ทำงานอยู่โรงงานค่ะ ตำแหน่งเป็นเจ้าหน้าที่ซึ่งงานของเราค่อนข้างจะต้องทำติดต่อกันหลายๆวันถึงจะเสร็จ 1 งาน มันจึงทำให้เราลางานนานๆเป็นวันๆไม่ค่อยได้เนื่องจากถ้าเราทำงานค้างไว้แล้วลาจะไม่มีใครสามารถต่องานให้เราได้ เวลาป่วยก็ทำได้แค่กินยาให้อาการดีขึ้นแล้วไปทำงาน

ต้องออกตัวก่อนว่าเรามาทำงานต่างจังหวัด ไม่มีญาติแถวนี้ ไม่มีเพื่อนแถวนี้ นอกจากเพื่อนที่ทำงาน เป็นคนไม่มีรถยนต์ ยานพาหนะ มีแค่จักรยานยนต์คันเดียว เป็นคนไม่ค่อยป่วยหนักนาน เป็นคนฟื้นตัวเร็ว ไม่เคยมีไข้สูงติดต่อกันเกิน 2 วัน ดังนั้นเวลาป่วยจึงทำแค่ กินยาและพักผ่อนหนึ่งถึงสองวันก็หาย เราทำงาน 6 วัน มีโอทีเกือบทุกวัน ทำงานหนักกลับบ้าน 1 ถึงสองทุ่มแทบทุกวัน เราเป็นคนก็ต้องมีเจ็บป่วยบ้าง ยิ่งช่วงเวลาเครียดๆ โดนแรงกดดันสูงๆ ร่ายกายเลยไม่ไหว 

เรื่องมีอยู่ว่าที่โรงงานเรา HR บอกว่าไม่ว่าลาป่วยนานแค่ไหน 1 วันก็ต้องมีใบรับรองแพทย์ หรือแนบยาที่กินเสมอ ตลอดทั้งปีสถิติลาป่วยของเราอยู่ที่ 3 วันจาก 30 วัน แต่ลาแต่ละครั้งเราไม่ได้ลาเต็มวันค่ะ เราลาครึ่งวันบ้าง สองชั่วโมงบ้าง คือไม่ได้ลาทั้งวัน เพราะไม่มีใครแทนงานเราได้ เราจึงทิ้งงานเป็นวันๆไม่ได้ อาการป่วยของเราส่วนใหญ่เลย จะเป็นอาการท้องร่วง กับอาการปวดท้องประจำเดือน (ปวดท้องประจำเดือนเราก็ไม่เคยลาเต็มวัน ลาแค่ สองชั่วโมงหรือครึ่งวัน) มีครั้งล่าสุด เราป่วยค่ะ ลาในวันจันทร์ครึ่งวันและต้องมาทำงานเพราะบ่ายเพื่อนร่วมงานเราได้ลากิจร่วงหน้าไว้แล้ว ซึ่งเราเซ็นรับงานแทนไว้ เราเลยต้องมาทำงานทั้งๆที่มีอาการปวดเนื้อตัวและคันไปทั้งตัว (ไม่รู้ว่าแพ้อะไรผื่นขึ้นเต็มไปหมด) วันอังคารเรามาทำงานปกติทั้งๆที่อาการไม่ดีขึ้นและเริ่มมีไข้ต่ำๆ เพราะไม่อยากลาบ่อยๆ บอกตรงๆ ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับ HR บ่อย  ปกติเราเป็นคนนอนดึกมาก แต่คืนวันอังคารร่างกายเราแย่มาก นอนตั้งแต่ 1 ทุ่ม ไข้ขึ้นทั้งคืน ทั้งๆที่กินยาแล้ว เช้าวันพุธเราเลยตัดสินใจทิ้งงานที่ทำค้างไว้ (ทำให้งานนั้นเราส่งผลการวิเคราะห์ช้ากว่าปกติ) เพราะเราไม่ไหวจริงๆ และโทรไปลางานกับหัวหน้างาน ที่พักเราไม่ได้อยู่ใกล้โรงพยาบาลหรือสถานพยาบาล เราจึงหอบร่างกายตัวเองตอนนั้นไปหาหมอไม่ได้ เราแค่กินยาลดไข้และนอนพัก วันพฤหัสอาการเริ่มดีขึ้น เริ่มไม่มีไข้ มีแค่อาการปวดหัว เราไปทำงานปกติ และเขียนใบลาส่งหัวหน้าปกติ แต่มีฟีตแบคจาก HR ฝากหัวหน้ามาถึงเราว่าต่อไปเราต้องมีใบรับรองแพทย์ถ้าจะลาป่วย 

เราอยากจะถามทุกคนที่ผ่านมาอ่านว่า เราควรจะทำอย่างไรดี ในกรณีที่เราป่วยจริง แต่ไม่มีปัญญาไปหาหมอ เพราะอยู่ตัวคนเดียว ห่างบ้านเกิดห่างพ่อแม่ และไม่มีญาติให้ขอความช่วยเหลือให้พาไปหาหมอ ถ้าไปเอง เราต้องขี่รถจักรยานยนต์กลางแดดออกถนนใหญ่ที่มีสิบล้อวิ่งตลอด เพื่อไปหาหมอหลายกิโลเมตร ถ้าเรามีแรงขี่รถตากแดดไปหาหมอขนาดนั้น เราก็ต้องมาทำงานได้แล้ว แต่คือเราไม่สามารถทำได้ เพราะไม่มีแรง ปวดกล้ามเนื้อไปทั้วตัว ปวดหัวจนไม่อยากลุกโลกดูหมุนไปหมด 

ถ้าตกอยู่ในสถานะการแบบที่เราเจอจะทำอย่างไงดี???? 

เราไม่อยากมีปัญหากับ HR ปล.หัวหน้าเราเข้าใจนะ แต่ HR ไม่เข้าใจ