟู ด้วยการไป เดินวิ่งออกกำลังกาย ใช้ไม่ได้ผล เซนเซอร์ในตัวเองที่จะบอกให้รุ้ตัวว่าเหนือยเกินไปแล้ว ต้องพักแล้วนะ มันเสียหายไป ในหลายปีหลัง เพราะลากสังขาร เหนือยไม่พัก ไม่นอน ลากไปลากมา มันก็พัง ไม่เตือน ตื้อๆมึนๆ ไม่พัก มันก็ทำงานต่อได้ แต่ไม่ค่อยจะรู้ตัวว่าไม่ไหวนะต้องพักนะ
ลากจนหมดแรง สลบ หลับไปเอง ก็จะหลับไปได้แค่ 1-ไม่เกิน2ชั่วโมง ก็จะตืนแล้วนอนไม่หลับ ยันเช้า วนๆเวียนๆแบบนี้ ในหลายปีหลัง
อาการ นอนได้น้อยแต่ หมดแรงหลับ 1ชั่วโมงเศษๆ ไม่ถึง2ชั่วโมง ประกอบกับบาที ไม่หลับเกือบทั้งคืน หรือ หลับแวปได้ในตอนเช้า หลายๆปีหลัง มันทำให้ร่ายกาย สมองเสื่อมโทรม กำลังวังชา หาย นั่งทำงานได้แค่ 3ชั่วโมง ก็รู้สึกหมดแรงต้องมีพักสักแวป ไม่พัก จะรู้สึกว่าไม่ไหวเอาเสียเลย
ความดันก็อยู่ในราวๆ190-200 เกือบ ตลอด ลดได้เต็มที่ก็แถวๆ 170 บางช่วงเวลานั้นๆ ตัวล่างจะคาอยู่ที่ 110 + -
คิดว่าหลายๆคนก็คงมีประสพการณ์ แบบผมนี่หละ แต่จะมากจะน้อยกว่ากัน หนักมากหนักน้อย จึงมาโพส เล่าของผมให้ฟัง แล้วรอฟัง ประสพการณ์จากคนที่เป็นหนักกว่า หรือเคยผ่าน มาให้คำแนะนำบ้าง
ที่ต้องมาโพส เล่า โพสถาม หา คำแนะนำนี่ เพราะ หลังๆนี่ ตอนเหนือยๆ ช่วงกลางคืน ผมมีปัญหาเดินชน ขอบประตู หัองน้ำ บ่อยครั้ง สังเกตุว่าตอนที่เหนือย แล้ว ไม่ได้พัก ฝืนไปสักพัก จะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น เมือคืนนี้ หนักเลย ชน อย่างแรง หน้าแหกเป็นแผลยาวเลย
คือโดยเหตุผลแล้ว เราไม่มีทาง ไม่รุ้ หันไปชนประตูได้ เพราะมันอยู่ตรงหน้าเรา ไม่ได้ กิมๆเงยๆ จะได้พลาด ไม่ได้เซอะไรด้วย แต่มันหันไปชนดื้อๆ ต่อหน้าต่อตาตัวเองเลย มันแสดงว่าสมอง ประเมิณ ข้อมูล มาผิด แล้วสั่งการผิด จน ชนขอบประตูดื้อๆ เคยเป็นมาหลายครั้งแล้ว สังเกตุว่าเวลาเหนือยๆ แล้วฝืนลากๆ ตอนกลางคืน แต่ทุกที ก็บอกกับตัวเองว่า คงจะเบลอ แต่เมือคืนนี้ มาคิดดูว่า เออ มันชนได้อย่างไร สมองเป้นอย่างไร ทำใม ส่งสัญญาณผิด สังการการณ์ผิด มันไม่น่าจะธรรมดาแล้วหละ เลยมาลองตั้งกระทุ้เล่า แล้ว แลกเปลี่ยนประสพการณ์กับ ท่านอื่นบ้างเผื่อจะมีอะไร ดีดี บอกเล่าให้ฟังบ้าง ในการ หาอะไรกิน หรือ ดูแลตัวเองอย่างไร
ผมก็พยายามช่วยตัวเองในหลายๆทางนะครับ คือผมไม่เชื่อในทางการรักษาทางยา เพราะผมเชื่อว่าอาการทั้งหมดที่ผมเป็น เกิดจากผมทำตัวเอง ต่อเนื่อง มันจึงพัง ถ้าผมดูแลตัวเองดี คุมอาหาร ออกกำลังกาย กินน้ำให้มาก มันก็จะพอนอนได้ พอนอนได้ อาการทุกอย่าง ก็มักจะดีขึ้นได้เสมอ
ผมเชื่อในเรื่องการฟื้นฟุร่างกาย แบบ หมอสัน ไม่เชื่อแนวทาง สมัยใหม ที่ใช้กินยา แก้ที่ปลายเหตุ
ต้นเหตุจริงๆ คือ หลายปีก่อนหน้าโน้นผ่านมา ผมทำงานดึก ดูหุ้นถึง ตีสาม ถึงลุกไปอายน้ำ นอน ก็จะประมาณตี 4 ตืนประมาณ7-8โมงเช้า แล้วนั่งไปจนตลาดปิดเทียง ก็จะนอนตอนบ่ายอีก ราวๆชั่วโมงกว่าๆ ก็จะนั่งต่อไปจนเย็น ค่ำ นอนราวๆเกือบตีสี่ วนๆเวียนๆแบบนี้ ตอนอายุยังไม่มาก ร่างกายมันก็ไหวครับ
ไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะได้นอนสองพัก แต่4-5ปีหลัง มันเริ่มแย่หนัก เพราะ แทบไม่มีเวลาออกกำลังกายเลย แถมการกินอาหารก็กินก็ไม่ได้ควบคุมแม่กับน้องทำอะไรให้กิน ก็จะกินอย่างนั้น แถมนิสัยเสียประจำตัวคือ เป็นคนกินข้าวเยอะครับ อันนี้แชร์ให้ฟังครับ ผมก็เพิ่งมารู้ทีหลังว่า แม้เราจะกินข้าวกล้อง กินแต่ของดีดี แต่ถ้ากินข้าวกล้องปริมาณมากๆ มันมีส่วนหลัก ที่จะทำให้ความดัน ในเลือดสูง คือแม้เป็นข้าวกล้อง ก็จะกินเยอะเกินไปไม่ได้ ต้องกินให้พอดี
ซึง บอกตรงๆนะ จนป่านนี้ ก็คุมได้เป็นพักๆครับ นิสัย หรือจะเรียกว่าสันดาน คนกินข้าวจุ แถม ชอบกินขนม เผลอๆก็จะแอบกินอยู่เรือย แม้จะกินข้าวกล้องช่วย กินผลไม้ช่วย ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ (อันนี้เป็นข้อเท็จจริงนะครับ เตือนไปถึงคนที่กินข้าวจุด้วย กินทีละจานใหญ๋ๆ ต่อให้เป็่นข้าวกล้อง ดีดี ก็ส่งผลเสียไ้ดครับ)
ในด้านการนอนนะ ผมก็พยายามหาทางที่จะช่วยให้นอนได้ พยายามหาทริกต่างๆมาช่วยให้นอนหลับได้ ซึงมันก็ใช้ได้บ้าง บางช่วงเวลา แต่บางข่วงที่ร่ายกายแย่ๆ ก็ใช้ไม่ได้ผลครับ อาทิเช่น การนอนพลิกครับ ความดันในหัว คนเป็นความดันสูง มันจะมีแรงกดดันในหัวสูง สังเกตุได้ว่าเส้นเลือตในหัว มันจะโป่ง ปูด แทบทุกเส้น เวลาเรานอนกอง นอนหงายท่าเดียว มันจะไม่ไหลเวียนดีนัก ผมเลย ใช้พลิกครับ พลิกตะแคง ซ้าย สัก ช่วงเวลานึง หันกลับมานอนหงาย สักพักนึง แล้ว ก็หันไปตะแคงซ้ายสักพัก ทำอย่างนี้ไปเรื่อย รู้สึกว่าดีขึ้นครับ มันเหมือนกับมีการเอียงไปเอียงมาให้เลือดมันไหลเวียน ตามแรงโน้นถ่วงได้ดีขึ้น
สำหรับผมนะ แลกเปลียนกันครับ ใช้ได้ผลไมได้ผลก็อย่าด่ากันนะครับ
อีกอันคือ ผมซื้อจักรยานมาปั่นอยู่กับที่ เวลาปั่นให้นับเป็นเซ็ตๆ บังคับให้ตัวเอง มีสมาธิ กับการนับ และพยายาม เอียงหัว ไปทางซ้าย บ้าง ขวาบ้าง ตามแรงปั่น ซึงผมเชื่อว่า จะทำให้พวกหลอดเลือดในสมองมัน ไหลไปไหลมาบ้าง (อันนี้ผมคิดนะ ผิดภูกไม่รุ้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน)
อีกอันคือการกินน้ำครับ เพิ่งมาสังเกตุได้ว่า 4-5ปีหลัง ผมกินน้ำน้อย เลยพยายามกินน้ำให้มากขึ้น คิดเอาเองว่าน่าจะมีผลดี เพราะกินน้ำเยอะ มันก็จะฉี่เยอะ ก็เหมือนกับ กินยา ขับปัสสาวะของหมอ ถูกผิด ไม่รู้นะครับ แลกเปลี่ยนกันฟัง
เรืองการกิน คุมได้บ้างไม่ได้บ้างครับ ช่วงที่คุมได้ มันก็ดุดีครับ แต่เผลอๆ ผมก็อดจะกินเยอะไมไ่ด้อยู่ดี ช่วงที่คุมได้สั้นๆคือ ผมแบ่งเป็นมื้อเล็กๆ กินทุกสามชั่วโมง กินทีละน้อย รู้สึกว่าดีครับ แต่มันคุมมไม่ค่อยได้ ตัวเบ้อเร้อ กินข้าวนิดเดียวต่อมือ มันรู้สึกว่าไม่พอ
ผมเล่าของผมให้ฟังแล้ว อยากจะลองฟังประสพการณ์จากท่านอื่นบ้าง ว่ามีอะไร ดีดี แนะนำบ้าง เอาแนวทางการดูแลตัวเองให้ดีขันนะครับ
หลายคน หลายประสพการณ์ บางที อาจจะเจอความคิดดีดี คำแนะนำดีดี กลับมาบ้าง
ตอนนี้ แรงฟื้นตัวมันไม่ค่อยดี เวลาเหนือยๆเดินชน ประตูนี่ ชักบ่อย เคยมีอยู่ครั้ง คืนมาสมอง แบงค์ ไปเลย เกือบทั้งวัน ทำอะไรได้ปรกติ แต่เหมือนกับ ความ รู้ คามจำประสพการณ์ต่างๆที่ผมสะสมมา 20ปี จู่ๆมันหายไปหมด เหมือนักบ สมองว่างปล่าว วันนั้นตกใจมาก เสียดายความรั ต่างๆที่เรียนรู้มา ยังไม่ได้ ถ่ายทอด หรือบันทึกเกิบเอาไว้เลย โชคดีที่ต่อมา ความจำในส่วนนี้มันค่อยๆกลับคืนมา
ก็สารภาพตรงๆว่าตอนนั้นคุมเข็ม ดูแลตัวเองเข็มข้นเลย จนมันดีขึ้นมาก แล้วก็วนกลับมา ดูแลตัวเองแย่เหมือนเดิม สันดอนมนุษย์เปลี่ยนยากครับ
แต่รอบนี้ น่ากลัวอีกแบบ คือ พอเหนือยๆล้าๆแล้ว ฝืน สมองมันเบลอพาเดินขน ขอบประตู ตรงหน้า แถม ฟื้นฟูไม่ค่อยจะมีผล ทำให้รู้สึกว่า หรือนี่จะเป็น จุดสุดท้าย ก่อน จะพังแล้ว ถ้าไม่มีวิธีการดีดี ในการดูแลตัวเอง เส้นโลหิต ที่ปูดบวม สารพัดเส้น บนหัว เกิดแตกมาสักเส้นเล็กๆ ผมอาจจะกลับมาไม่ได้ อีกเลยก็ได้ รู้สึกกลัวครับ ความดัน หัวใจโต ไต อันนี้น่าจะมาแน่นอนแล้ว หลายปีแล้ว แต่เบาหวาน ก็น่าจะมีสิทธิ์ เพราะผมอยากกินน้ำตาล มาก ในช่วงหลังนี้ ลองเล่าของตัวเองให้ฟังครับ และขอฟัง คำแนะนำดีดี จากผู้มีประสพการณ์ท่านอื่นด้วย
ความดันสูง หัวใจโต ไตพัง มันมาด้วยกันเป็นแพ๊กเกจครับ ใครเคยผ่านประสพการณ์ แบบนี้ สมองเริ่ม จะหลงๆเดินชนขอบประตู ตรงหน้า แบบผมบ้างครับ เล่าสู่ จนถึงแนะนำกันบ้างครับ ขอบคุณครับ
คลิป บอกลา มันไม่เกียวกับเนื้อหาครับ แต่ผมรู้สึกว่า ร่างกายมันกำลังบอกลา บอกการสิ้นสุดของอาชีพ เหมือนกับ นักฟุตบอล ในคลิปครับ
##---- ปรึกษา แลกเปลี่ยน ขอคำแนะนำเรื่องความดันโลหิตสูง ------##
พอออกต่อเนืองสัก 1-2วัน ก็นอนได้ปรกติ ตอนนั้นซื้อเครืองวัดความดันมาวัด ก็ได้ประมาณ 170กว่าๆ ก็ใช้ชีวิตได้ ปรกติ เมือไหร่ ความดันขึ้นนอนไม่ได้
ก็ลุกไปออกกำลังกายต่อเนืองสัก 1-2วัน อาการ นอนไม่ได้จากความดันขึ้น ก็จะหายไป
จนมาราวๆ4-5ปีหลังมานี้ ผมไม่มีเเวลาไปออกกำลังกาย แถมนอนดึก ตีสองตีสาม ทุกวัน มันเหมือนกับ รถตกเหว ครับ คือตอนแรก ก็ปรกติ มีนอนไม่ได้บ้าง
ก็หันมากินวิตามินช่วยนอนบ้าง ยาบ้าง มันก็ทรงๆมาเรือย ถึงจุดนึง มันก็เหมือนกับ น๊อตหลุดครับ จู่ๆก็ทรุดลงไปเลย ทรุดแบบกระทันหัน กำลัง มันหายไปเฉยๆ การฟื้นฟู ด้วยการไป เดินวิ่งออกกำลังกาย ใช้ไม่ได้ผล เซนเซอร์ในตัวเองที่จะบอกให้รุ้ตัวว่าเหนือยเกินไปแล้ว ต้องพักแล้วนะ มันเสียหายไป ในหลายปีหลัง เพราะลากสังขาร เหนือยไม่พัก ไม่นอน ลากไปลากมา มันก็พัง ไม่เตือน ตื้อๆมึนๆ ไม่พัก มันก็ทำงานต่อได้ แต่ไม่ค่อยจะรู้ตัวว่าไม่ไหวนะต้องพักนะ
ลากจนหมดแรง สลบ หลับไปเอง ก็จะหลับไปได้แค่ 1-ไม่เกิน2ชั่วโมง ก็จะตืนแล้วนอนไม่หลับ ยันเช้า วนๆเวียนๆแบบนี้ ในหลายปีหลัง
อาการ นอนได้น้อยแต่ หมดแรงหลับ 1ชั่วโมงเศษๆ ไม่ถึง2ชั่วโมง ประกอบกับบาที ไม่หลับเกือบทั้งคืน หรือ หลับแวปได้ในตอนเช้า หลายๆปีหลัง มันทำให้ร่ายกาย สมองเสื่อมโทรม กำลังวังชา หาย นั่งทำงานได้แค่ 3ชั่วโมง ก็รู้สึกหมดแรงต้องมีพักสักแวป ไม่พัก จะรู้สึกว่าไม่ไหวเอาเสียเลย
ความดันก็อยู่ในราวๆ190-200 เกือบ ตลอด ลดได้เต็มที่ก็แถวๆ 170 บางช่วงเวลานั้นๆ ตัวล่างจะคาอยู่ที่ 110 + -
คิดว่าหลายๆคนก็คงมีประสพการณ์ แบบผมนี่หละ แต่จะมากจะน้อยกว่ากัน หนักมากหนักน้อย จึงมาโพส เล่าของผมให้ฟัง แล้วรอฟัง ประสพการณ์จากคนที่เป็นหนักกว่า หรือเคยผ่าน มาให้คำแนะนำบ้าง
ที่ต้องมาโพส เล่า โพสถาม หา คำแนะนำนี่ เพราะ หลังๆนี่ ตอนเหนือยๆ ช่วงกลางคืน ผมมีปัญหาเดินชน ขอบประตู หัองน้ำ บ่อยครั้ง สังเกตุว่าตอนที่เหนือย แล้ว ไม่ได้พัก ฝืนไปสักพัก จะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น เมือคืนนี้ หนักเลย ชน อย่างแรง หน้าแหกเป็นแผลยาวเลย
คือโดยเหตุผลแล้ว เราไม่มีทาง ไม่รุ้ หันไปชนประตูได้ เพราะมันอยู่ตรงหน้าเรา ไม่ได้ กิมๆเงยๆ จะได้พลาด ไม่ได้เซอะไรด้วย แต่มันหันไปชนดื้อๆ ต่อหน้าต่อตาตัวเองเลย มันแสดงว่าสมอง ประเมิณ ข้อมูล มาผิด แล้วสั่งการผิด จน ชนขอบประตูดื้อๆ เคยเป็นมาหลายครั้งแล้ว สังเกตุว่าเวลาเหนือยๆ แล้วฝืนลากๆ ตอนกลางคืน แต่ทุกที ก็บอกกับตัวเองว่า คงจะเบลอ แต่เมือคืนนี้ มาคิดดูว่า เออ มันชนได้อย่างไร สมองเป้นอย่างไร ทำใม ส่งสัญญาณผิด สังการการณ์ผิด มันไม่น่าจะธรรมดาแล้วหละ เลยมาลองตั้งกระทุ้เล่า แล้ว แลกเปลี่ยนประสพการณ์กับ ท่านอื่นบ้างเผื่อจะมีอะไร ดีดี บอกเล่าให้ฟังบ้าง ในการ หาอะไรกิน หรือ ดูแลตัวเองอย่างไร
ผมก็พยายามช่วยตัวเองในหลายๆทางนะครับ คือผมไม่เชื่อในทางการรักษาทางยา เพราะผมเชื่อว่าอาการทั้งหมดที่ผมเป็น เกิดจากผมทำตัวเอง ต่อเนื่อง มันจึงพัง ถ้าผมดูแลตัวเองดี คุมอาหาร ออกกำลังกาย กินน้ำให้มาก มันก็จะพอนอนได้ พอนอนได้ อาการทุกอย่าง ก็มักจะดีขึ้นได้เสมอ
ผมเชื่อในเรื่องการฟื้นฟุร่างกาย แบบ หมอสัน ไม่เชื่อแนวทาง สมัยใหม ที่ใช้กินยา แก้ที่ปลายเหตุ
ต้นเหตุจริงๆ คือ หลายปีก่อนหน้าโน้นผ่านมา ผมทำงานดึก ดูหุ้นถึง ตีสาม ถึงลุกไปอายน้ำ นอน ก็จะประมาณตี 4 ตืนประมาณ7-8โมงเช้า แล้วนั่งไปจนตลาดปิดเทียง ก็จะนอนตอนบ่ายอีก ราวๆชั่วโมงกว่าๆ ก็จะนั่งต่อไปจนเย็น ค่ำ นอนราวๆเกือบตีสี่ วนๆเวียนๆแบบนี้ ตอนอายุยังไม่มาก ร่างกายมันก็ไหวครับ
ไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะได้นอนสองพัก แต่4-5ปีหลัง มันเริ่มแย่หนัก เพราะ แทบไม่มีเวลาออกกำลังกายเลย แถมการกินอาหารก็กินก็ไม่ได้ควบคุมแม่กับน้องทำอะไรให้กิน ก็จะกินอย่างนั้น แถมนิสัยเสียประจำตัวคือ เป็นคนกินข้าวเยอะครับ อันนี้แชร์ให้ฟังครับ ผมก็เพิ่งมารู้ทีหลังว่า แม้เราจะกินข้าวกล้อง กินแต่ของดีดี แต่ถ้ากินข้าวกล้องปริมาณมากๆ มันมีส่วนหลัก ที่จะทำให้ความดัน ในเลือดสูง คือแม้เป็นข้าวกล้อง ก็จะกินเยอะเกินไปไม่ได้ ต้องกินให้พอดี
ซึง บอกตรงๆนะ จนป่านนี้ ก็คุมได้เป็นพักๆครับ นิสัย หรือจะเรียกว่าสันดาน คนกินข้าวจุ แถม ชอบกินขนม เผลอๆก็จะแอบกินอยู่เรือย แม้จะกินข้าวกล้องช่วย กินผลไม้ช่วย ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ (อันนี้เป็นข้อเท็จจริงนะครับ เตือนไปถึงคนที่กินข้าวจุด้วย กินทีละจานใหญ๋ๆ ต่อให้เป็่นข้าวกล้อง ดีดี ก็ส่งผลเสียไ้ดครับ)
ในด้านการนอนนะ ผมก็พยายามหาทางที่จะช่วยให้นอนได้ พยายามหาทริกต่างๆมาช่วยให้นอนหลับได้ ซึงมันก็ใช้ได้บ้าง บางช่วงเวลา แต่บางข่วงที่ร่ายกายแย่ๆ ก็ใช้ไม่ได้ผลครับ อาทิเช่น การนอนพลิกครับ ความดันในหัว คนเป็นความดันสูง มันจะมีแรงกดดันในหัวสูง สังเกตุได้ว่าเส้นเลือตในหัว มันจะโป่ง ปูด แทบทุกเส้น เวลาเรานอนกอง นอนหงายท่าเดียว มันจะไม่ไหลเวียนดีนัก ผมเลย ใช้พลิกครับ พลิกตะแคง ซ้าย สัก ช่วงเวลานึง หันกลับมานอนหงาย สักพักนึง แล้ว ก็หันไปตะแคงซ้ายสักพัก ทำอย่างนี้ไปเรื่อย รู้สึกว่าดีขึ้นครับ มันเหมือนกับมีการเอียงไปเอียงมาให้เลือดมันไหลเวียน ตามแรงโน้นถ่วงได้ดีขึ้น
สำหรับผมนะ แลกเปลียนกันครับ ใช้ได้ผลไมได้ผลก็อย่าด่ากันนะครับ
อีกอันคือ ผมซื้อจักรยานมาปั่นอยู่กับที่ เวลาปั่นให้นับเป็นเซ็ตๆ บังคับให้ตัวเอง มีสมาธิ กับการนับ และพยายาม เอียงหัว ไปทางซ้าย บ้าง ขวาบ้าง ตามแรงปั่น ซึงผมเชื่อว่า จะทำให้พวกหลอดเลือดในสมองมัน ไหลไปไหลมาบ้าง (อันนี้ผมคิดนะ ผิดภูกไม่รุ้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน)
อีกอันคือการกินน้ำครับ เพิ่งมาสังเกตุได้ว่า 4-5ปีหลัง ผมกินน้ำน้อย เลยพยายามกินน้ำให้มากขึ้น คิดเอาเองว่าน่าจะมีผลดี เพราะกินน้ำเยอะ มันก็จะฉี่เยอะ ก็เหมือนกับ กินยา ขับปัสสาวะของหมอ ถูกผิด ไม่รู้นะครับ แลกเปลี่ยนกันฟัง
เรืองการกิน คุมได้บ้างไม่ได้บ้างครับ ช่วงที่คุมได้ มันก็ดุดีครับ แต่เผลอๆ ผมก็อดจะกินเยอะไมไ่ด้อยู่ดี ช่วงที่คุมได้สั้นๆคือ ผมแบ่งเป็นมื้อเล็กๆ กินทุกสามชั่วโมง กินทีละน้อย รู้สึกว่าดีครับ แต่มันคุมมไม่ค่อยได้ ตัวเบ้อเร้อ กินข้าวนิดเดียวต่อมือ มันรู้สึกว่าไม่พอ
ผมเล่าของผมให้ฟังแล้ว อยากจะลองฟังประสพการณ์จากท่านอื่นบ้าง ว่ามีอะไร ดีดี แนะนำบ้าง เอาแนวทางการดูแลตัวเองให้ดีขันนะครับ
หลายคน หลายประสพการณ์ บางที อาจจะเจอความคิดดีดี คำแนะนำดีดี กลับมาบ้าง
ตอนนี้ แรงฟื้นตัวมันไม่ค่อยดี เวลาเหนือยๆเดินชน ประตูนี่ ชักบ่อย เคยมีอยู่ครั้ง คืนมาสมอง แบงค์ ไปเลย เกือบทั้งวัน ทำอะไรได้ปรกติ แต่เหมือนกับ ความ รู้ คามจำประสพการณ์ต่างๆที่ผมสะสมมา 20ปี จู่ๆมันหายไปหมด เหมือนักบ สมองว่างปล่าว วันนั้นตกใจมาก เสียดายความรั ต่างๆที่เรียนรู้มา ยังไม่ได้ ถ่ายทอด หรือบันทึกเกิบเอาไว้เลย โชคดีที่ต่อมา ความจำในส่วนนี้มันค่อยๆกลับคืนมา
ก็สารภาพตรงๆว่าตอนนั้นคุมเข็ม ดูแลตัวเองเข็มข้นเลย จนมันดีขึ้นมาก แล้วก็วนกลับมา ดูแลตัวเองแย่เหมือนเดิม สันดอนมนุษย์เปลี่ยนยากครับ
แต่รอบนี้ น่ากลัวอีกแบบ คือ พอเหนือยๆล้าๆแล้ว ฝืน สมองมันเบลอพาเดินขน ขอบประตู ตรงหน้า แถม ฟื้นฟูไม่ค่อยจะมีผล ทำให้รู้สึกว่า หรือนี่จะเป็น จุดสุดท้าย ก่อน จะพังแล้ว ถ้าไม่มีวิธีการดีดี ในการดูแลตัวเอง เส้นโลหิต ที่ปูดบวม สารพัดเส้น บนหัว เกิดแตกมาสักเส้นเล็กๆ ผมอาจจะกลับมาไม่ได้ อีกเลยก็ได้ รู้สึกกลัวครับ ความดัน หัวใจโต ไต อันนี้น่าจะมาแน่นอนแล้ว หลายปีแล้ว แต่เบาหวาน ก็น่าจะมีสิทธิ์ เพราะผมอยากกินน้ำตาล มาก ในช่วงหลังนี้ ลองเล่าของตัวเองให้ฟังครับ และขอฟัง คำแนะนำดีดี จากผู้มีประสพการณ์ท่านอื่นด้วย
ความดันสูง หัวใจโต ไตพัง มันมาด้วยกันเป็นแพ๊กเกจครับ ใครเคยผ่านประสพการณ์ แบบนี้ สมองเริ่ม จะหลงๆเดินชนขอบประตู ตรงหน้า แบบผมบ้างครับ เล่าสู่ จนถึงแนะนำกันบ้างครับ ขอบคุณครับ
คลิป บอกลา มันไม่เกียวกับเนื้อหาครับ แต่ผมรู้สึกว่า ร่างกายมันกำลังบอกลา บอกการสิ้นสุดของอาชีพ เหมือนกับ นักฟุตบอล ในคลิปครับ